Morgunblaðið - 02.08.1951, Qupperneq 10

\ 10
MORGUl\BLA

Framhaldssagan 28
III llllllllllllllll I 1 illllll 'j'i
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIII
tlllllllllllllllllll
1111111111111111111
STÚLKAN OG DAU
Nýkomið
Skáldsaga eftir Quentin Patrick
Áðar en jeg skildi við Jerry
við dyrnar að Broome, spurði
hann mig hvor jeg vildi koma
með honum í jarðarförina næsta
dag.
Hann hafði beðið um að jarð-
arförin yrði ekki auglýst til að
forðast að fólk safnaðist saman
þar fyrir forvitnissakir. Blaða-
mennirnir höfðu ekkert fengið að
vita og enginn frá skólanum
hafði verið hvattur til að koma.
Jerry og jeg ókum saman til
Jitlu kirkjunnar, hlustuðum á
prestinn og horfðum á þegar
litla kistan hvarf ofan í gröfina.
'Það var farið að vora. Páska-
Jiljurnar og narsissurnar voru
farnar að blómstra í kirkjugarð-
inum. Ilmurinn af þeim var svo
sterkur að augu mín fylltust tár-
um. Jerry tók þjett um hönd
mína, og jeg átti aðeins eina ósk
á þessari stundu. og hún var að
þessu yrði fljótt lokið. Grace
hafði ekki verið hamingjusöm
og nú var hún dáin. Hún hafði
fengið frið.
En okkur hafði hún ekki unnt
friðar.
Við sátum þegjandi hlið við
hlið á heimleiðinni. Um leið og
við ókum inn um hliðið, spurði
Jerry: „Halda þeir ekki að ein-
hver hjer hafi gert það?“
Það var erfitt að vita hverju
jeg átti að svara.
„Það er ekki ómögulegt, Jerry“
sagði jeg loks.
Jeg tók eftir þvn að hönd hans
sem lá á hnjenu krepptist svo að
hnúarnir hvítnuðu.
Bíllinn nam staðar fyrir fram-
an Broome Hall og jeg fór út
rneð honum og studdi hann að
dyrunum. Þegar við vorum kom-
in að dyrunum sneri hann sjer
skyndilega að mjer og horfði í
augu mjer.
,,Lee, mig langar til að spyrja
þig einnar spurningar.. .. mig
hefur langað til þess lengi....
Ertu ástfangin af Steve Carter-
is?“,
„Ástfangin af Steve Carteris".
Það hafði mjer aldrei dottið í
hug. Mjer fannst það svo undar-
Jeg spurning að jeg vissi tekki
strax hverju jeg átti að svara.
,,Mjer fellur prýðilega við hann,
en jeg er ekki.... auðvitað er
jeg ekki ástfangin af honum.“
Kvíðinn hvarf úr augum hans.
Hann leit niður fyrir fætur sjer.
„Það er gott. Við Steve erum
ekki vinir Jengur, vegna.... “
„Það var vegna Grace.“
„Já, að vissu Jeyti. Hún var
ástfangin af honum og hjelt að
hann bæri sömu tilfinningar til
hennar. Hann trúði henni fyrir
einu af ástarævintýrum sínum,
og spurði hana hvernig hún
hjeldi að siðsöm stúlka mundi
taka slíkri sögu. Auðvitað hjelt
Grace að hann aetti við sig oé?
hann ætlaði að segja henni að
hann elskaði hana. En svo kom
það í ljós að hann vildi aðeins
vita hvað henni fyndist um þetta
af því að hann var ástfanginn
af annarri.“
Hann þagnaði en bætti svo
við:
„Þetta hafði mikii áhrif á
Grace, og mjer fannst það líka
illa gert af honum. Jeg sagði
honum það líka, og það var þess
vegna sem við hættum að vera
saman í herbergi.“
Nú vissi jeg þá hver ástæðan
var fyrir því að vináttan hafði
brugðist milli Steve og Jerry.
„Það var þess vegna sem jeg
spurði þig um tilfinningar þínar
gagnvart Steve,“ sagði Jerry.
,,Jeg vil ekki að hann gabbi þig
Jíka. Hann brosti biturlega. „Það
er nóg sem hefur komið fyrir
þegar. Jeg mundi ekki geta af-
borið að þjer væri blandað ínn
i það líka.“
Jeg hristi höfuðið.
,.Þú þarft ekki að vera hrædd-
ur um það, Jerry.“
Við stóðum þarna dálitla
stund og horfðumst i augu. Og
allt í einu fjekk jeg hugrekki
til að spyrja hann þeirrar spurn-
ingar, sem jeg hjelt að jeg mundi
aldrei geta spurt:
„Og þú, Jerry. . . . berðu sömu
tilfinningar til Normu og áður?“
„Sástu myndina af henni í blað
inu. ... og hvað_ hún sagði um
Grace?“
Jeg kinkaði kolli.
„Og samt spyrð þú hvort jeg
beri sömu tilfinningar til henr.-
ar?“ Hann tók um handlegg
minn og dró mig nær sjer. „Það
er slíkt sem þetta sem kennir
manni að þekkja fólk.“
Hann horfði á mig og allt í
einu hvarf biturleikinn úr and-
liti hans. Hann var aftur orðinn
eins og lítill drengur. sem hefur
villst að heiman.
„Jeg hef hagað mjer eins og
fífl, Lee. Jeg er kominn allt of
, langt frá gömlu dögunum. Getur
þú ekki hjálpað mjer að komast
þangað aftur?“
Jeg fann ylinn af höndum hans
í gegnum handlegginn. Lítill fugl
sat á trjágrein og söng.
Jeg var búin að gleyma nars-
issunum í kirkjugarðinum.
15.
Allan daginn var jeg eins og
í draumi. Áður en jeg vissi af
því var komið_ kvöld og síðan
annar morgun. í fyrsta sinn eftir
dauða Grace gat jeg hugsað um
annað en hana. Það var næstum
aukaatriði. Jeg hafði fengið Jerry
aftur. Jeg var eins hamingjusöm
og hægt var að vera.undir þess-
um kringumstæðum.
En þá birtist Trant lögreglu-
fulltrúi aftur.
Hann sat og beið mín í bílnum
sínum þegar jeg kom út eftir
fyrirlestur hjá Marciu. Hann var
alveg eins vingjarnlegur og leynd
ardómsfullur á svipinn og áður.
Hann var í ljósblárri skyrtu og
með dökkblátt hálsbindi.
„Nú, já, þjer hafið þá verið
beðinn að koma til aðstoðar við
að gróðursetja trje,“ sagði jeg.
Hann hristi höfuöið alvarlegur
á svip.
„Nei. Jeg sagði yður síðast að
mjer kæmi ekki lengur við það
sem snerti Wentworthskólann."
Mjer fannst þetta svar mjög
undarlegt.
í ,,En hvað eruð þjer þá að gera
hjer?“
| „Jeg hef talað við frú Hudnutt.
'Henni finnst jeg hafa mjög góð
jáhrif á nemendur sína, og hefur
gefið mjer leyfi til að bjóða yð-
ur í dálitla ökuferð.
„Hvert eigum við að fara?“
spurði jeg hikandi.
„Hvert sem þjer viljið....
nema- á heimsenda,“ sagði hann
og opnaði hurðina fyrir mig.
Hann ók yfir að Pigot Hall og
nam þar staðar.
„Hatt og kápu,“ sagði hann.
Jeg hlýddi, fór upp og sótti
yfirhöfn mína. Hann virti mig
fyrir sjer ánægður á svip, þegar
jeg kom niður.
„Mjög snotur,“ sagði hann. „Jeg
e-r ekki vitund hissa á því að
þjer eigið marga aðdáendur.
.Gerið svo vel og fáið yður sæti.“
I Við ókum út á veginn og i átt-
ina til New York, þó að hann
hefði sagt að jeg skyldi ráða
hvert við færum.
„Mjer datt í hug að yður þætti
gaman að koma í stórborgina,"
sagði hann.
„Kannske,“ sagði jeg, en undir
niðri kveið jeg því sem hann
hafði í huga.
„Ekki vænti jeg að loðkápan
hafi kornist til skila?“ spurði
hann eítir dálitla þögn.
Þessi spurning kom mjer á ó-
vart. Mjer hafði aldrei dottið í
hug að jeg ætti eftir að sjá káp-
una aftur. En þegar jeg sagði að
hún hefði ekki komið til skila,
sýndist mjer hann verða íyrir
vonbrigðum eins og hann hefði
búist við öðru.
„Hvað segir vinur yðar núna?“
spurði hann eftir aðra langa
þögn.
„Hefur hann gert yður aftur
að trúnaðarvini sínum?“
Hann brosti og jeg brosti á
móti.
„Búist þjer við að jeg svari
þesSari spurningu?“
„Nci, eiginlega býst jeg ekki
við því. Þjer hafið svo sorglega
lítinn áhuga fyrir forvitni ann-
arra. Hvað vil.íið þjer helst tala
um, ef þjer ínættuð velja um-
ræðuefni?“
„Þá mæli jeg með enskum bók-
menntumý' sagði jeg.
LLÍsiykkl
Frönsk snið.
Miiiis-kolrsétte
Mjó sokkabaiicluhelti
Amerísk
ný gabardine-dragt nr. 12 til =
sölu á ÁsvaJl.agötu 60, kjallar- =
111111111111Mi» iii ■
VfRZlUMIN
Bankastræti 3.
111111111111111111111
‘llllltllltllllllllllllllllllljfllllllllllllllllillllllllllllllll
s Blómstrandi
An
Emonuri
£ . i
síjiipur og holiis.
Plöntusala
í’oryrinis liinarssonar
| við Sljettuveg, Fossvogi. Uppl. |
| kvölds og morgna í síma 5235. |
á Vinsamlegast, takið umbúðir !
I Sitroen
|
| bill, smíðaár 19-í*7. í ágætu ■
5 lagi til sölu kl. 6—8 í kvöld :
| og annaðkvöld við Njálsgötu 102 i
Sumarbústaður
óskast strax til leigu. Uppl. 1
síma 7775 og 0678 eftir kl. 0.
í i
; með.
111111111111111111111111111111111
isiiiiifniNiH>ii'
*«i*iiiii;iiiimimijrtiHtfo«»1(tm»m»
SINMBOGI KJARTANSSOIg
SkipamiSlnn
Aníturstrœti 12. Síaai 55A4.
JPoisoaí'1
Lán óskasí 1
| 8 þús. kr. lán óskast i 4 mán- í
| uði gegii góðri tryggingu. Til- |
| boð merkt: „Láh — 803“ send- |
| ist afgr. Mbl. fyrir laugardag, £
Wfela’ilaiii
STULKA óskast ca. 3 vikur til þess að annast
vjeliitun. Enskukunnátta nauðsynleg.
Uppl. í síma 2848.
Olíuverslun íslands h.f.
Keílavík eöa Ytri-INÍjarðvík.ur
Eitt til tvo herbergi með eldhúsi eða eldunarað-
gangi óskast til leigu strax.
Uppl. í síma 80332.
***»&£&*■
ARNALESBOff
Á veiðimannaslóðum
EFTIR LAWRENCE E. SLADE
16.
Jæja, svona fór þetfa allt saman, hugsaði Beggi. Þeir fantarnir,
Bolli og Rangar myndu þá komast á brott með allt þýfið. Og það
sem var ennþá verra. Það var víst engin von til þess, ao hann
sjálfur bjargaðist nokkru sinni upp úr þessarri gjá. Enginn átti
víst leið hjer fram hjá og jafnvel þó einhver ætti Jcið fram hjá,
bá myndi honurn ekki detta í hug, að nein mannleg vera væri í
þessarri ísgjá.
Svo var nú hitt, hvort hann gæti sjálfur klifrast upp. Hann stóð
upp og fór að rannsaka allar kringumstÆður.
AJlt í einu tók hann eftir dökkleitum hlut, sem Iá þarna ofan á
ísnum. Hann tók hann up og sá, að þetta var leðurhanski. Við
i.ánari athugun sá hann, að hanskinn var merktur. Iniran í hon-
U:n stóð skrifað með stimpilbleki: Jim Connor.
— Þetta gaf Begga tilefni til að álykta sem svo, að eftir allt
saman hlyti Jim ennþá að vera á lífi. Að vísu var líklegt, að hansk-
irn hefði verið þarna nokkurn tíma, en þó eitki allan tímann, frá
því Jim hvarf. Þáð var að sumarlagi, sem hann hvarf og hanskinn
hlaut að hafa komist niður í íssprunguna þegar leíð fram á
vetur.
Það leit út fyrir, að Jim hefði sjálfur verið þarna niðri. Og nú
fór Beggi að skilja samhengið í þessu öllu. Það var sennilega Jim,
sem átti forustuhundinn góða. Að öllum líkinclum höfðu þeir 'mis-
yndismennirnir Ragnar og Bolli kastað Jim niður í íssprunguna
og hundurinn þefað uppi sióð húsbónda síns og farið of framav-
lega á ísbrúnina og fallið líka niður. En einhvernveginn hafði Jim
komist upp, þó ctrúlegt væri, að hann hefði skiiið hundinn, vin
smn, einan eftir niðri.
Húsnæði
Einbýiishús eða íbúð, 3—4 herbergi og eldhús, ósk-
ast til kaups. — Útborgun eftir samkomulagi.
Tilboð leggist inn á afgreiðslu Morgunblaðsins merkt:
iBÚÐ — 793.
Gagiðyrk|iimenii
Hitavíra og annan rafbúnað fyrir rafmagnshitaða
vermireiti útvegar undirritaður frá Noregi, að fengn-
um gjaldeyris- og innflutningsleyfum.
Tæknilegar upplýslngar og leiðbeiningar látnar í tje.
G. MARTEINSSON,
Reykjavík. Símar 5896 og 1929.
Ford fólksbifreið
í ágætu standi, verður TIL SÖLU á þvottaplaninu
lijá STILLI í dag og næstu daga.
Skifti á Fordson sendiferðabíl eða Jeppa
koma til greína.
Cóifiöppi
Axminster 3x3 og 3x4 yds.
Húsgagnaverslunin ATÓMA,
Njálsgötu 49, sími 2242.