Morgunblaðið - 30.09.1947, Qupperneq 10

VVvV'W
10
MORGUNBLAÐIÐ
Þnojucjagur 30. sept. 1947
Skýrsla Fjárhagsráðs og sala sjávarafurða
Framh. af bls. 9
ingarráðs. Þætti mjer nú vel til
íallið og enda skylt að Fjár-
hagsráð fetaði í fótspor Ný-
byggingaráðs hvað það snertir
að auka sölu brjefanna á ný í
samráði við Landsbankann. —
Gæti það leyst vandræði margra
þeirra, sem nú bíða eftir að fá
þau lán úr Stofnlánadeildinni,
sem ætlast var til að veitt yrðu,
samkvæmt lögunum um þá
stöfnun.
Freðfiskurinn. Amcríku-
markaður.
Öllum ber saman um, að
neysla hraðfrystra matvæla, og
þá líka fiskjar, muni vera miklu
útbreiddari í Ameríku heldur en
í Evrópu og aðstæður allar til
að versla með þessháttar vörur
í fullkomnasta lagi. Sölumið-
stöð hraðfrystihúsanna hefur
lagt mikið kapp á það alt frá
árinu 1943 að vinna hraðfrysta
fiskinum markað í Bandaríkjun
um. Að vísu miðar því verki
hægt áfram enn sem komið er,
því samkeppnin á þeim markaði
er hörð þar sem bæði New-
foundlandsmenn og Canada-
menn, — auk Bandaríkjamanna
sjálfra — hafa hraðfrystan fisk
á boðstólum.
Ef talinn er með sá farmur
af hraðfrystum fiski, sem nú er
verið að senda af stað til Banda
ríkjanna, mun láta nærri að til
þessa dags nemi samanlagt verð
íslensks hraðfrysts fisks, sem
seldur hefur verið á Bandaríkja
markað síðan árið 1943, um 16,5
millj. kr. Hraðfrystihúsin hafa
lagt mikið á sig til þess að kom-
ast inn með þessa vöru í Banda-
ríkjunum og oft tekið á sig stór-
kostleg töp í þessu skyni. Fisk-
urinn frá íslandi líkar yfir höf-
uð vel, og neytendur í Banda-
r-íkjunum sækjast eftir að fá
hann. Og þó að hraðfrystihúsin
hafi oft orðið fyrir tapi, þá hef-
ur samt sem áður einmitt ís-
lenski fiskurinn selst fyrir öllu
hærra verð, vestur þar, heldur
en fiskur keppinautanna. Hrað-
frystihúsin hafa því í raun og
veru verið að vinna fyrir fram-
tíðina og fórna fjármunum með
starfsemi sinni á Bandaríkja-
markaði, með það fyrir augum,
að þegar framleiðslukostnaður-
inn hjer heima er kominn í það
horf, sem vonandi verður innan
skamms tíma, að unt sje að
halda velli gagnvart keppinaut-
unum í Bandaríkjunum, þá eigi
þessi vara vísan stóran hóp neyt
enda þar, og er þá líklegt að
takast megi að selja, einmitt til
Bandaríkjanna mikið magn af
þeim hraðfrysta fiski, sem við
framleiðum.
Það er ekki fyrr en á þessu
ári, að hraðfrystihúsin hafa rík-
isábyrgð fyrir framleiðslu sinni
og hafa því ekki getað sent vör-
ur á Bandaríkjamarkað frekar
en annað, án samþykkis ríkis-
stjórnarinnar. Nú er verið að
senda hið nýja skip þeirra,
Vatnajökul, vestur um haf með
farm af hraðfrystum fiski, en
verðið sem fæst fyrir þennan
fisk er svo miklu lægra en rík-
isábyrgðarverðið, að auðsætt er
að þessi fiskur, eins og annar,
sem sendur hefur verið til Banda
ríkjanna á þessu ári, krefst
stórra fórna af ríkissjóði, sök-
um ábyrgðarverðsins. En bæði
er það, að fiskverðið mun fara
heldur hækkandi þar í landi sem
stendur og neyslan fer vaxandi
einmitt haust- og vetrarmánuð-
ina, og væri því mjög óráðlegt,
þegar tekið er tillit til þessa
mikla markaðar, sem getur orð-
ið fyrir hraðfrystan fisk í
Bandaríkjunum, þegar viðskifta
vinir okkar þar vestra leggja
UNGLINGA
Vantar okkur til að bera Morgunblaðið
til kaupanda.
Víðsvegar um bæinn
Við sendum blöðin heim til barnanna.
Talið strax við afgreiðsluna, sími 1600.

Þessar bækur
verður hver íþróttamaður að eiga og kynna sjer:
Sundreglur
Knattspyrnulög
Skíðahandbók
Hnefaleikareglur
Leikreglur í frjálsíþróttuni
Knattspyrnumótareglur
Handknattleiksreglur
Tennis- og badmintonreglur
Fást í flestum bókabúðum í Reykjavik og úti á landi.
'óhaútc^á^a J). Sj. J).
Pósthólf 546 — Reykjavík
mest upp úr því að hafa þessa
vöru á boðstólum og neytendum
hins íslenska fisicjar fer fjölg-
andi, að stöðva útflutninginn.
Ilorfur.
Jeg hef hjer aðallega gert að
umtalsefni þær af afurðum okk
ar, sem verðtryggðar eru með
fiskábyrgðarlögunum og þó eink
um hraðfrysta fiskinn.
Saltfiskurinn á enn sína
gömlu markaði vísa, svo fremi
verð og gæði falla kaupendum
í geð. Yfirleitt þarf að hafa
fjölbrevtni í verkunaraðferð-
um, það eykur söluhæfni afurð-
anna.
Nú er matarskortur víða í
álfunni vegna uppskerubrests
og eru því líkur til að þær þjóð-
ir, sem eins og við framleiða
matvörur muni ekki þurfa að
verða í vandræðum með sölu á
afurðum sínum.
En fiskveiðaþjóðirnar, sem
við eigum að keppa við eru dug-
legar og harðskeyttar í sam-
keppni á heimsmarkaðinum og
ef við stöndum þeim ekki á
sporði hvað verð og vörugæði
snertir, hljótum við að verða
undir í samkeppninni.
Vegamót.
Jeg ætla, að það muni vera
alment viðurkent meðal þjóðar-
innar, að verklegum fram-
kvæmdum og atvinnu á öllum
sviðum hafi verið haldið áfram
fullum fetum. líka eftir ófrið-
inn, en þá hurfu sem kunnugt
er, hinar miklu tekjur, er menn
höfðu af vinnu fyrir setuliðin.
Á það hefur verið lögð höfuð-
áhersla að reyna að halda í horf
inu, þrátt fyrir dýrtíð og verð-
bólgu, bæði með fjárgreiðslum
úr ríkissjóði, til að lina dýrtíð-
ina, og með því að ríkið hlaupt
undir bagga með sjálfri útflutn
ingsframleiðslunni. Jafnframt
hefur verið að því unnið og
miklu til kostað að afla nýrra
framleiðslutækja til að ljetta
þjóðinni lífsbarátuna í framtíð-
inni.
Nú stöndum við á vegamót-
um. Það er ekki hægt að halda
áfram öllu lengur baráttu gegn
dýrtíðinni á þann hátt sem ver
ið hefur. Við verðum að láta
okkur skiljast það, að hjer verð-
ur ekki unt að lifa jafnan í alls
nægtum, þrátt fyrir aflabrest og
lækkandi afurðaverð. Ef ekki á
að dynja yfir þjóðina stöðvun
útflutningsframleiðslunnar og
atvinnuleýsi í kjölfar hennar,
verðum við að slaka á kröfun-
um hvert til annars og til þjóð-
arheildarinnar.
Tryggjum framleiðsluna.
Úr útgjöldum verður að draga
og velferð landsins krefst þess,
að allir slaki á kröfum sínum.
Ef við lítum til nágranna þjóð-
anna má sjá, að þær beina nú
kröftum sínum af alefli til þess
að auka útflutningsverðmætin
og minka eyðsluna innanlands.
Til eru þeir, sem látast halda
að við þurfum í engu að breyta
til nje reyna neitt á okkur til að
sigrast á hinum geigvænlegu af
leiðingum verðbólgunnar. Þess-
ir menn tala . um hrunstefnu,
þegar þjóðin er vöruð við hætt-
unni, sem nú bíður við hvers
manns dyr. Hrunið er samt þá
fyrst óumflýjanlegt, ef þjóðin
ljeti glepjast til að trúa fals-
rökum í svo alvarlegu máli, sem
hjer um ræðir.
Útflutningi og atvinnu al-
mennings verður ekki haldið
uppi með háspenntum fram-
leiðsluáætlunum, sem eiga sjer
litla eða enga stoð í veruleik-
anum, nje heldur fullyrðingúm
um sölumarkaði, sem reynast
hyllingar, þegar að er gáð. —
Framleiðslukostnaðurinn er svo
miklu hærri hjá okkur en vera
má til bess að vörur okkar sjeu
hvað verð snertir frambærilegar
á erlendum markaði. Þetta er
hin blákalda staðreynd sem ekki
verður framhjá komist.
Niðurlagsorð.
Ef við leggjum höndina á
hjartað, hljótum við að kannast
við, að undanfarin verðbólguár
höfum við að ýmsu farið fávís-
lega. Þótt margt hafi verið vel
gert er hitt þó alt of margt, sem
miður hefur farið. Það er næsta
fánýtt að halda uppi illvígum
deilum milli stjetta og milli
stofnana eða jafnvel einstak-
linga, um það hver eigi sök á
því, að hjer er alt að kafna
dýrtíð, og því, að við erum fyrir
löngu orðnir að viðundri í aug-
um heimsins fyrir það, hve dýr-
seldir við erum. Engin erlend
öfl geta snúið ctaðreyndunum
við, okkur í vil, ef við sjálfir
gerum ekkert í því efni. Við
verðum sjálfir að smíða gæfu
okkar í þessum efnum, aðrir
munu ekki gera það fyrir okk-
ur. Við höfum að vísu borið
gæfu til að nota verulegan hluta
þess fjár, sem þjóðin átti í stríðs
lok, til þess að tryggja tækni-
lega aðstöðu þjóðarinnar til að
efla framleiðsluna og fyrir-
byggja atvinnuleysi. Með þessu
hefur stórmikið áunnist, en
langt er frá því að með þessum
ráðstöfunum einum sje það
trygt, sem átti að tryggja, að
fyrirbyggja atvinnuleysi í land-
inu.
Það er ekki minni vandi að
gæta fengins fjár en afla ann-
ars, segir máltækið, og jeg vona
að þjóðin láti sjer skiljast það,
að við þurfum að standa sam-
an sem einn maður til þess að
Vyggja heilbrigt atvinnulíf í
landinu og þar með sjálfstæði
í þjóðarinnar.
Auglýsing Nr. 3/1947
frá skömmtunarstjóra
Samkvæmt heimild í 15. gr. reglugerðar frá 23. sept.
1947 um vöruskömtun, takmörkun á sölu, dreifingu og
afhendingu vara, er hjer með lagt fyrir alla þá, er hafa
undir hendi skömtunarvörur þær, sem tilgreindar eru í
auglýsingu nr. 2/1947 frá skömtur.arstjóra, dags. í dag,
að framkvæma hinn 30. þ. m. birgðakönnun á skömtunar-
vörum, áður en viðskifti hefjast hinn 1. október n. k.
Utan Reykjavíkur hefur öllum bæjarstjórum og oddvit-
um verið sent eyðublöð undir birgðaskýrslu, þar sem til-
fært er, auk heitis varanna, tilvísanir í tollskrána (kafli
og nr.), til leiðbeiningar fyrir hlutaðeigendur, og geta þeir
fengið eyðublað þetta afhent hjá nefndum aðilum.
í Reykjavík ber þeim aðilum, sem ekki hafa þegar feng-
ið eyðublaðið sent í pósti, að snúa sjer til skömtunarskrif-
stofu ríkisins og fá afhent eyðublað.
Útfylla ber eyðublaðið rjett og nákvæmlega, eins og
form þess segir til um, þannig að magnið sje tilfært í þeim
einingum, er eyðublaðið greinir, en heildarverðmæti hverr
ar vöru sje tilfært með smásöluverði, eins og það er hinn
1. október 1947.
Eftir að eyðublaðið hefur verið útfylt að öllu leyti eftir
því, sem við á, ber eiganda vörubirgðanna að undirrita
það, og afhenda viðkomandi bæjarstjóra eða oddvita eigi
síðar en fyrir kl. 12 á hádegi hinn 2. október n.k.
í Reykjavík ber að afhenda birgðatalninguna til skömt
unarskrifstofu ríkisins,
Athygli skal vakin á því, að samkvæmt 18. gr. nefndrar
reglugerðar er heimilt að leggja við 20—200 króna dag-
sektir vegna vanrækslu á að gefa umrædda skýrslu á til-
settum tíma.
Reykjavík, 25. sept. 1947.
SKÖMTUNARSTJÓRINN.
é
f
f
i
Halló, Halló
Nú hef jeg hús með niðursettu verði. Jeg er að byrja út-
sölu til að rýma fyrir nýjum birgðum. Góðir Reykvíking-
ar. Spyrjist fyrir um verð og vörugæði. Komið og kaupið.
Verið velkomin. Þið munuð mikið græða. Virðingarfylst.
PJETUR JAKOBSSON, löggiltur fústeignasali, Kárastíg
12. Sími 4492.