Morgunblaðið - 06.12.1950, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 6. des. 1950.
MORGl'NBLAÐIÐ
7
Heimsþmg S.Þ. slnxúr
konar framfar amálum
SENDIHERRA Dana, frú Bodil
Begtrup kom flugleiðis frá
Ameríku á fimmtudaginn var.
jÞar hefur hún verið meðal
fulltrúa Dana á þingi Samein-
luðu þjóðanna.
Jeg hefi átt tal víð frú
Begtrup og spurt hana írjetta
af alþjóðaþinginu. Hún skýrði
m. a. svo frá.
Þegar maður lítur á björtu
hliðar þessa alþjóðasamstarfs
t>á verður því ekki neitað, að
hjer er að þróast alheimssnm*
fök, er miða að hjálp til sjálfs-
bjargar fyrir fjölmargar ein-
sstakar þjóðir.
Markvisst er að því unnið,
®ð hjálpa þeim þjóðum tíl hág*
saytra framfara, sem styst eru
á veg komnar, í fjelagsmálum
og efnalegri þróim.
DÆMI UM AÐSTOö S. Þ.
VIÐ EINSTAKAR ÞJfÖDIR
Jeg tek sem dasmi land eins
og Boliviu. Stjómin þar hefur
sent tilmæli til Sameinuðu þjóð
anna, um að fá sjerfræðinga-
nefnd til landsins, til þess að
gera rökstutt álit um nauðsyn-
legar umbætur í framleiðslu-
háttum og fjelagsmálum.
Að sjálfsögðu hafa stjórnir
landanna allt frumkvæði í slík-
«m efnum því Sameinuðu þjóð-
irnar vilja ekki með nokkru
jrnóti blanda sjer í innanlands-
mál nokkurra ríkja.
Boliviustjórnin óskaði eftir
því, að sjerfræðingar, sem í
nefndina yrðu valdir, væru ekki
frá nágrannaþjóðum þeirra nje
frá Bandaríkjunum, heldur frá
fjarlægum þjóðum, því með
engu móti mátti falla grunur
á, að með þessu móti væri aðr-
ar þjóðir að seilast til áhrifa
I þessu landi.
Einn Dani fjekk sæti í þess-
ari rannsóknarnefnd. Eru allar
líkur til, að slíkt ráðgjefandi
starf komi þjóð þessari að
miklu gagni í framfaraviðleitni
hennar.
í arabisku löndunum er eigna
rjettur jarða eitt alvarlegasta
vandamálið, því þar eru jarð-
eignir að mestu leyti á hönd-
um einstakra ætta. Þjóðir þess-
ar hafa leitað til Sameinuðu
þjóðanna til að leysa þe+ta
vandamál. Er nú sjerstök ráð-
stefna á rökstólum til að kippa
því í hentugra liorf.
Þar sem sjerstakar ástæður
eru fyrir hendi láta Sameinuðu
þjóðirnar sig jarðræktarmál
skipta. Eins og kunnugt er, var
Mesopotamía fyrr á öldum fi-æg
fyrir frjósemi sína. En til þess
að viðhalda frjósemi landsins,
þurfa vatnsveitur úr Efrat og
Tigris áð vera starfræktar. Með
því . móti getur jörðin borið
tvennar uppskerur á ári, en
jarðrækt slík hefur þar í landi
komist í mestu niðurníðslu.
.Fyrir tilverknað S. Þ. á nú
að veita fje til að kippa þessu
5 lag. Með því móti getur marg-
falt fleira fólk en nú er, lifað
góðu lífi í landinu.
Þetta eru aðeins örfá dæmi
um margs konar umbótastörf,
sem þessi alheimssamtök hafa
með höndum, og vinna að.
SKUGGI
KOREUSTYR J ALDARINN AR
í þetta skipti hefur styrjöld-
Sn í Koreu að sjálfsögðu varpað
dimmum skuggum yfir allt starf
Sameinuðu þjóðanna, sem að
sjá'ifsögðu miðar fyrst og fremst
að því, að varðveita frið í heim-
Jnum. Þó mikið sje talað um
kjarnorkuvopn, og það ómæl-
anlega böl, er af notkun þeirra
óhannssoR
Frásögn frú Bodil Beglrup sendiherra
var að því unnið að sum 18 á-
kvæði um mannrjettindi, gætu
óbreytt gengið inn í löggjöf
A ÞRIÐJUDAGINN var barst sú
harmafregn um bæinn, að Jón
Jóhannsson væri látinn. Alla
setti hljóða, sem til þekktu, það
var svo ótrúlegt! Jeg bókstaflega
gat ekki trúað því, að fullfrískur
maður á beata aldri væri allt í
einu liðið lík. Þeir hörmulegu at-
burðir höfðu gerst í einni svipan
einstakra ríkja. Endalokin urðu ' að J-T!- “í™JÓ* J,óhfnns;:on
, , . .. . . hafði latið lifið við skyldust rí
þau, t þetta sinn, að frumvarp- g-n
ið -verður tekið til yfirvegunar
í sjerstakri nefnd, hvenær sem ! var fseddur 5. apríl 1911 að
, , ,,, .... Ingunnarstoðum í Kios, en flutt-
hun svo lykur storfum. . ,
. íst ungur að Skogarkoti í Þmg-
— Menn kynnast að sjalf- vanasveit með foreldrum sinum,
sögðu málefnum margra þjóða Jóhanni nKristjánssyni og Ólínu
á þingi Sameinuðu þjóðanna. j Jónsdóttur, og ólst þar upp. Jó i
— Já, það er einmitt þess var nokkur ár til sjós, á vjelbát-
vegna, sem jeg tel mjer mikinn' um og togurum, en gerðist bif-
að eíga með þjer margar ánægju-
stundir. Ánægj ustundirnar, '05$-
innsýn þín í lífið, sem við fielag-
ar þínir áttum með þjer, eru ó-
gleymanlegar. Þær líða mjer fyi.*-
ir hugskotssjónir nú, er jeg hugsíV
til þeirra. Jeg hugsa heim til for-
eldra þinna, sem þú hefur alctrei
yfirgefið, systkina þinna, sen>
dáðu þig svo mikið og til h:in»
stóra vinakóps, sem stendur nú
hryggur álengdar og saknar þt i.
Við skulum öll sameinast í sorg
okkar og geyma minningu Jóna
Jóhannssonar í hjörtum okktr
eins og hann var í daglegw um-
gengni, þá mun sorgin hverfa
fyrir glæsileik, hjartagæsku og
örjúfanlegri vináttu hans. Vertt*
sæll, vinur minn, og megi ,<
lenska þjóðin eignast marga þ:ínr>
feng í því, að eiga þar sæti. reiðarstjori 1936 hja Bifreiðastoð . lika_ Þá mun henm vel far:na3t.
Ekki síst vegna þess, að jeg um Stemdors. Ok. hann þar samfleytt
til arsins 1943, er hann gerðtst
Bodil Begtrup.
leiddi, þá geta menn ekki neit-
að því, að önnur vopn, sem að
vísu eru ekki jafn stórvirk, geta
haft sömu afleiðingar, sjéu þau
notuð í stórum stíl.
Menn telja, að það háíi eflt
■ Saméinuðu þjóðirnar. þegar
það kom á daginn, að þær megn
uðu að efna til virkrar and-
stöðu gegn árásarþjóð í Koreu.
Allsherjarþing S. Þ. hefir ny -
lega samþykkt tillögu Acheson
utanríkisráðherra um neitun-
arvald í Öryggisráðinu.
Tillaga hans er sú, að þegar
kemur til kasta Öryggisráðs-
ins, hvort bera skuli einhverja
þjóð sökum, sem árásarþjóð, og
meðlimur Öryggisráðsins beit-
ir neitunarvaldí þá geta 7 með-
limir Öryggisráðsins heimtað
að málinu verði vísað til Alls-
herjarþingsins, þar sem fulltrú-
ar allra 60 meðlitna Sameinuðu
þjóðanna eiga að greiða at-
kvæði'til úrslita og öðiast mál-
ið þá samþykkt þar, fái það
% atkvæða. En einstakir með-
limir Öryggisráðsins geta nú
með neitunarvaldi sínu ónýtt
slíka samþykkt.
GRÍSKU BÖRNIN
— Það frjettist þingað, að
þjer hefðuð beitt yður fyiir því,
að grísku börnunum yrði skilað
aftur heim til sín.
— Fyrir ári síðan var það
samþykkt samhljóða á þingi
Sameinuðu þjóðanna, að
skeið. var í fulltrúanefnd Dan-
merkur hjá Þjóðabandalaginu
gamla, er stofnað var eftir fyrri
heimsstyrjöldina. Jeg hef þvi
valið þann kost, að vera þar
fulltrúi áfram, upp á þær spýt-
ur, að nota mitt árlegá su.mar-
frí til þeirra starfa.
STARF ÍSLENSKU FULI,-
TRÚANNA HJÁ S. Þ.
Að sjálfsögðu er jeg því feg-
in nú að vera komin heim aft-
ur, til míns aðalstarfs, sem jeg
hef tekið ástfóstri við, sem sje,
að vera fulltrúi þjóðar minnar
á íslandi og greiða eftir föng-
um fyrir öllu vinsamlegu sam-
starfi og viðskiptum millí Dan-
merkur og Islands.
En þegar jeg minnist á eril-
samt starf á þingi Sameinuð'
þjóðanna, þá get jeg ekki látP
hjá líða að dást að starfi ís-
lensku fulltrúanna tveggja
Thor Thors sendiherra or
Jónatans Hallvarðssonar hæstr
riettardómara.
Það er blátt áfram ótrúlegt, hvf
mikið Thor Thors get.ur komis’
yfir að gera, siðan hann var?
framsögumaðúr í hinni póli-
tísku nefnd þingsins og bund-
inn sem slíkur á fundum nefnd
arinnar á öllum tímum dags-
ins. En það er skemmtilegt að
sjá og heyra, hve hann, sem
fulltrúi Islands, nýtur þar
mikillar virðingar og vinsælda.
V. St.
I Guðs friði.
Ingimurtdar GeststtoA
Fimuir vill láfa
s j álf seignarbif reiðarst j óri, sem
hann var til dauðádags. Hann var
einn af stofnendum Samvinnufjc
lagsins Hreyfill.
Með fráfalli Jóns Johannsson-
ar er höggvið skarð, sem tæpa >t
verður fyllt upp aftur i röðum
okkar bifreiðarstjóra. Hann var >
öllum þeim kpstum búinn, sem .
nauðsynlegir eru hverjum bif- | Þurkasvæðin, og su breytingar-
reiðarstjóra. Sem maður var tillaga, sem kratarnir hnýttu
m
1 GÆR var til umræðu í Neðri
deild frv. um aðstoðina við ó-
hann afbragð annarra manna.
Við atvinnubifreiðarstjórar, sem
þekktum Jón, vitum hvað við höf
um misst og verður tæpast afti;
fengið. Við höfum misst
aftan við það, um athugun á at-
vinnuástandinu á Vestfjörðum.
E'mii Jónsson talaði fyrstur.
Taldi hann að ástandið í fóður-
Hafnarffjarðar
al- TÓNLISTARFJELAG Hafnar-
Jón Jóhannsson.
besta fjelaga okkar og vin. Bif-
reiðastjórastjettin hefur misst
eina af höfuðmáttarstoðum sín-
um í flestu tilliti. Hann var allt-
af reiðúbúinn að leggja á sig
exnn má}uiri óþurrkasvæðanna hefðl
batnað all mjög síðan athugurt
ríkisstjórnarinnar hefði farið
fram, og benti máli sínu til
stuðnings á ummæli, sem blað-
ið Dagur hafði fyrir skömmu
eftir bónda að austan, Beindl
hann þeirri fyrirspurn til ráð-
herra hvort ekki mætti nota
eitthvað af því fje, sem til að-
stoðarinnar hefði vefið veitt til
að aðstoða þá staði. sem fyrir
aflabresti hefðu orðið.
Jóhann Hafstein óskaði að
ráðherra gæfi, upp'lýsingar um
framkvæmd málsins og hvort
þörfin fyrir aðstoðina væri eirvs
mikil og talið hefðl verið í
fyrstu. Kvað hann nokkuð farið
að bó'ía á grun um að svo væri
ekki, bæði utan þings og innán,
eins og fram hefði komið í ræðu
þingmanns Hafnfirðinga,
Hermann Jónasson, landhún-
aðarráðherra, upplýsti að að-
stoðin væri ekki veitt nema
vantaði 20% á þann heyfeng,
sem venjulegur væri Einnig
toenti hann á að þó eitthvað
hvaða erfiði, sem var, rjetta mál-
efnum stjettar sinnar sína styrku hefði náðst af heýjum undir
h>f]P^fnd, hvernig s^rná stóð lokirl) væri notagildi þeirra
mjög lítið nema til kviðfylH
hjá honum sjálfum. Enda kom
það fljótt á daginn, að fjelagar
þjóðlegi Rauði krossinn ætt.i að fjarðar hefur vetrarstarfsemi hans fengu a honum otakma. b-i
beita sjer fvrir því, að böm- 'sína í kvöld með píanóhljóm-j ýaus .°® ? u 0 uSsan eS iun
unum yrði skilað. Kom þetta leikum Rognvaldar Sigurjons- Meðal annars var hann í þrjú ár
enn til kasta alþjóðaþingsins. sonar. Hefjast hljómleikarnir £ stjórn Bifreiðastjórafjelagsios
i En hingað til hefur mjög lítið kl. 9,15 og verða haldnir í Bæj- Hreyfill, 2 ár ritari og eitt ár
orðið úr framkvæmdum á þessu ! arbíó. varaformaður. Hann átti sæ+' í
sviði. Hefur málið, því miður, Tónlistarfjelagið í Hafnar- stjórn Samvinnufjelagsins Hreyf
verið flækt á ýmsa lund. firði hefur gengist fyrir stofn- fra upphafi í stjórn Bygging
Sameinuðu þjóðirnar hafa un tónlistarskóla eins og getið arsamvmnufjelags atvinnubil-
haft með höndum, sem kunn- hefur verið í frjettum og ríkir ™
ugt er, storfellda hjálparstarf-jnnkill ahugi meðal Hafnfirð- fremur var hann meðlimur f
semi til að bjarga börnum, er mga fynr auknu tonlistarlifi í, Karlakór Hreyfils, enda söng-
maður góður og hrókur alls fagr>-
aðar í vina hóp.
lentu í hörmungum styrjaldar- t bænum.
innar í Evrónulöndum. Kröf-
urnar verða sífellt fleiri og há-
værari um barnahiálp til. ýmsra
annara landa. Meðal annars
þangað, sem börn hafa frá
alda öðli lifað við sult og seiru.
Viðræður um víg-
Við bifreiðastjórar erum harmi
lostnir við fráfall Jóns Jóhanns-
sonar og vottum foreldrum hans
I , 1» i , | | ■ í og ástvinum innilegustu hlut-
bunao ¥'P¥SScasandSjteknir °«yirsmgu 0kkar,
. ■ , I erum þess fullvissir, að mmmng-
Akveðið hefur verxð að barna— j LXJNDUNUIH, 5. des. — A. morg in unn hann mun verða ættingj-
hjálp Sameinuðu þjó'.anna un hefja fulltrúar utanríkisráð- um og vinum það leiðarljós, sem
verði látin starfa ófram næstu herra Atlantshafsríkjanna á ný aldrei slokknar.
þrjú árin.
MANNRJETTINDASKRÁIN
— Voruð þjer ekki enn, sem
fyrr í nefndinni, sem fjallar um
mannr j ettindaskr ána ?
— Jú, sú nefnd hafði það
yfirgripsmikla mál með hönd-
um í sex vikur. í þetta sinn Evrópu. —• Reuter—NTB.
viðræður í Lundúnum eftir Hún er vafin ljóma mann-
viku hlje. Rætt er um vígbúnað kosta hans, háttvísi og velvilja í
V-Þýskalands. Á fundi þeirra 8ar® aUra manna og góðra mál-
Attlees og Plevens, forsætisráð- efna' Hann bar ,ætíð sáttarorð
x, i i n j-L _ i ^ milli manna og naði a þvi sviði
herra Frakka, á dogunum, kvað +, +1 ^ ® .
ekki hafa orðið samkomulag 4 Vinur minn, jeg trúi því naum
um, hvenær Þjóðverjum skyldi ast> að þli sjert horfinn. Minn-
veitt hlutdeild í vörnum V-,íngin er svo ljóslifandi fyrir
mjer, að jeg vonast ennþá eftir
með fóðurbæti. Út af þeim fyr-
irgpurnum, sem fram hefðu
komið, sagði hann að það væri
sannfæring sín að þéssi hjálp
væri sanngjörn og mætti ekki
minni vera en hún ér, og að sig
grunaði að hún myndi frekar
reynast of lítil en hitt.
Þá talaði einnig Finnur Jóns-
son. Skoraði hann á ríkisstjórn-
ina að senda þingmenn til Vest
fjarða að kynna sjer ástandicl
þar. Til fararinnar stakk han>
upp á sjer sjálfum og bauðst til
að borga farið. Einnig stakk
hann upp á að Sigurður Bjam>
son yrði íátinn fara með.
Sfaðfesf Islandsmeti
í skaufahlaupl
STAÐFEST hafa verið eftirtal-
in íslandsmet í skautah'laupi:
500 m., 57,2 sek.: Einar Eyfells,
ÍR, sett 19. febr. 1950. 1500 m.,
3.20,2 mín.: Ólafur. Jóhannes-
son, SR, sett 19. febr. 1950. 500
m., 56,2 mín., Hjalti Þorsteins-
son, SA, sett 12. mars 1950,
1500 m., 3.13,0 mín,; Jón D.
Ármannsson, SA, sett 12. mars
! 1950- ___ _____J