Morgunblaðið - 28.03.1950, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 28. mars 1950
MORGUNBLAÐIÐ
11
Sextugur:
Ásgeir G. Stefáitsson forstjóri
I DAG er Ásgeir G. Stefánssorii
framkvæmdarstjóri í Hafnar-
firði sextugur. Ásgeir er borinn
og barnfæddur Hafnfirðingur,
sonur merkishjónanna Sól-
veigar Gunnlaugsdóttur og Stef
áns Sigurðssonar.
Honum var snemma haldið
að vinnu, og kom þá strax fram
hinn mikli dugnaður hans, sem
hefur einkennt hann alla tíð.
Ásgeir starfaði fyrr meir að
húsabyggingum, ásamt bræðr-
um sínum, og byggóu þeir í
Hafnarfirði Landssímastöðina,
St. Jósephsspítalann, Barna-
skólann og Flensborgarskólann,
ásamt mörgum íbúöarhúsum
bæði í Reykjavík og Hafnar-
firði. Einnig bygði hann Sjúkra
hús ísafjarðar.
Snemma fjekk Ásgeir áhuga
fyrir útgerð og gerði út mótor-
báta frá Hafnarfirði, bæði einn
og í fjelagi við aðra.
Síðar átti hann hlutdeild að
stofnun togarafjelaga.
Þegar Bæjarútgerð Hafnar-
fjarðar var stofnuð 1931, tók
hann við forystu þess fyrirtæk-
is og hefir gengt því starfi síð-
an.. Óhætt mun að fullyrða, að
Bæjarútgerðin hefði orðið að
gefast upp á þ^im erfiðleikaár-
um, sem gengu yfir sjávarút-
veginn eftir að hún var stofn-
uð, ef hún hefði ekki haft á
að skipa jafn útsjónarsömum
og harðduglegum framkvæmda
stjóra.
Ásgeir hefur tekið mikinn
þátt í samtökum útvegsmanna,
er hann í stjórn Landssambands
íslenskra útvegsmanna, og Fje-
lags íslenskra botnvörpuskipa-
eigenda, ennfremur í stjórn
fleiri fjelaga, sem útveginn
varða, svo sem Samtrygging ísl.
botnvörpuskipaeigenda, og Lýs
issamlagsins.
í bæjarstjórn Hafnarfjarðar
átti hann sæti í 8 ár frá 1942
>—1950 og ljet þar mörg mál til
gín taka.
Það sem einkennir Ásgeir er
að hann gengur aldrei að neinu
verki með hálfum huga, held--
ur er hann þar allur. Það er
sama hvort hann er að byggja
hús, vasast í ýmsum opinber-
um framkvæmdum, eða vinna
að hinum ýmsu áhugamálum
utgerðarinnar, sem hann hefur
varið miklum tíma til, þrátt fyr
ir miklar annir.
Vil jeg óska Ásgeiri og fjöl-
skyldu hans allra heilla í fram
tíðinni, og þakka honum fyrir
ágætt samstarf í bæjarstjórn
Hafnarfjarðar og innan fjelaga
útgerðarinnar, með þeirri ósk
að fjelagssamtök útvegsmanna
og Hafnarfjarðarbær megi sem
lengst njóta starfskrafta hans.
Loftur Bjarnason.
★
í DAG er einn af merkustu borg-
urum Hafnarfjarðar sextugur.
Það er Ásgeir G. Stefánsson, for-
stjóri Bæjarútgerðar Hafnarfjarð
ar, sem er almælisbarnið. Og þó
að jeg þykist vita að margir sam-
borgarar hans munu minnast
hans í dag með hlýjum árnaðar-
óskum og nánustu samverka-
menn hans að sjálfsögðu geta
hans í blöðum, er mjer þó sjer-
staklega Ijúft, vegna samstarfs
Enn um prests-
kosnincfarnar
Ásgeir G. Stefánsson.
míns við þennan mikla fram-
kvæmdamann og ötula fulltrúa
sjávarútvegsins, að fá tækifæri til
að minnast hans nokkrum orðum
á þessum merku tímamótum
hans, þó að jeg viti hinsvegar að
mig bresti til þess þekkingu á
ævistarfi hans á við þá aðra, er
minnast munu hans á prenti í
dag.
Ásgeir G. Stefánsson er fæddur
í Hafnarfirði 28. mars 1890, sonur
hjónanna Stefáns Sigurðssonar,
trjesmiðs og konu hans Sólveigar
Gunnlaugsdóttur.
í bernsku ólst Ásgeir upp hjá
foreldru msínum í Hafnarfirði og
vandist þá allri venjulegri úti-
vinnu fram yfir fermingaraldur
og þótti brátt þá þegar gæta hins
mikla starfsfjörs og starfsorku í
fari hins unga manns.
Á árunum 1902 og 1904 stund-
aði hann nám í Flensborgarskóla
í Hafnarfirði, en upp úr því hóf
hann verslunarnám hjá hin-
um þjóðkunna athafnamanni
og útgerðarmanni Ágúst Flygen-
ring í Hafnarfirði, en hætti því
námi eftir lVz árs dvöl hjá Flyg-
enring. Upp úr því hóf hann trje-
smíðanám hjá föður sínum og
lauk sveinsprófi í þeirri grein ár-
ið 1909. Hóf hann þá þegar að
starfa að margskonar byggingum,
stórum og smáum, og þótti hvar
vetna það verk vera í eóðum
höndum, er falið var Ásgeiri
Stefánssyni, sakir útsjónasemi
hans ’og starfsorku. en við þessa
iðn sína starfaði Ásgeir í 12 ár
eða til ársins 1921, og á hann á-
reiðanlega frá þeim árum marg-
ar ljúfar minningar um mikil og
þörf störf.
Á árinu 1922 til 1923 fór Ásgeir
Stefánsson utan og dvaldi þá í
Þýskalandi á verlunarskóla í
Hamborg, en hugur Ásgeir hefur
jafnan staðið til mikilla fram-
kvæmda og starfa, og því hefur
hann jafnan kappkostað á öllum
tímum að búa sig sem best undir
lifstarf sitt.
Þó að Ásgeir stundaði aðallega
bvggingarstörf á árunum frá 1909
til 1921, var framfaraþrá hans og
„Sviða“ í Hafnarfirði, sem gerði
út togarann Sviða, allt frá kaup-
um hans og þar til skipið var selt
árið 1941, og í stjórn þessa fje-
lags jafnan. Einnig stofnaði hann
samvinnufjelagið ,,Haukanes“ og
var framkvæmdastjóri þess fje-
lags frá því er það hóf starfsemi
sína 1932 þar til fjelagið hætti
störfum 1939. Forgöngu átti
hann um stofnun hlutafjelagsins
Hrafna-Flóka í Hafnarfirði, eig-
anda botnvörpungsins Óla Garða,
en fjelag þetta var stofnað árið
1938, og hefur Ásgeir verið fram-
kvæmdastjóri þessa fjelags frá
byrjun. Hefur hann og einnig átt
þátt í stofnun hlutafjelagsins
,,Vífils“ í Hafnarfirði árið 1940
og annar framkvæmdastjóri
þess siðan. Allt það, sem hjer
hefur verið sagt bendir á það,
hversu fljótt hugur Ásgeir Stef-
ánssonar hneigðist að útgerð-
armálum, enda má segja að hann
hafi starfað að þeim málum nú
um 35 ára skeið með miklum öt-
ulleik og framsýni.
Síðast, en ekki síst, má minn-
ast þess, sem raunar allir vita, að
Ásgeir G. Stefánsson hefur veitt
Bæjarútgerð Hafnarfjarðar for-
stöðu frá því er hún var stofnuð
árið 1931, með þeim alkunna
dugnaði og árvekni, sem honum
er í blóð borið frá bernsku, og
kunna þeir menn best að meta
störf Ásgeirs Stefánssonar, sem
forstjróa Bæjarútgerðarinnar
þágu kaupstaðarins, sem naést
honum standa og best hafa kynni
af honum, enda er sú raunin jafn-
an um þá menn, sem líkt eru
skapi farnir og Ásgeir Stefáns-
son, að hugur þeirra hnýgur jafn
an til framkvæmda og stórræða,
en eru um leið viðkvæmir, hjálp-
fúsir og allir að vilja gerðir, til
þess að leysa mál fjelaga og
manna á sem sanngjarnastan
hátt.
Auk þeirra starfa, sem þegar
hafa verið getið, hefur Ásgeir G
Stefánsson að sjálfsögðu tekið
þátt í ótal mörgum öðrum trún
aðarstörfum fyrir bæjarfjelag
sitt, sem jeg hefi ekki tækifæri
til þess að skýra frá, en slíkt er
að sjálfsögðu eðlilegt um mann
sem nýtur jafn mikils trausts
bæjarfjelagi sínu og Ásgeir hef
ur gert á undanförnum ótal mörg
um árum.
Jeg hef átt bví láni að fagna
að starfa með Ásgeiri G. Stefáns
syni undanfarin 10 ár að ýmsum
hagsmunamálum útvegsins, fyrst
og fremst togaraflotans íslenska
og um leið vjelbátaútvegsins, því
að Ásgeir G. Stefánsson hefur
frá öndverðu átt sæti í stjórn
Landssambands ísl. útvegsmanna
og frá þvi er jeg tók við störfum
hjá Fjelagi ísl. botnvörpuskipa
I eigenda hefur Ásgeir skipað þar
I stjórnarnefndarsæti og nú síðustu
árin varaformannssæti. Auk þess
á Ásgeir sæti í stjórn Samtrygg
ingar ísl. botnvörpunga og stjórn
starfsorka svo mikil, að hann tók Eimskipafjelags íslands.
þátt í ýmsum fyrirætlunum og * Það er vissulega hoUt 0g gott
fyrir unga menn að kynnast
framkvæmdum t.il hagsbóta og
góðs fyrir bæjarfjelag sitt. Má í
til vi.ll til þess að enn stærri
hluti safnaðarins klofnaði út
frá honum vegna þess, að svo
freklega væri á r jett hans geng-
ið. Flestir sanngjarnir menn
munu líta svo á, að þetta fólk
hafi fyllri rjett á að ráða þvi, -
hver verða eigi annar prestur
kirkju þess heldur enn hinir
óháðu. Macgt þemra hefur engn
síður „verið í Frikirkjusöfnuð-
inum um áratugi, á og að sjálf-
sögðu kirkjuna að sínum
hluta“.
Og mestu máli skiptir það í •
þessu sambandi, að þetta fólk"
hefur ólíkt aðhafst. Það hefur |
, kosið að vera k5rrrt í sinum •
Þegar jeg svo las greinina i gamla söfnaði> þr4tt fyrir úr_ *
AÐ undanförnu hefur mikið
verið ritað um prestskosning-
una til Fríkirkjunnar og ýmis
-legt, sem gerst hefur í sam-
bandi við þær. Margt af því
hefur verið með því marki
brennt, að freistandi hefði ver-
ið að svara því að nokkru, en
til þessa hcfi jeg leitt allt slíkt
hjá mjer. Taldi jeg það standa
öðrum nær. Ennfremur hugði
jeg hyggilegast, að sem minnst
væri um bessi mál rætt opin-
berlega, því að þau tilheyrðu
Fríkirkjusöfnuðinum einum og
innan hans vjebanda yrði ráð-
in lausn á þeim.
slit kosninganna og með því
sýnt, að það vill vinna að ein- •
ingu hans og framtíð. Aftur á .
móti ruku stuðningsmenn Emils
til og stofnuðu nýjan söfnuð ■
utan um hann. Þar með hafa •
þeir fengið sinn prest og mætti
því virðast að þeir gætu verið
ánægðir, en svo er ekki’að sjá.
Er það þá ætlun þeirra, að
ganga á annarra rjett og þá
hvað sem það kann að kosta?
Sýnist þeim það muni vera leiJ,
til samkomulags? Og ætlar
Kirkjublaðið í fullri alvöru að
leggja blessun sína yfir þær
gerðir, þó svo þær í þessu til-
felli bitni á Fríkirkjusöfnuðin-
um? *
19 mars 1950.
Guðjón Halldórsson.
Kirkjublaðinu, 27. febrúar s. 1.,
um Óháða íríkirkjusöfnuðinn,
aótti mjer sýnt, að vegna hinna
mörgu, sem hjer eiga hlut að
máli, væri ekki rjett að láta
ómótmælt að svo miklu leyti
sem það er á mínu færi. Grein
nessi hefur nú verið birt í Morg
unblaðinu í dag að tilhlutan
stjórnar hins nýja safnaðar,
sem virðist því fegin að eiga
slíkan hauk í horni, sem
biskupsritarinn er, en hann
mun vera höfundur nefndrar
greinar, sem birtist nafnlaus á
ábyrgð hr. biskupsins í blaði
hans.
Með hliðsjón af því, að ný-
lega hefur grein þessi verið
gerð að umtalsefni í Morgun-
blaðinu, mun jeg að svo stöddu
láta mjer nægja að taka það
eitt til athugunar, sem jeg tel
vera aðalboðskap hennar og
gera því skil út frá mínu sjón-
armiði, sem jeg og veit að er
hið sama og fjölniargra annarra
fríkirkjumanna.
Greinarhöfundur bendir á
það, sem samkomulagsgrund-
völl innan Fríkirkjusafnaðar-
ins, að meðlimum Óháða frí-
kirkjusafnaðarins verði leyft að
vera áfram í sínum gamla söfn-
uði og hafa aðgang að kirkjunni
með ‘þann prest. er þeir hafa
kosið sjer. í því sambandi get-
ur hann þess; að full þörf sje
á tveim piestum í svo stórum
söfnuði, sem Fííkirkjusöfnuð-
urinn er.
Um það munu sennilega allir
fríkirkjumenn vera sammála,
að þörf væri á að söfnuðurinn
hefði tvo presta og að það væri
því mjög, æskilegt. Hins vegar
þarf furðu mikla dirfsku til að EFTIRFARANDI ályktun var
halda því fram að á þeim lgíörð á fundi stjórnar Far-
grundvelli. sem greinarhöfund- !ma-nna- og fiskimannasam-
ur bendir á. sje hægt að sam- , bands íslands, sem haldinn var
einast um það að koma presti fimmtudaginn 23. mars s. L:
Abbisiníumenn mét--
gum
ADDIS ABEBE, 25. mars: — ■
Abbesinska stjórnin hefir sent.
orðsendingu til verndargæslu- .
ráðs Sameinuðu þjóðanna, þar
sem því er mótmælt harðlega,
að ítalir hafa nýlega sent 5000
hermanna lið til Somalilands. :
Lýsa Abbesiniumenn þvi yfir„
að þeir telji sjer stafa mik l
hætta af þessu liði, þar senv
ítalir hafi jafnan seilst t:il
valda í Abbisiniu, ef þeim geí-
ist færi á því. — Reuter.
Frá Farmanna- og fiski-
mannasambandi Sslantfs
Óháða fríkirkjusafnaðarins að
sem öðrum presti Fríkirkjunn-
„Stjórn Farmanna- og fiski-
mannasamb. ísl. skorar enn i
ar. Eins og kunnugt er, varð eindregið á Alþingi og
hann þriðji í röðinni að at- Ákisstjórn landsins, að veit»
kvæðamagni í prestskosning- |nn svo riflega fje til Fiskiðju-
ununi. Úrslit kosninganna jvers líkisins að þ\ í verði klei.it
í
mönnum, sem háfa að baki mikla i foenda því ótvírætt í þá átt, að sem allra fyrst, að hefja full-
þvi samba'ndi meoa annars geta lifsreynslu mikið starfsþrek og j Þ„r stenHur ann ir nær o? bað komna nýtingu sjávarfangs mecí
hpss aSáriSiPifivar ham Wata . . . , , , . , Par sienaur annar nær, og pao ®
starfsgleði, auk þess sem Þeir j Árelíus Níelsson ollum þeim tækmlegu nyjung-
þess, að árið 1915 var hann hvata
maður að því, að keyptur var til
Hafnarfjarðar vjelbáturinn
„Freyja“, sem
aðaleieardi að og sömuleiðis með
eigandi í mótorbátnum „Nonna“,
sem einnig var gerður út frá'
Hafnarfirði.
Þá var hann stofnandi að fje-
samrýma hvoru tveggja þetta við
góðvild, sanngirni og það, að
Að þessu athaguðu má því um’ sem sjerfræðingur iðjuver
hann síðar varð Koðvlld> sanngirm og það, ao í gera ráð fyrir að það fólk> sem ms telur framkvæmanlegt o»
.« oX«,,.io;«ie reyna ja nan að leysa vandamal, W1,„s „i-i,i vænlegt til aukinnar nýbreytni
fundist Ásgeir
koma mjer fvri
nýbreytni
í útflutningi íslenskra sjávar-
G. Stefánsson ' sætta sig við siíkar aðgerðir. |afurðai tU öfiunar erlends gja*? .V
sjónir á undan-! Mun og flestum vera það ljóst. jei lis- Telja verður ráðstafapjr
til þess, sem best má verða fyrir j kaus sjera Ár elius, muni ekki
alla aðila. Þannig hefur mjer tmdir neir.um kringumstæðum ^
förnum árum og er jeg honum 1 er hjer til þekkja, að eigi væri sem Þessar mjög aðkallandi og
lagi því, sem keypti til landsins vissulega þakkiátur fyrir mörg 'j þag vænlegt fyrir Frijkirkju- nauðsynlegar einmitt nú, þegar
botnvorpungmn Hilmir“ a sín- hin góðu ráðj gem hann hefur söfnuðinn ef að slíkt og þvilíkt morS onnur suncl virðast vera
u.m tíma. Auk þess var hann
stöfnandi að hlutafjelaginu
Framh. á bls. 12. ! næði fram að ganga og yrði ef
að lokast“