Morgunblaðið - 11.06.1941, Síða 8

JSttðtgttttfctaAft
Miðvikudagur 11. juní 194íc-
ma vsndláta húsmóðir notar
BLITS
! stórþvottum.
BLANKO
alt. — Sjálfsagrt á hvert
PLÖNTUSALAN
við Steinbryggjuna frá kl. 9%
—12. Barónsstíg — Njálsgötu
kl. 5—7 Tómatplöntur á 1 kr.
Mjög ódýrar, fallegar hvítkáls-
plöntur.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið-
l&a og komið til okkar, þar sem
J>jer fáið hæst verð. Hringið í
Tthna. 1616. Við sækjum. Lauga
vegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR
stérar og smáar, whiskypela,
giös og bóndósir. Flöskubúðin,
fiergstaðastræti 10. Síml 5395
Sakjum. Opið allan daginn.
KAUPUM FLÖSKUR og GLÖS
fcáu verði. Sækjum samstundis.
8!mi 5833. Flöskuversl. Kalk-
ofnavegi við Vörubílastöðina.
TILBÚNIR kjólar
ávalt fyrirliggjandi. Til sölu á
■aumastofunni AuSturstræti 6.
appi. Versl. Gullfoss.
MINNINGARSPJÖLD
Slysavarnafjelagsins eru fall-
egust. Heitið á Slysavarnafje-
lagið, það er best.

KAUPAKONA ÓSKAST
á heimilinu er margt ungt fólk.
Uppl. á Baldursgötu 6, frá kl.
€—8 þessa viku. Sími 2473.
BlLSTJÓRI
Vanur bílstjóri óskar eftir
vinnu við akstur. Tilboð merkt:
,,Z“, sendist afgreiðslu blaðs-
ins fyrir 14. þ. m.
ELDRI MAÐUR
óskar eftir einhverri hægri at-
vinnu. Tilboð ieggist inh á af-
greiðslu Morgunblaðsins fyrir
15. þ. mán., merkt: „Atvihna".
FORNIN
EFTIR MAUREEN
HEELEY
VANDVIRK og HANDLAGIN
kona óskast til að sauma saman
kvenpeysur. Prjónastofan Lopi
& Garn, Skeggjagötu 23. -
Sími 5794.
REYKHÚS
Harðfisksölunnar við Þvergötu,
tekur lax, kjöt cb fisk og aðrar
vörur til reykingar.
LlTILL SUMARBÚSTAÐUR
óskast sem næst bænum. Tilboð
merkt: „Lítill“, sendist af-
greiðslu blaðsins fyrir 15, þ. m
Sojtuð-furulið
FYRIR SKÖMMU
tapaðist svartur skinnhanski í
Hafnarfirði. Vinsamlega skilist
I versl. Steinunnar Sveinbjarn-
»r.
29. dagur
Þau sátu lengi og þögðu. Cress-
well horfði út yfir hafið með ein-
kennilegu augnaráði og Margot
hugleiddi það, sem hánn hafði sagt
um trygð og drengskap Ei'ics. Hún
vissi að hann stráði gullinu kring-
um sig, en það stafaði máske af því,
að hann hafði meira af því, en
hann gat notað sjálfur. Hann var
altaf alúðlegur við þá, sem hlýddu
lionum. Það gladdi hana að heyra,
hve umburðarlyndur hann hafði
verið við manninn, sem liafði
hrugðist tiltrú hans og launað
gjafmildi hans með ódrengskap.
Frásögn Cresswells hafði sýnt
henni nýja hlið á skaplyndi Erics.
„Jeg vait ekki hvers vegna hann
er að hjálpa öðrum eins ræfli og
mjer“, hjelt Lewis áfram. „Jeg
hefi víst verið eittlivað gallað-
ur frá fæðingunni. Eða kannske
þetta komi af því að mig hefir
órað fyrir að jeg mundi ekki lifa
lengi — og þess eregua viljað
reyna að njóta lífsins eins og
hægt var, meðan það entist“.
„Jeg býst við að Mr. Warwick
hafi sjeð gegnum vður og fundið
í yður manninn“.
„Hvað sem því líður þá er hann
besti maðurinn, sem jeg hefi fyr-
irhitt“, sagði Lewis iirærðiir. Eu
jeg er hræddur um, að stoltið í
honum eitri fyrir honum lífið. Jeg
hefi sagt yður alt þetta, af því
að mig langar til ]>ess að þjer
sjeuð sannur vinur hans. Hann á
svo fáa sanna vini -—- og þjer
eruð ein af þeim fáu konum, sem
eru verðar vináttu hans. Jeg hefi
gefið yður gætur síðan þjer komuð
um borð, án þess að þjer tækjuð
eftir því. Og veit að sálin í yður
er alveg eins falleg og andlitið.
Og svo er látbragð vðar eins og
þjer væruð drotning. Það er unun
að sjá yður' ganga um þilfarið.
Segið þjer mje.r; Hyer eruð þjer
eiginlega?“
Hún hrökk við er hún heyrði’
spurninguna og honum sárnaði við
sjálfan sig, að hann skyldi spyrja
svona klaufalega,-
„Það er ekki margt um mig að
segja“, sagði hún loksins og rödd-
in var köld og skýr. Jeg er af’fá-
tæku fólki og eklti tiltakanlega
goðu og þangað tíf fyrir skemstu
var jeg skrifstofustúlka á lágu
kaupi. Og liegar Jiessari ferð er
loltið, geri jeg ráð fyrir að hverfa
að ritvjelinui aftur“.
Hann horfði á liaua og augna-
ráðið var ltvíðandi.
„Jeg skil þetta ekki“, sagði
hann. „Eil hvaðan sem þjer eruð
og hvað sem ]yjer hafið starfað,
þá eruð þjer eins og drotning í
framgöngu“. nann brosti og rjetti
fram magra hendina. „Vill drotn-
ingin vera vinnr minn.“
„Já, með mestu ánægju. Jeg á
svo fáa vini“.
Upp frá þeim degi voru þaa
Margot og Lewis bestu vinir og
furðaði Warwiek það stórlega, því

að hann gat ekki skilið, hvað gæti
verið sameiginlegt með þessum
gjörólíku manneskjum.
Þau stóðu saman, er skipið
sigldi inn á Höfðafjörðinn. Og
hún var að biðja hann um að tala
við lækni undir eins og þau kæmu
í land. Hann fór í land með War-
wiek, en þegar þeir komu aftur,
vildi hvorugur segja, hvað lækn-
irinn hefði sagt. Þess þurfti ao
vísu eklti með, því að allir gátu
sjeð, að Lewis átti ekki langt
eftir. Hann fór ekki í land oftar,
en sat í legustólnum sínum þegar
hinir gestirnir fóru í skemtiferð-
ir upp í fjöll og á aðra staði í
kriitg. Margot talaði við hann
tímunum saman á hyerjum degi.
Og hún varð ltunnugri Eric War-
wick af þessum samtölum, en húu
befði orðið af margra ára um-
gengni við hann sjálfan.
Tveimur vikum síðar var hald
ið af stað aftur og var ferðinni
heitið til Balear-eyja, því að frú
Ferris hafði látið á sjer heyra, ao
sig langaði til að ltoma þangáð.
er ferðin víst bráð-
, sagði Delia Ferris
„Jæja, nú
um á enda‘
við Margot.
Þær voru komnar til Majorca
fvrir tVeimur dögum og höfðu sest
að á gistihúsi þar, til tilbreyt-
ingar. Þær höfðu fai’ið í bílferð
um eyjuna allan daginn og Delia
var þreytt. Ilenni gramdist að sjá,
hve blómleg og liress Margot var.
Það hlaut að vera vndislegt að
vera ekki nema tuttugu og
tveggja ára og stálhraust. Ekki
furða, þó að E'ric væri ástfang-
inn. Delia áleit að Standish hefði
rangt fyrir sjer, en liann áleit,
að Margot væri ógæfusöm. Hvern-
ig gat hún verið ógæfusöm, með
]>etta rólega og ánægjulega and-
lit.
„Marylin og Ronnie verða víst
að vera komin til London í næstu
viku til að byrja æfingarnar á
nýja leiknum. Kannske Lewis
værði hjer áfram. En við báðar fá-
um líklega kurteislega bendingu
um að fara til London með þeim
hinum“. Iíenni var fróun að því,
að segja Margot, að æfintýrið
mundi bráðum vera á enda.
Margot svaraði bf^ra: • „Nei,
haldið þjer það,“
„Jeg skal segja yður nokkuð.
Mary Lorrington kemur bráðum
til Nizza“, hjelt Delia áfram og
reyndi að vekja afbrýðissemina
hjá Margot.
„Hver er Mary Lorrington,“
spurði Margot áhugalaust. Jafnvel
Delia gat ekki lesið noltkra for-
vitni í augum hennar, og var hún
þó glögg.
„Það er falleg og rík amerísk
stúlka, fjarskvld Eric. Það hefir
lengi verið opinbert leyndarmál,
að þau ætli að giftast. Ef það
verður ekki hún, þá er aðeins em
stúlka, sem getur komið til mála:
Lady Mary Meddletorps. Hann
var mikið með henni fyrir tveim-
ur árum, en það sýnist nú samt
svo núna, sem það verði fremur
Mary Lorrington“.
Þegar Delia var farin, sat Mar-
got Iengi og horfði á sig í spegl-
inum. Svipurinn var enn hinu
sami, en augun leiftruðu meir en
ella. Hún var svo hugsandi, að
hún tók ekki eftir þegar Erie
kom inn.
„Hevrðu, góða Margot, ertu
ekki háttuð ennþá, Jeg hjelt, að
þú værir dauðþreytt eftir alr
ferðalagið í dag“.
„Nei, jeg er ekkert Jireytt!“
Hún horfði á hann einkennilegn,
rannsakandi' augnaráði, sem hami
gat ekki skilið.
„Það þykir mjer gott að heyra.
Mjer þykir svo . vænt um þig,
Margot, en það er svo erfitt fyrir
mig að fá að vera einn með þjer
nokkra stnnd, meðan alt þetti
fólk er um borð. Jeg held, að við
verðum að reyna að komast eitt-
hvað burt, tvö ein, eins og vi.ð
gerðum í Cornwall. Jeg hefi ald-
rei lifað jafn yndislega daga, Mar-
got!“ Iíann faðmaði og kysti
hana. Margot brosti eins og hún
var vön, annarlegu brosi.
Hiín sleit sig af honum og
sagði: ,
„Heyrðu, Eric, hvert förum við
lijeðan?"
„Ilvað segirðu? Ertu orðin leið
á Majorca? Við höfum ekki verið
nema tvo daga hjerna“.
„Nei, jeg er ekki á leið á Ma-
jorca. En mig hefir altaf langað
til að sjá Rivierann. Getum við
ekki farið til Nizza?“
Ilann stóð þegjandi um stund
og hugsaði.
i O. G. T.
ST, EININGIN NR. 14,
Fundur í kvökl kl. 8V2- Hag-
nefndaratriði annast Freymóð-
ur Jóhannesson.
Vegna jarðarfarar
Jóns Jónssonar frá Laug
veiða skrifstofur vorar
lokaffar allan daginn í dag
Skógrækt ríkisins.
Mæðiveikivarnirnar.
„Hvað segirðu, Eric? Viltu ekkL
sýna mjer Rivierann?“
Hann kveikti í sígarettu, fór*
út að glugganum og horfði út.
„Hversvegna viltu sjá Rivier^
ann?“ spurði hann hægt. „Vilto>
ekki heldur koma í ferð til Alsír?"
Þá getum við ‘farið saman út í
eyðimörkina. Það væri ekki sem.
verst niðurlag á ferðasögunni,
finst þjer það? Það er svo margt'.
fólk á Rivieranum og svo leiðin-
legt þar. Jeg er viss um, að þú,
yrðir fyrir vonbrigðum“.
„En mig langar svo til að sjá.'
staðinn. Auðvitað væri gaman að
koma í eyðimörkina. En hver veit,
nema það yrði tími til þess á eft-
ir. Mig langar svo til að sjá veru-
lega fínan baðstað, þar sem jeg
get státað af öllum í fallegu fcjól-
unum mínum og yndislegu gim-
steinunum, sem þú gafst mjer.
Og svo langar mig til að freisti
gæfunnar í Monte Carlo“.
Framh.
M0«ieK»0i0KX»080t8K»a8>eia(88<ei8gi<ea<e88g
j Hestar {
I* úr Húnavatnssýslu til sölu S
Upplýsingar hjá Haraldi æ
Gunnlaugssyni, Holtsgötu" 18, 2;
S kl. 17—10.
Sveinn Gunnarsson
geg'nir iæknisstörfum fyrir
mig til 8. júlí.
MATTH. EINARSSON
læknir.

HEIL-
HVEIjXI
VÍ5IH
Laugaveg 1. Fjölnisveg 2.
Raflampagerðin tilkynnir:
Lokað i dag vegna
farðarfarar.
m
(Jppboð
verður haldíð í Króki í Hraun-
gerðishreppj í Flóa laugardag-
inn 14. júní og byrjar kl. 1.
Selt verður: 12 kýr, 20 hross
(þar af 7 vagnhestar), sláttu-
vjel, rakstrarvjel, tvenn ak-
týgi og reipi á 70 hesta.
Gjaldfrestur til 15. okt.
Guðm. Magnússon.
A U G A Ð hvílist
meC glerangum frá
THIELE