Morgunblaðið - 17.11.1951, Blaðsíða 14

14
MORGUN BLA01B
Laugardagur 17. nóv. 1951
iiniHiiniiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiuiiiiimimiiiiiiimiMitni
...... Framhaldssagan 50
JEG ESA ALBERT
immmmmmmiiiiiiiimmmmmmi 1
.miimmmimiiimiuiiiiiiiiiiiuujiiiiiiiHMia
EFTIR SAMÚEL V. TAYLOR
IMillllllMIIIUIIII*
dowes með? Hann ól upp hunda.
Hann hefði getað alið annan
bróður Jiggs. Þetta var auðvitað
allt út í loftið, og þó. Þetta var
hvort eð er frídagurinn minn.
Jeg hafði engu að tapa, en allt að
vinna. Og hver mundi þá vera
fíflið, ef það bæri árangur? Og
þá mundi jeg eítir dálitlu, sem
Buster hafði sagt á miðvikudags-
kvöldið. Jeg var ekki viss um
það hvort jeg myndi rjett. En ef
hann hefði sagt það, þá hlaut það
að vera“.
Buster varð náfölur og beið
eftir því, sem koma skyldi.
Lögregluþjónninn brosti góðlát
lega. „Jeg sneri svo öllu við.
Hvað gat jeg fengið að vita um
Buster, Ethelene Cox og Coru
Graham? Jæja, jeg gat ekki
fengið neinar upplýsingar um
þau. Og það var skrítið. Enginn
þekkti neitt til þeirra. Þá sendi
jeg skeyti á hermálaskrifstofuna
og bið um upplýsingar um her-
þjónustu Busters, til þess að vita
hvort hann hafði lent í nokkru
klandri þar“.
„Þú getur ekki sannað neitt á
mig“, sagði Buster. „Mjer skjátl-
aðist alveg eins og þjer“.
„Jeg skal segja þjer eitt og
annað um Buster“, sagði Rand.
„Þú þegir“, sagði lögreglu-
þjónninn. „Jeg hugsaði þetía ailt
út sjálfur og jeg kæri mig ekki
um neina játningu fyrr en jeg er
búinn að ljúka mjer af. Strák-
arnir koma fljótlega og þá getið
þið sagt allt, sem ykkur lystir.
Jæja, það er frídagurinn minn
og jeg fer í bíó. Jeg sit á bak við
Coru og þennan, sem gæti verið
Rand. Það var ekki beinlínis
hægt að segja að jeg hafi veitt
þeim eftirför. Jeg vildi bara hafa
augun opin fyrir því, sem var
að gerast. Og viti menn, hvað
skeður? Þau læðast út í miðri
sýningu. Og einmitt þegar mest
var spennandi. Hvers vegna
komu þau í bíó úr því þau lang-
ar ekki til að sjá myndina? Það
er gamall leikur leikur .... íara
í bíó og laumast út í miðju kafi.
Það var skrítið og jeg var hvort
eð var bara að fylgjast með þeim
að gamni mínu. Jeg velti því fyrir
mjer hvert þau væru að fara og
hvort þeim væri illa við að jeg
elti þau. Eða hvort þau höfðu
farið í bíó til að sjá nógu mikið
af myndinni til að geta sagt að
þau hefðu sjeð hana. Jeg gerði
þetta bara að gamni mínu. .Jeg
elti bau.“.
„Jeg missti af bílnum þegar
hann fór yfir Bayshore, og jeg
þurfti að biða eftir Ijósmerkinu.
Þá ók jeg af einskærri rælni
heim til Bill Meadowes og þar
stóð ljósbrúna Nash-bifreiðin. Og
þarna sýndist mjer líka standa
hifreið Buster. Jæja, þetta fór nú
allt að skýrast fyrir mjer“.
Lögregluþjónninn kinkaði kolli
og brosti með sjálfum sjer. „Svo
jeg fór aftur til Redwood City
til þess að vita hvort jeg hefði
fangið nokkuð frá hermálaráðu-
neytinu. Þar beið brjefið. Buster
hafði gengt skyldu sinni í hern-
um án þess að nokkur sjáanlegur
blettur hefði verið þar á, en hann
hafði verið i sömu liðssveit og
Graham .... eða Rand .... í
Evrópu“.
„Nú fór að kárna gamhnið,
hugsaði jeg með mjer, þegar jeg
sá það. Það var einmitt það, sem
jeg hafði verið að leita að síðan
á miðvikudagskvöldið".
Jeg verð nú að taka það fram
að jeg hrökk hka við þegar hann
sagði þetta. Þetta hafði legið svo
beint fyrir allan tímann, en
aldrei hafði mjer dottið það í
hug. Jeg býst ekki við að ieg
hafi meðfædda hæfileika til lög-
reglustarfa.
„Þarna sjáið þið“, sagði lög-
rcgluþjónninn. „Ef náunginn,
sem var í sömu herdeild og Bust-
er. var Rand, þá hefði Buster
rneð rjettu átt að geta gefið okk-
ur upplýsingar um hann. En hann
hafði steir.þagað. Og þegar yið
.
voruð hjerna báðir á miðviku-
dagskvöldið, þá hlaut Buster að
vita að annar var Graham en
hinn Rand, þó að hann vissi ekki
hvor var hvað. Buster var sá
eini, sem þekkti ykkur báða.
Hvers vegna hafði hann þá ekki
leyst frá skjóðunni um kvöldið?
Hvers vegna sagði hann ekki frá
því að náungi, sem hafði verið
með honum í hernum, væri lif-
andi eftirmynd Grahams? Þó að
hann hafi ekki verið búinn rð
frjetta um stórþjófnað í L.A. þá
hefði hann átt að þeta bekkt
Rand. Og hvers vegna hafði hann
haldið sjer saman? Buster var
með í spilinu og Rand var kom-
inn í hlutverk Grahams.
Þegar jeg var kominn svo langt
skrifaði jeg það allt niður, fyrir
öryggis sakir. Svo fór jeg aftur
heim til Bill Meadowes. Jeg kom
þar að Bill þar sem hann sat með
flöskuna fyrir framan sig og
stóra kúlu upp úr kollinum. —
Konan hans var hjálpleg við þig,
Graham. Hún ljet þig fá um-
slagið með skilríkjunum fyrir
hundunum. Hvar er það?“
„Jeg setti það í póstinn til lög-
reglunnar á leiðinni hingað“,
' sagði ieg.
I „Agætt. Kor.a Bills sagði mjer
frá því hvernig þú værir í fram-
an. Hefurðu reynt calamine-á-
burð?“
„Já“.
„Svo fór ieg hingað og kem
hjer einmitt þegar hávaðinn
byrjar. Jeg kom inn bakdyra-
megin og þegar jeg sá að mín
var ekki þörf í bili þá hringdi
jeg á stöðina. Nú er búið að segja
alla söguna og nú er bara aðal-
atriðið eftir“.
„Nú, en verðlaunin, Graham.
Fimmtán þúsund dalir. .Jeg geri
þetta allt á frídegi mínum. Við
ættum að semja um skiptin áður
en hinir koma. Þetta eru miklir
peningar og það mætti segja
mjer að fleiri þykjast eiga til-
kall íil hitunnar“.
„Jeg kæri mig ekki um pen-
ingana", sagði ieg.
Lögregluþjónninn brosti.
„Hvaða vitleysa. Við skiptum til
helminga. Ef við stöndum saman,
þá ættum við að geta krækt í það
allt“.
22. kafli.
Jeg held að það hafi verið á
miðvikudagskvöldið, fjórum dög
um síðar, að Walt og Mary komu.
Jeg hafði ekki haft við að svara
spurningum og verið svo önnum
kafinn að jeg hafði hreint ekki
fylgst með tímanum. En nú virt-
ust allir vera búnir að fá svör
við öllum þeim spurriingum, sem
jeg gat svarað, jafnvel leynlög-
regluþjónustan, og jeg sat í stof-
unni heima hjá mjer með bjór-
ARNALESBOK
Ævintýri Mikka I:
Töfraspegillinn talandi
Eftii Andrew Gladwyn
33.
ÍEf hann færi að giítast kóngsdótturinni, þá yrði hann alla ævi
að vera að leggja hornsteina, opna vörusýningar og halda ræður.
Þá gæti hann aldrei gert neitt skemmtilegt, aldrei komist í neitt
spennandi. Nei, slíkt leiðindalíf var alveg óþolandi og hann skyldi
aldrei láta bjóða sjer það. Hann varð að komast undan á einn eða
annan hátt. •
, Hann leit út um gluggann og sá þar fyrir neðan kyrrlátan dimm
aa aldíngarð. Herbergið, sem hann var í var á þriðju hæð og
raunar allhátt uppi. En hvað skipti það máli fyrir strák eins og
hann Mikka, sem hafði lesið sögurnar um Hughraustan skipstjóra.
| Nei, Mikki dó nú ekki alveg ráðalaus. Án þess að hika tók hann
silkirúmfötin fínu af rúminu, reif þau niður í lengjur, sem hann
hnýtti saman, þannig að úr því varð löng festi. Svo batt hann
öðrum enda festarinnar við rúmfótinn og kastaði hinum endan-
um út. Það náði næstum til jarðar. Enginn lifandi maður var þar
nálægur. Mikki þrýsti hjálminum fast á höfuð sjer, svo stökk hann
( upp í gluggakistuna og byrjaði að klifra niður. Hann varð að kasta
sjer síðasta spölinn niður, því að festin náði ekki alla leið, en hann
meiddi sig ekkert því að undir var mjúkur blómareitur.
j Hann var sloppinn.
I En aðeins á síðustu stundu, því að þegar hann leit upp, sá hann
þrjá menn í skrautlegum þjónsklæðum standa í herbergisgluggan-
t um og mæna á hann með galopnum munni. — Nú verð jeg að
, vara mig, hugsaði Mikki. Hjer get jeg ekki falið mig lengur, því
að þeir gera þegar í stað aðvart um að jeg hafi strokið.
| Hann hljóp sem fætur toguðu af stað, gegnum trje og runna og
yíir völlinn. Bráðlega var hann kominn fram á árbakkann. Enn
I virtist allt hljótt. Hann varð hvað sem það kostaði að finna bátinn,
en hann var hvergi sjáanlegur.
mmmmiasm
’JAU&m 1(S2
lai
Biiaítóisti
I KVOIjD KL, 9.
Hljómsveií Magnúsar Kandmp
Aðgöngumiðar á kr. 20,00 seldir
í anddyri bu“«ins
eftir kL 8,30.
FOEENINGLN DANNEBROG:
Hst ESoFe sairSifge. /U^2IESiJíl§_
afhcides i SjálfstítBishúsinu Tirsdag d. .29. nóv. kl. 8 pr.
Biiietter á 15.00 faaes paa Foreningm og tillige
de sædvanlige steder.
Paa gensyn! Venlig Mlsen.
Bcstyrelsen.
iMim-MiiiffHrrr »■»»■»■ ««■»•■ a»n»»c9naa»»»ea!»»»»»»ai«»a»»«» tmam ■■•■■■»■«
Frá og með 1. janúar 1952
lækluer Ritsafn Jéns Trausía
úr kr. 640,00 í kr. 790,00 skinnband.
úr. kr. 540,00 í kr. 640,00 nexinband.
úr kr. 388,00 í kr. 480,00 ólMindið.
d^óhaiítcýáia Cjafajónó Ö.
uíL
Fasteignaeigendaf jelag Reykjavíkur:
Framhalds — aðaBfund
heldur Fasteignaeigendafjelag Reykjavíkur þriðju-
daginn 20. nóv. kl. 8,30 í Tjarnarcafe (niðri).
FUNDAREFNI:
1. Ný húsaleigulög.
2. Lagabreytingar.
3. Hækkun fasteignamatsins.
STJÓRNIN
••■••■•■••• •.
Falleg bók!
Mjalihvít og dvsrgarnir sjö
Einar E. Kvaran Jíýddi og endursagði.
Með 64 stórum myndum eftir Walt Disney
er fallegasta barnabók ársins.
Chevrolef sendiferðabíll 1950
til sölu. Til sýnis á Óðinsgötu 1, kl. 1—4, — Upplýsingar
í síma 81275.
- AUGLÝSING ER GULLS I GILDI -
IxnMjunumuwimiiaituuMBimimniiilinir