Morgunblaðið - 31.03.1946, Side 7

Sunnudagur 31. mars 1946
MORGUNBLAÐIÐ
%
SJÖ'TUG UR
Stein.gnm.ur Matth.La.sson, læknir
Á MORGUN 31. marz er
Steingrímur Matthíasson læk
nir, sjötugur. Hann hefur nú
um allmörg ár dvalið erlend-
is og starfað þar sem læknir.
En hann hefur oft sýnt með
því, sem hann hefur ritað á
þessum árum að hugur hans
er hjer heima hjá okkur og
hjer á hann heima, hjer nýt-
ur hann sín best og hjer er
hans rjetta starfssvið. Við
vinir hans vonumst líka eftir
því að sjá hann alfluttan
heim.
Á þessum merkisdegi æfi
sinnar hvarflar efalaust hug-
ur hans heim til ættjarðarinn-
ar til ættingja og vina og
hinna mörgu velunnara, því
ekki getur ástsælli mann en
Steingrím.
Jeg er líka sanfærður um,
að á þessum degi sendir fjöldi
landsmanna honum hlýjar
kveðjur að minnsta kosti í
huganum og vonast eftir að
sjá hann og heyra og fagna
komu hans.
Mjer, sem þessar línur rita,
hefur jafnan fundist á okkar
langa viðkynningu og vináttu
íímabili, sem geislar hrein-
leika, friálslyndis og góðleika
stöfuðu af Steingrími. Er það
og mjög að vonum, því eplið
fellur ekki langt frá eikinni,
því hann er sonur vors ágæta
þjóðskálds og arnfleyga and-
ans manns Matthíasar Joch-
umssonar. En hann dá allir
þeir sem unna skáldskap og
háleitum hugs^mu'm. Stein-
grímur heitir líka eftir öðru
ágætu þjóðskáldi voru, Stein-
grími Thorsteinssyni rektor
rnentaskólans um langt skeið
og oft fylgir gifta nafni. Stein-
grímur læknir hefur líka sýnt
það með ritsmíðum sínum,
að í æðum hans rennur skálda
blóð, þó ekki hafi hann ort
annað en gamanvísur.
Það sem einkennir alt sem
Steingrímur skrifar er frjáls-
lyndi, fjörugt hugsjónalíf sam
fara sterkri tilhneigingu tii
þess að fræðast og fræða aðra
og breiða út þekkingu meðal
landa sinna. Hann hefur haft
sterka tilheigingu til þess að
ferðast og leita að aukinni
íræðslu, sjá með eigin aug-
um, sannprófa og halda þvi
sem gott er eftir boði Páls
postula. Steingrímur hefur
heldur ekki grafið pund sitt
í jörðu, hann hefur af fremsta
megni reynt að ávaxta það
ineð því að útbreiða þekkingu
á því sem hann taldi þjóð
sína varða mestu. .
sfst okkur skólabræðrum hans
Um bekk vorn fjelaga vil
jeg segja þetta, sem jeg veit
sannast og rjettast, að jeg
hygg óvanal. að með bekkjar-
bræðrum myndist svo traust
vinátta og innilegt bræðralag,
sem enst hefur til þessa dags,
innilegs saknaðar og sársauka
verður vart, þegar einn og
einn kallaður heim. En þann-
ig hefur það verið með bekkj-
avfjelaga okkar.
Jeg minnist með gleði
margra ánægjulegra stunda
írá hinum mörgu skólaferð-
um haust og vor. Við Stein-
grímur og Ingólfur Gíslason
vorum oft samferða í þessum
íerðum, kom þá oft allmarg^
skemtilegt fyrir, sem vakti
hlátur og gleði. Skáldleg
kýmni beggja þessara ágætu
fjelaga lagði þá oft til efni-
viðinn til ánægjunnar.
Sem læknir hefir Steingrím
ur getið sjer hinn besta orð-
stýr. Hann hefur reynst ágæt-
ur skurðlæknir og gætinn. —
Margir sem notið hafa hans
lijálpar hafa haft orð á því
við mig, að þeim hafi jafnan
fundist sem björtum sólar-
geisla hafi brugðið yfir er
hann kom inn á heimili þeirra
eða inn á sjúkrastofu, þar sem
þeir lágu sjúkir menn. Hið
milda bros hans dróg úr verki
og hinn hjálpfúsa hönd hans.
Steingrímur hefur verið
hinn tíðförlasti til útlanda
meðal íslenskra lækna. Jónas
Ilallgrímsson segir um býin
,,Bera. bý bagga skoplítinn,
hvert til húsa heim þaðan
koma ljós hin logaglæstu á
altari hins göfga Guðs“.
Steingrímur hefur verið ið-
:n eins og býin að safna þekk-
ingar og viskumálum til þess
að fræða alla sem heima sátu.
Þeir sem eitt sinn hafa kynst
Steingrími Matthíassyni verð
ur hann hinnisstæður, svo að
þeir gleyma honum aldrei.
Veldur þessu hinn glaðværi
en þó festulegi svipur hans,
hin frjálsa hugsun og vakandi
ahugi á starfi hans.
1922 heimsótti jeg hið heims
iræga heilsuhæli í Battle
Creek í Ameríku og stofnanda
þess að stjórnanda mannvin-
inn merka Kellogg lækni. Er
jeg hafði kynt mig honum
var fyrsta spurning hans um
Steingrím. „Þekkið þjer dr.
Matthíasson það er ágætis
gáfu- og áhugamaður á lækn-
ingum og mannheill. Hann
hlýtur að vera leiðandi læknir
a íslandi", kvað hann sig
langa mikið til þess að sjá ís-
land áður en hann dæi. Því
miður varð nú ékki af því.
Steingrímur Mathíasson er
flestum íslendingum að öllu
góðu kunnur bæði vestan hafs
eg«austan, sem læknir og hinn
frjósami fræðari um þau mál,
sem líf og heilsu og andlega
velferð varða.
Jeg veit að allir landsmenn
íagna heimkomu hans og óska
honum langra lífdaga. En
.’jerstaklega tel jeg ljúft og
skylt að færa honum ham-
ingjuóskir á sjötíu ára afmæli
hans og bjóða hann hjartan-
lega velkominn heim í okkar
hóp á 50 ára starfsafmæli okk
ar bekkjarbræðra og hlökkum
til endurfunda.
Jónas Kristjánsson.

Enskir
Barnavagnar
og kerrur nýkomið. Vagnarnir eru stórir og
rúmgóðir á háum hjólum. Sjerstaklega vand
aðir. Verð kr. 499,00, kr. 577,00 og kr. 752,00.
Minni gerð kr. 407,00.
Ný sending af kerrum með lokuðum hlið-
um og brettum yfir hjólum, einnig mjög
vandaðar. Verð kr. 117,00 og kr. 186,00.
Verksmiðjan Fáfnir f
Laugaveg 17B. — Sími 2631.
»<S>^<®><»«x>»<ííxSxíxSx<»<$kSx$xS><<$xSx»<.Sx$xS>3>«*$><$><S>^<®*»»^<$x®x$>»<$x»<$<£3x®^»^<$>^<$xS
Við sambekkingar Stein-
gríms kyntumst fyrst er við
gengum upp í 1. bekk gamla
latínuskólans eins og hann
var kallaður 1890 er við byrj-
uðum skólagöngu okkar. ■—
Stéingrímur var þá meðal
hinna yngstu í bekk okkar en
andlega þroskaður „Þjettur á
velli og þjettur f lund“ eins og
hann átti ætt til. Það var eitt-
hvað bjart og drengilegt yfir
þessu fagra og fjörlega glaða
ungmenni, sem laðaði að sjer
alla, sem honum kyntust. ekki
| Enskir ARINAR |
!! (kamínur), fyrirliggjandi.
| Arinbjörn Jónsson j
!! heildverslun |
;; Laugaveg 39. — Sími 6003. j
!♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»♦♦♦<»♦♦♦♦♦♦♦«>♦♦»♦«>»♦♦<«>»»♦<»♦♦♦«
Einar Jónsson ú Mora-
stöðum sjötugur
EINAR Jónsson bóndi að
Morastöðum í Kjós verður 70
ára í dag.
Þar, sem Einar hefir verið
á ferð, hefir gcður maður geng-
ið. Langar mig þess vegna að
senda honum kveðju mína, á
þessum afmælisdegi hans og
segja í stuttu máli þeim, sem
ekki þekkja hann, ofur lítið
um hann.
Ættstofn hans á fasta og
gamla rót þarna í dalrum. —
Fyrir fjögur hundruð árum, er
vissa fyrir því, að forfeður hans
bjuggu í Mýrdal, sem nú er
kallaður Miðdalur og er næsti
bær við Morastaði. Voru það
hjónin Ásdís Vigfúsdóttir og
Jón Pólsson, bróðir Alexíusar
ábóta í Viðey. sem þar var
ábóti, þegar klaustrið v?r rænt
1539. Sonarsonur þeirra hjóna
var Orrnur hinn gamli, sem var
staðarráðsmaður í Skálholti,
þegar Brynjólfur biskup kom
til stólsins 1639. en síðar sýslu-
maður og bjó í Eyjum. Fjórði
maður frá Ormi svslumanni var
Guðmundur Þórðarson Gísla-
'sonar síðast á Neðra-Hálsi og
fjórði maður frá Guðmundi, er
Einar í Morastöðum. Hefir ætt
stofn þessi verið allsterkur og
ófúinn, enda margur fríður
kvistur á honum vaxið og er
Einar einn af þeim.
Einar ólst upp við þröng
kjör, því foreldrar hans, hjón-
in Hallbera Pálsdóttir og Jón
Einarsson í Skorhaga voru litl-
um efnum búin. eins og flestir
í þá daga voru. Hann byrjaði
búskap snauður að fjármunum,
en ríkur að björtum vonum.
Hann átti bratta efnahagslega
göngu fyrir höndum, en hann
kleif þrítugan hamarinn og
getur nú litið með sigurbrosi
yfir farinn veg.
Þegar hann flutti að Mora-
stöðum árið 1908 fóðraði jörðin
ekki meira en 3 kýr og 40—50
kindur. Nú fyrir allmörgum ár-
um lá reið mín þar um dalinn,
taldi jeg þá 13 kýr, sem rekn-
ar voru til mjalta heim að Mora
stöðum. auk þairra nokkur ung
viði. Nú fóðrar túnið allan
þennan hóp, enda er það orðið
stórt, sljett og fallegt á að líta.
Gamla, litla baðstofan er orðin
að stóru og vönduðu steinhúsi.
Við hli-5 þess ar allstór heyhlaða
og því næst fjós og safngryfjur,
alt vel gerðav. steinbyggingar.
Það má enginn ætla að Einar
hafi hjer verið einn að starfi.
Árið 1904 gekk hann að eiga
Guðrúiu Jónsdóttur frá Mora-
stöðum, góða og duglega konu,
sem lifði glöð og ánægð við hlið
manns síns og kvartaðí aldrei
þó að efnin væru lítil og gang-
an erfið. Hún andaðist 20. f. m,
og borin til hinstu hvíldar 1.
þ. m. Útför hennar heiðraði rnik
ill fjöldi ættingja og vina, sem
jafnan munu blessa minningu
hennar. Þau hjónin eignuðust
3 sonu og eina dóttur, sem til
þroska komust. eru þau öll vel
gefin og dugleg.
Elsti sonurinn, Gunnar, sem
lengst og mest hefir unnið með
föður sínum að því að breyta
kotbýli í góða og glæsilega
jörð, hefir nú tekið við búsfor-
ráðum og mun halda áfram að
gera garðinn frægan.
Mikill fjöldi góðkunningja,
vina og frænda veit ieg, að
senda honum hlýjar kvcðjur á
þessum tímamótum æfi hans,
þakka honum «amleiðina á liðn-
um árum og óska honum bless-
unar á ókomnum tímum. Einn
af þeim langar mig að vera
talinn.
Sólm. Einarsson.
Þakka hjartanlega heimsóknir, hlóm, skeyti og
gjajir á sextíu ára ajmœlisdegi mínum, 28. mars s. I.
Signý Eiríksdóttir,
Hrísateig 4, Reykjavík.

UNGLINGA
rantar til a8 bera blaðið til kaapenda við
Bárugötu
Tjarnargötu
Við flytjum blöðin heim til barnanna.
Talið strax við afgreiðsluna. Sími 1600.
Wcra un bla&iti
«sXSxíxS><S><SxSk*^