Morgunblaðið - 13.07.1949, Blaðsíða 8

8

MORGUNItLAÐIÐ
Miðvikudagur 13. júli 1949-,
JHwgtutMftfeib
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
^ar:
'uerji áhripa
ÚR DAGLEGA LÍFINU
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Frjettaritstjóri: ívar Guðmundsson. ‘
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla: \
Austurstræti 8. — Simi 1600.
Áskriftargjald kr. 12.00 á mánuði, innanlands,
- kr. 15.00 utanlands.
í lausasölu 50 aura eintakið, 75 aura með Lesbólc,
Umbötavilji og fjárhags-
legt Öryggi
EF ATHUGAÐ er, hvað það sje, serrr mest ber á í bar-
áttu hinna þriggja vinstri flokka hjer á landi gegn Sjalf-
stæðisflokknum, kemur það í ljós, að það sem um skeið
hefur einkennt baráttu kommúnista er hið ósvífna hræsnis-
tal fimmtuherdeildarinnar um frelsismál þjóðarinnar. Þessi
auðsveipu þý Kremlvaldsins og Kominform þykjast nú
cinir vera þjóðhollir íslendingar og berjast fyrir öryggí og
sjálfstæði landsins.
Líklega er þessi „þjóðvarnarbarátta" kommúnista greini-
legasta dæmi allra alda um algera fölsun á raunveruiegri
stefnu stjórnmálaflokks. Er af þeirri ástæðu ekki ástæða
til þess að fjölyrða um þetta herbragð kommúnista. Allir
andlega heilir íslendingar hafa sjeð í gegn um svikavefinn
og gera sjer það ljóst, að kommúnistar bíða þess eins að
nota fyrsta tækifæri til þess að ræna þjóðina frelsi og af-
henda hana kúgunarvaldi því, sem mörg ríki Austur Ev-
íópu stynja nú undir.
★
Baráttuaðferð Alþýðuflokksins og Framsóknar er nokkuð
á annan veg eins og að líkum lætur. Hún er í dag svipuð
og hún hefur verið mörg undanfarin ár. Þessir flokkar
eiga fyrst og fremst eitt lag og það spila þeir í tíma og
ótíma. Það er lagið um að Sjálfstæðisflokkurinn berjist á
móti öllum umbótum, hafi allt af gert það og muni alltaf
gera það, hann sje flokkurinn braskaranna pg samnefuari
allarar óreiðu, sem til sje í þessu landi.
En þetta lag er orðið svo gatslitið, að það sætir hmni
mestu furðu, að þessir flokkar skuli halda að almenningur
í landinu hlusti á það. íslendingar vita og þekkja það af
reynslunni, að Sjálfstæðisflokkurinn er raunhæfasti um-
bóta- og framfaraflokkur landsins.
★
Er litið er á sögu flokksins frá upphafi, verður þetta
mjög vel ljóst. Hún er í fáum dráttum þessi:
Þegar flokkurinn tekur við völdum nokkru eftir að full-
veldi íslands var viðurkennt, leggur hann á það höfuð-
áherslu að efla hið fjárhagslega fullveldi. Stjórn flokksins
hafði þá meirihlutaaðstöðu á Alþingi og gat framkvæmt
þessa stefnu sína með því að borga niður erlendar ríkis-
skuldir og ljetta byrðum af ríkissjóði. Jafnhliða var þó
haldið uppi allvíðtækum verkleg'um framkvæmdum. Fjár-
málaráðherra flokksins, Jón Þorláksson, var auk þess að
vera frábær fjármálamaður, dugandi verkfræðingur og á-
hugasamur um verklegar framkvæmdir. Lagði hann grund-
völlinn að ýmsum merkustu framkvæmdum, sem síðar hafa
verið unnar, t. d. í raforkumálum, byggingu vega og brúa
o. s. frv. Hjá Jóni Þorlákssyni hjelst í hendur raunsæi, víð-
tæk fjármálaþekking og ákveðinn vilji til þess að fram-
kvæma margskonar verklegar umbætur í landinu.
Þessi arfur frá hinum eldri forvígismönnum Sjálfstæðis-
flokksins hefur reynst þjóðinni drjúgur til giftu. Nýir
menn hafa komið og baráttan fyrir stöðugt víðtækari þjóð-
lífsumbótum hefur haldið árfam. Jafnan þegar þjóðin hef-
ur stigið stór skref í áttina til betri lífskjara og bæítrar
aðstöðu í lífsbaráttunni, hefur Sjálfstæðisflokkurinn síaðið
í íarabroddi.
★
Þjóðin hefur sjeð þetta. Það er ekki hægt að dylja hana
þess með því að spila gamla lagið um „íhaldið", sem ekki
hafi áhuga fyrir neinu nema braski og sjerhagsmunum fá-
mennra klíka. Verkin sína merkin, ekki aðeins í áhrifum
Sjálfstæðisflokksins á stjórn landsins, heldur fyrst og fremst
þar, sem hann hefir ráðið einn, eins og t. d. í höfuðborg
landsins.
Reynslan hefur sýnt íslensku þjóðinni að til þess að
tryggja framtíð sína þarf hún ekki aðeins að vilja fram-
farir og umbætur. Hún þarf að sameina umbótavilja og raun
sæjan skilning á gildi fjárhagslegs öryggis. Þar. sern að
j Sjálfstæðisflokkurinn ræður einn, hefur hann framkvæmt
stefnu sína á þeim grundvelli.
Gaf sig fram.
í GÆR VAR minst á mann-
inn, sem bauðst til að gefa verð
launagrip fyrir fegursta skrúð-
garðinn á hverju sumri hjer
jí bænum og var þess getið. að
I jeg hefði gleymt hver hann
j var.
En hann ljet ekki standa á
að gefa sig fram. Að vísu kær-
ir hann sig ekki um, að láta
nafn síns getið. En hann stend-
ur við loforð sitt, enda er betta
mesti sómamaður, sem hefur
mikinn áhuga fyrir fegrun
borgarinnar.
Var ncitað um
gjaldeyri.
SAGA HINS væntanlega verð
launaveitanda er á þessa leið:
— Það mun hafa verið í hitteð
fyrra, að hann hringdi og
bauðst til að gefa verðlauna-
grip. Reyndi hann að fá ein-
hvern fagran bikar hjer á landi,
en fekk engan, sem honum leist
nógu vel á-
Hann sótti þá um innflutn-
ingsleyfi, en fekk neitun.
•
Sendi 500 kr.
ÞEGAR Fegrunarfjelagið var
stofnað, 17. júní 1948, sendi
hann fjelaginu 500,00 krónur,
sem nota átti til kaupa á verð-
launagrip, því hann gerði ráð
fyrir, að Fegrunarfjelagið
myndi fá betri áheyrn hjá við-
skiftanefndinni, en hann hafði
sjálfur fengið.
Það verður ekki betur sjeð,
en að þetta mál sje nú í góðum
höndum.
Laun cmbættismanna
úti á landi.
HÖFUNDUR brjefsins úm
launagreiðslur til embættis-
manna úti á landi hefir sent
nokkrar línur til viðbóta. og
þar sem þær varpa nokkru ljósi
á þetta mál, þykir rjett að birta
þær:
„Kæra þökk fyrir birtingu
kvartana minna um kaup-
greiðslur embættismanna úti á
landi og 2000 kr. póstávísana-
hámarkið. Mjer virðist þjer
draga það hálfgert í efa, að
rjett sje hermt hjá mjer, að
embættismenn úti á landi burfi
að hafa umboðsmenn hjer í
Reykjavík, til þess að hirða
laun sín. Slíkt embætti hef jeg
haft í 6 ár fyrir einn embætt-
ismann og í tvö ár fyrir annan.
•
Ohjákvæmilegt.
SÍÐAN hefi jeg þurft að
hnýta hnút á vasaklútinn, til
þess að muna nú eftir, um hver
mánaðamót, að hirða launin og
koma þeim i póst. Þessir tveir
embættismenn hafa fullyrt við
mig, að óhjákvæmilegt sje að
einhver taki þetta ómak á sig
fyrir þá.
•
Rök póstsins.
GOTT VAR að þjer náðuð
tali af póstmeistara, Sigurði
Baldvinssyni, til þess að ræða
um 2000 kr. póstávísanirnar. —
Póstmeistarinn færir rök fyrir
því, að ekki sje hægt að senda
hærri póstávísanir en 2000 kr.
til smástaða úti á landi.
Rökin eru þessi: „Að póst-
sjóður geti ekki látið handbært
fje liggja á smábrjefhirðinga-
stöðvum úti á landi“. — Að
vísu ekki tæmandi rök í þessu
máli.
Nú fæ jeg ekki sjeð að póst-
stöð sú, sem tekur við tveim
ávísunum, segjum á kr. 2000 og
kr. 500, þurfi að hafa minna
handbært fje, en sú, sem tskur
við einni ávísun á kr. 2,500.00.
•
Til hvers er póst-
þjónustan?
AÐ SKRIFA tvær ávísamr
kostar sendanda meiri fyrirhöfn
og meiri útgjöld. Sömuleiðis
kosta þær afgreiðslumennina
méiri tíma og. fyrirhöfn en
skrifa eina.
Til hvers er póstur?
Áreiðanlega til þess að spara
mönnum tíma og fyrirhöfn,
Ijetta viðskifti og örfa. En hvað
á að segja um það, ef hann
ekki einu sinni getur annast
flutning peningabrjefa milli
sinna eigin brjefhirðingastoðva
eftir þörfum?
•
Hraðinn eykst.
HRAÐINN í flutningum lief-
ur vaxið mikið á síðustu árum.
Þarna á pósturinn að fylgjast
með tímanum, og geta Hutt
fjárfúlgur póstsjóðsins milli
stöðva eftir þörfum.
Bankar eða sparisjóðir og
sími eru í hverri sýslu. Með
því að nota sjer aðstoð þessara
fyrirtækja, er það í raun og
veru ekki nema skiplagsatriði,
að hægt sje að senda nokkur
þúsund króna til hvaða staðar
sem er á landinu í pósti. Það
er gott og blessað með allar
tæknilegar framfarir í landinu
að þær sjeu samkvæmt kröfu
tímans, en að gamlar og hefð-
bundnar stofnanir eins og póst-
urinn, setji svona vafasörn á-
kvæði í þjónustu sinni við al-
menning, eins og 2000 k.vona
hámarkið, finnst mjer fráleitt,
frá hverri hlið sem athugað er“.
•
Hundadagar byrja.
í DAG byrja hundadagarnir.
Það er gömul trú, að með
hundadögunum breytist veðr-
áttan og víst er, að Sunnlend-
ingar og þá einkum bæjarbúar,
sem um þessar mundir eri: að
hefja sumarfríin sín, hefðu ekki
á móti því, að svo væri.
ÚÍDAI -W'XAlÍA OHDaV:::
Daiukir tóbaltunenn eru fiármáluráðherranum reíðir
Eftir Charles Croot,
frjettaritara Reuters.
KAUPMANNAHÖFN — Svo
getur farið, að gamanyrði sem
H. C. Hansen, fjármálaráðherra
Dana, ljet sjer um munn fara
um tóbaksskattinn í Danmörku,
komi til með að kosta ríkið mil-
jónir króna.
í ræðu, sem Hansen flutti ný-
lega, skýrði hann frá því, að
sjerhver maður, sem reykti 20
sígarettur á dag, greiddi árlega
um þúsund krónur í tóbaks-
skatt.
„Guði sje lof fyrir mennina,
sem sígaretturnar reykja“, —
bætti hann við. „Jeg veit ekki
hvað við gætum gert án þeirra.
Þeir eru einn af máttarstólpum
landsins. Rjettast væri að reisa
þeim líkneski“.
• •
GRAMUR FORSTJORI.
DÖNSK blöð voru fljót tii að
uppgötva kýmnina í orðum
ráðherrans. Ýms þeirra birtu
viðeigandi skopmyndir. En Hu-
go Abel, forstjóri tryggingafyr-
irtækis í Kaupmannahöfn, fanst
ekkert fyndið við þetta. Hann
birti stóra auglýsingu í öllum
morgunblöðum Kaupmanna-
hafnar. Hún var á þessa leið:
„Útfyllið þessa úrklippu, sem
notuð verður í sambandi við
mótmæli, sem send verða fjár-
málaráðherranum.
„Samtímis þessu munum við.
(reykingamenn) gera tíu daga
verkfall, frá 1. til 10. júlí, en
á þessu tímabili munum við
ekki reykja eina einustu sígar-
ettu“.
• •
ÞUNGIR SKATTAR.
DANSKIR reykingamenn, sagði
ennfremur í auglýsingu Abels,
mundu krefjast þess, að tóbaks-
skatturinn yrði lækkaður. Auk
þess sagði Abel meðal annars
í viðtali við frjettamenn:
„Það er hjákátlegt, að byggja
efnahag landsins á sköttum á
tóbaki, bjór og öðrum hlutum.
Við getum ekkert látið eftir
okkur þessa dagana, án þess að
ríkið komi til og leggi á okkur
þyngri skatta en við fáum bor-
ið. Hjer er algerlega rangt að
farið“.
Abel greiðir sjálfur kostnað-
inn af mótmælaherferðinni. —
Þegar hann talaði við frjetta-
mennina, höfðu margir þegar
svarað auglýsingu hans, og
hann kvaðst vera þess fullviss,
að undirtektirnar yrðu góðai .
• •
HÁR SKATTUR.
SVO MIKIÐ er víst, að hug-
myndin fjell dönskum almenn-
ingi vel í geð. Dyravörður sagði
við mig: „Jeg geri ráð fyrir,
að jeg gæti verið sígarettulaus
í tíu daga, ef það gerir þær ó-
dýrari í framtíðinni“.
Embættismaður í fjármála-
ráðuneytinu skýrir svo frá, að
ríkið taki kr. 2,70 í skatt af
hverjum 20 sígarettum, sem
seldar eru í verslununum á kr.
3,80. Síðastliðið fjárhagsár nam
tóbaksskatturinn alls um 328
miljónum króna, eða um það bil
jafn hárri upphæð og ætlað er
að tekjuafgangurinn verði á yf-
irstandandi fjárhagsári.
• •
REYKIR VINDLA.
HANSEN fjármálaráðherra vill
fátt eitt að segja um mótmæla-
herferðina.
„Jeg get ekkert við því sagt,
þótt menn vilja mótmæla tó-
baksskattinum“, sagði hann í
viðtali við eitt dagblaðanna. —
„Jeg hef heldur ekkert að segja
við hinu fyrirhugaða „verk-
falli“. Ekki þarf fólk að revkja
til þess að þóknast mjer“. Hann
skýrði öðru blaði svo frá, að
sjálfur vildi hann heldur reykja
vindla en sígarettur. Þessu
blaði reiknaðist svo til, að fjár-
málaráðherrann greiddi um 800
krónur í tóbaksskatt á ári.
Froskur veldur verkfalli.
RÓMABORG — Froskur olli þvi fyr
ir skömmu, að nokkur hundruð verk
smiðjustarfsmanna í Novara í Italiu
gerðu verkfall. Einn fjelagi þeirra
var rekinn frá vinnu í þrja daga, er
eftirlitsmaður kom að honum, þar
sem hann var að leika sjer að froski
í vinnutimanum. Hinir verkamenn-
irnir gerðu verkfall í mótmælaskyni.