Morgunblaðið - 25.05.1956, Page 12

12
MORCrnvnw trttf)

SYSTURNAR ÞRJAR
EFTIR IRA LEVIN — Annar hluti: ELLEN
Framhaldssagan 94
beygðu sig fram, til þess að heyra
betur til hans. „Þið eruð að reyna
að hræða mig til að játa — eitt-
hvað, sem ég hef aldrei gert“.
Leo hristi höfuðið, seinlega og
riðinu, greip um járnstoðina með
vinstri hendinni og hrópaði til
mannanna hjá sívölu geymun-
um: „Hjálp! Hjálp!“ og veifaði og
baðaði út hægri hendinni, eins og
óður maður. „Hjálp!“
En mennirnir voru of langt frá
honum og auk þess beindist öll
athygli þeirra að einum geym-
inum, sem var einmitt í sömu
andránni að hella kopar úr sér.
Engum varð svo mikið sem litið
í áttina til lausabrúarinnar.
Hann sneri sér aftur að þeim
Leo og Gant.
„Þarna sérðu sjálfur", sagði
Leo.
„Þið ætlið að myrða saklausan
mann. Það er einmiít ætlun ykk-
ar“.
„Hvar er skammbyssan?"
spuiði Gant.
„Hvaða skammbyssa? Aldrei á
ævi minni hef ég átt skammbyssu
eða neitt skotvopn“.
Leo tilkynnti: „Tvær mínútur".
Þetta var blekking. Þetta hlaut
og varð að vera blekking. Hann
litaðist um, örvita og augun
hvörfluðu frá einum stað til ann-
ars — lausabrúin, þakið. krana-
sporið, giuggarnir.. Hvar var
undankomuleið.... ? Kranaspor-
ið....
Hann leit aftur hægt til hægri
og reyndi að láta bera sem mir.nst
á því. Geymirinn var búinn að
hella úr sér öllum koparnum og
var að snúast sinn ven,uiega heil-
hring til baka. Reyjiurinn þyrl-
aðist upp frá fullu steypukerinu,
fyrir framan hann og s.alvírarn-
ir hengu slakir niður úr kranan-
um, sem staðnæmzt hafði beint
uppi yfir geyminum. Stóri pottur-
inn yrði brátt dreginn á loft. —
Kraninn, sem nú var í tvö hundr-
uð feta fjarlægð, myndi bera
hann áfram og náigast lausa-
brúna, eftir spoiinu, sem lá fram-
hjá henni í fjögurra feta fjar-
lægð og tólf fetum oíar. Og ske
kynni, að maðurinn í stýrishúsi
kranans heyrði hróp hans, sæi
hann veifa?
Gæti hann bara haldið þeim
frá sér. Ef hann bara gæti haldið
þeim í skefjum, þar til kraninn
væri kominn nógu nálægt.
Steypupotturinn lyicist frá
gólfi....
„Ein mínúta og þrjátíu sek-
úndur“, sagði Leo Kingship.
Bud renndi augunum örsnöggt
til mannanna, en laumaðist svo
til að líta, enn einu sinni, til
hægri, mjög gætilega, svo þá
skyldi ekkert gruna um áform
hans. Hin fjarlagi pottur hékk á
milli gólfsms og lausabrúarinn-
ar og það var eios og stálvírarnir
titruðu í sterkheitu loftinu. Kassa
laga stýrishús kranans hékk
hreyfingarlaust neðan á brautar-
teinunum — og svo tók hann að
hreyfast áfram með pottinn, sem
rétt þokaðist nær, iús..ægt. Hvers
vegna þurfti nú kraiíinn að drull-
ast svona hægt áfram? Guð í
himninum, láttu hann fara hrað-
ar!
Aftur snéri liann ser að mönn-
unum.
„Við erum ekki að blekkja þig,
Bud. Okkur er full alvara", sagði
Leo og leit á úrið: — „Ein mín-
úta“.
Hann gægðist aftur. Kraninn
hafði færzt nær. — Hundrað og
fimmtíu fet? Hundrað og þrjátíu
fet? Nú gat hann óljóst séð glitta
t manninn innan við svarta
gluggarúðu kranahússins.
„Þrjátíu sekúndur"
Hvernig gat tíminn farið að
þjóta svona áfram?
„Hlustið þið nú á mig“, sagði
hann örvæntingarfullur. — „Ég
skal segja ykkur dálítið um
Dorrie. Hún ....’“ Hann leitaði í
huganum að einhverju til að
segja, — en hætti svo og rak upp
stór augu. Hann hafði greinilega
séð eitthvað hreyfast á fjarlæg-
ari enda lausabrúarinnar. Það var
áreiðanlega einhver á ferli þar.
Björgun .. Frelsun ..
„Hjálp“, hrópaði hann og veif-
aði í ákafa. — „Þér þarna. Komið
þér hingað .. Hjálp....“
Nú sá hann greinilega mann
koma hlaupandi eftir brúnni og
nálgast óðfluga.
Leo og Gant litu báðir um öxl,
órólegir á svipinn.
Ó, guð veri lofaouo.. ±-a sa nann
að þetta var kvenmaður.
Marion.
„Hvað vilt þú hingað upp? —
Farðu strax burt héðan“, hrópaði
Leo. — „í guðs bænum, Marion,
farðu aftur niður“
Hún virtist alls ekki heyra til
hans, en staðnæmdist fast aftan
við þá og teygði kafrjótt andlitið
með starandi augunum fram yfir
axlir þeirra.
Bud varð þess var að hún
horfði rannsakandi á andlit hans
Dg lét svo augun hvarfla niður til
'ótanna, sem aftur voru farnb
ið skjálfa í hnjáliðunum
Hefði hann nú bara haft skamm
oyssu.
„Marion“
StríONGCLC^r I
1
’iSHrtpifZ-
Hpt
Ko:sunkjó!ar
Einnig yfirstærðir
Litlar stærðir á aðeins
kr S5.00
Templarasundi 3.
sagði hann biðjandi.
Verzlun til sölu
Verzlun í fullum gangi, ásamt verzlunarhúsnæði, í góðu
úthverfi við Reykjavik, er til sölu. — Upplýsmgar ekki
gefnar í síma.
EGII.L SIGURGEIRSSON, hr!.,
Austurstræti 3.
«lí HLJÚMPLATA

f»ev ró ró
ivíllvj ulí V Vll,
Ný og hrífandi föenr hljóm
plata, sem vissara er að
tryggja sér tímranlega.
Verð kr. 37,50.
Ennfremur fæst ennþá á 45 snún. með íslandi:
„Kirkearie“ og , 0 SaJutaris
EINKAUMBOÐ:
Hljóðfæraverzlun Sigríðar Helgadóttur
Lækjargötu 2 og VesturverL
Verzíun fii stiSu
Af sérstökum ástæðum er kjöt- og nýienduvöruverzlun
1 fullum gangi á framtíðarstað í Reykjavík, til sölu.
Tilboð sendist Morgunblaðinu fyrir 1. jú-' k. merkt:
„Framtíð ■—2iö2“.
KBUÐ TÍL SOLL
Hefi til sölu fimm herbergja íbúð í húsi
sem er í byggingu.
Leó Guðlaugsson,
sími 7882, eftír kl. 8 á kvöldin.
Sœlgœtisgerð
Maður eða kona vön sælgætisiðnaði, óskast við nýja
sælgætisgerð. Uppl, um fyrn störf sendist afgr Mbl.
merkt: „Sælgætisiðnaður —2185“
T J ARN ARC AF É
OPIÐ 8 KVÖLD
Hljómsveit Aage Lorange leikur.
Söngvari: Ragnar Bjarnason.
Tjarnarcafé
Bezt oð auglýsa 1 Morgunbla&inu
>*J«K*,i*‘i*Vvvvvvvvvv^*

MAKKÚS Eftir Ed Dodd
VE5, SHE'S A PRETTV ^
1) _Þá þekkjum við öll hvort
annað. Hvenær leggjum við þá
af stað inn í frumskógana.
2) — Þú ert tilbúinn, Filip, er
það ekki? Við leggjum af stað á
morgun.
— Fyrirtak. Þá hef ég heilt
kvöld til að skemmta mér. Eigum
við að koma á skemmtilegan stað
sem ég þekki, Sirrí?
3) — já, það væri dásamlegt.
Eg hefði mikla ánægju nt þvf og
líka Markús og pabbi.
4) — Jæja þá. Við hittumst þá
öll hérna kl. 7.