Morgunblaðið - 29.04.1948, Blaðsíða 10

10
Fininitudagiir 29. apríl 1948.
MORGVNBLAÐIÐ
KENJA KONA
Qu, &. jC. VM
iamó
67, dagur
„Já,' jeg vil að þú sjert á-
nægð“, sagði hann.
Hún sat upp við dogg í rúm-
rúminu. Nú tók hún hönd hans
og brá henni um hálsinn á sjer
og kysti hann. Kossinn var
Ijettur og ástríðulaus. Það var
enginn þróttur í henni og hún
hneig út af aftur og tár komu
í augu hennar.
,,Æ, elskan mín, jeg get ekk-
ert veitt þjer“, sagði hún. „Held
urðu að mjer fari ekki að
batna?“
Hann hjelt henni ljett í
faðmi sjer og hvíslaði að henni
ástarorðum ....
in.
Seinna rifjaðist það upp fyr-
ir honum, að hún mundi hafa
óttasf það að hitta Ephraim, en'
henni hefði fyrst farið að
batna, þegar hún vissi að hann
var dauður. Batamerkin sáust
fyr á því hvað hún hrestist sál-
arlega, heldur en hvað Mkams-
þreki.ð jókst. Og eftir fáa daga
fór hún að hafa áhuga fyrir
fallegum fötum. Hún hafði mist
öll föt sín ineð Mary Ann, nema
það sem hún stóð uppi í, en
þau föt eyðilögðust í hrakn-
ingunum. Og fötin, sem hún
hafði fengið í Nantucket voru
ekki nema til bráðabirgða.
„Jeg vil koma heim til Ban-
gor eins og skrautleg brúður“,
sagði hún. Og svo bætti hún
við:
„Var það rangt af mjer,
John, að giftast þjer svo
skömmu eftir að Isaiah dó?“
„Þú átt aldrei að spyrja mig
um það hvort þú hafir breytt
vangt eða rjett“, sagði hann.
,.Það er alveg sama hvað þú
gerir. í mínum augum breytir
þú altaf rjett“.
,,En sú hamingja að við
skyldum hittast, John“, sagði
hún. „Jeg hafði mikið álit á
þjer áður en jeg kyntist þjer,
vegna þess hvað þú reyndist
Ephraim vel. Mig langaði til
að spyrja hann margs um þig
og mig lafigaði til þess að biðja
hann að bjóða þjer til Bangor,
svo að jeg gæti kynst þjer. Var
það heimskuiegt af mjer? Jeg
held að jeg hafi þá þegar elsk-
að big, John, þótt mjer þætti
vænt um Isaiah. Hann var mjer
altaf góður, biessunin“.
Honum fanst hún vera eins
og barn eg hún þyrfti hand-
leiðsu sinnar við engu miður en
umhyggju í voikindunum.
Hún bar alt undir hann við-
víkjandi katfpum sínum og hún
vildi að hann segði að alt væri
fallegt, sem hún keypti. Hún
sór og sárt við lagði að hún
vildi ekki eiga neitt, sem hon-
um bætti ekki fallegt. Einu
sinni.keypti hún sjer hatt. Hún
setti hann á höfuðið og horfði
á John .brosandi og með tindr-
and.i augum.
„Er hann ekki fallegur?“
sagði hún.
:íEkki finst mjor það“, sagði
hapi hreinskilnislega. „Hann
er ekki jafn fallegur og hinn
hatturinn“.
„Æ, segðu ekki þetta. Hvers
vegna ségirðu það?“
„Mjer finst hann heldur ...“.
Hann vissi ekk; hvað hann átti
að segja. „Jeg er viss um að
hann er •ekki nógu fallegur
handa þjer“.
„Finst þjer þá liturinn ekki
fallegur?“ sagði hún.
„Jú, liturinn er ágætur, en
það er lagið á honum . .
„Sjerðu þá ekki hvað hann
er fallega sveigður hjerna og
sjerðu þennan hrygg hjerna á
kollinum? Finst þjer það ekki
fallegt?" ’
„Nei, mjer líkar hatturinn
ekki, svo að jeg segi þjer satt“,
sagði hann.
„Æ, John, líttu nú á. Komdu
hjerna út að glugganum svo að
þú sjáir hann vel. Sjáðu hvern-
ig skugginn af honum fellur á
andlitið á mjer svo að jeg sýn-
ist feit og sælleg, Sjáðu það,
John. Sjerðu það ekki?“
Og svo sneri hún sjer fram
og aftur og taldi upp alia kosti
á hattinum og vildi óvæg að
hann væri sjer sammála. Hún
kvað niður allar athugasemdir
hans og fjekk hann til að taka
þær aftur hverja á fætur ann-
ari, bangað til hann gat alls
ekkj borið á móti því að sjer
þætti hatturinn fallegur. Þá
kystí hún hann glöð og sigri
hrósandi og sagði:
„Ó, hvað mjer þykir vænt
um að þjer þykir hann falleg-
ur. Er hann ekki dásamlegur?
Jeg vissi svo sem að þjer mundi
þykja hann fallegur“.
Honum -þótti gaman að þessu
og honum var ánægja að hverju
sem hún gerði og sagði. Hún
tók nú líka að hressast dag frá
degi, og hún varð fegurri með
hverjum deginum sem leið.
Þau fóru til Boston seint í
febrúar. Ferðalagið þreytti
hana nokkuð, en hún var furðú
fljót að ná sjer. Black hershöfð
ingi hafði mikið dálæti á henni
og frú Blaek hjelt ágæta veislu
þeim til heiðurs. í þessari
veislu voru allir helstu menn
borgarinnar. Þeir töluðu mest
um deiluna við Frakka. Þeir
ræddu um það hvort Frakkar
mundu verða við kröfum for-
setans um að láta laus amerísk
skip, sem Napóleon hafði her-
tekið, eða hvort Bandaríkin
ætti að fara í stríð við. Frakka.
Og það leiddi svo auðvitað af
sjer umræður um það hver á-
hrif stríð mundi hafa á öll við-
skifti, sjerstaklega timbur-
verslunina. -Og út frá því var
rætt um almennar horfur og
Black hershöíðingi spáði því að
gróðabrallinu í Bangor væri
lokið.
„Þeir eru að reyna að stofna
nýja banka þar núna“, sagði
hann. „Og bankarnir eiga að
gefa út seðla svo að þetta brjál-
semis gróðabrall geti haldið á
fram. Jeg fór til Augusta til
þess að vita hvað þeir gegðu
þar. Það borgaði sig að fara
þangað aðeins til þess að hlusta
á Washburn fulltrúa. Hann
hjelt þar þrumandi ræðu um
það að fresta bæri stofnun nýs
hlutafjelags. Hann sagði að ef
öll þau fjelög, sem nú eru á
uppsiglingu væri stofnuð, þá
mundu bankarnir fá leyfi til
þess að gefa út alt að einni mil-
jón og þrjú hundruð og fimtíu
þúsund dollurum í seðlum. Það
er hreinasta glapræði. En hann
sagði líka að hver maður í
Bangor þættist hafa rjett til
þess að stofna banka, ef hann
gæti lagt fram fimtíu þúsundir
dollara. Það er gert fáð fyrir
því í lögunum að menn verði
að leggja það fje fram sem
tryggingu. En svo bætti Wash-
burn við: Ef þetta verður leyft,
þá verða sömu fimtíu þúsund
dollararnir notaðir til þess að
stofna hvern bankann á fætur
öðrum. Þeir fá þessa upphæð
að láni hver hjá öðrum og af-
leiðingin verður sú, að á mánu-
dag verður stofnaður City
Bank, á þriðjudaginn Franklins
Bnak, á miðvikudaginn Lafa-
yette Bank, á fimtudaginn Al-
menni bankinn, á föstudaginn
Penobscot banki og á laugar-
daginn Stillwater Canál Bank.
Ef þeir kæra sig svo ekki um
að stofna nýjan banka næsta
mánudag, þá verða peningarnir
sendir hinum raunverulegu eig
anda þeirra“.
Allir skellihlógu að þessum
öfgum og Blank hjelt áfram að
segja frá, en John hætti að
hlusta. Hann var að horfa á
Jenny og var hugfanginn af
hénni. Þarna var alt svö við-
hafnarmikið, sem unt var, hvít
dúkuð borðin þakin af silfur-
borðbúnaði, kínversku postu-
líni, skrautlegum blómum og
logandi kertum í dýrindiskrist-
alstjökum. Og umhverfis borð-
ið úrval borgaranna í Boston,
karlmenn í kjólfötum og konur
flegnar niður á bringu, svo að
skein á drifhvíta hálsa og herð
ar. En honum fanst Jenny bera
af öllu þessu eins og gull af
eiri. Hún var rjóð í kinnum og
augu hennar tindruðu með
skærum ljóma. Og nú var hún
ekki lengur beinaber. Háls og
brjóst var ávalt og sljett. Hon-
um fanst sem hún hefði kastað
ham alt í einu og væri nú eins
og kóngsdóttir laus úr álögum.
Hún hafði breyst svona um leið
og hún steig 'inn fyrir dyrnar
hjá Blackshjónunum. Fram að
þessu hafði honum fundist hún
vera veik og lasburða og hann
hafði verið hræddur við að
snerta hana af ótta við að fiún
mundi brotna á höndunum á
sjer, Nú tók' hann fyrst eftir
því að hún var í góðum holdum
og hraustleg, smávaxin en
vöxturinn forkunnar fagur.
Það sá ekki á henni núna að
hún hefði nokkru sinni verið
veik
Hann horfði hugstola á hana
og hann dreymdi vökudrauma
um sælu og yndi, sem hann
hafði ekki þorað að veita sjer
á meðan hún var veik. Hann
horfði lengi á hana. Og svo leit
hún til hans og hún sá þegar
hvað honum bjó í hug og bjosti
þá yndislega og í því brosi var
fóleið um það, sem hann þráði.
Um kvöldið, þegar þau voru
orðin ein, faðmaði hún hann að
sjer og kysti hann innilega og
ástríðulega, alt öðru vísi held-
ur en hún hafði kyst hann áður.
Og hún hvíslaði á milli koss-
anna:
„Elsku góði og þolinmóði
John minn. Nú er jeg orðin
frísk. Þú hefir biðið svo lengi
. . . Nú elska jeg þig fyrst ...“.
IV.
í marsmánuði fóru þau til
Freeport að heimsækja móður
hans. Frú Evered tók tengda-
dótturinni hálf þurlega í fyrstu,
en bað fór fljótt af. Og tímun-
um saman voru þær tvær ein-
'ar, begar John fór að heilsa upp
á gamla kunningja í borginni,
eða tafði lengi hjá bræðrum
sínum. Stundum sátu þau öll
Sendisvein
röskan og ábyggilegan A7antar mig frá byrjun maí. :
j. jj. nuL I
Austurstræti 17.
Sdðvörur
Nýkomnar sáðhafrar og grasfræ.
yyijólhu,r^j,eíacf Ueujijauíl
ur
Síúlkur
Nokkrar duglegar og reglusamar stúlkur geta fengið E
atvinnu strax. :
~jy.exueÁóm. JJrón
Skúlagötu 28.
Pncknrd blll
clipper módel 1942 sem ávalt hefur verið í einkaeign og =
er vel með farinn, verður til sýnis og sölu í dag við :
Leifsstyttuna frá kl- 5 til 7 e. h. 5;
Sumarbústaður til sðlu
Af sjerstökum ástæðum er sumarbústaður í Laugarási,
Biskupstungum, til sölu. Bústaðurinn, sem er á undur
fögrum stað, er 2 herbergi og eldhús með innlögðu heitu
og köldu vatni og umsamin hitarjettindi-
Semj,a ber við Jón Ólafsson, lögfr. Lækjarlorg 1,
sem gefur nánari upplýsingar.
Síldardekk
Skilrúmsborð l1/^” þykk með tilheyrandi þilfarsstyttum *
máluð og sem ný til sölu. Nægilegt fyrip 1100—1200 :
mála síldarskip. Tilboð merkt: „Síldardekk“ sendist Mbl. :
•uu.
Vörubirgðir
vefaðarvöruverslunar til sölu nú þegar af sjerstökum ;
ástæðum. Þeir sem vildu gera hagkvæm kaup, sendi *
inn tilboð til Morguilbl. merkt: „Vefnaðarvara" fyrir :
8. næsta mán. * S:
y