Morgunblaðið - 21.04.1949, Síða 12

12
MORGV NBLAÐIÐ
, Fimmtudagur 21. apríl 1949-
35 hundum flogið
yfir Atlanfshafið
ÓVENJULEGIR farþegar voru
með hollenskri flugvjel frá
KLM, sem kom við í Keflavík
á leið vestur um haf, á sunnu-
daginn. Voru það 35 hundar,
tveir kettir og einn kanarífugl.
Dýrin voru á leið frá Þýska-
landi og áttu að fara til margra
staða í Bandaríkjunum. Höfðu
amerískir hermenn keypt þau
í Þýskalandi og vildu koma
þeim heim til sín. Meðal hund-
anna voru ýms afbrigði, alt frá
örsmáum kelturökkum, upp í
stærðar varðhunda.
Flugvjelin hafði skamma
dvöl í Keflavík og hjelt síðan
áfram til New York. í
— Minningarorð
Frh. af bls. 11.
isstæðust sem húsmóðir á heimili
sínu. Hún var rausnarleg heim
að sækja, og heimilið var henni
helgur reitur.
Vinur.
— Meðal annara orða
Frh. af bls. 8.
að dómur verði fallinn í flest-
um þessum málum fyrir 1. júní
næstkomandi. Ef einhverjum
málum verður þá ólokið, verð-
ur þeim vísað til venjulegra
dómstóla.
! JkL
mar
§ löggiltur skjalaþýðandi og i
dómtúlkur í ensku_
| Hafnarstrætj 11 (2. hæð) i
I Sími 4824.
MtmiiiHiiiiitiiiiiiimmiiiiiiiiMMiiiiutiiMitfitiimimiii
|HNU|MHMlimillllll!HIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII|||||l||||ll|
BERGUR JÓNSSON f
I Málfl utningsskrifstofa, |
i Laugareg 65, sími 5833. i
Heimasími 9234.
■nMuiMMiiiiiiimimiiimiiMmiiimiiiimMiiiiMifiiM'
Pússningasandur
írá Kvaleyri.
Sím'- 9199 og 9091.
Gi-ðrnT-rdur Magnússon. ;
ihenrÍ'k’sv'^björnsson I
hdl.
Málf’.itningsskrifstofa i
i Atœturgtr. 14, sími 81530. I
|ummMiii.ii i..imiiimuiimiiiDiiiMiiMimiiia
| Maikúfi
I «Hiiiuiim*niiHHi«M;imMmtiiiMiifimiluiiBUi
Ingvar Ingvarsson frá
Neðra-Dal 75 ára
Mínningarorð:
Jón J, Dahlmann. IJósmyndari
í DAG á Ingvar Ingvarsson frá'
Neðra-Dal í Vestur-Eyjafjalla-
hreppi 75 ára afmæli. Ingvar er
fæddur og uppalinn í Neðra-Dal.
Hann kvæntist um aldamótin
Guðbjörgu Ólafsdóttur frá Hellis
hólum í Fljótshlíðarhreppi. Þau
hjónin byrjuðu búskap að Sels-
hjáleigu í Austur-Landeyja-
hreppi og bjuggu þar í nokkur
ár, en fluttust eftir fárra ára
dvöl þar aftur að Neðra-Dal og
bjuggu þar í fulla fjóra áratugi.
Þeim hjónum hefur orðið 16
barna auðið og af þeim eru nú
tíu á lifi. Fimm börn misstu þau
í æsku, en sonur þeirra Tryggvi
ljest af slysförum í Vestmanna-
eyjum fyrir fáum árum, velgef-
inn og efnilegur maður.
Eins og að líkum lætur hafa
þau hjónin háð harða lífsbaráttu
við að koma hinum stóra barna-
hóp til manns, því efnin voru
lítil og lífsskilyrðin þröng, en
1 með stakri elju þeirra og hjálp
guðs og góðra manna var þetta
mikla hlutverk vel af hendi leyst
og eru börn þeirra öll myndar
og dugnaðarfólk. — Meðan börn-
in voru í uppvexti fór Ingvar ó
hverjum vetri til sjóróðra ýmist
til Þorlákshafnar eða Vestmanna
eyja. Hann var hvarvetna eftir-
sóttur í skiprúm sakir lagvirkni
og víkingsdugnaðar. Má geta
nærri að oft hefur verið erfitt
að slíta sig frá hinum stóra barna
hóp til langdvalar fjarri heimili,
en hann vissi sem var, að hans
góða og duglega kona, sem heima
var og gætti bús og barna var
traust, hugdiörf ng æðraðist ekki
þótt á móti þljesi. Þegar þau
hjónin komu að Neðra-Dal voru
hús þar í niðurníðslu, enda hafði
jörðin verið í eyði um skeið. Hófst
Ingvar þegar handa að byggja
upp og gerði það vel á þess tíma
mælikvarða. Jafnframt vann
hann sleitulaust að túnasljettun,
og bætti útengjar með áveitu
með þeim árangri að engjarnar
í Neðri-Dal eru með fádæmum
góðar. Fyrir fáum árum hættu
þau hjónin búskap og hafa nú í
nokkra vetur dvalið á heimili
Svövu dóttur þeirra í Vestmanna
eyjum, en á sumrin á fornum
slóðum, þar sem hinum mörgu
starfsárum hefur verið eytt. Þar
sem skin og skúrir langrar æfi
hafa tvinnast saman.
Enn hefur Elli kerling ekki
heimsótt Ingvar til muna, að vísu
er heilsan tekin að bila, en ennþá
er lundin ljett og hnittinyrðin til
reiðu. Hann hefur alla tíð verið
mjög ljóðelskur, en sjálfur er
hann vel hagmæltur. Hann er
trúmaður mikill og tryggur vin-
ur vina sinna.
Á þessum tímamótum vil jeg
senda afmælisbarninu mínar
hlýjustu heillaóskir, um 'leið og
jeg þakka þeim hjónum góðvild-
ina, umhyggjusemina og ylin
sem frá þeim hefur lagt frá fyrstu
kynnum okkar.
P. E.
Yfirlýsing
í ÞJÓÐVILJANUM 12 þ. m. er
grein um handtöku Kristófers
Sturlusonar, sem sakaður er um
að hafa tekið þátt í óspektum
komma 30. mars s.l. í grein þess
ari segir, að Kristófer hafi verið
handtekinn eftir ábendingu
minni. Vegna þess að þetta eru
ósannindi frá rótum vil jeg taka
fram eftirfarandi:
Ágúst Kristjánsson, lögregluþ.
kom til mín fyrir hádegi 4 apríl
og bað mig um að koma með sjer
til Sveins Sæmundssonar yfir-
lögregluþ. til að líta á mynd er
birst hafði í Morgunblaðinu.
Sagði jeg þá, að við þrír fjelagar
hefðum verið að tala um að þetta
myndi vera mynd af þessum
manni. Önnur orð hafði jeg ekki
um þetta mál, þar sem jeg var
við vinnu allan þennan umrædda
dag og sá ekkert af þessum ó-
spektum. Sveinn Sæmundss. kom
svo síðar og hafði tal af einum
þessara manna, en ekki mjer eins
og Þjóðviljinn segir.
Þjóðviljinn segir að jeg hafi
beðið vinnufjelaga mína að þegja
yfir því, að lögreglan hefði tal-
að við mig. En þetta eru helber
ósannindi. Og fer hjer á eftir yfir
lýsing frá öllum vinnufjelögum
mínum á verkstæðinu.
„Við undirritaðir vinnufjelagar
Georgs Jónssonar, lýsum því hjer
með yfir, að ummæli Þjóðviljans
varðandi það, að hann hafi beðið
okkur um að þegja yfir því að
lögreglan talaði við hann um
þetta mál er uppspuni frá rótum
og hlýtur að vera skrifað gegn
betri vitund“.
Bjarni Ólafsson, Elías H. Stefáns-
son, Björn Jónsson, Páll Halldórs-
son, Þorsteinn Ketilsson, Jón
Stefánsson, Þórður Sveinbjörns-
son, Ingibergur Stefánsson, Karl
Stefánsson, Valdimar Guðmunds
son, Hjörtur M. Guðmundsson,
Arnoddur Jóhannesson, Þórarinn
Jónsson, Bjarni Helgason, Þor-
valdur Jónsson, Ásmundur
Guðnason.
Rannsóknarlögreglan getur stað
fest að þessi frásögn er rjett ef
óskað er.
Georg Jónsson.
HANN verður jarðsettur föstu-
daginn 22. þ. m. Hann andaðist
8. apríl, eftir alllanga legu, og
þungt haldinn. Var hinn mæt-
asti maður, og merkur borgari,
hafði stundað hjer ljósmyndagerð
í nærfelt 30 ár, og áunnið sjer
virðingu allra þeirra er til hans
þektu, og við hann skiftu. Hann
var fæddur 14. febrúar 1873, að
Vík í Lóni, fór í Möðruvallaskóla
árið 1893, og útskrifaðist þaðan
1895, með hárri I. einkun.
Árið 1897 giftist hann Ingi-
björgu Jónsdóttur frá Strönd á
Völlum í Fljótsdalshjeraði, hinni
mætustu merkis og dugnaðar-
konu, en hún andaðist árið 1940.
Þau eignuðust 6 börn, og eru 4
þeirra á lífi: Sigurður, póst og
símastjóri á ísafirði, giftur Guð-
laugu Jónsdóttur frá Tannstaða-
bakka í Hrútafirði. Kaja, gift
Erik Rasmusen í Kaupmanna-
höfn, Dagmar, skrifstofumær, ó-
gift. Axel, hjeraðslæknir í Hest-
eyrarhjeraði, dáinn 1941. Ingi-
björg, dáin 1930, og Ásta, gift
Agli Sigurgeirssyni, hæstarjett-
arl. hjer.
Ljósmyndasmíði lærði hann á
Seyðisfirði, og lauk því námi
1897, var um tíma á ísafirði hjá
Birni Pálssyni, en fluttist til Ak-
ureyrar árið 1900, og stundaði
þar ljósmyndagerð til 1910 að
hann fluttist til Sauðárkróks, og
dvaldi þar um skeið. Flutti svo
til Reykjavíkur, og stofnsetti þar
myndastofu ásamt Ólafi heitnum
Oddssyni, er þeir starfræktu sam
an í nokkur ár, síðar stofnsetti
hann eigin myndastofu á Lauga-
veg 46, og dvaldi þar til 1940 að
hann hætti störfum.
Hann var einn af stofnendum
Ljósmyndarafjelags íslands, og
heiðursfjelagi þess, hann var
lengi í stjórn fjelagsins, og gegndi
þar mörgum trúnaðarstörfum,
hann var áhugasamur mjög um
öll fjelagsmál, fastur fyrir og á-
kveðínn í öllu starfi, en þó mjög
samvinnuþýður, hann naut jafn-
an óskifts trausts og virðingar
allra fjelagsmanna.
Jón Dahlmann var fríður mað-
ur sínum, og hinn föngulegasti
á velli, hann var prýðilegum gáf-
um gæddur, hagsýnn og hugvits-
samur, hann var mjög vel að sjer
í sinni iðngrein, vandvirkur með
afbrigðum og samviskusamur
með alla vinnu. Hann var hinn
vandaðasti maður til orðs og
verka, og svo ábyggilegur í öll-
um viðskiptum áð orð hans ein
voru sem gjörður samningur,
hann var hrekklaus með öllu, og
trúði engu illu um aðra að ó-
reindu, en varð þó að lokum fyr-
ir þeirri sorglegu staðreind að
trúa um of á heiðarleik annara.
Hann var einstakur heimilis-
faðir, enda heimilið honum eitt
og alt, kona hans fyrirmyndar
húsmóðir og börnin öll hin prýði-
legustu, jeg kyntist þessu heimili
all náið fyrir mörgum árum þar
eð yið vorum samstarfsmenn úm
nokkur ár, og eru mjer ávalt ljúf
samstarfsmann og skemti
ar þær endurminningar, betri
samstarfsmann og skemmtilegri
fjelaga hefi jeg ekki átt. Við
fjelagar hans allir, eigum nú á
bak að sjá okkar ágætasta fjelaga
og vini, og mun hans ávalt minst
með þakklæti og virðingu fyrir
alt hans samstarf og tryggð, jeg
sjálfur þakka honum alla gamla
og góða vináttu og trygð mjer til
handa, og í nafni fjelags okkar
færum við öllum aðstandendum
hans, okkar dýpstu samúð og
innilega hluttekningu.
Carl Ólafsson.
Yfiriýsing
1 TII.EFNI af söguburði þeún. sem
mjer er kendur ó 2. siðu Mbl. s.l.
fimmtudag vegna uppþotsins i Reykja
vik hinn 30. mars, vil jeg leyfa
mjer að skýra frá eftirfarandi:
Siðla dags hinn 31. mars var jeg
staddur ó Hvanneyri. Var jeg þá
spurður frjetta eins og gengur og
gerist í sveit á Islandi um atburði
dagsins áður af þeim kennurunum
Hauki Jörundssyni, Stefáni Jónssyni
og Gunnari Bjarnasyni, hrossaræktar-
róðunaut.
í ferð þessari var Isleifur Sumarliða
son, skógarvörður, %.eS mjer og
heyrði hann Og allt sem fram fór.
Þess skal og getið, að jeg hefi hvergi
annars staðar verið utanbæjar nema
i þetta eina sinn á Hvanneyri, það
sem af er þessum mánuði.
Sagði jeg þeim kennurunum hið
helsta, sem jeg hafði heyrt um at-
burði dagsins áður. En það er gjör-
samlega tilhæfulaus söguburður að
jeg hafi talið uppþotið „ekki óeðli-
Iegt“, syo og, að jeg hafi taiið ÓI.
Thors eiga sök á ólátunum fyrir það
að hafa veifað til fólks á Austurvelli
nifimiMin
Z eða steytt hn«fa framan í þáð. Þetta
hafa alclrei verið min orð.
D
£
£
£
Eftir Ed Dodd
Jeg hef haft samband við þá Jlauk
J örundsson og Stefán Jónsson á
Hvanneyri og ennfremur Isleif Sum-
' ^ SINCE I
r TRAIL, I REALIZE
VE BEEN RUINING
ST5...RUINING THEáA
OREVER/ .
1 ANO I7W J’ VOU FORGET ""
eoiNG /yol/re MV son/
I TO DO 4 I GIVE THE
SOMETHING JORDERS HERE -..
about rrfj weál cut
X UM5ER A5 WE
always have /
THEN IyM C3ETTING OUT...-’"*
AND l'N\ GOING TO FIGHT
VOUP. KIND OP A/ASTEFUL
Síðan jcg kyij.itist Markúsi,
þá er jeg farinn að skilja, að
þú hefur eytt skógum á ýms-
um stöðum, svo að þar er ekk-
ert eftir noma auðn. Það er
byrjun á að gera landið að eyði
mörk ....
.... og jeg ætla að sjá um,
að sama eyðilegging fái ekki
að halda áfram.
— Jæja, karlinn. Þú gleym-
ir því bara, að þú ert nú son-
ur minn, og að . jer er það jeg
sem gef skipanir. Við höggv-
um timbur, eins og \rið höfum
hingað til gert.
— Þú skalt nú verða að gera
það, svo lengi sem þú ert í
minni þjónustu.
— Þá verð jeg að segja skil-
ið við þig og þá mun jeg berj-
ast gegn svona rányrkju á skóg
inum.
arliðason, og segjast þeir allir geta
borið því vitni, að í nefndri grein
sje farið með algerlega rangt mál.
öðrum árósum blaðsins ó mig tel
jeg ekki ástæðu til að svara.
Reykjavík, 18. apríl 1949.
Hákon Bjarnason.
miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiMiiiMuiiiiiiiiismiiiiminiiiiiiiiii
1 ÞÓRARiNN JúNSSON I
I löggiltur skjalþýðandj í i
enslju. 1
§ Kirkjuhvoli, sími 81655. I
imiiiiiiimmiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiMiM
£ # , S
Signrftiir Olason, hrl.
Málflutningsskrifstofa
Lækjargötu 10 B.
| Viðtalstimi: Sig. Olas., kl. 5—6 I
: Hauknr Jónsson, cand. jur. kl. i
|3—6. — Sími 5535.
* s.
MiaUSIIMKCimiUMÍiM- Ík.t'iíSíSS: ’•>