Morgunblaðið - 29.09.1953, Qupperneq 12

* * 9

12
MORGVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 29. sept. 1953
SKIPAUTGCRÐ
RIKISINS
mMmm
Unglingspiltur óskast nú þegar til
sendiferða í skrifstofu vorri.
Skipaútgerð likisins.
LIFUR og HJÖRTU
Sí.éu/extú’
KApLASKJÓU 5 • SÍMI 82*43
pófatihh JóhAAch
O lOGCtLTUR SKJAiAÞÝÐANDI OG OOmTUlKUR I (NTKU Q
KIRKJUHVOLI - SlMI 81655
Léttsaltað DILKAKJÖT
'&éu/extá*
KApLASKJÓll 5 • SÍMI 82243
RAGNAR JÓNSSON
hæstaréttarlögmaður.
Lðgfræðistörf og eignaumsýsla.
Laugaveg 8. Sími 7752.
Hörður Ólafsson
Málflutningsskrifstofa.
Laugavegj 10. Símar 80332, 7673.
PASSAMYNDIR
Teknar í dag, tilbúnar á morgun
Erna & Eiríkur.
Íngólfs-Apóteki.
HILIUAR FOSS
lögg. skjalaþýð. & dómt.
Hafnarstræti 11.— Sími 4824.
GÆFA FYLGIR
crúlofunarhring-
unum frá
Sigurþór
flafnarstræti 4
— Sendir gegn
póstkröfu. —
Sendið nákvæmt
mál. —
Frú Guðrún Biarnadóítir
j
Minningarorð
AÐ MORGNI hins 19i þ,m. lézt
að heimili dóttur sinnar og
tengdasonar, hér í bæ, frú Guð-
rún Bjarnadóttir, 77 ára að aldri,
eftir langa vanheilsu. Var hún
jarðsunginn frá dómkirkjunni í
gærdag.
Frú Guðrún var gamall og
góður Reykvíkingur, fædd hér í
bæ 30. júní 1876. Voru foreldrar
hennar þau hjónin Bjarni Bjarna
son, er var hér næturvörður um
skeið og Kristín Guðmundsdóttir.
— Til tólf ára aldurs ólst Guðrún
upp hér í fæðingarbæ sínum, en
þá fluttist hún austur að Kirkju-
bæjarklaustri á Síðu og dvaldist
þar á vegum Guðlaugs Guð-
mundssonar sýslumanns og konu
hans, fram yfir fermingu. Hvarf
hún þá aftur hingað til bernsku-
stöðvanna. Um tvítugsaldur flutt
ist hún vestur í Stykkishólm og
dvaldist þar um skeið á hinu
ágæta heimili þeirra Theilshjóna.
Var þá, sem jafnan síðan mikill
menningarbragur á Stykkis-
hólmi, enda heyrði ég Guðrúnu
oft minnast veru sinnar þar með
hlýju og þakklæti. I Stykkis-
hólmi kynntist Guðrún Jens Jó-
hannssyni, skipstjóra, hinum
mesta myndarmanni og sægarpi
miklum. Giftust þau skömmu síð-
ar á ísafirði, eða 4. nóvember
1899. Á ísafirði bjuggu ungu
hjónin nokkur ár, en fluttust þá
aftur til Stykkisbólms. Áttu þau
heima þar til ársins 1912, er þau
settust að hér í Reykjavík. Fjór-
um árum síðar varð Guðrún fyr-
ir þeirri þungu raun að missa
mann sinn af slysförum.
Þau hjónin eignuðust þrjú
börn, og eru tvö þeirra á lífi,
María kona Skúla vélstjóra
Sivertsens og Böðvar, er vinnur
hjá Eimskipafélagi íslands og er
kvæntur Sigríði Þórarinsdóttur.
Auk þess höfðu þau hjón,
skömmu áður en Jens heitinn
lézt, tekið til fósturs stúlkubarn,
tveggja ára, Rannveigu Sigurðar-
dóttur. Ólst hún síðan upp hjá
Guðrúnu, sem reyndist henni sem
bezta móðir, engu síður en
sínum eigin börnum. Hefur Rann-
veig dvalizt erlendis um langt
skeið.
Það þarf ekki að lýsa því
hversu stórkostlegt áfall það var
Guðrúnu er hún missti mann
sinn frá þremur börnum,
sem enn voru í ómegð. En hún
var gædd miklu þreki og skap-
festu, sem aldrei brást henni á
langri og oft erfiðri ævi. Hún
hafði í æsku sinni orðið að ganga
að hinum margvíslegustu störf-
um og hafði hún að sjálfsögðu
mikið af því lært. Kom nú dugn-
aður hennar "og ráðdeild henni í
góðar þarfir, enda tókst henni
með þrotlausri vinnu, að sjá
börnum sínum og sjálfri sér far-
borða með miklum sóma og þrátt
fyrir annríkið ól hún börn sín
svo upp að til fyrirmyndar var.
— Þó að Guðrún hefði margt
] reynt og því kynnst til hlítar
hinum alvarlegu hliðum lífsins,
var hún að eðlisfari glaðlynd og
hafði ríka hneigð til að líta frem-
ur á hinar björtu hliðar lífsins.
Því varð henni alla tíð vel vina,
og öllum sem þekktu hana var
hún aufúsugestur, er hún. kom
í þeirra hóp. Hún hafði sérstakt
yndi af að deila geði við ungt
fólk og með glaðværð sinni og
hlýju laðaði hún það að sér. Ailir
þessir ungu vinir hennar bundu
við hana tryggð sem entist alla
ævi hennar og sjálf bar hún til
vina sinni órofa tryggð. Munu
allir vinir hennar minnast henn-
ar nú með söknuði og þakklátum
huga.
Eftir að aldurinn færðist yfir
Guðrúnu og vinnuþrekið tók að
réna, dvaldist hún lengst af á
heimili Maríu dóttur sinnar og
Skúla tengdasonar síns, hér í
bæ. Undi hún þar vel hag sínum,
enda voru þau hjónin samhent
um að hlúa að henni og gera
henni samvistirnar og síðustu ár-
in sem ánægjulegust. Voru börn
hennar og tengdabörn henni
ávalt góð og nærgætin, enda
minntist Guðrún oft á það við
mig að hún hefði átt miklu láni
að fagna í því efni. Og ekki dró
það úr gleði hennar er sonar-
börnin komu í heimsókn til
ömmu sinnar.
Með frú Guðrúnu Bjarnadótt-
ur er til moldar hnigin þrekmikil
mannkostakona og pérsónuleiki,
sem gott var að eiga að vini.
Blessuð sé minning hennar.
Sigurður Grímsson.
Ljúífengt
og hressandi
sjá m upp-
bygginp iþöku
STRASSBORG, 25. sept. — Á
fundi Evrópuráðsins í dag var
samþykkt samhljóða tillaga þess
efnis, að Evrópuráðslöndin að-
stoði öll við uppbyggingu Jónísku
eyjanna, sem harðast urðu úti af
landskjálftum nýlega. — Er hug-
myndin sú, að löndin sjái um
uppbyggingu einnar eyjar — og
verður íþaka sennilega fyrir val-
inu.
Stofnaður verður 300 þúsund
sterlingspunda sjóður nú þegar
til þess einnig að stuðla að upp-
byggingu á öðrum eyjum.
11 ára telpa vekur á
sér athygli fyrir seng
KYNNING nýrra skemmtikrafta
nefnist starfsemi, sem byrjað
var á í fyrravetur í Þjóðleikhús-
kjallaranum í síðdegiskaffitíma
á sunnudögum. Það var Pétur
Pétursson, útvarpsþulur, sem
stóð fyrir þessari starfsemi og
átti hún þegar í upphafi mikl-
um vinsældum að fagna. Nú hef-
ur þessi starfsemi hafizt að nýju
eftir sumarhlé og fór fyrsta
kynningin fram í Þjóðleikhús-
kjallaranum s.l. sunnudag.
Pétur Pétursson gat þess að
tilgangur þessarar starfsemi
væri að laða fram nýja skemmti
krafta. Þó margir góðir væru til
væri þó alltaf þörf enduriiýjun-
ar og hér stigu byrjendur á þessu
sviði sín fyrstu spor, studdir af
eldri og reyndari mönnum ' á
skemmtanasviðinu.
Karl Guðmundsson, leikari,
skemmti fyrstur með eftirherm-
um. Vakti þáttur hans mikla
hrifningu áheyrenda enda er
Karl löngu landskunnur fyrir
frábærar eftirhermur sínar. —
Næstur sýndi Eiríkur Eiríksson
spilagaldra. Eiríkur kom fram í
fyrsta sinn í fyrra og hefur síðan
þjálfað sig í „göldrum sínum“,
en skortir enn nokkuð á að hann
geti talizt fullgildur „galdramað-
ur“. Síðust kom ‘fram 11 ára
gömul telpa, Heléna Eyjólfsdótt-
ir og söng hún nokkur lög með
aðstoð Carls Billich. Helenu litlu
var lang bezt tekið af skemmti-
kröftunum, enda „söng hún sig“
inn í hjörtu áheyrenda með sinni
undurþýðu og tæru barnsrödd.
Varð hún að syngja tvö auka-
lög.
Helena litla þefur numið söng
hjá Guðríði Pálsdóttur söngkenn-
ara. Hún er dóttir Laufeyjar
Árnadóttur og manns hennar
Eyjólfs Kolbeins Steinssonar,
sem er látinn. Búa þær mæðg-
urnar að Stórholti 19.
Milli skemmtiatriðanna léku
þeir Carl Billich á píanó og Jan
Helena Eyjólfsdóttir
Moravek á fiðlu. í heild var
þessi siðdegisstund í Þjóðlekhús-
kjallaranum hin ánægjulegasta
og á slík kynningarstarfsemi
vafalaust eftir að ná miklum vin
sældum, meðal bæjarbúa.
— Minning
Framh. af bls. 7.
hennar, senda henni einlægar
kveðjur og hamingjuóskir á þess-
um merkisdegi, og vænta þess
að hún megi njóta uppskeru lífs-
starfs síns, svo sem hún hefur til
sáð. Þá mun henni líða vel til
hinzta dags.
S. Guðj.
LAAAAAAAAAAAAAAAi
Morgunblaðið
er helmingi ntbreiddara en
nokkurt annað íslenzkt blað.
Bezta anglýsingablað ið —-
■
EitskaJcennsla
■
■
- ■.
Einkatímar. — Aherzla lögð á að lært sé að tala málið. !
■
m
■ m.
ODDNÝ E. SEN
Miklubraut 40 — Sími 5687 !
IBUÐ OSKASiT ;
8
■
Fámenna og reglusama fjölskyldu vantar íbúð á leigu S,
3
■
hið fyrsta. Fyrirframgreiðsla eða há leiga í boði. — Leggið 5
H
* m,
tilboð á afgreiðslu blaðsins fyrir helgi, merkt: „FÁR“. S
s

M A R K U S Eftir Ed Dodd
r HAVE
OTHER
IDENTI-
FICATION
IN HAY
WALLET,
I DON’T NEED
TO SEE ANY
MORE, MR. TRAIL...
PAUL DICKSON
r HAD A GREAT
?"you haven't; and i owe
VOU A THOUSAND APOLO-
GIES/ BUT IT'S FANTASTIC.
HOW MUCH ALIKE VOU
AND DICKSON ARE t
1) — Og svo get ég líka sýnt
I þér annað til að sanna sakleysi
mitt. — Ég þarf ekki að sjá
meira. Páll hafði stórt ör á
hægri fótleggnum.
2) ;—; Ég bið þig margfaldrar
afsökunar. Annars er það merki-
legt hve svipaðir þið eruð.
3)
Það var leiðinlegt, að ástarsorg. En það er einmitt að
dóttir þín skuli vera hættulega
veik. Já, það hljómar einkenni-
lega, að stúlka skuli deyja úr
gerast nú. — Páll var trúlofaður
Maríu, og hún elskaði hann
mjög.