Morgunblaðið - 20.07.1947, Síða 11

! Sunnudagur 20. júlí 1947
MORGVNBLAÐIb
11
Pélska örygglslðg-
’lí
þús, manns í sinni
þjónusfu
EF TRIJA skyldi vissum
blöðum, hefur hin pólska „lýð-
l'æðissinnaða“ stjórn, er kom
til Warsjá í kjölfar rauða hers-
Sns, stuðning meirihluta þjóð-
ferinnar. Hjer skal því ekki mót
mælt, heldur aðeins fullyrt, að
stuðningur þjóðárinnar sje að
þakka kænlega skiþulagðri
Stjórnardeild, sem gjarnan má
]kalla lögreglu- eða annað, eft-
ír þeim ályktunum, er menn
öraga af grein þessari.
Lögreglan í Póllandi hefur
tekið sjer afar áhrifaríkt döl-
nefni: Ráðuneyti hins opinbera
öryggis (U. B. P.) Ráðuneytið .
hefur aðsetur sitt í Warsjá og
Jhefur á að skipa um 1500 starfs j
mönnum, sem skiptast á milli
gjö aðaldeilda. Deildunum er
síðan skift niður í skrifstofur
cg þeim aftur í smærri deildir.
Starfsemi eru:
1) Gagnnjósnir — einkan-
J.ega gegn þýskri og breskri
starfsemi.
2) Rannsóknir — ofsóknir
o. fl. —
3) Fjármál.
4) Verndun iðnaðarins.
5) Vernd hinna pólitísku
flokka.
6) Vernd ríkisstjórnarinnar.
7) Gæsla fangelsa og fanga-
búða.
Tvær aukaskrifstofur, sem
vandlega er breitt yfir, eru ná-
tengdar aðaldeildum sem sje
skrifstofa hinna erlendu njósna,
tengd hinni svonefndu ,,sjer-
stöku“ skrifstofu, sem lýtur
eovjetrússneska utanríkismála-
ráðuneytinu; og skrifstofa bar-
áttunnar gegn „glæpamensk-
unni“. Með því’er átt, í flestum
tilfellum, við hina ólöglegu
andstöðu gegn Sovjet. Undir
eíðarnefndu skrifstofuna lýtur
sjerstakur dómstóll með fullu
dómsvaldi — einnig til dauða-
dóma — eftir fyrirmynd frá
hinu sovjetrússneska OSSO
(Osoboie Sovjetchanie).
Undir öryggismálaráðuneyt-
ið lúta 16 umdæmisskrifstof-
ur (W.U.B.P.) Hver þeirra hef-
ur á að skipa 9600 starfsmönn-
um. —
322 hjeraðsskrifstofur hins
opinbera öryggis lúta svo aft-
ur hinu fyrnefnda WUBP. Á
hverri þessara skrifstofa vinna
100 starfsmenn, þ. e. a. s. sam-
anlagt um 32.200 manns.
Aukaskrifstofur öryggisins,
er í bæjum og sveitafjelögum
Starfa, hafa um 20.000 starfs-
menn. Þannig hefur hið Opin-
bera Öryggi um 76.800 starfs-
menn. Aðrar deildir þess hafa
um 276.600 manns yfir að ráða,
er skiftast í eftirtalda flokka.
NDSMÁLAÁLYKTA
GRA SJÁLFSTÆÐIS
EFTIRFARANDI samþykktir voru gerðar á þingi Sambands
ungra Sjálfstæðismanna á Akureyri:
Siglingar.
Þingið íagnar þeirri aukningu, sem orðið hefur á sigiingaiíota
landsmanna, en leggur jafnframt áherslu á, að íslenska þjóðin
verði sem fyrst sjálfri sjer nóg með flutninga til og frá landinu,
en úr því sje stefnt að því, að siglingar verði stundaðár af ís-
lendingum á víðara vettvangi.
Þingið vill beina þeirri áskorun til Alþingis og ríkisstjórnar,
að strandferðunum verði hið fyrsta komið í betra horf en nú er,
þannig, að vinunandi samgöngur verði allan ársins hring við af-
skekkta landshiuta.
Fjárarál og skattamál.
Stefria beri að alhliða sparnaði í opinberum rekstri og settar
verði ‘með stjórnarskrárákvæðum skorður við því, að Alþingi
hafi ótakmarkaða heimild til útgjaldahækkana á fjárlögum frá
því, sem lagt er til í fjárlagafrumvarpi.
Opinber rekstur sje við það miðaður að koma í veg fyrir óeðli ■
lega verðþenslu og skapa hóflegt jafnvægi milli ára í atvinnuiífi
þjóðarinnar með því að. samhæfa framkvæmdir einstaklinga og
hins opinbera.
Skattalöggjöfin sje endurskoðuð í sambandi við eignakönnun
ina, með það fyrir augum, að tryggja áframhaldandi rjett fram-
töl, að gera innheimtu skatta og útsvara einfaldari og að fram-
kvæma um leið almenna skattalækkun. Þingið mótmælir sjer-
staklega þeirri óhæfu, sem átt hefur sjer stað, að skattalöggjöf
verki afíur fyrir sig, og telur, að í stjórnarskránni beri að taka
af öli tvímæli um það, ao slík lagasetning sje óheimii.
Dreifing opinbers valds.
9. þing S. U. S.. telur hinn mikla fólksstraum til Reykjavíkur
alvarlegt þjóðfjelagslegt vandamál. Lítur þingið svo á, að stað-
setning ails hins opinbera valds í Reykjavík sje hættulegt, og
æskilegt, að auka verulega vald hjeraða- og fjórðungsstjórna í
sjermálum einstakra landshluta. Skorar þingið á Alþingi og rík-
isstjórn að taka þessi mál til ítaralegrar athugunar í sambandi
við endurskoðun stjórr.arskrárinnar og annarrar löggjafar hjer
að iútandi. Hinsvegar lýsir þingið vanþóknun sinni á öllum til-
raunum til þess að skapa úlfúð milli Reykvíkinga og annarra
landsmanna í sambandi vjð þetta vandamál.
Ileilbrigðismál.
Byggingu heilsuverndarstöðva verði hraðað og þeim komið
upp eins víða og efni og aðstæður frekast leyfa. Höfuðáhersla
verði lögð á að vernda heilbrigði æskunnar og koma í veg fyrir
sjúkdóma, m. a. með bættum húsakynnum og auknum þrifnaði
í skólum landsins.
Gerðar verði víðtækar ráðstafanir til þess að tryggja það, að
fólk í öllum byggðarlögum landsins eigi auðvelt með að ná til
læknis.
Þingið lítur svo á, að það ástand, sem nú ríkir í mörgum hjer-
öðum, sem ýmist eru læknislaus eða samgöngum þannig hagað,
að erfitt er að ná í lækni, sje með öllu óviðunandi, þar sem slíkt
er stórhættulegt lífi og heilsuvernd manna og ósamboðið sóma
þjóðarinnar.
Landbúnaðarmál.
Haldið verði áfram að koma landbúnaðinum í nýtísku horf,
svo að takast megi að lækka framleiðslukostnað landbúnaðar-
afurða til hagsböta bæði fyrir framleiðendur sjálfa og neyt-
endur.
Stefnt verði að því, að þjóðin þurfi sem minst að kaupa inn í
landið af þeim vörum, sem framleiðanlegar eru í landinu sjálfu.
Til að ná þessu marki telur þingið, að leggja beri áherslu á
aukna ræktun, aukna vjelanotkun, bætt húsakynni og sjerstak-
lega verði hraðað stórfeldum raforkuframkvæmdum til almenn-
ingsheilla, er skapa í senn aukin lífsþægindi, fleiri lífsmöguleika,
og alhliða bætt skilyrði í sveitum landsins.
Listastyrkir.
Þingið telur, að gjörbreyta þurfi reglum þeim, sem listastyrkir
þjóðarinnar eru veittir eftir.
Leggja ber áherslu á, að veittir sjeu ríflegir íistastyrkir og
stuðlað sjerstaklega að því, að Ijetta undir með listamönnum
þjóðarinnar að kynna á erlendum vettvangi það besta, sem ís-
lensk list hefur að geyma á hverjum tíma.
Styrkveitingum sje þannig hagað, að strangar skorður sjeu
settar gegn misnotkun listastyrksins, að veittir sjeu einnig sjer-
stakir styrkir eða verðlaun fyrir einstök listaafrek, og að við
almennar styrkveitingar, svipað því, sem verið hefur, sje tekið
tillit til efnahags þeirra, sem hlut eiga að máli.
Iðnaður.
Þingið álítur að efla beri sem mest þann innlendan iðnað, sem
hefur í för með sjer aukinn gjaldeyrissparnað og gjaldeyris-
tekjur.
í því sambandi sje lögð sjerstök áhersla á þá nýsköpun í iðn-
aðinum, er miðar að því að vinna frekar en nú er úr afurðum
vorum til lands og sjávar og kannað verði rækilega, hvort ekki
sje mögulegt og hagkvæmt að hagnýta ýmiskonar íslensk jarð-
efni til iðnaðar.
Einnig, að reist verði hjer eins fljótt og auðið er fullkomin
skipasmíða- og viðgerðarstöð.
Tryggt sje, að iðnaðurinn njóti jafnrjettis við aðra höfuð-
atvinnuvegi þjóðarinnar varðandi lánskjör og tollaívilnanir.
Sjerstök áhersla sje lögð á það, meðan hömlur eru á innflutn-
ingsversluninni, að úthlutun innflutningsleyfa sje hagað á þann
veg, að iðnaðurir.n verði eigi fyrir tjóni vegna hróefnaskorts.
Að stuðlað verði að því, að ungum mönnum með hæfileika og
áhuga á tæknilegum efnum verði gert mögulegt að afla sjer
þeirrar sjerþekkingar, er atvinnuvegina vanhagar um.
Verslun.
Leggja beri áherslu á, að verslunin verði sem frjálsust og
varast beri ríkisrekstup, einkasölur og önnur opinber afskipti.
Þingið álítur, að verslunin sje best komin í höndum einstak-
linga og fjelaga, sem starfa í frjálsri samkeppni á jafnrjettis-
grundvelli, þannig, að löggjafinn stuðli ekki beint að því, að sjer-
stökum rjettarformum fyrirtækja sjeu veitt forrjettindi umfram
önnur, eins og nú á sjer t. d. stað um samvinnuf jelög.
Meðan aðstæður leyfa ekki algerlega frjálsa verslun, álítur
þingið, að rjett sje að breyta hinu óheilbrigða fyrirkomulagi á
veitingu innflutningsleyfa, og stefna beri að því, að þeir aðilar,
sem hagkvæmust innkaup gera, verði látnir sitja í fyrirrúmi
með innflutning.
Þingið álítur, að keppa beri að því að afla markaða fyrir af-
urðir okkar sem víðast og forðast beri að einskorða sig við ein-
stök lönd eða landsvæði.
Fjelagsmál æskunnar.
Þingið fagnar því, að náðst hefir á síðasta Alþingi verulegur
árangur í því baráttumáli ungra Sjálfstæðismanna, að fjelög og
fjelagasamtök æskunnar í sveitum landsins sjeu af opinberri
hálfu styrkt til þess að koma sjer upp fjelagsheimilum.
Þingið telur, að leggja beri áherslu á, að sá hluti skemmtana-
skattsins, sem ákveðið er með löggjöf síðasta Alþingis, að
renni til þessara þarfa sveitaæskunnar, verði aukinn og með
því tryggð hagstæð skilyrði til fjölþætts og heilbrigðs fjélags-
lífs æskunnar. Verði þeim hluta skemmtanaskattsins, sem renn-
ur til fjelagsheimiliasjóðs, varið þannig, að hann komi þeim
fyrst að gagni, sem nú búa við erfiðust skilyrði til fjelagslegs
samstarfs.
Þá telur þingið, að leggja beri áherslu á að auka starfsemi
íþróttasjóðs, og verði hún við það miðuð, að iðkun íþrótta og
þroskandi fjelagslíf geti orðið sem veigamestur liður í uppeldi
æskunnar.