Morgunblaðið - 04.09.1956, Blaðsíða 8

8
MORCUSBLAÐlfí
?»riðjudagur 4. september
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík
tramkv.stj.: Sigfús Jónsson
Ritstjóri: T/altýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson
Ritstjórn: Aðalstraeti 6.
Auglýsingar og afgreíðsla: Aðalstraeti 6. Sími 1600
Askriftargjald kr. 25,00 á mánuði innanlands.
í iausasölu kr. 1,50 eintakið
,,Vinnustéttirnar"
og vinir þeirra
Í»AÐ er staðreynd, sem ekki
verður sniðgengin, að enginn
stjórnmálaflokkur er eins óvin-
sæll meðal verkafólks, sjómanna,
iðnaðarfólks og launafólks sjáv-
arsíðunnar og Framsóknarflokk-
urinn. Sætir það engri furðu.
Framsóknarmenn hafa lítinn
skilning haft á hagsmunum þessa
fólks. Þegar þeir mynduðu sína
fyrstu „vinstri stjórn“ árið 1934
kom það fljótlega í ljós að þeir
höfðu lítinn áhuga á að
tryggja afkomu verkafólksins.
Þess vegna skapaðist þá atvinnu-
leysi, sem olli sárri fátækt og
bágindum á þúsundum verka-
mannaheimila.
Engu að síður kallaði þessi
fyrsta vinstri stjórn Hermanns
Jónassonar sig „stjórn hinna vinn
andi stétta“!
Nú hefur formaður Framsókn-
arflokksins myndað aðra vinstri
stjórn, að þessu sinni fyrst og
fremst með atbeina kommúnista.
Og nú segist Hermann Jónasson
hafa sérstakan áhuga á að
gæta hagsmuna „vinnustéttanna“.
Enginn þarf að lá verkamönn-
um, sem muna framkomu „stjórn-
ar hinna vinnandi stétta“ á ár-
unum fyrir stríð gagnvart verka-
lýðnum þótt þeir mæti þessari
nýju stjórn formanns Framsókn-
arflokksins með nokkurri tor-
tryggni.
Það er nefnilega ekki nóg
að hafa á sér „yfirskin guð-
hræðslunnar en afneita henn-
ar krafti“. Það er ekki nóg, að
Hermann Jónasson fari fögr-
um orðum um „vinnustétí'rn-
ar“ og lofi þeim öllu góðu.
Hann verður að sýna það í
verki, að hann meini eitthvað
með skrumi sínu. Reynsla
verkalýðsins frá fyrri árum af
stjórn Hermanns Jónassonar
spáir ekki góðu.
Fjandskapur Framsókn-
ar við atvinnulífsupp-
bygginguna
E. t. v. sýnir fátt betur skiln-
ingsleysi Framsóknar á hags-
munum verkalýðsins en andstaða
hennar gegn þeirri stórfelldu upp
byggingu atvinnulífsins, sem
Sjálfstæðismenn beittu sér fyrir
í lok síðustu heimsstyrjaldar. Þá
hömuðust þeir Hermann Jórias-
son og Eysteinn Jónsson gegn
kaupum nýrra togara, byggingu
nýrra verksmiðja og reyndu að
draga sem mest úr þátttöku
bændastéttarinnar í nýsköpun ís-
lenzks atvinnu ifs.
Reykvískur verkalýður hefur
alltaf haft glöggan skilning á
raunverulegri afstöðu Fiamsókn-
ar til „vinnustéttanna'*. Hann
hefur dæmt hina gömlu maddömu
eftir verkum hennar og fram-
komu í garð verkalýðsins. Al-
menningur í Reykjavík veit, að
blíðmælgi Hermanns um „vinnu-
stéttirnar“ er fals eitt, sem ekk-
ert traust er á setjandi.
Engin samráð við
„vinnustéttirnar“
Það liggur nú ljóst fyrir, að
forsætisráðherrann hefur farið
með blekkingar einar, er hann
lýsti því yfir í útvarpsræ^u sinni
UTAN UR HEIMI
cirmr
Íí^óóóttu llCitti
lieiííuchi l^jínu
& k iíli í óencliráciim
um daginn, að stjórnin hefði haft
samráð við „vinnustéttirnar“ um
setningu bráðabirgðalaganna. —
Kommúnistar hóuðu saman
skyndifundi með stjórnum verka
lýðsfélaganna í Reykjavík degi
áður en lögin voru birt. Á þess-
um fundi var það lagt fram, sem
ákveðið hafði verið af hálfu
stjórnarinnar. Samtök verkalýðs-
ins höfðu ekkert um það að segja.
Við stjórn Stéttasambands
bænda eða Búnaðarfélag íslands
var aldrei rætt um málið.
Þetta kallar Hermann Jónasson
að hafa „samráð við vinnustétt-.
irnar“ um hin þýðingarmestu
mál.
Þannig er það þegar komið í
Ijós, að forsætisráðherrann mein-
ar ekkert með hjali sínu um „sam
ráð við verkalýðssamtökin“.
Hann vill hins vegar að verka-
lýðurinn haldi, ac) stjórn hans sé
stjórn „vinnustéttanna" eins og
hann vildi að hallærisstjórnin,
sem hann veitti forstöðu fyrir
stríð væri kölluð stjórn „hinna
vinnandi stétta“.
„Algert stríð“ við Sjálf-
stæðisflokkinn
Það er einnig allgóður mæli-
kvarði á einingarvilja forsætis-
ráðherrans, að hann telur á því
höfuðnauðsyn, að „algert stríð“
verði háð við Sjálfstæðisflokk-
inn. Ráða hans skuli hvergi leit-
að í sambandi við ráðstafanir í
vandasömum málum.
1 samræmi við þá skoðun
forsætisráðherrans var enginn
Sjálfstæðismaður skipaður í
nefnd þá, sem stjórnin setti
nýlega á laggirnar til þess að
rannsaka ástand efnahagsmál-
anna. Hvorki iðnaður né sjáv-
arútvegur fengu þar heldur
nokkurn fulltrúa.
Ekki virðist þetta heldur miða
að því að efla samstarf þjóðar-
innar um lausn hinna þýðingar-
mestu mála. Nær helmingur þjóð-
arinnar skipar Sjálfstæðisflokk-
inn og yfir 95% gjaldeyrisverð-
mæta þjóðarinnar kemur árlega
frá sjávarútveginum. Og hartnær
40% höfuðborgarbúa lifa á iðn-
aði.
Hin nýja ríkisstjórn kærir sig
ekkert um samráð við þessa aðila.
Við hverja vill hún þá hafa
samráð?
Við „vinnustéttirnar“, segir
Hermann Jónasson.
Eru sjómenn, sjávarútvegs-
menn og iðnaðarmenn þá ekki
„vinnustéttir“?
Og eru þá engar „vinnu-
stéttir“ í þeim stjórnmála-
flokki, sem nær helmingur
þjóðarinnar fyllir?
Þjóðin sér í gegnum skrum
Framsóknar um „vinnustétt
irnar“. Og vinnustéttirnar
sjálfar munu gjalda varhug
við hinum nýju „vinum“ sín
um. Framsókn hefur alltaf set-
ið á svikráðum við þær. Hún
gerir það einnig í dag.
— eoa Lomin keim ?
M,
ikla athygli vakti
það í síðustu viku, er tilkynnt
var, að fyrirhuguð landskeppni
Rússa og Breta í frjálsíþróttum
félli niður, vegna þess að einn
rússnesku íþróttamannanna, Nina
Ponomareva, hefði verið ákærð
fyrir að hafa stolið fimm höttum
í verzlun einni í London. Rúss-
nesku íþróttamennirnir voru 57
talsiris — og fararstjórarnir 10.
Hélt hópurinn heim til Rússlands
í gær. Mikill viðbúnaður hafði
verið í Bretlandi vegna keppni
þessarar, og höfðu um 60 þúsund
aðgöngumiðar þegar verið seldir
að keppninni. Einnig var búizt
við því, að milljónir manna
mundu horfa á keppnina í sjón-
varpi, enda var hún almennt
tilhlökkunarefni manna, þar eð
margir af snjöllustu íþróttamönn-
Om heims ætluðu að leiða saman
hesta sína.
Jilefni þess, að ekkert
varð úr keppninni var, eins og J
áður hefur verið sagt, að Nína j
þessi Ponomareva var sökuð um
var þegar kvödd á vettvang —
og tókst að hafa hendur í hári
hattaþjófsins. Hvort sem Nína
hefur skilið ensku eða ekki —
þá gat lögreglan ekki gert sig
skiljanlega við hana — og hún
virtist ekki skilja, að slíkt fram-
ferði væri bannað í Englandi
samkvæmt lögum. Fulltrúi frá
rússneska sendiráðinu var þeg-
ar kominn á staðinn samkvæmt
beiðni lögreglunnar — og fékk
hann því komið til leiðar að Ninu
var sleppt gegn því loforði að
hún mætti fyrir rétti, þegar mál
hennar yrði tekið fyrir — og hún
kvödd til.
E
nda þótt verðmæti
hattanna fimm væri ekki meira
en sem svarar 80 krónum íslenzk-
um, varð þetta mál að ganga sinn
vana gang. Nina varð að mæta
fyrir rétti, bera fram vörn — og
hlýða á dómsúrskurð. Daginn eft-
ir var stefnan gefin út — og
dómsforsetinn hrópaði nafn henn-
ar fjórum sinnum upp í réttin-
um, en ekkert svar barst. Hún
var ekki viðstödd, og sýnt var,
★
hattaþjófnað — og mætti af ein-
hvef jum ástæðum ekki fyrir rétti.
Yfirvöldin sátu við sinn keip —
svo sem lög gera ráð fyrir — og
þegar umboðsmenn Ráðstjórnar-
innar fengu engu um þokað, var
ákveðið að senda íþróttagarpana
heim aftur. Nína er 27 ára að
aldri. Hún er kennari að mennt,
gift lækni að nafni Romasehkova
— og eiga þau eitt barn. Nína
hefur mjög látið til sin taka á
sviði íþróttanna, og hefur hún
bæði orðið Evrópu- og Olympíu-
meistari í kringlukasti. Á Olym-
píuleikunum árið 1952 sigraði hún
með miklum yfirburðum í þessari
grein — með 45,05 m. kasti.
r rekari málsatvik voru
þau, að Nína fór út að verzla
skömmu eftir að hún kom til
London. Var hún stödd í Nerzlun
einni í „West End“, og voru þar
meðal annars á boðstólum kven-
hattar. Fimm skrautlegir, ódýrir
hattar lágu á verzlunarborðinu,
er Nína kom inn — og hugsaði
hún sig ekki tvisvar um, þreif
hattana og æddi út. Lögreglan
Hún er 27 ára
að aldri og hef-
ur bæði verið
Evrópu- og
Olympíumeist-
ari.
að hún ætlaði ekki að mæta. Þeg-
ar í stað var gefin út skipun um
að handtaka Nínu. Lögreglan
gerði allt, sem í hennar valdi
stóð, til þess að finna hana. Leit-
að var í hótelinu og öllum þeim
stöðum, sem líklegir voru taldir.
Settur var vörður við öil skip,
sem voru á leið til Rússlands —
og einnig var haft samband við
rússneska sendiráðið. Allt kom
fyrir ekki. Enginn þóttist vita
um ferðir Nínu. Meira að segja
sagðist fararstjórinn ekkert vita,
hvar hún héldi sig — og sama var
að segja um sendiráðið.
Nína Ponomareva er gift
Romaschkova
rússnesku íþróttamennirnir héldu
heim þegar í stað. Kvað hann
Nínu vera saklausa, en landar
hennar kærðu sig ekkert um að
hafa meiri samskipti við Breta
á þessum-vettvangi að sinni, úr
því að sakleysi hennar yæri ekki
virt.
J1 ararstjórinn var spurð
ur að því, hvort Nína gæti ekki
— úr því að hún væri saklaus —
mætt fyrir rétti og sannað sak-
leysi sitt. Fararstjórinn neitaði
að gefa nokkur svör við þessari
spurningu, en endurtók hins veg-
ar, að Nína væri saklaus. Ekki
vildi hann heldur ræða neitt um
það — hvers vegna lögreglan
handtók hana skömmu eftir að
þjófnaðurinn var framinn — og
það loforð rússneska fulltrúans,
að Nína mundi mæta fyrir rétti,
ef henni yrði sleppt þegar í stað.
töðugur vörður er nú
hafður um rússneska sendiráðið
og öll þau skip, sem Nína gæti
komizt með heim á leið. Ekki er
loku fyrir það skotið, að hún sé
komin heim, ef Rússar hafa laum-
að henni um borð í skip sama
kvöldið og þjófnaðurinn var
framinn, en um slíkt verður ekki
sagt með neinni vissu. Tass-
fréttastofan rússneska segir, að
þjófnaðarákæran á hendur Nínu
sé uppspuni frá rótum — og hér
séu að verki menn, sem séu fjand-
samlegir Rússum. Þetta sé ein-
ungis gert til þess að ala á tor'-
tryggni í garð Rússa — í Eng-
landi.
Ef Nína er í rússneska sendi-
ráðinu í London, mun henni senni
lega verða smyglað úr landi á
fölsuðu vegabréfi, en takist slíkt
ekki verður hún sennilega komin
úr þjálfun, þegar brezka lögregl-
an hættir að gefa gætur hverri
hreyfingu við rússneska sendi-
ráðið.
Ólafur Ág. Ólafsson
Rvíkurmeisfari í golfi
Á laugardaginn fór fram úr-
slitakeppni um titilinn „Reykja-
aíkurmeistari í golfi 1956“ og
mættust í úrslitum Ólafur Ág.
Ólafsson (íslandsmeistari 1956)
og Ólafur Bjarki Ragnarsson.
Var keppnin einhver sú harð-
asta úrslitakeppni sem fram hef-
ur farið hér. Leika átti 36 holur
og að þeim loknum voru kepp-
endur með jafnan höggafjölda.
Var þá að halda áfram og 37.
holuna sigraði Ólafur Ágúst og
vann þar með titilinn.
J ulltrúi rússneska am-
bassadorsins fór þess á leit við
brezka utanrikisráðuneytið, að
sakir á hendur Nínu væru ómerk-
ar gerðar. Utanríkisráðuneytið
kvaðst ekki geta orðið við þeirri
bón, þar sem það gæti ekki haft
nein afskipti að gerðum lögregl-
unnar. Þegar Rússar sáu það, að
brezku réttvísinni varð í engu
þokað, gaf forarstjóri íþrótta-
mannanna út þá tilkynningu, að
ekkert yrði úr keppninni — og
Nýr aðsioðarlæknir í
Bakkagerðishéraði
Heilbrigðismálaráðuneytið hefur
staðfest ráðningu Magnúsar
Ágústssonar cand. med. & chir.,
sem aðstoðarlæknis héraðslæknis-
ins í Bakkagerðishéraði frá 1.
september að telja.