Morgunblaðið - 24.12.1946, Qupperneq 13

Morgunblaðið - 24.12.1946, Qupperneq 13
Þriðjudagur 24. des. 1946 MORGUNBLAÐIÐ 13 50 ára: S. í. B. S. flugvjel- JAKOB JÓNASSON “SS, gjaldkeri JAKOB er fæddur á Gunn- arsstað í Bakfcafirði 26. des. 1896. Hann ólsT upp hjá afa sínum og ömmu, Jakobi Jóns- syni bónda og konu 'hans Þór- dísi. Afi hans var hinn mæti eljumaður og laginn að segja til Verka, varð hann því þegar í æsku vel verki farinn og útsjón- arsamur; var það gamla mann- inum mjög að skapi og mun honum hafá þótt hinn ungi frændi sinn líklegur til þess að verða góður bóndi. En hugur drengsins hneigðist snemma til bóklesturs og náms, en þá var leiðin ekki greið til þess. Að ráði afa síns fór Jakob í Iíóla- skóla árið 1918. Kom þá í ljós hve námslöngun hans var sterk og hugurinn einbeittur. Svo illa vildi til að hann missti af strandferðaskipinu, sem var á norðurleið; en hann ljet það ekki aftra sjer og lagði land undir fót og gekk alla leið norður að Hólum; var þó ekki sparað að letja hann fararinnar. Þaðan út- skrifaðist hann 2 árum síðar. Ekki vildi hann láta þar við lenda; fór til Reykjavíkur, komst í’ Samvinnuskólann og var þar einn vetur. Eftir það fór hann í Kennaraskólann. Gerðist hann þá kennari og var við það fjóra vetur. Fór þá til Reykjavíkur og stundaði um skeið verslunarstörf og verk- stjórn. Vorið 1929 giftist hann iMaríu Jónsdóttur frá Reykja- nesi. Er hún hin ágætasta kona, góð húsmóðir og gáfuð vel. Eiga þau hjón fimm efnileg börn. Jakob er maður greindur vel, eins og hann á kyn til. Afi hans, Jakob Jónasson, og séra Magn- ús Helgason frá Birtingaholti voru bræðrasynir. Kristfn Jó- hannsdóttir, móðir Jakobs, var náfrænka Kristjáns Ejalla- skálds. Sjálfur er Jakob ágæt- lega skáldmæltur, bæði í bundnu og óbundnu máli. Fór hann snemma að gera vjsur. Hefur hann marga snilldarvís- una gert, enda sumar landfleyg- ar. En ekki hefur annað komið á prent eftir hann en skáldsag- an Börn framtíðarinnar. Sýnir sú saga hve mikils mætti vænta af jafn skáldhneigðum manni ef hann hefði mátt óskiftur gefa sig að hugðarefnum sínum. Jeg hygg fáa byrjendur hafa farið betur á stað en Jakob gerir í þessari bók sinni. Það er meira en meðalmanns verk að byggja upp persónur eins og Ara í Birkihlíð og Helgu konu hans og Guðrún í Birkihlíð, móðir Ara, verður manni minnisstæð jnerkiskona. Þá eru þau Gunn- ar, sonur Ara og Iíelgu, og Dag- jnar, dóttir Jensens kaupmanns, skemmtileg ungmenni og góðir fulltrúar hinnar framgjörnu æsku. Kýmnigáfa höfundarins jiýtur sín einnig víða vel. A- deilan í bókinni er hnitmiðuð og missir ekki marks; og maður verður betri og vitrari við lestur sögunnar. — Við vinir og kunn- ingjar Jakobs vonumst eftir að hann eigi eftir að söðla skáld- fák sinn og spertta úr spori bæði í ljóði og sögu. Það er háttur Jakobs, að hann er dulur í skapi og frek- ar um of hljedrægur, sem stund- um vill verða um gáfaða og til- finningaríka menn, þó skap- miklir sjeu undir niðri, en hann er djarfur í máli, er því er að skifta og leikur ekki á tveim tungum með skoðanir sínar. Hin góða ættarfylgja margra ís- lendinga, trygglyndi og vinfesta, er honum í blóð borin. Margir kunningjar hans og vinir munu nú á þessum tíma- mótum ævi hans óska honum allra heilla. Jón S. Björnsson. „Á ferð" ÁSMUNDUR Gíslason, fyrr- um prófastur á Hálsi, hefir gef ið út nokkra minningaþætti sína og kallað þá ,,Á ferð“. Síra Ásmundur er fróður maður og minnugur og á að baki lang- an og merkan embættisferil og að ýmsu leyti við kjör og að- stæður, sem eru gerólík því, sem nú tíðkast. Það er því menn- ingarsögulegur fróðleikur í mörgum þáttum hans og góðar heimildir fyrir seinni tíma, auk þess sem síra Ásmundur segir vel og liðlega frá, yfirlætislaust og hlýlega. í bókinni eru tólf þættir um ýmislegt efni, frá æskuárum höfundarins og skólaárum og frá prestsskapar- árum hans. — Sumt af þessu er í fremstu röð þeirra minninga, sem hjer hafa verið skráðar á síðustu árufn. Kaflarnir um kirkjuferðina, rjettadaginn og skólaferðina eru ágætir og eiga eflaust eftir að geymast lengi. Kaflinn um. Fnjóskárbrúna er einstaklega vel sagður og eins kaflinn um skóginn. Þá er þarna prýðileg frásögn um góð- an hest, Ægir. Þetta er í heild sinni notaleg og góð bók og merk heimild. Hún er gefin út af bókaútgáfunni Norðri og fal- lega og snyrtilega frá henni gengið. VEGNA misskilnings og lítt skiljanlegra mistaka, varð flug vjel S.Í.B.S. eftir í New York, er leiguskip Eimskipafjelagsins fór þaðan, áleiðis til Reykja- víkur, í byrjun þessa mánaðar og kemur því ekki fyrr en um áramót. Eins og dagblöðin hafa skýrt frá, fekk S.Í.B.S. í byrjun þessa mán., skeyti frá seljendum vjel arinnar um það að nú væri hún komin um borð í skipið Becket Hitch, sem þá var að taka farm í New York. Þegar í stað gaf S. Í.B.S. dagblöðunum þessar upp lýsingar og að vjelin væri vænt anleg hingað til bæjarins um miðjan þenna mánuð. Daginn eftir tilkynti Eim- skipafjelag Islands í New York, að seljandinn hafi látið taka vjelina úr skipinu, skömmu fyrir burtför þess. Ekki hafði þó skipið fyrr úr höfn látið, en seljandi vjelarinnar tilkynti að kyrrsetning hennar hafi ver ið á misskilningi bygð. Eim- skipafjelagið fór þess.þá á leit að vjelin yrði send til Halifax, í veg fyrir Becket Hitch, eri ekki fekkst seljandinn til þess, en lofaði að koma henni í fyrsta skip, er til Reykjavíkur íæri. Það skip er True Knot, sem nú fermir í New York. S.Í.B.S. verður því, til að fullnægja lögum, að fresta drættinum um flugvjelina, þar til hún er hingað komin, sem væntanlega verður um áramót. Vonandi eru nú allir erfið- leikar, S.Í.B.S. vegna þessarar flugvjelar úr sögunni og að þessi ágæti gripur eigi eftir að ryðja brautina til flugferða al- mennings í eigin vjelum, hjer á landi. Um áramót mun S.I.B.S. til- kynna hvenær dregið verður um hinn fljúgandi fiskibát, sem lengi hefir verið beðið eftir með óþreyju, en er nú rjett ókom- inn. pr rr R. Kipling: Nýir dýrheim- ar. — Gísli Guðmundsson þýddi. Snælandsútgáfan. í FYRRAHAUST kom út bók sem mun hafa orðið flestum, er hana lásu, til óblandinnar á- nægju. Það voru Dýrheimar eft ir Kipling — ýmsar %ógarsög- ur frá Indlandi, þar á meðal hin fræga saga um Mowgli, er ólst upp meðal úlfanna. Nú í haust kom út annað bindi, Nýir dýrheimar, þó al- gerlega sjálfstætt. Eru sög- urnar í Nýjum dýrheimum frá- brugðnar hinum fyrri, að því ieyti, að þær gerast víðs vegar í heiminum — sumar suður í löndum, aðrar norður undir heimskauti. En það er hið sama að segja um þær og sögurnar í fyrra bindinu — þær eru ó- svikinn skemtilstur, ekki aðeins unglingum, heldur hverjum sem er. Frásögnin er ljett og sög- urnar viðburðaríkar, en auk þess má segja, að hver lína vitni um skarpskygni höfundarins, vit og mannkosti. Slíkt er ein- kenni hinna bestu bóka. Bæði Dýrheimar og Nýir dýr- jheimar eru prýddar mörgum ágætum myndum. ■—B. Framhald af 5. síðu. inn marka á milli án þess að mótherjarnir snerti hann fyrr en markmaðurinn annað hvort grípur hann eða sækir knöttinn aftur fyrir markið, því oft vill bregðast síðasta og vandamesta atriðið, að koma knettihum í mark. Unun er að horfa á hinar stílfögru hreyfingar markvarð- anna og hinar löngu spyrn- ur þeirra. Staðsetningar bak- varðanna og skilningurinn milli þeirra og miðframvarðarins er frábær. Afbragðs frammistaða hliðarframvarðanna finst mjer einn mest áberandi. Dugnaður og leikni innframherjanna í sókn og vörn og hraði útherj- anna að ógleymdu „höfuðspili“ miðherjanna Steele og Law- ton er allt hvað öðru fullkomn- ara. Hálfleikurinn er á enda og leikurinn stendur 1:1, þótt segja megi að Stoke hafi „átt leikinn“. I hljeinu er okkur ásamt mörgum öðrum boðið inn í hið allra helgasta, sem sje stjórnar- herbergi Chelsea fjelagsins. — Þar er veitt sjóðheitt te, brauð og kökur eins og hver vill. Allir veggir eru þaktir mvndum fornra og nýrra kappa Chelsea. Hópmyndir, ferðamyndir og verðlaunagripir. Hjer virðast allir helstu menn knattspyrn- unnar í Englandi vera saman komnir í dag. Menn skeggræða um leikinn og spá úrslitum. — Hljeið er fljótt að líða og við hröðum okkur í sætin aftur. Leikurinn hefst á ný. Eftir 5 mínútur skorar hinn snjalli Lawton annað mark sitt, með óverjandi lágu skoti í hornið. Getur það verið að Chelsea ætli I nú að snúa við blaðinu og taka forustuna fvrir alvöru eða er þetta einskær hepni. Jeg hálf- vorkenni Stokeliðinu, því þeir eiga ekki skilið að vera í tapi. En engin ástæða er til ao vor- kenna piltunum þeim. Þeir bíta á jaxlinn og segja — hingað og ekki lengra. Nú tökum við til okkar ráða. Hvert upphlaup ið öðru fallegra er gert, en ekki er við lamb að leika sjer þar sem Chelsea vörnin er, með markvörðinn sem sinn besta mann. Steele sendir útherjana upp eftir köntunum sitt á hvað. Þeir hljóta senn að skora. Jú — þar kom að því. Ormston, á vinstra kanti dansar í gegnum vörnina og skotið ríður af ó- verjandi. Jafntefli 2:2. Skömmu slðar kemur fyrirliði Stoke — vinstri framvörður óvænt út úr hópnum og séndir ægilegt skot í bláhornið. 3:2. Eftjr þetta eru úrslitin auðsæ. Chelsea herðir sig, en alt kemur fyrir ekki. — Steele sendir óverjandi skot í stöngina. Hægri kantmaður sýnir nú, að ekki er þörf á Mat- hews. Hann er dásamlegur þessi tvítugi piltur og nýtur þess sann arlega að leika á Chelsea bak- vörðinn eftir vild.Ormston, sem nú er óstöðvandi, bætir tveim mörkum við áður en lýkur. Stoke 5, Chelsea 2, eru úrslit- in. Mannfjöldinn þokast út — allir ánægðir með góðan leik, en vonsviknir yfir tapi Chelsea. Ekki get jeg skilið svo við 'leikinn að jeg ekki minnist á hin mörgu einvígi milli Frank- lins, besta miðframvarðar Eng- lands og Lawton, besta miðfram herjans. Þar mættust tveir seig ir og veitti hvorugum betur. — Aldrei mun jeg gleyma þeim drengilegu ástökum. Einnig má minnaSt þess, að ekki sást eitt einasta ódrengilegt atvik í þess um harða kappleik. Það var leikið karlmannlega og sterkt, en ávalt drengilega. Mjer finst þessar 90 mínútur hafa verið örstutt stund, svo mjög naut jeg þess, að sjá þennan glæsi- lega, hraða og drengilega kapp leik. Já, knattspyrna sem þessi er vissulega dásamleg skemt- un. Undirbúningur undir þálfiöku ís- lands í Olympíu- leikjunum hafinn EINS og áður hefir' verið • skýrt frá skipaði stjórn í. S. í. í sumar nefnd til þess að sjá um væntanlega þátttöku ís- lands 1 Olympíu-leikunum í London 1948. Nefnd þessi hefir nú þegar tekið til starfa og m.a. sent umburðarbrjef til allra íþróttabandalaga, hjeraðssam hjeraðssambanda, íþróttaráða og íþróttafjelaga innan vje- banda í. S. í. Mun nefndin í samráði við þessa aðila Vinna að þjálfun íþróttamanna og gangast m.a. fyrir því, að íengnjr verði sjerstakir þjálf- arar í hinum ýmsu íþrótta- greinum, sem hafi stöðugt samband við hina ýmsu þjálf ara fjelaganna. Þá mun nefnd in á sínum tíma annast val i þeirra íþróttamanna, sem jkeppa fyrir íslands hönd á j Olympiu-leikunum og skipu- , ieggja förina. Leggur hún í því sambandi mikla áherslu á að fjelögin temji fjelögum sínum drengilega og fagra framkomu, sem hverjum íþróttamanni má vera til sóma Loks hefir nefndin ákveðið að reyna að koma á fót stofn- sjóði til Olypíuferða, til þess á þann hátt að tryggja þátt- töku Íslands í Olypmíuleikun- um, ekki aðeins í þetta skifti, heldur og framvegis. í Olpmpíunefndinni eiga sæti Hallgrímur Fr. Hallgríms son, formaður, Erlingur Páls- son, varaformaður, Olafur Sveinsson, ritari, Kristján L. Gestsson, Jón Kaldal, Jens Guðbjörnsson og Steinþór Sigurðsson.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.