Morgunblaðið - 23.10.1953, Blaðsíða 11

Föstudagur 23. oltt. 1953
MORGUNBLAÐIÐ
11
Va!dim i t
Mínningarorð
UM VALDIMAR Steinsson fyrr-
um bónda í Vatnsfjarðarseli, dá-
Inn 7. sept. 1953.
Þegar haustfölva slær á jörð-
sem boðbera þess, að sumarskrúð
og gróður hefir iokið starfi að
þessu sinni, eru sveitungar fjöl-
mennir, og vandamenn hans sam-
an komnir í yndisfógru veðri, til
þess að fylgja honum síðasta spöl-
inn, að hinni hinstu gröf. Þar
var kvaddur síðustu kveðju
merkur maður, grandvar og góð-
ur. Starf Valdimars og líf var á
margan hátt merkilegt og vissu-
lega er hverjum einum sæmd að
hafa leyst slíkt hlutverk af hendi.
Ekki var það fyrir það, að hon-
um væri lyft til hárra vegsemda,
vegna staría í opinberri þágu.
Nei, starf hans var á öðru sviði,
og bar það mikinn og blessunar-
ríkan ávöxt. Hann var uppalinn
í hinum harða vinnuskóla lífsins,
lengi vel við erfið og þröng lífs-
kjör. Fæddur af fatæku foreldri
£ fjölmennum systkinahóp, en
gerist á unga aidri aðalfyrirvinna
foreldra sinna og var þar um
fjölda ára og vinnur af þeirri
kostgæfni og dugnaði, sem bezt
mátti að gagni koma, sýndi hann
með störfum sínum í hvívetna
sérstaka fórnfýsi; til allra starfa
var hann hinn nýtasti maður, lag-
virkur vel, og duglegur. Var
hann um mörg ár sjómaður á
vertíðum, og þar sem annars
staðar eftirsóttur 1 skiprúm. Var
hann í öllu sarnbýli við aðra
vinsæll og vel metinn, sérstakt
stillingar og prúðmenni, vildi öll-
um vel gera, er einhver kynni
höfðu af honum, greiðasamur og
góðviljaður, traust.ur til orða og
athafna.
Valdimar var fæddur að Vatns-
fjarðarseli 6. ágúst 1878. Foreldr-
ar Steinn Bjarnason og Ingibjörg
Þorvaldsdóttir, sem þar bjuggu.
Á unga aldri fluttust þau að Háls-
húsum í sömu sveit og bjuggu þar
til ársins 1908, að þau fluttust
aftur að Vatnsfjarðarseli og þar
dvaldist Valdimar til ársins 1949.
Fyrstu árin sem íyrirvinna for-
eldra sinna, en 1918 tók hann
við búsforráðum þar og hóf þá
búskap með konu sinni Björgu
Þórðardóttur og bjuggu þau til
ársins 1945. Þeim fæddust fimm
börn, eitt þeirra dó í æsku, en
þrír synir og ein dcttir, eru full-
orðin öll, hið efnilegasta fólk.
Þegar þau hættu búskap fengu
þau tveim sonum sínum. Hrólfi
[ og Gunnari og Ingibjörgu dóttur
sinni búsforráð í hendur, en Hans
sonur þeirra er bóndi á Miðhús-
um í sömu sveit.
Fylgdi hann og kona hans hin-
um þrem fyrst neíndu börnum
sínum. Árið 1949 fluttust þau að
Hörgshlíð, en 1952 að Heydal og
eru þar.
Þegar Valdimar kom að Vatns-
fjarðarseli, var jörðin í mikilli
niðurníðslu. Meðan hann bjó þar,
bætti hann jörðina mikið, byggði
upp öll hús og bætti tún jarð-
arinnar rnjög. Eru þar ræktunar-
skilyrði erfið og að aðstaða öll til
búnaðarbóta hin óhagstæðasta,
bæði hvað húsabætur og aðrar
umbætur snertir. Þrátt fyrir það
bætti hann jörðina mjög og var
ávallt ánægjulegt ljann að heim-
sækja, þar gat að líta mikinn
þrifnað og snyrtimennsku utan
bæjar og innan. Átti hin mynd-
arlega og góða kona hanssinnþátt
í því. Var miklu og nýtu starfi
þar áorkað, með uppeldi barna
sinna og forsjá foreldra meðan
þau voru á lífi.
Miðað við allar aðstæður, var
hann lengst af ekki vel settur,
jörðin afskekkt og harðbýl á
, vetrum, þurfti þar jafnan mikla
og örugga forsjá, ef vel átti að
fara og gætti hann jafnan vel
þeirra aðstæðna, er fyrir hendi
^ voru, svo allt færi vel. Hann
þekkti vel alla erfiðleika og á
margan hátt frumstæðan og erf-
iðan þátt lífsbaráttunnar, en hann
lifði það að sjá og reyna betri
tíma, er voru ávöxtur af elju
hans og forsjá.
Hvarvetna fylgdi honum góður
hugur. Um langan tíma var hann
nágranni minn og minnist ég
allra samskipta við hann með
mikilli virðingu og þakklæti, sem
mér er mikil eftirsjá að. Konu
sinni og börnum var hann hinn
ástríkasti og umhyggjusamasti og
fórnaði öllu, er hann mátti þeim
til handa. (
Minning hans er öllum kær
meðal samferðamannanna, og
fylgja honum góðar óskir og
þakkir yfir móðuna miklu.
P. P.
,Gamlir menn'
í LESBÓK Mbl. 4. okt. eru skráð
nókkur — viðeigandi — orð með
þessari yfirskrift um aldur
manna, og hversu menn hafi bor-
ið hánn, bæði fyrrum og nú.
Kemur þar fram, eins og vita
mátti, eigi lítill munur á þessu
tvennu við breyttar allar aðstæð-
ur, en eigi hafa þó stjórnarvöld:
landsins enn séð ástæðu til breyt:
inga á löggjöfinni, sem um þetta
fjallar, en það eru lögin um ald- j
urshámark opinberra starfs-!
manna. Aðalákvæðið er þar, að
sá embættismaður, sem náð hefir
70 ára aldri, skal láta af embætti,.
og á hann þangað eigi aftur-1
kvæmt, hvernig sem á stendur.
— Minnist ég nú þess, að meðan
ég var í Osló og kynntist löggjöf
Norðmanna, þótti mér eitt atriði
meðal annara athyglisvert, sem
sé að þeir hafa sett í lög þá við-
bót við aldurstakmarkið (sem er
hið sama og hér, 70 ár), að ríkis-
stjórninni sé heimilt að fram-
lengja embættistíma starfsmann-
anna, fram yfir hið ákveðna
mark, ef henta þykir af sérstök-
um eða almennum ástæðum, allt
að 5 árum, eða til 75 ára aldurs,
en til eins árs í senn o. s. frv.
Þótti mér ekki ólíklegt, að þing
og stjórn á íslandi myndi vilja
gera slíka breytingu á gildandi
lögum, og skrifaði því ákveðnum
ráðamanni um þetta, en eigi var
því sinnt. Ekki veit ég, hvort ég
hefi verið grunaður um, að mér
væri þetta sérstakt keppikefli til
þess væntanlega að eiga kost á
að sitja lengur í sendiherraem-
bætti, eða annað hafi komið til,
og má nú einu gilda. — Ég hafði
reyndar látið í ljós, að ég teldi
2 sendiherra fyrir Island nægi-
lega á Norðurlöndum öllum, enda
þótt þeir þjónuðu einnig einhverj
um öðrum ríkjum til málamynda;
en þeir urðu nú samt 3 áfram,
þótt ég færi frá, og hefir sjálf-
sagt einhver nauðsyn til borið.
Hvað sem nú um þetta er, verð
ég að álíta, að fyllilega væri rétt-
mætt að taka upp í löggjöf vora
ákvæði áþekkt hinu norska. —
Að því hlýtur einatt að vera ærið
tjón, að hrinda frá störfum full-
öflugum mönnum — sem al-
mennt kallat að „vera í fullu
fjöri“ — bæði andlega og likam-
leka, vegna ákveðins áratals, og
þá einkanlega ef um vel hæfa
menn er að ræða, eins og oftlega
gæti orðið, sem hefðu bæði
menntun og hyggindi til að bera,
og má þó segja, að hið veigamesta
hljóti að vera reynsla þeirra í
starfinu og þekking á öllu, sem
það varðar.
Auk þessa alls yrði um tals-
verðan sparnað að ræða, er eigi
þarf að greiða mönnum „eftir-
laun“, meðan þeir eru í starfinu
áfram. Með hinu norska ákvæði
er og kleift að „vinsa úr“, þar
sem þörf kynni að vera, þótt
reyndar geti verið á hættu átt,
hvernig pólitískum ríkisstjórn-
um tækist það, sem þó vonandi
myndi blessast.
G. Sv.
Sambandsráðsfundur IIFÍ
Útvega hina viðurkenndu LEIRVÍK SVEIS norsku
STÁL
herpi- og hringnótabáta og fiskiháta.
Arni Bövarsson
Grenimel 35 — Sími 1881
Dauðaleit
BERLÍN — Austur-þýzka lögregl
an hefur undanfarið leitað dauða-
leit að 6 tékkneskum flóttamönn-
um sem komnir eru til Austur-
; Berlínar, lent hafa í bardaga við
lögreglumenn þar og drepið 4.
•—NTB.
SAMBANDSRÁÐ Ungmennafél.
íslands, þ. e. stjórn þess og for-
menn héraðssambandanna, héldu
fund í Reykjavík 3. og 4. október
s. 1. Meðal samþykta fundarins
voru þessar:
1. ÍÞRÓTTAMÁL
a) Ungmennasambandi Eyja-
fjarðar falið að athuga mögu-
leika á því að landsmót U.M.F.Í.
1955 verði haldið á Akureyri og
það taki að sér undirbúning i
þess.
b) Gerðar voru tillögur um|
íþróttagreinar á landsmótinu og j
Verða þær birtar í næsta hefti
Skinfaxa.
c) Samþykkt áskorun til allra
ungmennafélaga að skipa innan,
sinna vébanda æfingastjóra |
vegna íþróttaiðkana og að
héraðssamböndin útvegi sér hér-
aðsíþróttakennara, annaðhvort til
stöðugrar kennslu eða þá til
leiðbeiningar fyrir æfingastjóra.
d) Skorað á Alþingi, það sem
nú situr, að hækka framlag sitt
til íþróttasjóðs í kr. 114 millj.
e) Samþykkt að hvetja ung-
mennafélög landsins til að taka
virkan þátt í starfsemi íslenzkra
getrauna og veita þeim braut-
argengi, svo —þær geti sem fyrst
veitt íþróttalífi þjóðarinnar fjár-
hagslegan stuðning. Bendir fund
urinn á þá leið að hvert Umf..
kjósi sérstaka nefnd eða um-
boðsmann, sem hafi forustu í
þessum málum á viðkomandi
félagssvæðum.
2. STARFSÍÞRÓTTIR
a) Fundurinn taldi nauðsyn-
legt að leiðbeinandi í starfs-
íþróttum starfi hjá U.M.F.Í. og
ferðist milli einstakra félaga.
b) Að unnið verði að því að
fleiri greinar verði teknar fyrir
og sérstaklega þær, sem vel
henta sjávarþorpum.
c) Að reynt verði að tengja
verkefni 4 H-félaganna við starfs
keppnirnar.
d) Stjórn U.M.F.Í. falið að
athuga, hvort tök séu á því að
þiggja boð Svíans Eric Sjödin
um að koma til íslands næsta
sumar og ferðast um landið og
kynna starfsemi Jordbrukara —
ungdoms förbund og starfsemi
H-félaganna í Svíþjóð.
e) Héraðssamböndin hvött til
að koma upp starfskeppni á mót-
um sínum eða sjálfstætt.
f) Fundurinn þakkaði Land-
búnaðarráðuneytinu, Stéttarsam-
bandi bænda og Búnaðarfélagi
íslands þá velvild, skilning og
hjálp, sem þessir aðilar hafa sýnt
U.M.F.Í við það að koma starfs-
íþróttum á hér á landi.
3. NORRÆNT ÆSKULÝÐSMÓT
Fundurinn fagnar þeirri
ákvörðun að norrænt æskulýðs-
mót verði haldið hér á landi
næsta sumar og samþykkir að
kjósa 5 manna nefnd, er vinni
að undirbúningi þess í samráði
við stjórn U.M.F.Í. Jafnframt
hvetur fundurinn íslenzka ung-
mennafélaga til að fjölmenna á
mótið.
4. MENNTAMÁL
a) Fundurinn þakkar Sigurði
Greipssyni ágætt starf í þágu
íþrótta- og félagsmála með skóla
haldi í Haukadal og heitir á Umf.
að styðja þann skóla m. a. mcð
því að hvetja félaga til að sækja
hann og styrkja þá til náms-
dvalar þar.
b) Fúndurinn —mælir með því
að stofnuð verði áhugamanna-
deild við íþróttakennaraskóla
ríkisins, samkvæmt heimild. í
lögum, og felur stjórn U.M.F.t
að styðja málið verði til benn-
ar leitað af opinberum aðilum,
enda verði sjónarrniða U.M.F.Í.
gætt við framkvæmd málsins.
5. SKINFAXI
Fundurinn endurtekur fyrri
áskoranir sínar til ungmenna-
félaganna um að senda Skinfaxa
greinar um framkvæmdir sínar
og áhugamál og vinna ötullega
að útbreiðslu hans og innheimtu.
6. ÆSKULÝÐSRÁÐ
Fundurinn felur stjórn
U.M.F.Í. að athuga möguleika á
því að koma upp æskulýðsráði
hér á landi með hliðsjón af
reynslu æskulýðssamtakanna á
Norðurlöndum og leggi stjórnin
málið fyrir næsta fund sam-
bandsráða.
7. ALMENN ÁLYKTUN UM
ÞJÓÐERNIS- OG
MENNINGARMÁL
Sambandsráðsfundurinn telur
að hyggja beri að því betur en
undanfarið, að grundvöllur þjóð-
lífsins, frelsis og. menningar, er
blómlegt og lífrænt atvinnulíf
og manndómur þegnanna og þá
sérstaklega æskulýðsins, að hann
sé bindindissamur, andlega vak-
andi, starfsamur, óeigingjarn og
unnahdi hugsjónum.
Sérstaklega ber þjóðinnj að
vera vel á verði um frelsi sítt
og sjálfstæði í sambandi við her-
stöðvamálið. Verður að vinna að
því að hihn erlendi her fari úr
landi og beinir því eindregið til
hlutaðeigandi, að fyrirbyggt sé
allt samneyti herliðsins við
íslenzkan æskulýð. Jafnframt or
lífsnauðsyh, að eflt sé heilbrigt
félags- og skemmtanalíf æsku-
lýðsins á þjóðlegum grundvelH
og verða öll æskulýðssamtök
landsins og hið opinbera að
styðja þá viðleitni.
Beinir fundurinn því til félaga
samtaka landsins, skóla og ann-
arra menningarstofnana, að þau
vinni að því ötullega, að þjóð-
lífið megi byggjast á hugsjónum
þjóðlegrar lífsskoðunar og lýð-
ræðis.
Gestir á fundinum voru: Ingólf
ur Guðmundsson, Laugarvatni,
Jens Guðbjörnsson framkvst.,
Stefán Júlíusson ritstjóri og Þor-
steinn Einarsson íþróttafulltrúi.
Sendisvein
duglegan og ábyggilegan, vantar nú þegar.
\Jerzl. ^yúxeíó JjJicýurýeíróóonar
Páfagaukaveiki í Þýzkalandi
BONN — Níu manns í Karslruhe
hafa verið fluttir í sjúkrahús
sýktir af páfagaukaveiki. Orðið
hefur að sálga 10 þúsund fuglum
til þess að útrýma sjúkdómnum.
Mjög ódýr
UIViBIJÐA-
PAPPÍR
til BÖlu.
Barmahlíð 8.
m