Morgunblaðið - 22.05.1952, Síða 6

Morgunblaðið - 22.05.1952, Síða 6
6 MORGUNBLAÐSÐ Fimmtudagur 22. maí 1952 Smásaga dagsins: „SjúldÍRgurinn er soimr minn“ ! Eftir VINCENT SHEEAN VINUR minn John og faðir hans cru tengdir traustustu og gagn- kvæmustu böndum, sem ég get hugsað mér að liggi nokkru sinni milli feðga. Faðirinn er í k’-ing um áttrætt og þú myndir hafa gott af því að sjá gamla manninn ganga stofugang á spít- talanum sínum, þar sem hann lítur daglega til þeirra sjúklinga, sem enn sækja til hans, þrátt fyrir ellina. Ungi John — sem er um það bil 45 ára — er dug- legur lögfræðingur. Faðir og sonur bera gagn- kvæmt traust hvor til annars, jafnvel þótt þeir séu ólíkrar skoðunar í ýmsum deilumálum. Vinir þeirra tala um, hve þeim kemur einstaklega vel saman og stundum með nokkurri öfund. „Gamli maðurinn og ég,“ segir John, „komum okkur afar vel saman.“ Hann er ekki vanur að segja meira, en löng kynni mín af þeim báðum valda því, að ég get sagt söguna af því hvernig hið ánægjulega samband þeirra hófst. Þegar ungi John var um það bil 14 ára gamall, leiddist honum mjög heima. John læknir lét sér svo annt um störf sín, að hann skipti sér ekkert af drengnum sínum. Hann kenndi skurðlækn- iugar við lítinn læknaskóla í bæ í miðvesturríkjum Bandaríkj- anna og starfaði auk þess að al- mennum lækningum og tilraun- urn á sviði læknavísindanna. Uppáhaldsrannsóknarefni hans á þeim tíma var staðdeyfing, sem var þá að byrja að ryðja sér til rúms. Hann hafði sjálfur fundið upp staðdeyfilyf, sem henn var sannfærður um, að stóð öllum öðrum slíkum lyfjum fvamar. Ungi John var þeirrar skoðun- ar, að hann væri óvelkominn meðlimur í fjölskyldunni, að minnsti árangur í tilraunum föður hans væri honum miklu mikilvægari en hann sjálfur. Sökum þessa ákvað hann að strjúka til Mexíkó. Þegar hann var í þann veginn að setja niður farangur sinn fyr- ir ferðalagið, þá kom faðir hans með írafári miklu inn í herberg- ið. „Flýttu þér, strákur!“ sagði hann. „Gamli Doc Hanford og MacGawfrey læknir eru staddir niðri í skurðstofunni og nú er tækifærið til þess að sýna þeim, að staðdeyfilyfið mitt sé eins gott og hvað annað. Ég ætla að fjar- lægja kýlið á kjálkanum á þér. Komdu nú!“ John var vanur að hlýða skip- unum föður síns og stóð á fætur og gekk út á eftir honum. Það hefði verið ákveðið nokkrum vikum áður, að meinlaust smá- kýli, sem hafði vaxið á öðrum kjálka hans, skyldi verða fjar- lægt, þegar hið gullna tækifæri gæfist að sýna fram á yfirburði deyfilyfsins. Þar sem John hafði þegar einu sinni gengið undir smáuppskurð, þar sem faðir hans hafði notað uppfinningu sína með góðum árangri, var hann alveg óttalaus. Samt sem áður gat hann ekki varizt þeirri hugs- un, að faðir hans virti hann að- ems sem dýrmætt tilraunadýr. Fyrirlestrarsalurinn, áfastur við skurðstofuna, var þéítsetinn áhorfendum. Allmargir stúdent- ar höfðu komið til að vera við- staddir ásamt formanninum í læknafélagi borgarinnar og íiægum lækni frá Chicago, sem var talinn þekkja allar nýjungar á sviði læknavísindanna. „Herrar mínir,“ sagði John og greinilega mátti heyra á- nægjuhreim í raddblænum. „Ég h.vggst nú sýna ykkur verkanir staðdeyfilyfs þess, sem ég hefi fundið upp. Sjúklingurinn er sonur minn, sem hefir dálitla vörtu í húðinni fyrir neðan hægra eyrað.“ John segir svo frá, að hann hafi treyst föður sínum til fulln- ustu og hafi verið algjörlega ótta- laus. Hann fann til augnabliks- sársauka, þegar deyfinálinni var stungið inn, en það var ekki ann- aS en það, sem hann hafði átt von á. Áfallið kom ekki fyrr en seinna, þegar faðir hans hóf að skera. Sár, brennandi vei'kur bieiddi sig um allan kjálka drengsins. Það leið augnablik áður en John skildi hvað um var að vera, og það hefði ekki verið nein furða ,þótt hann hefði æpt upp yfii sig, en einhver þrjóskutil- finning innra með honum varn- aði honum þess. Svo skildi hann í einu vetfangi, að mistök höfðu átt sér stað. Deyfilyfið hafði haft sín áhrif í fyrra skiptið, en nú var það einskis nýtt. Það var mikilsvirði fyrir föður hans, að honum tækist tilraun þessi. Á því valt vísindaleg og persónuleg velgengni hans að rniklu leyti og ef til vill launa- hækkun, sem hann átti í vænd- um. Því hélt ungi John niðri í sér ardanum, lokaði augunum og hugsaði: „Aðeins svolítið lengur, svolítið lengur. Hann yrði að sýn- ast rólegur, rétt eins og lyfið htfði verkað eins og efni stóðu ttl. Hann yrði að slá ryki í aug- un á læknunum, stúdentunum og — já, hví ekki? — pabba. Augsýnilega tók enginn eftir neinu, og faðir hans hélt áfram með uppskurðinn eins og ekkert hefði í skorizt. Sársaukinn var heitur og stingandi, en nú, þegar drengurinn vissi af hverju hann stafaði, þá fannst honum hann geta þolað hann. Hann kveinkaði sér meira að segja ekki, þegar saumarnir voru látnir í. Að því loknu leiddi hjúkrunarkonan harm yfir í lítið herbergi inn af skurðstofunni. Hann settist niður, lokaði augunum og lét hugann líða burtu frá sársauk- anum. Þessu yrði hann að halda al- gjörlega leyndu, meira að segja fyrir fjölskyldunni. Hann mætti aldrei láta pabba komast að því, — hann, sem var svo hreykinn af nýja deyfilyfinu. Enda var hann í þann veginn að fara að heiman. Hann lauk upp augun- um, þegar hann fann að hönd var lögð á öxl hans. „Sonur minn“, heyrði hann föður sinn segja og það var mýkri hreimur í röddinni en hann hafði nokkru sinn heyrt áður. „Það var helvíti sárt, var það ekki?“ Skyndilega skildi hann, að fað- ir hans hafði vitað um mistökin allan tímann. En hlýleikinn í röddinni og þrýstingur handar- innar linaði sársaukann og hon- um vöknaði um augu. „Þú vissir það, pabbi?“ sagði hann. „Of seint til þess að gera nokk- uð nema ljúka uppskurðinum“, svaraði faðir hans. „Hjúkrunar- konan hlýtur að hafa farið vit- laust að. Annars skulum við ekki tala um það. Þú stóðst þig eins og hetja. Ég er hreykinn af þér cg er þér þakklátur fyrir það. Komdu nú. Ég ætla að fara með þig heim.“ í hugum þeirra beggja ríkti hreykni og stolt, er þeir gengu stuttan sp^l heim að húsinu og upp stigana að herbergi Johns. Þegar hann hafði háttað son sinn, settist læknirinn á rúmið við hliðina á honum og virti fata- pinkilinn fyrir sér, þar sem hann lá á kommóðunni. „Ég sé að þú ætlar í ferðalag," sagði hann hæglátlega. „Vildirðu taka mig með þér?“ John virtist hafa öðlast nýtt þrek, þegar hann leit í augu föð- ur síns og svaraði: „Ég ætlaði að fara, pabbi, en nú er ég hættur við það.“ OLYMPIA FEROARiTVELAR Höfum fyrirliggjandi og eigum von á þessum þekktu þýzku rit- vélum. Þetta nýja módel SM 2 1952 er með mörgum nýungum og má jafnframt nota vélina sem venjulega skrifstofuvél. Leitið upplýsinga. Einkaumboð fyrir OLYMPIA WERKE WEST GMBII ÓLAFUR GÍSLASON & CO. HF. Hafnarstræti 10—12 — Sími 81370 HINAR VIÐXJRKENNDU grásleppu- og raufrnaganetjasiöngur okkar aftur fyrirliggjandi. — Sendum út á land. BJÖRN BENEDIKTSSON H.F. Netjaverksmiðja — Reykjavík. Sími: 4607. Rex — Sparnaður Allir vilja spara. — Því ekki að nota auðveldustu leiðina og neyta meira Frón-kex. VéEstjóra vantar á vélbátinn Árniann strax. Upplýsingar í dag kl. 11—14 í síma 2298. 1 gær tapaðist kvenarmbandsúr (gulllitað) í Miðbænum. -—- Finnandi vinsaml. hringi í sima 9202. BARNAVAGN Til sölu vel með farinn enSkur barnavagn. — Sann- gjarnt verð. Upplýsingar gefnar á Óðinsgötu 15, II. h. frá kl. 1—4 e. h. Kona vön matreiðslu og smurðu brauði óskar eftir ATVINNU á veitingastað. Ráðskonustaða hjá einhleypum manni kem ur til greina. Tilboð merkt: „24 —- 120“ sendist Mbl. fyr ir laugardagskvöld. BÍLL Radiogrammöfónn Vil Iáta alveg nýjan radíó- fón, nýjustu gerð, í skiptum fyrir sæmilegan bil. Fónninn er í umtbúðunum en. Uppl. Skólavörðustíg 15, uppi, bakd. Tvær stúlkur óskast Roskin kona og unglingur óskast út é land. Uppl. í dag kl. 1—6 á Hrefnugötu 8, kjallara. STÚLKA vön vestissaum óskast. Þarf einnig að geta tekið að sér breytingar. Tímavinna kem- ur til greina.’ Svavar Ólafsson klæðskeri. Klapparstíg 16. Simi 6685. Góður 4ra manna iiíll til sölu. Skipti á sendiferða- bíl æskileg. Uppl. í sima 81556. — Keflavík - Renault Renault bifreið 4ra manna til sölu á Hafnargötu 73, Keflavik, simi 308. — Sann- gjarnt verð. 2—3 herbergi og eldhús óskast til leigu. Má vera með húsgögnum. Tilhoð sendist Mbl. fyrir mánudagskvöld merkt: „Gióð uingengni — 122“. — Sumar- kústaður í smiðum, fokheldur til sölu. Upplýsingar í síma 4497 kl. 7—8 e.h. Handsláttu- vélar Skerpum og smyrjum. —■ Sækjum og sendum. Hringið í síma 4358. — Atlt á sama stað Tökum upp næstu daga fjöl- breytt úrval af varahlutum í flestar tegundir bifreiða svo sem: Bremsuborða Viftureimar Spindilbolta Fjaðrabolta Stýrisenda Mótorventla Ventilgorma V entilstýringar Mótorlegur Stimpla Stimpilhringi Vatnsdœlur Kerti 14, 10 og 18 m/m Rúðuþurrkur Benzindælur Kúlu- og rúllulegur Þéttikant á hurðir og Kistulok Met-lite (kjarnorkukítti) Fjaðrir og fjaðrablöð Rafgeyma Jeppahjólbarða og margt, margt fleira. Sendum gegn póstkröfu hvert á land sem er. — Hjá okkur er mest úrval, beztar vörur og lægst verð. — Allt á sama stað. — H.f. Egill Vilhjálmsson Laugaveg 118. Simi 81812. nýkomiS í fjölbreyttu úrvali Pottar, margar stærðir Sknflpottar Kaffikönnur FiskspaSar Ausur Lítru-múl y2 I.; 1/1 1. Sápuliylki Smjörkrukkur i ferðalög Citronupressur Kattlar utt&esté 8IYHJAVÍK

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.