Morgunblaðið - 16.05.1954, Qupperneq 14
14
MORGVNBLADIB
Sunnudagur 16. maí 1954 1
Skugginn og tindnrinn
SK LDSAGA EFTIR RICHARD MASOI5
F ramhaldssagan 38
Þar nam hún staðar og horfði
upp á tindinn. Hann hafði næst-
um lokið við sígarettuna, þegar
hún kom aftur. Hún settist aftur
í sætið, en eins langt frá honum
og hún gat.
„Ætlið þér ekki að aka af stað“
sagði hún, eins og hún væri að
"tala við ókunnan stöðvarstjóra.
Hann setti bílinn í gang og
kveikti á Ijósunum.
Eftir dálitla stund, sagði hann
til að finna, hvernig skapi hennar
liði:
„Þessi bíll er ágætur í brekk-
um“.
Hún svaraði ekki. Hann fann,
hvernig reiðin sauð níðri í henni.
Fiinm mínútur liðu, en þá sagði
hún:
„Maðurinn minn sagði mér að
í>6 r ættuð stefnumót niðri í bæn-
um á morgun“. Hún sagði þetta
eins og sér væri það mjög á móti
skapi, að hafa orð á því, en reiðin
þvingaði hana til þess.
„Já“, sagði hann.
„Það er víst bezt að ég segi
yður það strax, að manninum
míndm líkar ekki slíkt“.
Hann hló. „En hann lætur sér
líka að ég fari út að skemmta
mér með konunni hans“.
„Eruð þér að reyna að móðga
mig?“
„Ég ætlaði það ekki“.
Henni varð orðfall, en loks gat
hún ekki lengur á sér setið: j
„Þetta hefur maður upp úr því
að kenna í brjósti um fólk. Ég
hef aðeins verið vingjarnleg við |
yður vegna þess að ég kenndi í '
brjósti um yður. Þér haldið þó
ekki að mér gangi eitthvað annað
til?“ \
Hann svaraði engu.
„Ef ég á að segja eins og satt
cr“, sagði hún. „Þá hef ég megn-
ustu viðbjóð á yður“.
8. kafli,
Tuttugu mínútum síðar voru
þau komin heim að skóianum. —
Hvorugt hafði talað þann tíma.
Hann stöðvaði bilinn fyrir utan
bílskúrinn.
„Viljið þér fara úr bílnum
hcr?“ spurði hann.
Hún fór þegjandi út, Hann |
Jeysti hetnilinn af og ætlaði að
aka inn í skúrinn, en þá tók hann
; eftir því, að hún var að reyna að
opna hurðina aftur og dróst með
henni dálítinn spöl. Hann nam
staðar. j
„Fyrirgefið", sagði hann, þó að
Jiann vissi að hún hefði ekkert
meitt sig, „Ég tók ekki eftir því
hvað þér voruð að gera“.
Hún hrikti upp hurðinni. Hún
var gráti nær af reiði
„Hvár er taskan mín?“
Hún hafði dottið á gólfið í bíln- j
um. Hún þreif hana úr höndum j
hans.
„Ef þér bíðið augnablik, þá
skal ég fylgja yður heim að hús-
irru“, sagði hann.
Hún skellti hurðinni aftur með
offorsi, svaraði engu en stikaði
burt. Hann sá hana hverfa niður
stíginn. Svo ók hann bílnum inn
í skúrinn og lokaði hurðinni. —
Hann gekk heim til sín. Honum
datt í hug að ef til vill hefði
komið bréf frá Judy þar sem hún
segði honum, að hún gæti ekki
hitt hann á morgun. Eða gæti
hit thann. Hann gekk beint
að skrifborðinu. Ekkert bréf. —
Hann blaðaði í gamalli hrúgu á
borðinu til að fullvissa sig um
að ekkert hefði flækst í hana, og
settist svo á rúmið. Um leið tók
hann eftir rósavendi x blómstur-
vasa á náttborðinu. Það voru
rósir úr garði frú Pawley. Hún ’
hlaut að hafa sagt þjónustustúlk-
unni að setja þær þar áður en
hún fór í veizluna. Hann horfði
á þær og hló. Ekki vissi hann,
hvers vegna hann hló, því hon-
um var alls ekki hlátur í huga.
Næsta morgun gerði Duffield
gys að honum við morgunverðar-
borðið fyrir að hafa farið út með
frú Pawley og fyrirhugað ferða-
lag til Kingston þennan dag. —
Hann sagðist hafa heyrt að
Douglas ætlaði að hitta Judy, en
auðvitað hafði hann ekki heyrt
það. Douglas svalaði ekki for-
vitni hans. Morgans-hjónin komu
að borðinu og Duffield sagði við
Douglas: „Ég verð önnum kafinn
í dag“, og fór. Morgan sagðist
búast við rigningu og roki fyrir
kvöldið. Hann taldi upp tölurnar
sem hann hafði lesið af áhöldum
sínum, og útskýrði það hvei's
vegna hann hefði komizt að þess-
ari niðurstöðu. Veðurspár hans
stóðu sjaldnast heima og Douglas
bjóst við góðviðrisdegi. Eftir
morgunverðinn fór hann til Paw-
ley. Honum fannst vissara að
minna Pawley á það að hann
hafði boðið honum frí.
Pawley var kominn á skrif-
stofu sína.
„Góðan daginn, Lockwood“,
sagði hann. „Var það eitthvað,
sem þér vilduð sagt hafa við mig
áður en þér farið í fyrsta tím-
ann“.
Douglas minnti hann á að hann
hefði lofað honum fríi. Pawley
varð vonsvikinn á svip.
„Já, það er að vísu rétt, ég
sagði það víst, en ég var hálfpart-
inn að vona að þér frestuðuð því
þangað til í næstu viku“.
„í næstu viku fæ ég hvort eð
er frídag“.
„Já, auðvitað, það er bara verst
að það kemur ruglingur á stunda-
töfluna hjá okkur....“
„Já, ég veit það“, sagði
Douglas. „En ég átti ekki uppá-
stunguna. Það voruð þér, sem
óskuðuð eftir því að ég færi með
frú Pawley í þetta samkvæmi".
Pawley rétti út báðar hend-
urnar eins og til að jafna allan
ágreining.
„Það er allt í lagi, Lockwood.
Auðvitað farið þér, ef yður er
það áhugamál. Þetta er alveg rétt
hjá yður“.
Hann stóð upp og fylgdi
Douglas fram að dyrunum. Það
var auðséð á svipnum á honum
að honum lá eitthvað meira á
hjarta.
Eftir dálitla þögn sagði hann:
„Ég er hræddur um að eitthvað
hafi komið fyrir í gærkvöldi, sem
hefur komið konunni minni úr
jafnvægi....“
„Já, ég held það. ...“
„Ég skil það ekki. Mér þykir
það mjög leitt. Ég hafði vonað að
vel mundi fara á með ykkur. Það
er alltaf leiðinlegt þegar misklíð
verður á milli fólks, sem verður
að umgangast svo að segja dag-
lega“.
„Það finnst mér líka“.
„Jæja, nóg um það“, sagði
hann. „Þið eruð bæði greind og
gáfuð. Þig hljótið að jafna þetta
ykkar á milli, hvað svo sem það
er“. j
„Það gerum við áreiðanlega".
Hann skildi við Pawley á svöl- ^
unum. Þegar hann gekk í gegn
um garðinn, rakst hann á frú
Pawley. Hún kom eftir stígnum
með hundana. Hann ætlaði að
segja eitthvað við hana í kveðju-
skyni og minnst á gærdaginn, og
bauð því góðan dag. Frú Paw- |
ley leit ekki á hann og gekk fram '
hjá honum án þess að svara.
Klukkan var ekki nema hálf
tólf þegar hann kom að Myrtle
Bank veitingahúsinu Hann skildi
bílinn eftir á bílastæðinu fyrir
utan og gekk rakleiðis að sund-
lauginni. Hann hafði ekki beðið
Judy að hitta sig fyrr en klukkan
hálf fjögur. Hann synti í laug-
inni og bað um hádegisverð. —
Maturinn kom en hann hafði
enga matarlyst. Aldrei hafði ver-
ið mollulegra í Kingston. Hann
hugsaði með sér að Judy mundi
sennilega ekki koma og Kingston
þunglyndi ásótti hann enn á ný.
Þjóninn, sem gekk um beina var
sá með hárið eins og lambsull.
Þá fór hann að hugsa um Caro-
lyn og hálftími leið við það að
KOFFORTIÐ FLJIJGAIMDI
8
Vinnukonan tók eldspýturnar og kveikti upp eld með
þeim. En hvað þær fuðruðu og loguðu!
„Nú má þó öllum vera ljóst,“ hugsuðu þær, „hvílíkur ljómi’
stendur af okkur! Hvílíkt ljós! Og í sama vetfangi voru þær
útbrunnar.
„Þetta var ágætt ævintýri," sagði drottningin. „Mér fannst
ég vera komin í eldhúsið til eldspýtnanna. Já, nú skaltu fá
hana dóttur okkar.“
,Já. svo skal vera,“ mælti konungurinn. „Á mánudaginn
skal hún verða þín,“ því að nú þúuðu þau hann, er hann
átti að verða tengdasonur þeirra.
Þá var brúðkaupið ákveðið, og kvöldið áður en það skyldi
vera, var öll borgin skrautlýst. Bollur og kringlur og sæta-
brauð fékk hver sem vildi. Því var þeytt út á meðal fólksins
til hrifsinga. ^
„Nú, já, já,“ hugsaði kaupmannssonurinn. „Ég má þá víst
ekki láta mitt eftir liggja,“ og nú keypti hann sér púður-
flugur, hvellbaunir og alls konar flugeldadót, sem hugsazt
gat, lét það í koffortið sitt og flaug með það í loft upp.
Þvílíkt og annað eins! Hvað það fuðraði og sprakaði! Allir
þyrkirnir hoppuðu í háa loft, svo að stöplurnar þutu um eyru
þeim. Slíka loftsjón höfðu þeir aldrei séð fyrri. Nú skildu
þeir, að það var sjálfur Tyrkjaguðinn, sem ætlaði að eiga
kóngsdótturina. 1
í Samkomuhúsi
Njarðvíkur
í kvöld klukkan 9.
Eftirhermusöngvarinn
OOIM ARDEN
Kvartett
unnaró
Onnóle
eu
■04
UM
l!
Bridgefélag Beykjavíkur
Einrr.enningskeppni hefst í Skátaheimillnu annað kvöld
kl. 8. — Þátttaka tilkynnist í síma 6557
Öllum heimil þátttaka.
e
B
• I
»4
'i
Iðnaðarhúsnæði
til leigu ca. 200 ferm. fyrir léttan og þrifalegan iðnað
hér í bænum. — Uppl. í síma 1820.
Nýkomið: Brjóstapúðar, Day Dew make up, Max Factor
Cutex. — Mikið úrval varalitir og naglalakk. Púður- \
kvastar, nælon og velour.
PÉTUR PÉTURSSON
Hafnarstræti 7 — Laugaveg 38
Múrliúðað timburhús
til sölu og brottflutnings. — Húsið er nýlegt, vel viðað
og auðvelt til flutnings. I húsinu eru 4 herbergi og eldhús.
Verð kr. 70 þús. — Lysthafendur leggi nöfn sín í lokuðu
umslagi á afgr. Mbl. fyrir 20. þ. m., merkt: „Vandað
hús — 125“.
Efna- og sælgætisgerð
til sölu. — Hagkvæmir greiðsluskilmálar.
— Hagkvæmir greiðsluskilmálar. — Uppl.
PÉTUR PÉTURSSON
Sími 82062 og 7212
3
Góður sumarbústaður
(í Mosfellsdal) til sölu með tækifærisverði. — Hentugur
til flutnings. — Uppl. gefur frá kl. 4—7 e. h. í dag
SIGURÐUR HANNESSON
Sólvallagötu 59 — Sími 3429
Sjómenn
Nokkra vana háseta og matsvein vantar á mótorbát,
sem gerður verður út á handfæraveiðar. — Upplýsingar
í síma 82273 og 6021.
3