Morgunblaðið - 22.04.1944, Blaðsíða 7

Laugardagur 22. april 1944
MORGUNBLAÐIÐ
7
HVAÐ VERBUR GERT VIÐ JAPAIMI?
ÞAÐ SEM eftirstríðsskipu
leggjendur ríkisstjórnar
Bandaríkjanna óska síst af
öllu eftir, er, að Japan gefist
upp í náinni framtíð, hvort
sem það verður skilyrðis-
laust eða á annan hátt. Vjer
viljum ekki, að Japanar gef-
ist upp, fyrr en þeir hafa
orðið fyrir verstu hernaðar-
óförum, sem nokkurt stór-
veldi nokkru sinni hefir orð-
ið fyrir. Vjer viljum ekki,
að þeir gefist upp, fyrr en
Tokio, Yokohama og öðrum
stórborgum þeirra hefir ver
ið nægilega refsað af loft-
flota vorum til þess að hverj
um japönskum karli og konu
verði það Ijóst, hvað skelf-
ingarnar úr loftinu geta haft
í för með sjer. Vjer viljum
ekki, að þeir dragi upp hvít
an fána, og biðji um vægð,
fyrr en vjer höfum sent
hinn keisaralega flota niður
á háfsbotn og þurkað út
hinn villimannlega her
þeirra á vígvöllunum.
Þetta harðýðgislega við-
horf hefir ekki fyrst og
fremst skapast af neinum
hefndarþorsta, enda þótt
hann væri fyllilega rjett-
mætur vegna svívirðing-
anna í Pearl Harbor og'
morðanna á særðum og
handteknum hermönnum
vorum. Ástæðan er sú, að
vjer erum sannfærðir um
það, að varanlegur friður
verður ekki trygður á Kvrra
hafi, fyrr en sú skoðun hefir
óafmáanlega verið skráð í
huga japönsku þjóðarinnar,
að styrjaldir borgi sig ekki.
Þetta mun kosta oss fleiri
mannslíf og Iengja stríðið í
austri, en skipuleggjendur
vorir eru sannfærðir um
það, að þetta muni bjarga
börnum núverandi stríðs-
manna vorra frá því að
þurfa að heyja nýjan hild-
arleik eftir önnur tuttugu
ár.
Japan hefir aldreí áður
beðið ósigur í styrjöld.
JAPÁN HEFIR aldrei
áður beðið ósigur í meiri
háttar styrjöld. Árin 1894
og 1895 sigraði Japan hið
volduga Manchu keisara-
veldi í Kína. Sannleikurinn
er sá, að Manchuhirðin var
um þetta leyti bæði rotin og
óundirbúin, og kínverska
stjórnin sinnulaus og sund-
urþykk, en japanska stjórn-
in taldi þó þjóð sinni trú
um það, að þetta hefði verið
stórkostlegur sigur. Árin
1904—1905 rjeðist Japan á
rússneska keisaraveldið og
sigraði það. í fyrri heims-
styrjöldinni voru Japanar
einnig í hópi sigurvegar-
anna.
Þessar frásagnir um hern-
aðarlegan ósigranleika hafa
japönsku stríðsæsingamenn
irnir notað til þess að skapa
hjá þjóðinni næstum guð-
lega lotningu fyrir her henn
ar og flota. Þetta hefir
styrkt verulega þá hugmvnd
Japana, að þeir sjeu öllum
þjóoum æðri. Skipuleggj-
endur vorir telja lífsnauð-
sjm að afsanna hugmyndina
Eítir Kingsbury Smith
Iljer í blaðinu hafa nokkrum sinnum birst greinar um
alþjóðastjórnmál eftir þenna höfund, sem um margra ára
skeið hefir kyní sjer utanríkismál, enda hefir túlkun
hans á utanríkisstefnu Bandaríkjanna mjög oft reynst
hárrjett. Grein þessi birtist fyrir skömmu í mánaðar-
ritinu „Amcrican Mercury".
um ósigranleika japanska
hersins og losa um tak hern-
aðarsinnanna á japönsku
þjóðinni. Vjer viljum ekki,
að japönsku hernaðarsinn-
arnir sleppi þannig af hólm-
inum, að þeir geti haft leyni
legan stríðsundirróður og ef
til vill sagt þjóð sinni, að
hún hefði í rauninni aldrei
verið sigruð.
Joseph C. Grew, fyrver-
andi .sendiherra Bandaríkj-
anna í Tokio, hefir sjeð fyr-
ir þá miklu hættu, að Jap-
anar muni reyna að táka1
oss „stjórnmálalégu iujitsu-
taki“, þegar þeir að lokum
hafa gert sjer það ljóst, að
þeir sjeu að tapa stvrjöld-
inni.
Grew og aðrir amerískir
embættismenn, sem hafa
haft til athugunar, hvernig
fara beri með Japana, að
japönsku hernaðarsinnarnir
hugsi fremur í áratugum en
orustum. Ef þeir eru því
ekki gersamlega að velli
lagðir o" eyðilagðir, munu
þeir halda áfram að skipu-
leggja styrjaldir í framtíð-
inni, enda þótt ráðagerðir
þeirra ekki geti komið til
framkvæmda fyrr en eftir
fimm, tíu eða tuttugu ár.
Það er af þessum sökum,
sem skipuleggjendur Banda
ríkjanna álíta, að ekki að-
eins verði að svipta jap-
önsku þjóðina trú á jap-
önsku hernaðarsinnana og
stríðsvjel þeirra, heldur
einnig gera þeim ókleift að
endurnýja sig í framtíðinni.
Með því að reka hlifðar-
lausa styrjöld á Kyrrahafi,
þar til herveldi Japana hef-
ir verið gerevtt, ætlum vjer
að sýna japönsku þjóðinni,
að rjettlætið getur verið
skelfilega í reiði sinni. Vjer
viljum kenna henni að fvr-
irlíta styrjaldir jafnmikið og
vjer gerum.
Friðarsamningarnir
verða harðir.
ÞEGAR VJER höfum
hrakið japönsku herina frá
Filippseyjum, hollensku
Austur-Indíum, Burma, Mal
ayja og Kína, þegar vjer höf
um sigrað þá í heimalandi
sínu, þegar vjer höfum sent
flota þeirra niður á hsfsbotn
og haldið sigurgöngu um
stræti Tokioborgar, þá ætl-
um vjer að setja Japönum
harða friðarskilmála, sem
þó verða innan ramma rjett
lætisins.
Japanar munu glata öllu
heimsveldi sínu.'Þeir verða
gersamlega afvopnaðir Þeir
verða neyddir til þess að
hjálpa til við endurreisn
hinna eyddu hjeraða i Kína
og bæta öllum bandamönn-
um vorum á Kyrrahafi í
vörum og þjónustu skemd-
ir þær, sem þeir hafa valdið
þeim. Þeir munu verða háð-
ir eftirliti bandamanna um
óákveðinn tíma, en þeir
munu ekki verða meðhöndl-
aðir á þann sama grimdar-
fulla hátt og þeir hafa komið
fram við þjóðir þeirra landa,
sem þeir hafa undir sig lagt
með vopnavaldi.
En þorra japönsku þjóð-
arinnar mun þó líða betur
undir stjórn bandamanna en
undir hinum skammvinnu
sigrum striðsherjanna jap-
önsku. Líf japanskra verka
manna mun verða mun
frjálsara en það var undir
hinum stranga aga herskipu
lagsins. Vjer ætlum oss ekki
að uppræta japönsku þjóð-
ina og munum h_eldur ekki
leyfa Kínverjum að gera
það. Vjer erum ákveðnir í
að kenna þeim eftirminni-
lega lexíu og láta þá greiða
til fulls fyr.J' villimensku
hernaðar þeirra og ljettúð-
ugu ofbeldisárásir. En sam-
tímis munum vjer bjóða
þeim hina biörtustu fram-
tíð, sem þeir nokkru sinni
hafa notið, eftir að þeir hafa
gert vfirbót rpisgerða sinna.
Þegar þeir hafa gefið full-
nægjandi sönnun fyrir
hæfni sinni og vilja til þess
að lifa í friði við allar þjóð-
ir og hafa hafnað hinni „ó-
geðslegu heimspeki sinni
um æðri kvnstofn og of-
beldi£sigurvinninga“, eins
og Hujl, utanríkisráðherra
Bandaríkjanna orðaði það,
mun þeim verða gefið tæki-
færi til þess að sameinast
hinum sameinuðu þjóðum í
því starfi að skapa betri
heim. Á fyrsta stigi samvinn
unnar mun þá náið auga
verða með þeim haft og hið
minsta merki um það, að
hernaðarstefnan sje að
vakna til lífsins á ný, mun
hafa í för með sjer skjóta og
miskunarlausa refsingu.
Hinir amerísku skipu-
leggjendur hafa hugsað sjer,
að stofnað verði sjerstakt
Kyrrahafsráð til þess að
stjórna lapan um óákveðinn
tíma. Aðalmeðlimir ráðs
þessa munu verða Banda-
ríkin, Bretland, Kína og
Rússland, ef það skyldi að
lokum taka þátt í Kvrra-
hafsstyrjöldinni. Ástralía,
Nýja Sjáland, Kanada og
Holland kynnu einnig að
eiga fulltrúa í þessu ráði.
Ráð þetta myndi hefja starf
semi sína bráðlega eftir að
herir bandamanna hafa
gengið á land á Japanseyj-
um. í fyrstu myndi það
starfa sem ráðgjafarnefnd
herstjórnar bandamanna, en
þegar hernaðaraðgerðírnar
væru á enda, myndi það
taka við beinni stjórn . í
Japan. Meðan stjórn þessi
væri að láta afvopna jap-
anska herinn, myndi henni
veittur stuðningur af vold-
ugu hernámsliði banda-
manna, en eftir að örugt
væri talið að láta megin-
herinn hverfa á brott, myndi
sterk lögregla, sem hefði
bækistöðvar á hernaðarlega
mikilvægustu stöðum Jap-
ana, veita ráðin ustyrk til
þess að koma fram ráðstöf-
unum sínum. Þegar þessi
herstyrkur vrði svo að lok-
um kvaddur heim, myndi
náið auga verða haft með
Japönum frá flug- og flota-
stöðvum, sem lægju það
nálægt Japanseyjum, að
auðvelt væri að ná til þeirra.
Japanar verða algerlega
afvopnaðir.
EF AMERÍSKU skiplagn-
ingarmennirnir fá að ráða,
þá verður Japan algerlega
afvopnað eftir þessa styrj-
öld. Þar sem Japan er háíf-
gerður villimaður í fjöl-
skyldu þjóðanna, er það tal-
ið of vanþroskað í háttum
siðmenningarinnar til bess
að því verði, um margra ára
skeið, trúað fyrir hinum
hættulegu vopnum nútíma
hernaðar. Stríðsherrarnir i
Tokio voru ekki ánægðir
með 5—5—3 fiotahlutföílin.
Nú mun þeirra hlutur verða
núll. Knox, flotamálaráð-
herra, hefir þegar lofað þvi,
að japanski flotinn skuli
„gereyðilagður“. Menn þeir,
sem fjalla um skipan mál-
anna í hinu sigraða Japan,
eru fylli’ega. samþykkir
þessu viðhorfi ráðherrans.
Það mesta, sem amerisku
skipuleggjendurnir hyggj-
ast leyfa Japönum, er að
hafa fáeina litla fallbvssu-
báta til lögreglustarfa og
tollgæslu. Japönum mun
vei'ða bannað að smíða her-
skip eða nokkra hluti i þau.
Auk þess, sem Japanar
munu verða sviptir öllum
flugflota sínum, er áformað
að takmarka einnig mjög
flutninga- og farþegaflug
þeirra. Þeim mun ekki
verða leyft að þjálfa nema
fámennan hóp flugmanna
til slíkra starfa, og fluvellir
á Japanseyjum, hvort sem
þeir verða í einkaeign eða
ríkisins. munu verða undir
nánu eftirliti bandamanna.
Sú skoðun á einnig sterk
itök hjá skipuleggjendun-
um í Washington að rieita
Japönum um rjett til þess
að hafa nokkurn fastan her
eftir stríðið, heldur aðeins
lögreglulið til þess að hafa
með höndum löggæslu inn-
anlands. Ekki mvndi leyft
að veita lögreglumönnum
þessum nokkra hernaðar-
lega þjálfun og þeir myadu
ekki fá að hafa nema smá-
vopn. Vjer viljum ekki við-
halda i Japan neinum her-
styrk, sem hernaðarsinnarn
ir gætu notað sem skálka-
sjól til þjálfunar liðsforingj-
um.
Amerísku skipuleggjend-
urnir telja einnig nauðsyn-
legí að hafa um óákveðinn
tíma náið eftirlit meo sölu
hernaðarefna til Japan, og
til þess að koma i veg fyrir
endurvígbúnað þeirra,
myndu bandamenn skipa
nefndir til þess að hafa eft-
irlit með verksmiðjum og '
vopnum Japana í heima-
landinu. Höfuðskilyrðið til
þess, að Japan fengi inn-
göngu i fjelagsskap hinna
sameinuðu þjóða yrði það,
að þeir fylgdu út í ystu æs-
ar afvopnunarákvæðum frið
arsamninganna.
Japanar verða að láta
stór landssvæði af
höndnm.
ÞAÐ VERÐUR í löndum,
sem Japanar verða að inna
einna stærst gjald af hönd-
um fyrir að hafa gerst sam-
herjar möndulveldanna í
heimsyfirráðastefnu þeirra.
Roosevelt, Churchill og Chi-
ang kai-Shek hafa þegar geí
ið úí sameiginlega yfirlýs-
ingu um það, að Japanai
muni verða látnir afhenda
aftur öll þau landssvæði,
sem þeir hafa sölsað undii'
sig.í yfirstandandi styrjöld
— hluta af meginlandi Kína,
Hong Kong, Filippsevjai,
franska Indo-Kína, Hainan,
hollensku Austur-Indíui,
Malayja, Burma. og önnur
svæði. En þetta er aðeins
‘upphafið að endalokum hins
stolna veldis Japana. Banda
ríkin, Bretland og Kina hafa
ennfremur ákveðið, að Jap-
an skuli láta af hendi yfir-
ráðin í öllu N.-Kína og þar
á meðal Manehuriu, og Jap-
anar verði að hverfa fra
Koreu og Formósu.
Ósigurinn í þessari styrj-
öld mun einnig kosta Jap-
ana yfirráðin yfir urnboðs-
evjunum í Kvrrahafi, sem
þeir fengu frá Þýskalandi
sem sinn hluta herfangsins
í heimsstyrjöldinni fyrri. en
þaðan eru Japanar álitnir
hafa lagt upp í árásir.a a
Pearl Harbor. Áformað er,
að floti Bandaríkjanna taki
við þessum evjum. Hvort.
sem þær verða fengnar hin-
um sameinuðu þjóðum . til
varðveislu eða ekki, þá mun
floti Ðandaríkjanna hafa'
þar bækistöðvar til þess að
trvggja framtiðarörvggið a
Kyrrahafi. Aðrar eyjar, sem
Japanar munu missa í þess-
ari styrjöld, eru Bonin. Vol-
cano og Marcuseyjar. Bonin
liggur í 680 mílna fjarlægð
suðvestur af Tokio á flug-
leiðinni til Guam. Eyjar
þessar eiga að verða arnar-
hreiður, þaðan sem flugher
bandaríkjanna geti haft vak
Framhald á 8. síðu