Morgunblaðið - 23.01.1954, Qupperneq 11

Laugardagur 23 janúar 1954
MORCUNBLAÐIÐ
11
Cesfar Bjarnason Hjarðarblti
Miœfiigarortl
Áhaldahús bæjarins láta lítið á sér bera, þar sem þau standa á hornlóðinni við ÍSkúlatún og Borg-
artiin. En þarna eru stórbrotin smíða- og viðgerðaverkstæði og má segja að þar sé miðstöð allra
(yngri) Stefánsson frá Blönd-
holti. Meðan Gestur var í vinnu-
( mennsku þótti hann framúrskar-
andi gott hjú. Enda var hann
einstakur umgengnismaður í hví-
vetna bæði til orða og verka.
Qg svo var hann mikill þrifa-
og hirðumaður, að fáa hefi ég
séð ganga eins vel um hsy og
hann og engan betur. Svona var
yfirleitt allt sem Gestur lagði
hönd að, enda lagvirkur í bezta
lagi, og einnig ber býli hans þess
GffiHBS fæddur að Mið-
daísfeoís 5 lEjSs: tnnn 24. júní 1875
og léz£ IS. jfíis: s. 1. Voru foreldr-
ar ham: ijgjmámi Þórdís Gestsdótt-
ir og BfÍBEisrii .lónsson.
Ókarsntffigf er mér um ætt Þór-
dísar. jyfeins einn bróðir hennar
kannast ég við og hefi heyrt um-
getið, JÓK Gestsson, er um eitt
skeið biö í Litlabæ hér í sveit. i gleggstan ^ hver einstakur
Var taann faðir Guðrunar, er all- j snyrtimaður Gestur var í verk-
lengi bjó á Þyrli á Hvalfjarðar-
um sínum. Að vísu hafa fleiri
verklegra framkvæmda bæjarins.
(Ljósm.: S. Vignir).
í Áhnldahúsi bæjarins
Framh. af bls. 9.
un áhaldanna við hin ýmsu verk-
efni. Sú leiga er eingöngu miðuð
vig það að standa undir reksturs-
kostnaði við Ahaldahúsið og er
hún því miklum mun lægri en
almennur taxti fyrir samskonar
vélaleigu. Kemur fram í þessu
verulegur sparnaður við hvers-
konar framkvæmdir á vegum
bæjarins.
STEFNT AÐ AUKINNI
NOTKIJN DÍSELHREYFLA
— Ég hef nýlega, segir Sig-
mundur, gert kostnaðarútreikn-
ing til samanburðar á rekstrar-
kostnaði á benzínhreyflum og
díselhreyflum. Og eru díselhreyfl
hefur Áhaldahús bæjarins
sparað bæjarbúum stórfelld
útgjöld. En eins og forstjóri
þess skýrði frá með dæminu
um díselhreyflana, má koma á
enn meiri reksturssparnaði
með síaukinni aðgæzlu, án
þess að það leiði á nokkurn
hátt til lakari afkasta. Og
þannig verður þetta í fram-
tíðinni, meðan Sjálfstæðis-
flokkurinn fer með forustu
bæjarmála Reyltjavíkur, þá
verður lögð ríkasta áherzla á
örugga og aðgæzlusama stjórn
bæjarfyrirtækjanna.
strönd. Dugmikil og góð kona,
sem fjölmargir munu kannast j komið þar við sögu, bæði konan
við. Svo mörgum gestum tók! 0§ börnÍT1 >eirra’
Guðrún við er hún var húsfreyja I Að Hjarðarholti fluttust þmi
á Þyrli. Bjarni, faðir Gests, var . híónin um 192L Voru Þessi W'
sonur hjónanna Sesselju Sigurð- íhæði lihil 0R kostarýr. Þegar
ardóttur og Jóns Sæmundssonar IGestur hóf búskap í Hjarðar-
á Neðra-Hálsi. Var Jón orðlagð- !holti- var har aðeins lítm tún'
ur hestamaður á sinni tíð og átti blettur °S yfirleitt mjög ógreitt
marga gæðinga. Einn föðurbróð-
ir Gests, var Sigurður í Lamb-
haga, fékkst hann við smá
til ræktunar, vegna stórgrýtis.
En þeir, sem fylgst hafa með því,
sem unnið hefir verið í Hjarðar-
Axel H. Samúelsson
Minriingarorð
AXEL H. Samúelsson að Gunn-
arnir miklu ódýrari í rekstri. Höf arsfelli andaðist í sjúkrahúsi hér
um við nú í hyggju að taka upp
miklu víðtækari notkun dísel-
hreyfia en þekkzt hefur áður.
S.l. vor leitaði ég tilboða hjá öll-
um þekktustu vélaverzlunum í
því augnamiði að fá díselhreyfil,
sem passaði í sem flestar af vinnu
vélum bæjarins. Er ætlunin að
kappkosta að nota eina hreyfil-
tegund í flestar eða allar vinnu-
vélarnar. Er enginn vafi á því
að slíkt hefði í för með sér mik-
inn vinnusparnað við bifvéla-
verkstæðið og fjárhagslegan
sparnað í heild.
Það er ekki hægt í stuttri grein
sem þessari að lýsa öllum deild-
um Áhaldahúss bæjarins. T. d.
birgðastöðinni miklu, sem geym-
ir allt sem til þarf við rekstur
bæjarstofnana, allt frá ljósaper-
um, nöglum og skrúfum upp í
heila díselhreyfla og vinnuskúra.
Þarna eru húsanúmer og götu-
skilti, umferðarmerki eru smíð-
uð og máluð, vatnsslöngur, og
vatnsfötur, uppþvottaklútar og
tvistur. Öllu er þessu smekklega
raðað niður, mörg þúsund mis-
munandi hlutum og hægt að
ganga að þeim, hvenær sem á
þarf að halda.
í bænum 30. okt. s. 1. Hafði hann
lengi verið sárþjáður heima, fór
í sjúkrahús í sumar og fékk nokk-
urn bata. Fór síðan heim, en
stundar Þau hjónin fengu sér
gvjóturðarblett í Selásnum hjá
Jens Eyjólfssyni byggingarmeist-
ara reistu sér lítið hús, unnu
og unnu, lögðu nótt við dag,
ruddu urðina, plægðu, sáðu og
settu niður svo að úr vaTð hinn
fegursti skrúðgarður (og gott er
þar fuglum sín hreiður að
byggja), og sögðu vegfarendur,
skammtalækningar og leituðu jholti siðan Gestur kom Þ™3’
margir til hans, og fór allmikið i un(^ras^ sem ^ar ^efuv vei^
orð af lækningum hans, var hans eert með jafn fáum höndum 0g
því víða getið.
Gestur var fæddur að Miðdals-
litlu fjármagni. Ög sá, sem séð
hefði þetta býli um það bil sem
þau hjónin komu þangað fyrst
koti (sem nú hefir verið lagt 0g ekki komið þar síðan, fyr en
undir Miðdal). Um það bil 9 ára
gamall fluttist hann að Meðal-
nú, myndi vart þekkja þeð fyrir
sama býli, svo er breytingin
felli og dvaldist þar, þar til hann | mikil. Bæði að ræktun og húsa
fór að búa. Fluttist þá að Mið- j kótum. Á þessum tíma, er búið
dalskoti, laust eftir aldamótin, ag þyggja upp öll hús tVisvar,
ásamt konu sinni, Guðrúnu , hæðí yfir fólk og fénað. Komið
Stefánsdóttur. Hafa þau nú verið kefur verið upp snotrum trjá Og
gift í full 50 ár. Foreldrar Guð-
rúnar voru Guðbjörg Guðmunds-
blómagarði við íveruhúsið. Allt
vel raflýst, (en samt ekki frá
ÖRUGG STJÓRN SPARAR
ÚTGJÖLDIN
En öll þessi stofnun, Áhalda
hús bæjarins,- ber sama svip
öruggrar stjórnar og góðrar
skipulagningar. Þar er ekki
versnaði fljótt aftur. Aftur fór er þeir óku framhjá: Ég ætla að
hann í sjúkrahúsið, en lézt þar J staldra við og horfa á litla skóg-
arhúsið í brekkunni við ána.
Axel hafði aðlaðandi viðmót,
góðar gáfur og mikla mannkosti.
Hann var öllum velviljaður og
vildi hvers manns vanda leysa,
ef hann mátti, enda var hann líka
vinsæll með afbrigðum — og var
á hans ungu árum talið að ekki
j væri auðfundinn betri félagi en
| hann. Ég tala hér af reynslu, við
Axel hittumst í fyrsta sinn í
byrjun septembermánaðar 1910,
er stríðið var milli Austur- og
Vesturbæjar. Við vorum sam-
herjar, og frá þeim degi tókst
með okkur vinátta, sem hefir
enzt æ síðan.
Með Axel Samúelssyni er góð
ur drengur genginn. Hann var
um margt óvenjulegur maður og
mun seint gleymast vinum sín-
um eða öðrum samferðamönn-
um, sem kynntust honum nokk-
uð nánar.
Gunnar.
rúnar konu
Stefán
án þess að til nokkurs bata kæmi.
Banamein hans var illkynjaður
hjarta- og lungnaasmi, og furð-
uðu læknar sig á því, að hann
hefð) lifað svo lengi með slíkan
sjukdóm.
Axel H. Samúelsson fæddist í
Reykjavík 13. sept. 1890. Hann
var af góðu bergi brotinn. For-
eldrar hans voru Samúel Guð-
mundsson járnsmiður í Reykja-
verið að dunda við hlutina, | vík og kona hans, Anna Guð-
heldur er lögð áherzla á að mundsdóttir frá Stóra-Kambi.
starfsmennirnir vinni sitt verk | Eru ættir beggja þeirra svo al-
vel og vandvirknislega. Um j kunnar að ekki er þörf að rekja
leið er reynt að gera alla nánar hér. Systkini hans eru: frú
starfsaðbúð þeirra sem bezta.' Kristín Samúelsdóttir, ekkja í
Má nefna það að í fyrra voru
sett sterk olíukyndingartæki
í bifvélaverkstæðið o. s. frv.
Með góðri skipulagningu
Hefi flutt
saumastofu mína frá Lækj-
argötu 8 að Kjartansgötu
10, niðri. Tek kjóla í saum
með stuttum fyrirvara. Sníð
einnig, þræði saman og
máta og tek kjóla til að
breyta. Sara Finnbogadóttir
Kjartansgötu 10, niðri (við
, Rauðarárstíg).. ,
Hafnarfirði, Guðmundur skó-
smiður í Reykjavík og Karl bygg-
ingameistari á Selfossi.
Þrjú börn á Axel af fyrra
hjónabandi, gift og búsett í
Reykjavík.
Ungur gerðist Axel sjómaður,
en seinna vann hann í landi ýmis
störf og þótti vel á verkfærunum
haldið, þar sem hann var. Á síð-
ari árum hneygðist hugur hans til
garðyrkjustarfa.
Fyrir 15 árum kvpngaðist Axel
eftírlifandi konu sínni Kristínu
Stefánsdóttur frá Arnarbæli,
hinni ágætustu konu, og studd'i
hún mann sinn með dáð og dugn-
aðí í blíðu og stríðu til hinztu
MIG setti hljóðan, er ég heyrði
lát þitt, vinur. Þú varst alltaf
svo léttur og glaður, ávalt með
gamanyrði á vörum, þótt þú ætt-
ir við hina mestu vanheilsu að
stríða árum saman. En mann-
legum mætti eru takmörk sett
og svo var með þig, sigð dauð-
ans slær, þegar tíminn er kom-
inn.
Axel var fæddur í Reykjavík
13. sept. 1890, sonur hjónanna
Önnu Guðmundsdóttur frá Stóra-
Kambi og Samúels Guðmunds-
sonar, járnsmiðs í Reykjavík.
Hann var því af traustum stofni
i báðar ættir.
* Ungur að árum, aðeins 12 ára
gamall, gerðist hann sjómaður.
Hann vandist því snemma hinum
enda kunni hann vel að beita
Jífsknerri sínum á hverju sem
gekk án þess að æðrast, því
kjarkurinn var óbilandi til hinztu
stundár, hanh' sá ávalt eirthverja
leíð út ur öllum ógöngum, dreng-
ur' hinri bezti, sem ávalt gekk
í lið með þeim, sem voru minni
Framh. á bla. 12
dóttir frá Hvítanesi í Kjós. Systir j g0ginUi enda ekki enn komið í
Helga bónda þar og Guðmundar, lSveitina). Ruddur akfær vegur
síðar í Hvammsvík. Eru þeir j-jgij-,-, ag bæ, þar sem áður voru
báðir vel þekktir og eiga marga | +roðningar einir. Liggur býli
merka afkomendur, sem freist- þetta nokkuð frá aðalvegi. Af
andi væri að minnast á, en verða j þvi sem ag framan getur, má
myndi of langt mál. Faðir Guð- j segja ag ekfei þafi verið etið let-
innar brauð. Enda var það all-
fjarri Gesti að horfa aðra vinna
og hafast ekki að á meðan heils-
an leyfði. En að siðustu voru
kraftarnir þrotnir. Þó lá hann
aðeins fáa daga fyrir andlát sitt.
Þau hjón eignuðust átta mann-
vænleg börn, sem öll eru á lífi,
5 syni og 3 dætur. Hafa þau get-
ið sér hið bezta orð. Fóru þSú
smám saman að heiman, er þau
eltust. Enda ekki verkefni handá
þeim öllum heima. Eiga 6 þeirra
heima. í Reykjavík. Öll eru þaú
gift, nema ein stúlka, sem við og
við skreppur heim til þess að
létta undir við heimilisstörfiri;.
Enda er móðir þeirra farin að
heilsu.
Einn sonur þeirra býr á G>'íms-
stöðum í Kjós. Einn sonur þeirra,
Bjarni, hefir alltaf verið heima
og er því aðalstoð og stytta for-
eldra sinna og aðaldrifjöðrin í
margskonar umbótum, sem um
hefir verið getið hér að framan,
enda frábær verkmaður. Það er
mikið afrek að koma upp áttg
börnum á jafn litlum býlum, eins
og þessi góðu hjón hafa gert með
miklum sóma og á Guðrún þar
sinn stóra hlut í. Það gefur auga
leið, að ekki hefir alltaf verið
allsnægtir í búi og vegur þeirra
pví ekki ætíð blómum stráðdr.
Gestur var grandvar og góður
drengur, ágætur eiginmaður og
umhyggjusamur faðir. Enda
reyndu börnin að endurgjal^a
það á ýmsan hátt á meðan haús
naut enn við. Allir, sem kynj'p*-
ust Gesti nokkuð til hlýtar m u»u
minnast hans með þakklæti íg
virðingu fyrir gott og göfu|:t
starf. Ég er þess fullviss, að haiin
fer héðan með hreinan skjöld og
í sátt við allt og alla.
Kona hans og börnin þeirra
minnast hans með trega, Og
mikiu þakklæti fvrir allt sem
hann var þeim allt til hins s.íö-
asta dags.
St. G. .
BJORN GUÐJONSSON, tromp-
etleikari, sem dvalizt hefir í
Khöfn í 4 ár við nám, hefir lok-
ið fullnaðarprófi í trompetleik
við konungl. Tónlistarskólann
þar í borg. Aðalkennari Björns
var Kurt Pedersen, sólótrompet-
leikari við konungl. kapelluna.
Björn lék á trompet í hljómsveit
við „Det ný Theater" síðasta ár-
ið, sem hann var í Khöfn. Auk
þessa hefir hann leikið einleiks-
hlutverk m. a. við norrænt tón-
listarmót í Khöfn 1952, er hann
lék ásamt Lanzky-Otto trompet-
sónötu eftir Karl Ó. Runólfsson.
Björn er nú kominn heim aftur
og tekur sæti í sinfóníuhljóm-
sveitinni. Björn mun koma fram
sem einleikari á næstu æskulýðs-
óbliðu kjörum og hörku lifsins, j tónleikunum í Austurbæjarbíói
um næstu mánaðarmót. Leikur
hanri þar með dr. Urbancic fyrr-
nefnda sónötu eftir Karl Ó. Run-
ólfsson. Bætist hér áfbragðsmað-
ur í hóp ísl. hljóðfæraleikara, þar
sem Björn Guðjónsson er. Hann
er sonur Guðjóns Þórðarsonar,
sem í mörg var formaður Lúðra-
sveitar Rcykjavikui', * ’ 1
BEZT AÐ AUGLYSA
í MORGUmLAÐlNU
é