Morgunblaðið - 04.01.1953, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 4. janúar 1953
‘ í
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600
Askriftargjald kr. 20.00 á mánuði, innanlands
í lausasölu 1 krónu eintakið
Segir fátt af einum
Féru í auslurveg — cg gufuðu upp
Sauifé og Reykjanesskaginn
SÖ5USTU 3—4 árin hefur það slik gróðurspilling hafi komið eftir móður sína. Hélt hnnnúak
*nál verið til umræðu meðal al- uppb'æstrinum í þaðihorf, sem nú ieiðis til Pragar til þess að halda
mennings í biöðum og á fundufri,
kvernig haga eigi búskap, rækt-
ALLA SÍÐUSTU styrjöld v'ar
Noel Field í neðanjarðarhreyf-
ingu O. S. S. samtímis því, að
hann var einn af yfirmönnum
bandarísku Unítarakirkjunnar á stúlku> sem hafði misst alla ætt- hennar virtist algerlega gufaður
' meginlandi Evrópu. ,1947 hætti in8Ía sína 1 styrjöldinni. — Hún upp.
hann því starfi og næsta ár er hvarf einnig ári síðar, 1950.
hann kominn til Póllands ogi Frú Herta fór ekki með manni
ferðínn °m hU‘ TllgangnFlnn með smum, er hann hélt frá Banda-
< f . . þessara tanda var að ríkjunum til Tékkós'óvakiu, held
safna efm i bok, sem hann varrn ur lagði hún leið sina til Sviss.
j,, . | lands, eins og áður er getið. Á
Band^^ik13 S , 0F hann móti henni tók mágur hennar,
Bandarikjanna, en hafði þar þo Hermann Field> er verið hafði j
snamma viðdvol, þvi að næsta SvissHnrii
(Vor fór hann aftur til Evi-ópti | Hann
með arf, ?em hann hafði hiotið
doktorsritgerð við hinn fræga
Kariz-háskóla í Prag.
HVARF SKYNDILEGA
5. maí kom Fie'd til Pragar
frá Sviss'andi. Fékk ha-'n sér
er. Ágangur beitarfénaðar sé því áfram rannsóknum sínum og eft-
______= _ _ _ ekki aðalorsök uppblástursins, ir því sem.systir hans, Elsie Field
Un og beit á Reykjanesskaga og 1 enda hafi sauðfé verið fátt á hefur Uppjýst, hugðist. bann verja
hvaða ráð væru tiltækilegust og, Reykjanesskaganum öldum sam- - -
æskilegust, til að haga búskap an.
þannig á skaganum, að gróður-| Tmögur sínar'miða þeir við,
eyðing sem hefur átt sér þar stað að menn vexði að breyta um bún-
héldi ekki áfram i sama mæh-. aðarhætti þar sem mest er fjöl-
kvarða og undanfarið. býíi frá þeim háttum, sem tíðk-
Hafa. umræður þessar verið „zt hafa fra aldaöðli í dreifbýl- herbergi á hinu glæsileea Palace-
mjög á reiki og sitt sýnzt hverj- ÍRU þar sem sú siður hefur legið hóteli í miðbiki borgarinnar.
um, eftir því hvaða sjónarmið • landi> af eðlilegum orsökum, að Hinn 12. maí skagðist hann þurfa
þeir hafa aðallega tekið til greina. sauðfe er latið leika mjög laus- að skreppa til Bratislava. höfuð-
Hafa sumir t. d. látið sig dreyma um hala, og eigendur þess eru lítt borgar S'ovskíu, en skiJdi far-
stóra drauma um friðun skagans bótaskyldir þótt búfé þeirra valai angur sinn állan eftir á hótelinu
fyrir sauðfjárbeit með tillltt til öðrum skaða. j Er það í síðaRta sion, sem
þess, að þar gæti í framtiðmm ^Hur fjöldi manna virðist líta . til hans sást. Hafði hann haft
vaxið nytjamikill skogur. I svo á,“ segir í álitinu, „að sá er
Aðrir hafa óskað eftir friðun rækta vill og frið fá fyrir ágangi i
aðallega til þess að einstakir verði að girða og verja ræktun
menn, er fást við garðyrkju og sína. Geri hann það eigj megi
áðra ræktun, gætu notið algerrár hann sjálfum sér um kenna, verði
íriðunar fyrir ágangi sauðfjár. En hann fyrir skaða af ágangi bú-
aftur aðrir hafa ekki séð ástæðu fjár .
til að breyta verulega um búnað- gagnvart gróðurvernd
arhætti á skaganum. Reykjanesskaga vilja þeir beita
Fyrirætlunin um friðunarrað- grldandr lngUm Um ítölu beitar-
stafanir á skaganum hafa an fenaðar þar sem menn mega ekki
azt fjárskiptunum er þar voru hafa rneira af beitarfénaði á til- ______
gerð vegna mæðiveikivarnanna, teknu landr en beitin þolir, þegar KÓM ALBREI AFTUR
og menn viljað grípa tæ í æri vrðkomandi menn gera samþykkt ( Viku síðar var sent simskevti
til að hugleiða rækilega, \ oi jr um það að nota ser af lögum til hótelsins undirskrifað Noel
orð á bví. að hann ætlaði rð
taH við finn vina sinna. en lét
aldrei s.iá sig. Ekki senrii hann
konn sinni, sem var í Sviss-
iandi, ncin skttaboð og hefnr
svstir hans því sa?t, að a?It
bendí til að herni hafi ekki
verið frjá’s tnað'ir eftir 'að
hann fór frá hótelinu og hann
hljóti að af;> verið tekinn
hönrinm á tékknesku lands-
svæði.
um noklrurt skeið. j
var verkfræðingur að
menntun frá Ohio og hjá honum '
dvaldizt hún, þangað til hann fór j
til Warsjáar, en þangað hafði hon
um verið boðið af verkfræðinga-
félagi þar í borg.
Eftir því sem vinir frú Fíeld
hafa fregnað gekk hún milli hótel í
ann í Prag, er hún var kornin
þangað og spurðist fyrir um
mann sinn. En hun fékk aldrei
neinar upplýsingar — maður
SIIÆKKUÐ >IYND
Hinn 21. ágúst fór hún út á
Ruzyne-flugvöllinn við Prag og
hugðist taka á móti mági sínum,
sem ætJaði að koma þar við á
heimleið frá Varsjá.
En þrátt fyrir það, að nafn
hans væri á farþegalistanum,
var hann ekki með vélftug-
iinni. Frú Hcrta sendi konu
hans, sem var í Lundúnum,
skeyti og sagði henni, að Her-
mann hefði ekki verið með vél
inni tit Pragar. Og nokkrum
dögum seinna, 26. ágúst, skrif-
aði hún henni bréf líka. Síðan
hefur ekkert til hennar spurzt
heldur og er sem þan hión
hafi bókstaflega sokkið í jorð
niður.
Framh. á bts. 12
Velvakandi skrifar:
ÚR DAGLEGA LlFINU
hleypa ætti upp sauðfé á skag- þessum
anum eftir fjárskiptin. Nefndarmenn hafa samið frum-
| F'eld 0v í því er þess bfiðst, að
hótelstjórinn geymi vandteva al.l-
fundist að hinir lágreistu bursta-
bæir færu vel í íslenzku lands-
lagi, svo samgrónir sem þeir eru
umhverfi sínu, þá er ekki þvi að
neita, að torfbæirnir voru fvrst
og fremst vottur um fátækt og
umkomuleysi þjóðarínnar, byggð
ir með þeim hætti, sem fátæktin
markaði landsmönnum.
Með háu risi vegna þess að
með öðiu móti var mjög undir
hæ’inn Jagt að hægt væri að
verja þessa mannabústaði fyrir
leka, en rekatimbrið, sem notað
var í sperrur og árefti takmark-
aði það, hve vítt gat verið þar
til veggja.
Er menn nú fara um íslenzlcar
þar sem nýbyggingar
við á hverjum bæ, þokka-
Fn sakir mikils áhuga sauðfjár- weInaarmenn ndia^“° “hotelstjormn geymi va-d'eva al.1- J»*YNDIN hér að ofan gæíi m.a.
En sakir mikils anugasauoijar yarp U1 ]aga um bufjarhald i an farangurinn, sem Field átti í IVI heitið Draumur roori
eigenda a að nota sinn rett til bæjum og öðru þéttbýli, þar sem hótelm„ Var bar saBt að hr,nn , _ „Draumur Gooa-
að fá líflömb til uppeldis, a ny- g. re la Ser látin gilda, að hver væri j BudaDest Q! kæmi a,t,r ,temP aranna Þvr Þarna er með sveitir
liðnu hausti varð ekkert ur að gá er á tilteknu svæði j þéttbýli til p„aear ,nnan skaTms En emf°Mn motl dreSm nPP m3 -----------
frestað yrði sauðfjarbuskap a Qg bæium vin ala upp sauðfé, hann kPm „ldrei sKamms- («r samkvæmishfinu, þegar ekki leg steinhús, er gætu verið hinir
þesstf ^væði. hann sé skytdugur að hafa fénað f mið1um júnímánuði barst eu sódavatn Ig fentlígUStU . ™nnabústaðir,
Þann 28. júní 1952 fól Hermann sinn í fjárheldri gmðingu meðan ■ hfitelinu annpð skpvti með undir. Menn geta huggað s°g við að manm ^ ^
Jónasson Jandbunaðarraðherra beitar nytur og það se a hans skriftjpri N j Fieid OCT var nú ýmislegt andstætt og óbiörgu
þeim Árna G. Eylands stjórnar- ábyrgð ef fenaðurmn sleppur ur gg pg hann væri j vír.rborg. hverfur mel tíninu
ráðsfulltrúa og Sæmundi Frið- haldi og leikur iaúsum hala, svo ennHemur. að hann | En svo er eTir þyngri brautm
Hkssyni framkyæmdastjora^ að hann valdi oðrum tjom. ' kæmi ekki aftur til Pragar og það er að koma f veg fyúr að
taka fnðunarmal Reykjanesskag- Til þeSg að þessi skipun getl Qty var hótelstjorinn beðinn að ungir og gamhr felli sig við seU
áht ^aÍaTS séu'skynsam- “t á hér í Reykjavík og í lata allan farangur hr~s af hendi ar reglur og lagaboðin. Frá fornu
alit, hvaoa Jeioir seu sKynsan Hafnarfirði t. d. leggja þeir til, við maT,n að nafni Kim°l. Mán- fari hefur bað við-emrist með 1
kTteS þæÞrlSaUfamíaför°með sér "aðse« verði nPp öruggvarnar- uði síðar kom RVO þessi Kimel, íslendinga að „blóta á laun",
__ girðing ur Grafarvogi um Heið- , sottl fara^urinn, greiddi alla eins og það var orðað við kristni-
tökuna á Atþingi.
fyrir ríkissjóðinn. ..............mörk og suður fyrir Hvaleyrar- ik - ' Fi ]d” Á, f-r s;ðpn
Þeir hafa nýlega skilað aliti í hplf j sjú fram. AJlt búfjárhald
máli þessu, þar sem þeir gera á svæðinu innan girðingarinnar VISSI NEITT
óheimilað, með öðrum ‘AJlan þennan tíma var kona
grein fyrir forsögu málsins og verði óheimilað, með öðrum „„„„„„ ,
rökstyðja þær miðlunartillögur, hætti en að búfé sé í öruggri ,,, r, ,n ,
sem þeir hafa komið sér saman vorzlu og oll umferð þess sé að FleLdS 1 S7lsslandl 0g ^eið þef
úm að bera fram. fullu á ábyrgð eigenda. En þung kvlðln oroleg, að eitthvert lifs
Áhtið er tæpar 100 blaðsíður, viðurlö /er^ sett ef misbrestur mark kaemi..ff manni hennar'
vélritaðar. Verður ekki betur verður \ um vörzlu búíjár og það , Hun sendi fjoldann allan af bref-
scð en þeim hafi tekizt að stilla veldur skaða « um og simskevtum til Palace-
tillögum sinum svo í hóf, að allir Gildl þau akvæðl án tiUits til hótelsins, en án árangurs. Enn
sanngjarnir menn
Vnað.
geti vel við þess )jhvort land það sem fyrir fremur snurði hún alJa, sem yoru
frá Tékóslóvakíu,
Kjarnyrði merkra
manna
SAMVINNUNEFND bindindis-
manna hefur gefið út fræðslu
rit er nefnist „Þetta segja þeir
....“. Eru þar uramæli 40—50
manna um áfengisbölið. Þar er
t.d. haft eftír Bismarck gamla að
áfengi „geri menn aulalega og
t . .. ... . .vkM. öllí."1 ■* V"i5lív“rr hefðu sé8 e8a irétt ei auSvWileg,". Og Gla&tone „
tm sem iuéÍ hifi ver.t íé- „Uvo skyldan á vörzlu hvöir manni hennar. En alltaí v„ |>r gjU.h™ »skom™ °g svl'
i.m sem geroar naid veno, 1 . .. , * böí*nin hiS pina cvar <?pm hún ,virðing • En Seneca, hmn rom-
lögurn og sérstökum byggðarlög- emgongu a bufjareigendum varð- , n°snm nin ema svar- sem nun , • t , . . - -
um um friðun skagans, og bann andi búfé þeirra, en að engu Jeyti ' fekk- — Enfmn vl.ssl neltt
verski komst þannig að orði, eð
Vinir • Fields-fiölskvtdu^nar >idrykkiuskapur sé ekkert annað
hafa fultvrt, að frú.Hertha Field -en siáífvalið brjálæði . Og
hafi Játið tékknecku öryggislög- . Þanr|ig mætti lengi telia um-
í.aT.na fem„sagt,!!g! td„_!ð regluna taka sie höndum o- gef- lmmli mæti'a manna um áfengis-
íð sig fram við hana af frjálsum : óöhð.
I vilja í því skyni að komast í .En þe8ar listaská'dið okkar
samband við mann sinn á þann ^óða, Jónas Hallgrímsson, Jét sér
' bátt. Segia þei'-, að hún hafi hald Þau orð um munn fara og festi í
ið til Tékkós’óvakíu og horfið , ^óði: „tátum því, vinir, vínið
í þar gersamlega, eins o? mcður j an.dann hressa , leit hann svo á,
ágúst að Þióð hans gæti orðið svo sið-
uð, að hún gæti umgengist vír.
við sauðfjárbúskap. Hafa þeir á þeim er land rækta og prýða á
kcmizt að þeirri niðurstöðu, að einn eða annan ,hátt.“
friðunin fyrir sauðfé á litlum vin
sældum að fagna og bændur eru farnar séu nýjar leiðir í þessu
því yfirleitt mótfallnir að láta af máli> sem virtist geta orðið að
sauðfjárbúskap, nema að þeir fái hatrömmu deilumáli á milli sauð-
bætur fyrir það varanlega at- fjáreigenda og ræktunarmanna.
vinnutjón. * . , Segir i nefndarálitinu m. a.: „í
Nefndarmenn telja að í sam- bæjunum á að girða um hinar
fæmi. við lög um fjárskiptin fáu skepnur sem nokkrir menn
fnyndi ríkíssjóður þurfa að greiða þar vilja eiga sér til nytja og úennar, hinn 26. eða 2
15.4 milljónir til bænda fyrir at- skemmtunar. Það er langtum sama ar-
Vinnutjón. — En varnargirðing auðveldara og kostar langtum
mundi kosta 310 þúsund. Er þá minna heldur en að girða alla HVARF F.INNIG ÁRI SIÐAR
miðað við að friðunin takj til garða eða lóðir. Þar að auki er | Eru Uerta var 45 ára gömuj,
skagans alJs og norður í Grafar- að þessu stórkostlegur fegrunar- bv^k að ætterni, velmenntuð og
vog. og menningarauki. Hins vegar er faguð í allri framkomu. Felldu TU’UNNINGI minn kom &ð mát.>
Þeir telja að gróðureyðing á þess engin þörf að banna búfjár- Þau Noel hugi saman í barnæsku, j við mig um daginn, og
Iieykjanesskaga muni fyrst og eign með öllu í löndum bæjanna. ‘ er þau voru í sama skólanum í spurði hvort mönnum mundi
fremst eiga rót sína að rekja til Það er enginn sannur menningar- 1 Svisslandi. Þau giftust 1925 og j ekki finnast nóg vera komið af
þess, að íbúar skagans á undan- svipur á slíku. — Athafnafrelsi fengu bandarískan ríkisborgara- , jólakortum með þessum eilífu
förnum öldum höfðu það fyrir ábyrgra manna er alls staðar rétt sama ár. — Þau voru barn- j bæjarb-irstum, lágkúrulegum
fari verr í landslaginu en gömlu
bæirnir. En það er óleyst mál,
hvernig íslenzkir byggingamenn
skapa þann stíl í byggingum,
sem að öJlu leyti er við hæfi
lands og þjóðar.
oc
án þess að það vrði henni
„skammar og svívirðingar”.
itl
Burstabæ:r á jólakorfum
Of m<kið af öltu
má gera
G SVO er það sagan um
brezku fange:sin er sannar,
að of mikið má af öllu gera, jafn-
vel þótt til umbóta horfi í sjálfu
sér. — Þingmaður verkamanna-
flokksins, Jowitt lávarður, skýrði
frá því nýlega, að á hverju ári í
nóvembermánuði hefði kona ein
það fjuir sið, að kasta tígulsteini
í gegn um glugga á bústað for-
sætísráðherrans í Downing
Street, með það eitt fyrir augum,
að fá sér með þVí móti ókeýpis
fæði og húsnæði í fangelsi. En nú
bar svo við að steinakerlingin
kom í október. Er hún var að því
spurð. hvens vegna hún hofði
breytt út af venju sinni að kasta
steininum i nóvember, sagði hún:
„Sonur minn er nýkominn
heim nr stríðinu og er hús’-’æðis-
laus. Ég álít að bezt væri að hann
gæti flutt í mína íbúð nú þegar“.
Jowitt lávarður sagði frá ann-
arri konu, sem var svo hrifin af
fangafæðinu, að hún komst að
orði á þessa leið:
„Við fóum hann svo heitan“,
sagði hún „og svo losnum við við
að standa í biðröð í rigningu og
slagviðri til að kaupa mat, eins
og aðrar húsmæður verða al-
mennt að gera. Og svo er matur-
inn í fangelsinu svo smekklega
framreiddúr. Og vanhagi mann
um eitthvað, þá þarf ekki annað
en hringja“.
Þetta fannst þingmanninum
fasta venju að rífa þar hrís og mikils virði. Það ber ekki að laus, er> höfðu tekið eitt fóstur- Imoldarkofum með snjó á þakinu. j bera vott um ofrausn hjá brezka
lyng, i mjög miklum mæli, en skerða að þarflausu.“ barn, Eriku Glaser, unga þýzka 1 Því þótt mönnum hafi alltaf riki.r.u.