Alþýðublaðið - 23.06.1920, Qupperneq 1

Alþýðublaðið
Grefið út aí Alþýðuflokknum.
1920
fuiahöl).
Khöfn, 22. júní.
Hythefandinum
•var lokið á sunnudaginn.
fioulognefundnrinn
hófst í gær. Hann sátu fulltrúar
bandamanna. Rætt um skaðabóta-
gre'ðslur Þýzkaiands og Austur-
landamálefni rædd á báðum fund-
unum.
Grískum, pólskum, portúgölsk-
um, rúmenskum, czekoslavneskum
og jugoslavneskum fulltrúum verð-
ur boðið að sitja Spafundinn
15. júlí.
Jrelsisbarátta 3rlan)$.
I/loyd George vill heldur stríð
en frelsi írlands.
Khöfn 22. júní.
Símað er frá London, að járn-
íbrautarmenn neiti að flytja her-
sveitir og hergögn til umsáturs-
hersins í írlandi.
Lloyd George hefir lýst yfir
fjbví, að hann vilji heldur stríð, en
Æjálfstæði írlands. ,
Sfærsti niaður í kimj.
Stærsti maður í heimi mun nú
vera 19 ára gamall Hollendingur,
að nafni John von Albert. Hann
er 9 fet og S þuml. á hæð og
samsvarar sér um annan vöxt.
Hann sýnir sig nú sem stendur f
Círcus einum í New-York og
gjræðir stórfé á hæð sinni.
Miðvikudaginn 23. júní
Síldin.
Horfurnar tvíræðar.
AUir viðurkenna það, að óhag-
sýhi síldarkaupmanna fór með þá
í gönur í fyrra, þegar þeir drógu
það von úr viti að selja síldina.
Það tap, sem af því ráðlagi
þeirra hlauzt, er ómetanlegt. Pen-
ingakreppan hér í bönkunum er
öllum vitanlegt að er bein afleið-
ing þessarar og annarar ráðabreytni
stórgróðamanna. Bæði kjöt- og
fiskverzlun eiga að miklu leyti
sammerkt við síldarbraskið.
Og nú er afturkippurinn byrj-
aður.
Útgerðarmenn hafa ekki, marg-
ir hverjir, kraft í sér til þess að
gera út, nema með því móti að
selja síldina fyrirfram. En á hinn
bóginn geta þeir heldur ekki leg-
ið méð tunnur og salt ónotað fyr-
ir hundruð þúsunda, auk veiðar-
færa, síldarstöðva og alls sem að
útgerð lýtur.
Þeir verða að gera út, á ein-
hvern hátt. Þeim er sá kostur einn
nauðugur, allflestum.
Fyrir nokkuru heyrðist, að eitt-
hvað hefði selst af síldinni frá í
fyrra, en þær fregnir voru kvik-
sögur einar. Alt er við það sama.
Síldin frá í fyrra er óseljanleg.
En gerum nú ráð fyrir, að ein-
hver vildi kaupa hana, t. d. með
þeim skilyrðum: að hún yrði greind
í sundur, og aðeins það skársta
hirt, og að sá er keypti sæti fyr-
ir kaupum á þeirri síld er í sum-
ar veiddist, fyrir eitthvert tiltölu-
lega lágt verð.
Væri hyggilegt að ganga að
slíku tilboði? Látum stórgróða-
mennina um að svara því.
En, yrði það nú ofan á, að
mestöll gamla síldin yrði seld með
þessum skilyrðum, þá yrði það
óhjákvæmilegt, að láta fara fram
á henni mat af nýju. Er Þá hætt
við að mikið gangi úr henni og
140. tölubl.
það sem verst er, það sem talið
yrði nothæft yrði aldrei notandi
verzlunarvara. Og má þá mikið
vera, ef ekki spillist stórum ís-
Ienzkur síldarmarkaður, þegar far-
ið væri að selja úrtíninginn (eg
geri ráð fyrir að meira verði ger-
ónýtt en nothæft, og nefni því úr-
tíning það sem nota á), sem ís-
lenzka vöru.
Það verður því úr þessu að fara
varlega í það, að selja síldina frá
í fyrra til manneldis; alt annað
væri að selja hana til bræðslu,
eða geýma hana til næsta vetrar
og selja hana þá til skepnufóð-
urs.
Þá er annað, sem athuga verð-
ur í þessu sambandi. Hvers vegna
myndu útlenzkir síldarkaupmenn
sækjast eftir síldinni, og hvers
vegna myndu þeir géra slík til-
boð? Vegna þess, að þeir eru
kunnari horfunum erlendis. Og
þeir vita það, að margt bendir til
þess, að samningar takist mjög
bráðlega með Rússum og Banda-
mönnum, og að verzlunarviðskifti
eru í þann veginn að hefjast milli
Norðurlanda og Rússa, eru jafn-
vel byrjuð mill Svía og þeirra.
Hungur er um alla Austur-Evrópu
og í Mið-Evrópu; þau lönd sem
svelta, notuðu síldina einna mest
fyrir stríðið, og því er rökrétt
ályktun, að síldarmarkaður opnist
í Eystrasaltsiöndunum og Rúss-
landi, jafnskjótt og viðskiftin byrja
aftur að nokkrum mun.
Að öllu athuguðu myndi þvf
Iítið hyggilegra að selja síldina
fyrirfram nú, fyrir gjafverð, en að
selja hana ekki í fyrra, þegar gott
verð bauðst.
Varúðin er sjálfsögð og leiðir
ætíð til farsældar, en að leggja
árar í bát, svo að segja, er ófært.
Það hefir áður verið vikið að
því hér í blaðinu, að ríkið ætti
að hafa eftirlit með einstaklings-
rekstrinum, ekki hvað sízt þegar
velferð alþjóðar er hætta búin af
illum eða glæfralegum rekstri heill-
ar atvinnugreinar. í hitt eð fyrra