Morgunblaðið - 15.07.1947, Blaðsíða 9

Þriðjudagur 15. júlí 1947
KORGDNBLAÐIÐ
íslensku þátttnkendurnir vöktu mikla uthygli
Helsingfors 3. júlí.
ÞAÐ er best að jeg segi það
ístrax: Islenski flokkurinn á í-
þróttahátíð Finnlands hefir á
mikilfenglegan hátt komið
fram fyrir hönd íslands og ís-
lenskrar íþróttaæsku og kynnt
land sitt eins og best verður
á kosið. „Islantilaiset, islant-
ilaiset“, Islendingarnir, íslend-
ingarnir, er orð, sem maður
heyrir nú oft, því að íslending-
arnir hafa vakið mikla athygli
fólksins. En það er ekki ein-
göngu það, sem hefir sýnt þeim
áhuga, heldur hafa gagnrýn-
endurnir einnig farið lofsam-
legum orðum um sýningar
þeirra. Og þeir, sem nú í fyrsta
sinni hafa komist í kynni við
dætur og syni Sögueyjarinnar,
eru ,,bara“ hrifnir af þeim.
íslensku þátttakendurnir.
Þátttakendurnir frá Islandi í
Iþróttahátíðinni voru allir frá
Glímuíjelaginu Armanni, 13
fimleikastúlkur, 14 fimleika-
menn og 13 glímumenn, alt und
jr stjórn Jóns Þorsteinssonar.
Og auðvitað verður að tileinka
honum mest það lof, sem blöð-
in hafa farið um flokkana, þar
sem hann er maðurinn, sem
stendur á bak við það allt. —
Fararstjóri Armenninganna er
form. fjelagsins Jens Guðbjörns
son.
Því verður ekki neitað, að
íslendingarnir Hafi staðið í
ströngu hjer — á fjórum dög-
um sýndu stúlkurnar sjö sinn-
um, karlmennirnir þrisvar og
glímumennirnir fjórum sinn-
um. — Af fimleikaflokkum
kvenna hefir enginn sýnt eins
oft og íslensku stúlkurnar. —
Engrar þreytu varð samt vart
hjá þeim, alltaf jafn ljett yfir
sýningunum. Sjerstaklega á
þetta við um fimleikamennina,
sem höfðu undravert váld yfir
öllum hreyfingum sínum.
Ein klst. í Þjóðleikhúsinu.
Er síðasta fimleikasýningin
á hátíðinni var haldin í dag í
þjóðleikhúsinu, kom íslenski
flokkurinn þar fram í heild,
auk norskra, danskra, tjekk-
neskra og finnskra stúlkna og
hafði til umráða eina klst. Þið
þarna heima, hefðuð átt að
heyra hve innilega og ákaft á-
horfendurnir hyltu landa ykk-
ar, er þeir höfðu heilsað með
íslenska fánanum og sungið
þjóðsönginn. Og einnig hefðuð
þið átt að heyra lófatakið, er
stúlkurnar ykkar höfðu verið á
jafnvægisslánni, fimleikamenn
irnir gert dýnuæfingarnar og
glíman verið sýnd. Það var ann
að og meira en kurteisisviður-
kenning.
Kvenflokkurinn.
Stúlkurnar byrjuðu og voru
æfingar þeirra vel útfærðar. í
frjálsu æfingunum söknuðum
við Finnar hljómlistarinnar,
sem hjer er notuð við sýningar
kvenna, og ef til vill einnig
hinnar töfrandi mýktar, sem
hjer er nú mikið gefið fyrir. En
þar sem stúlkurnar nutu ekki
aðstoðar hljómlistarinnar, því
undraverðari var sú nákvæmni
og öryggi, sem þær höfðu. —
Æfingarnar á slánni gáfu sýn-
ingunni fjölbreyttni og vöktu1
Maj-Lis Holmberg segir frá sýningum
Armenningar á Íþróttahátíð Finnlands
íslensku þátttakendurnir á íþróttahátíð Fmnlands fyrir framan þinghúsið.
mikla athygli áhorfenda, sem
sjaldan hafa sjeð áhaldaæfing-
ar kvenna. Tæpast er hægt að
gera ráð fyrir að nokkur annar
kvenflokkur á Norðurlöndum,
táki íslensku stúlkunum fram
í jafnvægisæfingum.
„Loftið fullt af hvítklæddum
íslendingum“.
Næst kom svo karlaflokkur-
inn, sem byrjaði með nokkrum
frjálsum æfingum, og leysti þær
rösklega af hendi. Þá komu
dýnuæfingarnar og kistan, og
sýning þeirra náði hámarki
sínu. Dýnustökkin voru þrótt-
mikil og Ijett og nálguðust stund
um hreina ,,akrobatik“. Og er
íslendingarnir hver á fætur
öðrum röðuðu sjer í handstöðu
á kistunni sjö í einu, ætlaði
fagnaðarlátunum aldrei að
linna og einnig þegar þeir að
endingu tóku hvert kollstökkið
á fætur öðru eítir endilangri
dýnunni. Loftið var fult af hvít
klæddum íslendingum, sem
virtust eins öruggir,' þar sem
þeir þutu áfram í stökkunum
og væru þeir á sunuudagsgöngu
heima í Austurstræti. Það var
undraverð keppnisgleði og vald
yfir líkamanum, sem þessir
menn vóru gæddir.
Glímukóngurinn og smávaxni
kappinn.
Síðast á dagskránni var
glíman — nafn, sem hefir haft
einhvern töfrahljóm í eyrum1
margra. Með eftirvæntingu
biðu menn eftir að fá að sjá
þessa fyrstu glímu-,,brottara“,
sem heimsækja Finnland. Þeg
ar glímukeppninni var lokið
stóð hinn myndarlegi glímu-
kóngur einn eftir ósigraður,
eins og hann hefir gert í mörg
undanf. ár. Hann varð þó að
skipta aðdáun áhorfenda með
sjer og smávaxna glímukappan
um, sem lagt hafði fjóra and-
stæðinga sína að velli áður en
hann fjell sjálfur.
i
Islendingum þökkuð koman.
Þegar íslensku sýningunni
J)unlop
SúmmÉvaðsfígvlel
höfum við fyrirliggjandi gegn
innflutnings- og gjaldeyrisleyfum.
LLjriot'iL icerteíóen &C,.
f
F ramkvæmdarstjóri
var lokið gekk dr. Kaarine
Kari sem er meðal brautryðj-
endi í finnskri kvenleikfimi
og mjög þekkt nafn í Finn-
landi, fram með fangið fullt af
blóm.um til íslenska flokksins
og Jóns Þorsteinssonar. Með
mjög hlýlegum orðum þakkaði
hún Islendingunum sýningarn-
ar, sem voru svo nýtárlegar
fyrir okkur. Hún sagðist einnig
vona, að sú íþróttasamvinna,
sem nú hefði hafist milli Finna
og íslendinga hjeldi áfram og
yrði aukin í framtíðinni.
11. júlí frá Finnlandi.
íslenska íþróttafólkið lætur
mjög vel yíir dvölinni í Finn-
landi. Kvenflokkurinn hefir
haldið til í sjúkrahúsi inni í
borginni, en karlmennirnir í
liðsforingjaskólanum úti í
Sandhamn, eyju, sem tekur 20
mínútur að fara út í með báti
Laugardaginn 5 júlí fara ís
lendingarnir hjeðan til Vieru-
máki, íþróttaháskóla Finnlands
sem stendur á mjög fögrum
stað. Þar munu þeir dvelja til
11. júlí, en halda síðan yfir til
Svíþjóðar og þaðan h'eim.
’ „Allt í Sagi“.
I Er jeg spurði Jón Þorsteins-
1 son, hvort hann vildi ekki
i senda kveðjur heim fyrir flokk
| inn í heild, tók hann því vel
| og sendir hjer með þær bestu
! kveðjur, sem jeg veit, að þeir
j sem heima eru fá bestar: „Alt í
lagi“.
„Kiitos, kútos“.
Jens Guðbjörnsson segir Is-
lendingana mjög glaða og
ánægða yfir því að hafa átt
þess kost að sækja Íþróttahátíð
Finnlands -— stærstu íþrótta-
hátíð, sem þeir hafa tekið þátt
í. Hann leggur mikla áherslu á
það, hvern þátt finski þjálfari
Armanns, Yrjo Nora, hafi átt í
því, að ferð þessi var farin. —
Við vitum, sagði Jens að Finn-
land hefir við marga erfiðleika
að stríða, en við það hafið þið
ekki látið okkur vera vara.
Okkur hefir liðið eins vel og
frekast verður á kosið. Alt hef-
ir verið mjög vel skipulagt hjer
og allir háfa viljað allt fyrir
okkur gera. Að éndingu segir
hann nokkur finnsk orð, sem
hann hefir lært hjer: „hyvá,
hyvá“ og „kútos, kútos“ — á-
gætt, ágætt og þökk, þökk, fyr
ir allt!
Sjáumst aftur!
Jeg veit að jeg tala ekki að-
eins fyrir mig eina, heldur
fjölda landa minna er jeg segi
Þökk fyrir heimsóknina, og allt
það sem þið hafið sýnt okkur.
Velkomin aftur til Finnlands,
íslenska íþróttaæska. Sjáumst
hjer enn mörgum sinnum áður
en næsta stórhátíð fer fram —
Olympíuleikarnir í Helsingfors
1952.
Maj-Lis Hohnberg
RJETTl
BERLÍN — Frú von Schirach,
kona þýska nasistaleiðtogans, ét
nú fyrir rjetti. Hún er sökúð
um að hafa verið meðlimúr
nasistaflokksins frá 1931 dg
hafa tekið þátt í áróðri fyrir
Bæjarráð Reykjavíkur hefur í hyggju að ráða sierstakan framkvæmda-
stjóra til að annast daglega stjórn á byggingarframkvæmdum bæjarsjóðs.
Nánari upplýsingar hjá húsamelstara bæjarins.
Umsóknir sendist skrifstofu minni fyrir 25. júlí n.k.
Borgarstjóri.
FRU SCKIRACH FYRIR