Morgunblaðið - 09.02.1954, Side 12

12
MORGVNBLAÐID
Þriðjudagur 9. febrúar 1954
- íjjróilir
Framh. af bls. 6.
það kemur í ljós að hún er skað-
samlegri en aðrar íþróttir. Vil ég
í því sambandi geta þess að Leif
Hansen hefur tvívegis fótbrotnað
í knattspyrnu, en enga áverka
hlotið í 7 ára hnefaleikaferli sín-
um, en smáskrámu á augabrún.
Nú er gerð tilraun með það í
Noregi að kenna drengjum 12—
16 ára léttan hnefaleik. — Munu
drengirnir fagna því tækifæri.
—Kínversk
Framh. af bls. 10.
almanakið segir til um. Minni
verzlanir vinna jaðimuni eftir
pöntunum, aðrar selja munina
tilbúna, og þær stærstu kaupa
hráefni, vinna úr því sjálfar og
selja munina tilbúna.
Kínversk list hefir jafnan vak-
ið áhuga og aðdáun Evrópu-
manna og því ber að fagna, að
fjölda margar kínverskar sýn-
ingar hafa verið haldnar í hinum
ýmsu þjóðlöndum álfunnar. Það
fer ekki hjá því, að listvini fýsi
til þess að sjá listaverkin í ljósi
þeirrar ævafornu menningar,
sem verkin endurspegla. Fyrir
nokkuð mörgum árum var hald-
in kínversk listsýning í Lundún-
um. Fólk kom úr öllum álfum
heims til að skoða þessa fágætu
og merkilegu sýningu og sumir
Evrópubjóðir sendu nefndir, er
áttu að kynna sér ýtarlega kín-
verska list. Hér fara á eftir hug-
leiðingar tveggja merkra Eng-
lendinga um hana. Annar segir:
„Kína er alltaf tilkomumikið
nafn. Það er virðulegra en flest
önnur, og töfrar þess aukast við
hina dularfullu hulu, sem virðist
hvíla yfir því. í þessum sölum
getum vér gert oss í hugarlund,
hvernig kínverska þjóðin er, þótt
vér getum ekki lesið eitt einasta
af ritmerkjum þeirra. Af hinum
virðulegu bronsáhöklum Shang
Jin og Chou tímabilanna getum
vér séð í anda þá tign og siðfág-
un, er ríkt hefir í veizlum þeirra
og hátíðahöldum, mörgum öld-
um fyrir fæðingu Krists. Vér get-
um kynnt oss lifnaðarhætti
þeirra og venjur af þeim hlutum,
er þjóðin hafði mætur á í alda-
raðir. Það getur ekki annað en
aukið virðingu vora fyrir henni,
þegar vér berum saman myrkur
samsvarandi tímabils í Evrópu.
Ég fór og bjóst ekki við að skilja
neitt. Eg fann, að að vissu leyti
var einskis skilnings þörf. Auð-
vitað var mér ljóst, að hefði ég
kunnað nokkuð í sögu Kínverja
og heimsskepi, hefði ég betur
kunnað að meta sýninguna. En
fegurð alls, sem ég sá, nægði.
Enginn gat farið á mis við hana,
og allir gátu notið hennar, jafn-
vel þótt þeir hefðu ekki heyrt
Kína getið“.
Og hinn segir: „f meira en þrjú
þúsund ár hafa Kínverjar haldið
áfram listsköpun sinni. Andlegt
jafnvægi og yndisleikur á öllum
listsviðum. Þessi mikla erfða-
venja lifandi listsköpunar, —
mann fram af manni, kynslóð
eftir kynslóð, fyllir oss alla, sem
erum fulltrúar Evrópuþjóða ó-
blandinni aðdáun. Þegar borgara-
styrjöld geysaði á Englandi á 12.
öldinni, skópu Kínverjar heim-
inum hið dásamlega og fíngerða
Sung-postulín og málverk, sem
að mínum dómi er hátindur kín-
verskrar listar. Kína, sem heima-
land fíngerðra heimilisáhalda og
skrautgripa, þekkjum vér, en
Kína sem nægtahorn listar, sem
þrungin er andlegum og trúarleg
um krafti, var fáum af oss kunn.
Milljónir þessa frjósama lands
í Austur-Asíu hafa borið uppi
listmenningu, sem hefur auðgað
tilveru mannsins. Fegurstu lista-
verk andans deyja aldrei, eru
eilíf. Megi Kína vernda vandlega
og hreykilega hinn óviðjafnan-
lega arf mikillar og glæstrar for-
tíðar sinnar. Eftirleiðis munu
verk þess lengi halda áfram að
vekja aðdáun og frjóvga and-
ann“.
- tJR DAGLEGA LÍFINU
Framh. af bls. 8.
ið. — Að því búnu var flutt sam-
feild dagskrá: Menn og málefni
á tímamótum, og þar lesið upp
ýmislegt er rætt var og ritað í
sambandi við hina nýju stjórnar-
háttu. Merkast af öllu því, sem
þar var ílutt, var tvimælalaust
hin eftirminnanlega ræða Magn-
úsar Stephensens landshöfðingja
er hann flutti í hófi er haldið
var til heiðurs hinum nýja ráð-
herra að kvöldi hins 1. febrúar
1904. Ræddi hinn aldraði og
mikilhæfi embættismaður starf
sitt sem landshöfðingi og þá erf-
iðu aðstöðu, sem hann hefði ver-
ið í milli dönsku stjórnarinnar
annarsvegar og Alþingis hins-
vegar, — eins og „lús á milli
tveggja nagla“. Þá talaði hann
um eiginleika sína, sem stjórn-
anda með fullri hreinskilni,
og dró ekki fjöður yfir þá galla,
sem hann taldi að verið hefðu í
fari sínu. Var öll ræða þessa
mikla persónuleika sannkallað
„documentum humanum", og
lýsti honum betur en löng ævi-
saga gæti gert.
A1 lokum var svo fluttur þátt-
ur: Um daginn og veginn í fyrstu
viku febrúar 1904. Var þáttur
þessi bráðskemmtilegur.
Dr. Björg C. Þorláksson.
RANNVEIG Þorsteinsdóttir, lög-
fræðingur, formaður Kvenstúd-
entafélags íslands, flutti í út-
varpið 2. þ. m.
fróðlegt erindi
um dr. Björg
C. Þorláksson.
Sagði hún í
stórum drátt-
um frá helztu
æviatriðum
þessarar stór-
merku mennta
konu, baráttu
hennar við fá-
tækt og van-
heilsu, til lær-
dóms og frama og lýsti því
hversu veigamikihn þátt hún
hefði átt í orðabók Sigfúsar
Blöndals. Þá gat Rannveig þess,
að á s.L hausti hefði Kvenstúd-
entafélagið ákveðið að afla fjár
til þess að veita árlegan styrk
einni erlendri háskólakonu til
framhaldsnáms í norrænum fræð
um við Háskóla íslands og skyldi
styrkurinn bera nafn dr. Bjargar,
en hann skyldi bjóða út á
vegum Alþjóðasambands há-
skólakvenna. — Fer vissulega
vel á því að styrkurinn skuli
veittur í nafni þessarar merku
konu, er hlotið hafði meiri
menntaframa og unnið meiri vís-
indaafrek en nokkur önnur kona
íslenzk.
Með kvöldkaffinu.
ENN er þáttur þessi fremur lítil-
fjörlegur, en það sem lýtir hann
mest er hin stöðuga klúra fyndni,
sem þar er verið að burðast með.
— Hún er ómenningarvottur og
hefur ekkert sér til málsbóta.
Vér íslendingar eigum ekki að
innleiða þetta hér hjá oss þótt
það kunni að þykja góð og gild
vara hjá einhverjum stærri þjóð-
um.
Annars var eitt atriði í þessum
þætti á miðvikudaginn var mjög
skemmtilegt, sem sé leikur þeirra
Ingþórs Haraldssonar og Torfa
Guðbjörnssonar á munnhörpu og
gítar. Sérstaklega var leikur Ing-
þórs á munnhörpuna afbragðs-
góður.
Frá Akureyri.
FÖSTUDAGINN 5. þ.m. flutti
Þórarinn Björnsson, skólameist-
ari, athyglisvert erindi og ágæt-
lega samið er hann nefndi: Frá
Frökkum. Lýsti skólameistarinn
á greinargóðan hátt helztu þjóð-
areinkennum
Frakka, ein-
staklings-
hyggju þeirra
og hneigð til
þess að deila
um menn og
málefni og
taldi hann að í
þeim eiginleik
um væri að
finna orsakirn-
ar til hinna
tíðu stjórnar-
skifta Og stjórnarkreppa þar i
landi. Sá galli var á, að skóla-
meistarinn bar svo ótt á að oft
var erfitt að fylgjast með máli
hans. Var það óþarfi, því að hann
lauk erindi sínu á mun skemmri
tíma, en honum var ætlaður.
„Einkalíf“.
GAMANLEIKRITIÐ „Einkalíf“
eftir enska skáldið Noel Coward,
er flutt var í útvarpið s.l. laugar-
dag, er skemmtilegt og bráð-
fyndið, en eins og flest leikrit
þessa snjalla höfundar, gerir það
ítrustu kröfur til leikendanna.
Ekki fannst mér það njóta sín til
fulls í útvarpinu og var það þó
flutt af góðum leikurum. Vant-
aði hið létta fjör og hraða í leik-
inn. Þó var þar ýmislegt smellið
og vel sagt. Annars er leikritið
fyrst og fremst samið fyrir enska
áhorfendur, enda nýtur það
mikilla vinsælda í hinum ensku-
mælandi heimi. — Gunnar R.
Hansen var leikstjóri, en leik-
endur voru Inga Þórðardóttir,
Einar Pálsson, Bryndís Péturs-
dóttir, Róbert Arnfinnsson og
Hildur Kalman.
Önnur dagskráratriði.
MEÐAL annara athyglisverðra
dagskráratriða má nefna Náttúr-
legir hlutir, íslenzk málþróun,
Kvöldvökuna, með erindi Gils
Guðmundssonar um ferð á skútu
ísavorið 1911 og upplestur Magn-
úsar Guðmundssonar frá Skörð-
um á kvæðum eftir Hallgrím
Pétursson, svo og erindi (hið
fyrra) frú Sigríðar J. Magnússon
um stofnanda Alþjóða kvenrétt-
indasambandsins, Carrie Chap-
man Catt. — Ailt voru þetta
skemmtileg erindi og vel flutt,
en hér er ekki rúm til að gera
nánari grein fyrir þeim.

Björg C.
Þorláksson
ÞorrabLót
Skaftfeílingafélagsins í Reykjavík og nágrenni.
verður haldið að Hlégarði í Mosfellssveit laugardaginn
13. febrúar n. k., og hefst það kl. 8 síðdegis.
Ferðir verða frá Ferðaskrifstofu ríkisins klukkan 7,30.
Áríðandi að fólk mæti stundvíslega.
Aðgöngumiðar verða seldir í dag og næstu daga í verzlun-
inni Gróttu, Skólavörðustíg 13A og Bókaverzlun Sigfúsar
Eymundssonar, Austurstræti 18. — Verð kr. 60,00 fyrir
hvern mann. — Nauðsynlegt er að kaupa aðgöngumiða
fyrir fimmtudagskvöld.
SKAFTFELLINGAFÉLAGIÐ
Hvöt Sjálfstæðis-
4 kvennafélagið
heldur fund í Sjálfstæðishúsinu annað kvöld
klukkan 8,30 e. h.
FUNDAREFNI:
Sigri Sjálfstæðisflokksins fagnað.
Ávarp flytur frú Auður Auðuns, hinn ný-
kjörni forseti Bæjarstjórnar Reykjavíkur.
Upplestur: Frú Soffía Ólafsdóttir les kvæði.
Leikþáttur eftir Harald Á Sigurðsson, sem
þær flytja frú Emelia Jónasdóttir, frú Nína
Sveinsdóttir og frú Áróra Halldórsdóttir.
Dans — Kaffidrykkja
Ókeypis aðgangur. — Allar sjálfstæðiskonur velkomnar
meðan húsrúm leyfir.
STJÓRNIN
Listsýning
haldin í tilefni fimmtugsafmælis Ragnars
Jónssonar, er opin í Listamannaskálanum
klukkan 14—22 daglega.
Hnefaleikameistaramót
Armanns
fer fram í íþróttahúsi Í.B.R. að Hálogalandi í kvöld
klukkan 8,30.
Keppendur eru 15, meðal þeirra Leif ,,Baggis“ Hansen
sem keppir við Björn Eyþórsson.
Aðgöngumiðar eru seldir í bókaverzlunum Lárusar
Blöndal, ísafoldar og í Hellas, ennfremur við inn-
ganginn ef eitthvað verður óselt.
Ferðir frá Orlof frá kl. 7.

MARKÚS Eftlr Ed Dodd

Lateq at van hoqn's office
1) — Jæja, nú er allt tilbúið,
Hanna. Já og otrarnir þínir verða
aðalkvikmyndastjörnurnar í
nýrri kvikmynd, sem á að heita
„Paradís otranna."
2) — Nei, Siggi, það er ekki
hægt.
— Hvaða vitleysa. Svo reyn-
um við að selja það og hver veit
nema þú fáir leikaraverðlaun.
3) Á meðan á skrifstofu van
Horns.
— Já, þetta er blátt áfram
hlægilegt. Þessi strákpatti, hann
Siggi, segist ætla að safna pen-
ingum svcr að Villi geti borgað
skuldirnar.
— Jæja, svo hann þykist ætla
að koma í veg fyrir að við fáum
veiðisvæði.
4) — Hann er bara einn af
þessum strákum. sem ganga með
hugsjónagrilli í fc , fum ekk-
ert að óttast. , vkist ætla
að gera kvik) i; 11 og fá pen-
inga fyrir hana.
. ý_____f3'