Morgunblaðið - 08.11.1953, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 08.11.1953, Blaðsíða 14
14 MORGUNBLAÐIÐ Sunnudagur 8. nóv. 1953 LJONIÐ OC LRMBID EFTIR E. PHILLIPS OPPENHEIM Framhaldssagan 24 „Ég var kominn hingað, þegar ég þóttist heyra þrusk, eins og einhver væri að læðast. Ég var í þann veginn að kalla þegar mað ur stökk upp í gluggakistuna þarna. Ég hefði ekki geta náð til hans, svo ég skaut. Hann var þá kominn hálfur út, en stansaði nógu lengi til að skjóta á mig þremur eða fjórum skotum. Þið getið séð kúluförin hérna á þil- inu. Svo hvarf hann, og ég elti hann út portið, fór út um aðal- dyrnar. Hann var þó kominn úr augsýn áður en ég kom á vett- vang.“ „Of dimmt til þess þér þekkt- uð hann, býst ég við?“ spurði lögregluforinginn. „Já alltof“, sagði David. „Ég sá aðeins móta fyrir honum“. „Við skulum líta á gluggann." Glugginn var ennþá opinn, og stóllinn, sem maðurinn hafði not að til að standa á, var þar enn. Milson klifraði varlega upp í gluggakistuna og skoðaði hana með vasaljósinu. Brátt kom hann niður aftur. „Ég vil mælast ti! að ekkert sé hreyft hér“, sagði hann. „Vitið þér hvort þér hittuð manninn, herra minn?“ „Ómögulegt að segja. Hann hvarf í flýti, og þegar ég kom út, var enginn í po'rtinu “ „Jæja, þér hittuð hann nú samt. Það er blóð þarna í glugganum og einnig í pöhtinu. Reyndar sá ég hann hlaupa niður á götuna. Hann haltraði eins og hann væri særður. Þegar ég stöðvaði bílinn og fór út, var hann samt horf- inn.“ Það varð stutt þögn, „Við gætum litið aftur inn í skrifstofuna", sagði Milson. Þeir komu þangað jafn snemma og læknirinn, sem Milson heilsaði með handabandi. Hann benti lækninum að koma með sér inn, en hinum að biða fyrir utan. Skoðunin tók skamma stund. „Mikið gert af einum manni“, sagði leynilögreglumaðurinn hugsandi. „Mér er nær að halda að þeip hljóti að hafa verið tveir eða þrír. Viljið þér hringja til Scotland Yard, lögregluforingi, og segja þeim að ef enginn sé á vakt í fingrafaradeildinni verði þeir að senda eftir Harrison. Þér þekkið þessa tvo. menn, geri ég ráð fyrir?“ spurði hann David.. „Þér sögðuð að annar væri ráðs- maður yðar“. David kinkaði kolli. „Sam West — og sá minni heit- ir Ebben.“ „Og þér heitið, með leyfi, herra minn?“ « „David Newberry". Leynilögreglumaðurin tók upp blýant og vasabók. „David Newberry", endurtók hann hugsandi. „Þér ættuð að kannast við nafnið. Þér komuð til Frankley- hússins, þegar gamanið stóð sem hæst kvöld eitt fyrir ári síðan. Þér sáuð mig fluttan í sjúkrahús og voruð í réttinum þegar ég var yfirheyrður." „Já, einmitt, já“, tautaði Mil- son, sem varð ofurlítið hverft við þetta hispursleysi. „Einhver sagði mér að þér hefðuð hlotið arf. Það er leitt að vera bendlaður við »nál eins og þetta.“ David hleypti brúnum. „Ég er ekki bendlaður við það“ sagði hann, „að undanskildu því, að Sam West var starfsmaður minn.“ „Hvað kom yður til að kaupa stofnunina?“ ) „Ég verð ef til vill að svara því tfíf- : var hið kuldalega svar. . „Nú sem stendur sé ég ekki að það komi neinum við nema sjálf- um mér“. „Alveg rétt“, samsinnti hinn. „Þetta var bara vinsamleg spurn ing, herra minn — eða réttara sagt, lávarður, er ekki svo?“ „Ég gleymi því hvenær sem ég get“, svarði David stuttara- lega. „Ég vildi að þér gerðuð það einnig." „Vissulega, ef þér óskið. Við þurfum ekki að tefja yður leng- ur. Meðal annarra orða, sögðust þér ekki búa við Johnstræti?“ „Nr. 17 A.“ Milson strauk hökuna Skrýtin tilviljun", sagði hann. ,,Þar varð líka leiðinlegur atburð ur í kvöld. Maður fannst háls- brotinn á stéttinni framan við hús yðar eða það næsta. Þér vit- ið náttúrlega ekkert um það, geri ég ráð fyrir?“ „Ekki neitt“, svaraði David kuldalega. „Góða nótt, herra minn. Þér getið hitt mig heima flest kvöld, ef þér viljið spjalla við mig.“ „Við hittum yður áreiðanlega, þegar við þurfum þess með“, svaraði Milson glaðlega. „Opnið fyrir lávarðinum, lögreglufor- ingi. Góða nótt, Newberry lávarð ur. XVII. KAFLI Það mátti kallast fjölskyldu- ráðstefna, sem var samankomin í Ritz gistihúsinu rétt fyrir kvöld verð fáeinum dögum síðar. Þar var sir Mattew Kendrig, frú Agatha Kindrig, systir Davids, frú Auderleyton, mágkona hans og Sophy dóttir hennar. Glen- dower hafði af tilviljun slegist í hópinn. Hann hlustaði með gremju á ákafan orðaflaum frú Agöthu. „Mér finnast blöðin andstyggi- leg“, sagði hún. „Frásögnin um réttarhaldið í Morning Post var beinlínis svívirðileg. Og það er allsstaðar sama sagan: „Aðals- maður gagnspurður í Holborn rannsóknarréttinum.“ Rétt eins og David hafi ekki gert fjöl- skyldunni nóga skömm, án þess að bendla okkur við þetta!“ „Ég fæ nú ekki séð að hann hafi bendlað yður við neitt“, mótmælti Glendower með vax- andi gremju. „Honum þóknaðist að kaupa skólann af Abbs og fá þennan náunga, West, til að veita honum forstöðu. Það er ráðist á West að kvöldlagi, hann nær sam bandi við David. Auðvitað fer David samstundis af stað; hann kemur á staðinn og sér að fram- in hafa verið hryllileg morð, eltir morgingjann eins og hugrökkum manni sæmir, skýtur á hann og fær í staðinn þrjár eða fjórar kúlur, sem lenda ekki nema fet! frá höfði hans, eins og sést á myndunum. Síðan nær hann í lögregluna og þar með er hans I hlutverki lokið. að því er ég bezt j fæ séð“. GB9I Blaísuðufæki af RECTIFIER gerð Ný tegund rafsuðutækja frá P & H — Tæki, sem sam- eina alla kosti snúningstækja og transara Yfir tuttugu vélar teknar í notkun hér á landi síðustu mánuði og hafa reynst prýðilega. Jafnauðvelt er að sjóða með þeim og snúningstækjum, en þau eyða ekki meiri raforku en transarar. Enginn hlutur hreyfist í þessum nýju tækjum og því minna viðhald og slit. P & H er ávallt fremst í öllu sem að rafsuðu lýtur. Nánari upplýsingar hjá einkaumboðsmönnum verk- smiðjunnar. B.ÞOBSIEINSSONtJtHHSIHf Frú Agatha lokaði augunum) andartak. Ef til vill var hún að velta því fyrir sér, hversvegna örlaganornunum hefði ekki þókn ast að beina einni af þessum kúl- um ofurlítið til hægri eða vinstri og veitt þannig eftirsóknarverð- ari erfingja Newberry eignirnar og aðalsnafnbót. „Við verðum þó að viður- kenna“, sagði sir Mattew, „að þessir atburðir eru afar óheppi- legir. Rannsóknardómarinn hafði bersýnilega hugboð um að David væri í einhverju makki við fyrri félaga sína. Þessir náungar koma að ýmsu, og vafalaust hefur ALLT Á SAMA STAÐ CHAMPION-KERTI UppreHsnin á Pintu eftir Tojo 7. Innan skammrar stundar var Pinta komin á skrið frá eyj- unni, sem Sir John ásamt fyrrverandi yfirmönnum Pintu dvöldust nú á, og enginn vissi, hvort þeir myndu nokkurn tíma komast lifandi frá. Nú var komið ágætt leiði og Pinta skreið mjög glæsilega og fjarlægðist stöðugt eyjuna. — Næstu daga gekk lífið sinn vana gang — mikið var starfað og engin misklíð komst upp meðal skipverja. — Philip var farinn að sætta sig við hlut- skipti sitt, en hann hafði á hendi leiðarútreikning skipsins. Var orðið gott á milli hans og James. Þeir sáust meira að segja oft á tali saman, og var þá mikið niðri fyrir. Það hafði verið ágætur byr nokkra daga, og Pintu miðað mjög áfram. Enga eyju höfðu skipverjar þó séð, síðan þeir skyldu við fangaeyjuna, sem þeir nú svo kölluðu. Voru þeir orðnir hálfuggandi um sinn hag, því að mjög var farið að ganga á matarbirgðirnar. Sömuleiðis var orðið lítið eftir af vatni og ástandið um borð því ærið ískyggilegt. Á fimmta degi eftir að þeir fóru frá eynni, skall á ofsa- legt óveður. Kom það óvænt, að ekki var við neitt ráðið. Hásetarnir náðu ekki nema nokkrum hluta seglanna sam- an. Þó sýndu þeir mikið áræði og dugnað við að bjarga því, sem hægt var. Mesta karlmennsku sýndi þó Charles fyrsti stýrimaður. Var hann oft hætt kominn þegar hann var að bjarga seglunum. Sömu sögu var að segja um Jack báts- mann. James bað menn fara varlega á dekkinu, því að þar var Cmboðsmaður óskast á íslandi fyrir okkar vel þekktu upptökutæki Robertson Tape-Riter (hljóðritun á segulband). ROBERTSON RADIO—EIÆKTRO Egersund, Norway. Sparið benzínið, skiptið reglulega um kerti. CHAMPION kcrti ávallt fyrirliggj- andi í flestar tcgundir bifreiða. H.F. EGILL VILHJ4LMSS0INÍ SÍMI 81812 ! Skrifstofuhúsnæði I ! 3 Um áramótin verður til leigu í Miðbænum 75 ferm. • skrifstofuhúsnæði, sem verður 4—5 herbergi. Væntan- ; legur leigjandi getur verið með í ráðum um tilhögun inn- ■ l réttingar. • Tilboð merkt: Miðbær —951, sendist afgr. Morgunbl. ; fyrir n.k. fimmtudag. Hafnarfiörður Stúlka, sem er vön afgreiðslu í vefnaðarvöruverzl- un, getur fengið atvinnu nú þegar. Uppl. í síma 9063. ■v

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.