Morgunblaðið - 07.12.1951, Qupperneq 10

r 10

pmmnnnmiiimtiim1 Framhcldssagan 16
nmniniiiimrnii

annari
Skáldsaga eftir MILDRID DAVIS
tmiiiiiiitfiftMtiA
ekki. Svo bætti hann við. „Hvers
iVegna ert þú bílstjóri?“
„Ó, já“, sagði hún daufri röddu.
,.Jú, það getið þér sjálfsagt“.
Swendsen horfði á dyrnar lok- | Swendsen lét eins og hann
ast. Lítið bros lék um varir hans. hefði varla heyrt spurninguna og
Matreiðslukonan var ein í eld- leit á úrið. „Hvers vegna ert þú
húsinu þegar hann kom inn. Dag-
blað lá á borðinu og hann blaðaði
letilega í gegn um það. Stuttu síð-
ar kom Patricia inn með kúst og
fægiskúffu. Þegar hún kom auga
á Swendsen strauk hún hendinni
yfir hár sitt, og reyndi að lag-
færa það.
þjónn?“ spurði hann loks.
Lítið bros lék um varir Wey-
muller. „Þú mundir ekki trúa
mér ef ég segði það“.
„Reyndu".
Weymuller horfði rannsakandi
á bílstjórann. Brosið var með öllir
horfið úr andliti hans. Loks stóð
„Sírákurinn setur húsið á ann- hann upp og gekk að vaskinum
an endann um hverja helgi þeg- og fékk sér vatnsglas. Andlit hans
ar hann kemur frá skólanum",! var sviplaust eins og venjulega
sagði hún við matreiðslukonuna. ' þegar hann kom aftur. I stað þesr
„Hann hefur verið með nagla og að svara spurði hann: „Hefur þú
spýtur um alla efri hæðina“. | nokkurn tímann séð Kitten Cor-
„Hann var að búa til bát“, sagði . with?“
Swéndsen. I Swendsen virti fyrir sér mann-
Stúlkan leit snögglega á hann | inn sem stóð fyrir framan hann.
og þurrkaði sér á efri vörinni ■ Hann var dökkhærður, lítið eitt
með handarbskinu. „Börn eiga i íarinn að grána í vöngum, andlit-
auðvitað að leika sér“, sagði hún. ' ið greindarlegt, en líkamcbygg-
„En það ætti að vera nóg að þau ingin veikluleg. Hann hristi höf-
séu i einu herbergi".
„Það er satt“, sagði Swendsen.
„Áttu mikið eftir?“
„Ég á enn eftir þrjú herbergi“.
„Færðu frí á kvöldin".
Hún strauk aftur yfir hárið á
sér með hendinni. „Ég á frí á
fimmtudögum“, sagði hún. „En |
uðið hægt. „Nei“.
Fótatak heyrðist úr tröppun-
um. Um leið byrjaði Weymuller
að tala. „Það er ágæt mynd á
Paramount“ sagði hann. „Mynd
um námumenn. Gagnrýnendurn-
ir hafa farið lofsamlegum....“.
„Þarna byrjar hann aftur".
þú?“
„f dag“.
Hún settist á stól og ýtti við
kústinum með öðrum fætinum.
..Hvernig stendur á því?“ spurði
hún
„Ég bað ekki um það“. Hann
yppti öxlum. „Ég býst við að
gamli maðurinn hafi gefið mér
frí af því að hann vinnur ekki á
sunnudögum“.
„Nú, já“.
„Færð bú nokkurn tímann frí
á kvöldln?“
Það lifnaði yfir Patriciu.
„Það getur verið að ég gæti
fengið frí í kvöld. Ég hef ekkert
sérstakt að gera“.
„Langar þig í bíó?“
„Sannarlega. Þú veizt ekki
hvað ég get orðið leið á að híma
alltaf hér úti í sveit. Ég er viss
um að ég get fengið frí'
fram hreinan afþurrkunarklút og
gekk fram að dyrunum. „Það er
bezt að ég flýti mér þá svo að ég
verið búin snemma. Hvenær á ég
að vera tilbúin?"
„Við getum sagt klukkan sjö“.
Hún kinkaði kolli ánægð á
svip. Svo hvarf hún raulandi upp
tröppúrnar.
Swendsen eyddi deginum uppi
í herbergi sinu. Gluggatjöldin
voru dregin frá og hann fylgdist
með öllum sem komu að húsinu.
Klukkan rúmlega þrjú rann stór
Chrysler-bifreið upp að húsinu
og út úr hönum stisu kona í
þykkum pels, axlarlitill maðnr
og unglingsstrákur. Stuttu seinna
kom önnur bifreið. Kona sat við
stýrið.
Hann hallaði sér aftur á bak í
rúmið og lokaði augunum. Hann
blaut að hafa sofnað, því þegar
hann leit á klukkuna var hún
fimm mínútur yfir sex. Hann stóð
á fætur, tevgði sig og geispaði.
Báðar bifreiðarnar voru farnar.
Hann fór inn í baðherbergið.
Weymuller sat við borðíð í eld-
husinu þegar hann kom inn, með
dagblað fyrir framan sig. Hann
leit upp þegar Swendsen kom
rnn. Swendsen var nýrakaður og
í nýstrokknum fötum.
„Fara út?“
Swendsen kinkaði kolli. „Á
bíó“. Hann geispaði og settist
niður. Þjónninn lagði frá sér
blaðið. „Bíða eftir einhverjum?“
Swendsen kinkaði aftur kolli.
„Patriciu“.
Weymuller hnyklaði brúnir.
„Það er skrítið".
Swendsen leit upp. „Hvað er
skrítið?“
„Að þú skulir fara út með
henni..“
„Hvað er skrítíð við það?“
„Hún er
j Það var Patricia. Hún var í svört
um, flegnum kjól, með rauðan
hatt á höfðinu og á handleggnum
hélt hún á kápu. „Ég ætla ekki að
horfa á he'ina hálfsoltna námu-
menn í kvöld“. Hún gretti sig'góð
látlega framan í Swendsen. „Svei
mér þá, ef hann er ekki að reyna
að fá mann til að lesa erlendu
fréttirnar í blöðunum, þá viÖ
( hann fá mann til að horfa á hálf-
soltna námuverkamenn. Hann
segir að það séu ekki nema mol-
. búar sem lesa....“.
I Swendsen tók undir handlegg
Wey-
hennar, kinkaði kolli til
muller og leiddi hana út.
Þrátt fyrir þungbúinn himin
og forugar götur, virtust íbúar
New York-borgar hafa farið út
til að leita uppi skemmtanir. Þús-
. undir bíla runnu eftir breiðum
Hún tók j götunum. Karlar og konur og
jafnvel börn, gengu eftir upp-
lýstum gangstéttunum. Á veit-
ingahúsunum voru _ dansgólfin
þegar full af fólki. Ómurinn frá
hljómsveitunum barst út á göt-
una og blandaðist bílhljóðunum
og hinum óteljandi hijóðum sem
heyra má á götu í stórborg.
Þau óku framhjá Capitol,
Rivoli, Criterion. Patricia hafði
viljað sjá hljómleikamynd, en
endaði með að velja kvikmynd
um át, sem hét „Myllur drottins".
Þorparinn í myndinni var að
skera hetjuna í andlitið þegar
Patricia greip um hönd Swend-
sen. Stúlkan var að komast úr
allri hættu, þegar Swendsen lagði
handlegginn utan um Patricíu
Og þegar þorpararnir fengu sín
maklegu málagjöld lagði Patricia
nöfuðið við öxl Swendsen.
Swéndsen hjálpaði henni í káp
una og beið fyrir utan snyrtiher-
bergi í átján mínútur. Þau gengu
út á 45. götu þar sem bíllinn stóð.
Hann hafði rétt hjálpað
Patriciu inn í bílinn og lokað
hurðinni á eftir henni þegar hon-
um var litið upp að Imperial leik-
húsinu og kom þá auga á Hildu.
Hún vgr einmitt að koma út í
fylgd með systur sinni Doru,
Francisxig Chris. Snöggvast hik-
aði hún, en gekk svo áfram til
bílstjórans án þess að biðja hin
afsökunar eða gefa nokkra skýr-
ingu á því hvert hún væri að
fara.
„Við þekktum bílinn, þeear við
komum“, sagði hún. „En þér vor-
uð ekki í leikhúsinu, eða hvað?“
„Nei, við vorum í kvikmynda-
húsi.“ Hann fór að dæmi hennar
og notaði engin nöfn eða titla.
Þegar hann sagðí „við“ leit
Hilda ósjálfrátt inn í bilinn.
„Gott kvöld, ungfrú Hilda”,
sagði Patricia lágt. Hilda leit
snöggvast undrandi á Swendsen
an sagði svo: „Gott kvöld
Patricia".
„Hilda, ég er orðin svöng“,
kallaði Dora óþolinmóð að baki
henni.
„Ég kem. Jæja, góða nótt.“ Hún
snéri sér snögglega við og fór til
hinna.
Patricia brosti til Swendsen
þegar hann settist upp í bílinn
AR.NALESBOK
Ævintýri IHikka II:
il&sdisð!ð B tBirSBÍBSgBE&l
Eftir Andrew Gladwin
15. ‘
Kaspar frá Bagdað starði á „Víkingaskipið" undrancli. —
Ha? Þetta er aðeins smáfleyta, sagði hann. — Það sæmir
ekki voldugum prins að eiga ekki glæsilegra skip en þetta.
Og það svo mæltu neri har.n cnn einu sinni hringinn,
og muldraði óskiljanleg orð. Og sjá! í staðinn fyrir árabátinn
litla gnæfði nú við himin frammi á ánni stórkostlgt þrí-
mastrað seglskip, svart á lit með rauðum seglum og útskorna
hafmey á stefni.
Mikki starði á skipið og ætlaði nú alls ekki að trúa sínum
eigin augum.
— Þarna, ó, prins minn, þarna er skip, sem sérhver ævin-
týramaður og sægarpur. getur verið hreykinn af. Á þessu
skipi muntu verða herra allra úthafa heimsins. Þú munt
vinna ný lönd og beygja þúsundir sjóræningja tíl hlýðni við
þig-
— Nú dámar mér ekki, sagði Mikki og andvarpaði þungan.
— Ég var annars næstum búinn að steingleyma því, að til
væru sjóræningjar. Auðvitað væri það voðalega gaman að
sigla út um allan heim og berjast við sjóræningja og sigra
þá. En samt held ég nú, að ég vildi heldur eiga aðeins gamla
„Víkingaskipið" mitt, ef þér stæði á sama.
Andinn viritist alls ekki heyra þessa frómu ósk Mikka.
Hann strunsaði út í skipið. Þeir skoðuðu nú skipið. Höfðu
! hðskönnun á þilfarirtu.
IAUGAVEG 162!
tÍMÍI
I)A\SAH\lií
í KVÖLD KL. 9.
Stjórnandi Númi Þorbergsson
Hljómsveit Magnúsar Randrup
Söngvari: Eriingur Hansson
Aðgöngumiðar á kr. 10,00 seidir
í anddyri hússins
eftir kl. 8,30.

MI-MUMIMU
Þykkt: No. 24 (0.56 mm) — Breidd: 32” (81.78 cm)
B Á R A Ð:
10 bárur 3” hver bára 7, 8 og 9 feta lengdum á kr.
7.74 fetið. Kr. 31.28 m2.
„M A N S A R D“
6bárur með 4” sléttu bili á milli bára, í 8 og 9 feta
lengdum á kr. 7,10 fetið. Kr. 28.54 m”.
Aluminium saumur með skífu.
Fyrirligg jandi:
J. þoM
onaKáóon
Bankastræti 11.
^S? yjor&mann L.^.
Sími 1280.
heldur hátíðlegt 40 ára afmæli sitt að Hótel Borg,
laugardaginn 15. desember n. k.-kl. 7 síðdegis. Að-
göngumiðar að hófinu seldir hjá Guðjóni Hólm, á
lögfræðiskrifstofu Sigurgeirs Sigurjónssonar,
Aðalstræti 8.
STJÓRNIN
Trésmíðafélag Beykjavíkur |
Þeir félagsmenn, eða ekkjur látinna félags- ;
■
manna, sem kynnu að óska styrks úr t
síyrktarsjóðum félagsins, sendi um það skrif- *
lega beiðni til skrifstcfu fclagsins fyrir ;
15. þessa mánaðar. :
STJÓRNIN. :
• uvHvuiuu o iuuaium. Par voru mofg hundruð dökkiT sói-; ;
, . . - . , . »I brunnið sióarar, sem töluðu bver við annan á útlendu é- - ;
,u- kunnu tungumah. bkipið var skrautlcga buið. Það vantacj. ;
1 plilxnrf ó iIvrAin'í i
ekkl“. Aug u p ivjí Lbiliii VOI U ----------- , , .
leysisleg, en rödd hans var það * ekkert a dýrðina.
DRENGJAFOT
á 10, 11 og 12 ára, verð frá kr. 535—595.00. — Útiföt á 10
ára telur kr. 450.00. Útigallar á 2—4 ára (fóðraðir)
kr. 245.00. — Hvít matrósaföt á telúr og drengi kr. 135.00,
Morgunsloppar og kjólar kr. 78.00. — Milliskyrtur á
drengi kr. 39.00. — Samkvæmiskjólar kr. 500.00.
ALLT NÝTT TIL SÝNIS OG SÖLU.
MÁVAIILÍÐ 22, II. hæð.
Höfum fyrirliggjandi
pappírsrúllur í reiknivélar.
ieU !\ellmiuélar
TjarnargÖtu 11. Sími: 7380.