Morgunblaðið - 15.11.1944, Blaðsíða 8
8
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 15. nóv. 1944
IViinningarorð um
Gísla Jónsson listmálara
Höndin er stirðnuð, hjartað
hætt að bærast, en minningin
lifir um góðan dreng.,
Gísli Jónsson andaðist 9. þ.
m. eftír langa og erfiða legu.
í dag verður hann jarðsunginn.
Hann var fæddur 4. sept.
1878. Foreldrar hans voru hjón
in Jón Bjarnason og Ingveldur
Gísladóttir, sem lengst bjuggu
í Búrfellskoti í Grímsnesi. Voru
þau hjón Ölfusingar og náskyld
þeim merku Búrfellshjónum,
Magnúsí Sæmundssyni og konu
hans, Guðrúnu Gísladóttur, en
þær voru hálfsystur Ingveldur
og hún.
Gísli ólst upp hjá foreldrum
sínum í Búrfellskoti og við
þann stað var hann oft kendur,
eins og fleiri þau systkin, en
þau voru 9 alls og eru nú að-
eins 4 þeirra á lífi, 3 systur og
1 bróðir, Guðjón Jónsson kaup-
maður á Hverfisgötu 50 hjer
í bæ.
Eins og að líkum lætur, varð
Gísli snemma að taka til hend-
inni við heimilisstörfin og er
hann hafði þroska til, fór hann
til róðra með föður sinum í
Þorlákshöfn, eins og þá var
títt. Snemma hneigðist hugur
Gísla að því að teikna og varði
hann frístundum sínum löng-
uiji við að draga upp myndir.
Um það hugsaði hann og
dreymdi. En ekki var hægt um
vik í þá daga og fáir sem skildu
slíka draumaþrá. Þó auðnaðist
honum að dvelja einn vetur á
Akureyri og njóta tilsagnar hjá
Einari Jónssyni málara, er síð-
ar fluttist hingað og varð kunn
ur málari.
Um tvítugsaldur rjeðst Gísli
að Elliðavatni til frú Ragn-
hildar Gísladóttur og var þar
ráðsmaður uns hún hætti bú-
skap. Fluttist hann þá að Mos-
felli í Grímsnesi til sjera Gísla
Jónssonar og frú Sigrúnar
Kjartansdóttur. Mun hann hafa
haft þaðan gott vegarnesti, eins
og fleiri, sem áttu því láni að
fagna, að dvelja hjá því af-
bragðs fólki. Eftir fá ár fluttist
Gísli suður yfir heiði og hefir
dvalið þar síðan og lengst hjer
í bænum, að Bergi við Lang-
holtsveg.
UMSLOG
fyrirliggjandi.
Eggert Eiristjánsson & Co., h.f.
Nú var það sjeð, hvað verða
vildi- Hann var alráðinn í því
að helga málaralistinni líf sitt
og sá ásetningur varð að veru-
leika, sem lánaðist langt fram
yfir það sem ætla mátti eftir
öllum aðstæðum. Hann málaði
síðan alla æfi og varð afkasta-
mikill og góður málari og eru
myndir hans víðsvegar að, af
hinni fögru og sjeerkennilegu
náttúru landsins. Margir eru
hjer á landi sem eiga fjölda
málverka eftir hann og þau
s^ást einnig víðsvegar um hinn
menlaða heim.
Listgáfa hans var ótvíræð. —
Jeg minnist þess, að eitt sinn
kom einhver hinn besti og
vandvirkasti málari landsins
heim til mín og sá málverk
eftir Gísla. Kvað hann alveg að-
dáunarvert hve myndin væri
vel gerð, þegar litið væri lil
þeirra aðstæða er málarinn
hafði orðið að búa við.
Kona og börn hafa mikið
mist við burtför þína, ekki síst
ungu börnin þín.
Vinir þínir minnast þín með
þakklæti fyrir samveruna.
Jeg óska að þú nú megir
fyrir kærleika guðs, uppskera
þá fegurð og gæsku, sem þú
þráðir svo mjög.
Steindór Gunnlaugsson.
Gjafir til björgunarsveitarinn-
ar „Fiskaklettur", Hafnarfirði,
árið 1944: Þórður Jónsson 10 kr.
Jón Pálmason 5 kr. Olafur Jóns
200 kr. Arni Sigurjónsson 5 kr.
P. S. 10 kr. Axel Kristjánsson 10
kr. Steinar Axelsson 25 kr. Elías
Guðjónsson 25 kr. Haukur Vig-
fússon 25 kr. Valdimar Hannes-
son 10 kr. Bergur Bjarnason 10
kr. Aætlunarbílar Hafnarfjarðar
250 kr. Skipverjar á b.v. Júní
(áheit) 80 kr. Jón Vigfússon 100
kr. S. K. 5 kr. F. Hansen kaupm.
son 10 kr.
Með þakklæti f. h. deildarinnar
Stígur Sæland, gjaldkeri.
Börn, unglingar eða eldra fólk
óskast til að bera Morgunblaðið til kaupenda
víðsvegar um bæinn nú þegar.
Miklar endurbætur
á höfninni í Eyjuar
Veslmannaeyjum, þriðjudag.
Frá frjettaritara vorum.
Á VEGUM Hafnarsjóðs, eri j
nú framkvæmdar ýmsar endu' í
bætur á höfninni. Má þar ti j
fyrsl telja, að dýpkunarskii |
hafnarsjóðs, vinnur stöðugt a? jj
dýpkun hafnarinnar. Þá er vei í
ið að byggja grjótgarð er ligg- j
ur frá vestri hlið bæjarbryggj-
unnar, að svo nefndum Bratta j
Verður garour þessi rúmlegE I
200 metra langur. Fyrirhugað I
er að steypa úr steinsteypu,
framhlið einhvers hluLa garðs-
ins og verður við þá aðgerð
sæmilegt bryggjupláss fyrir
vjelbátana.
Fyrir innan nefndan garð,
myndast pollur, sem ætlunin er
að dýpkunarskipið fylli með
sandi, er það grefur upp úr
eystri hluta hafnarinnar. — Er
þessi pollur hefir verið fyltur,
myndast þarna nýtt land, sem
hafnarsjóður. eignast. Verður
land þetta um 18 þúsund ferm.
að stærð. í fyrrasumar Ijet
Hafnarsjóður byrja á að byggja
bryggju úr timbri inn í _svo-
kölluðum Botni, sem er fyrir
botni hafnarinnar.Kom bryggja
þessi að miklum notum á s.l.
1 velri, þó að ekki væri hún full-
gerð, en nú er unnið að undir-
búningi undir^ að fullgera
bryggjuna, sem menn vona að
takist, svo fremi að timbur, sem
væntanlegt er til bryggjunnar,
komi innan skamms.
Þá er byrjað á að steinsteypa
Skildingaveginn, sem nær frá
Básaskersbryggjunni og upp að
Strandvegi.
Norsk hermálaRefnd
fil Noregs
LONDON í gær: — Norsk
hermálanefnd er lögð af stað
frá Bretlandi til Noregs og
mun hún fylgjast með rúss-
neska hernum í sókn hans í
Norður-Noregi. Fyrirliði nefnd
arinnar ,er Dahl ofursti, en
nefndin er undir yfirstjórn
hermálafulltrúa Norðmanna
við sendisveit þeirra í Moskva,
Steffens hershöfðingja.
Sólmundur Einars-
son sexlugur
SÚ VAR tíðin, að við sátum
í sama bekk í Flensborgarskóla
1903—1904. Þótti hann röskur
í námi og var álitinn dugnað-
ardrengur livar sem hann kom
að t'erki. Því þótti okkur öll—
um skólabræðrum hans óvæn-
iega áhorfast, er við fengum
fregnina um það, að hann væri
lagstur í taugaveiki. Þá voru
ekki samgöngur milli Hafnar-
fjarðar og Reykjavíkur eins og
nú. Hvað átti að gera? Ekkert
annað ráð en koma honum til
Reykjavíkur með handkrafti
skólabræðra hans. Frá Hafnar-
firði til Reykjavíkur bárum við
hann 48 skólabræður, skiftir í
sex flokkav— Inn í Landakols-
spítala fórum við með hann.
Ilonum batnaði veikin skjót-
lega, sem okkur alla gladdi.
Sólmundur hefir reynst hinn
traustasti og ágætasti maður í
hverju starfi, sem hann hefir
komið að.
Hann var einn af stofendum
Frjálslynda kirkjusafnaðarins- í
Reykjavík og alltaf í stjórn
hans.
Þess má geta um foreldri
hans, að hann er af hinni frægu
og miklu Kjósarætt.
Fyrir hönd allra skólasyst-
kina og vina, leyfi jeg mjer að
óska honum allra heilla á 60
ára afmælinu.
Sig. Arngrímsson.
ÖEST AÐ AUGLYSA í
;! 1-9
Eflir Roberf Storm
NEAH...WE HAD A L/TTLE
TROUBLE WITH THAT öUV
'you SENT HER£ — HE'S
A COP! WE HAD TO
CUT TH£ WIRE. WM
HONEV, ANOTHEg MAN HA$
BEEN HAN6IN6 AROUND THE
CLUB FOR THE PA£T WE0K l
I—I TH/NK HE'5 A COP
HE PRO0A0LV
FOLLÖW6D
VOU!
HE STARTED
TO, BUT I GAV£
Hl/Vt THE SLIP
...l'M £ÚRE. <
I TRIED 70
‘PH0NE...THE
OPERATOR
SAID THE
LINE WAG
DEAD/ a
WHY, YOU
LITTLE FOOLl
AND YOU
CAME HERET
1—2) Blákjammi: Roxy, jeg bannaði þjer að
koma hingað. Hvers vegna heldurðu þig ekki i
kránni. — Roxy: Jeg reyndi að hringja til þín, en
það var sagt að sambandið væri slitið- — Blá-
kjammi: Já, við lentum í svolitlu'klúðri með gutt-
ann, sem þú sendir hingað, hann er spæjari. Við
urðum að slíta símasambandið.
3—4) Roxy: Ástin mín, það hefir annar maður
verið að sníglast í kringum krána síðustu vikuna.
Je-jeg held að það sje lögregluþjónn. Blákjammi:
Hvað segirðu, bjáninn þinn, og þú komst hingað?
... Hann hefir sennilega elt þig. — Roxy: — Hann
reyndi það, en jeg stakk hann af, jeg ábyrgist
það.