Morgunblaðið - 16.11.1956, Qupperneq 9

Föstudagur 16. nóv. 1956
MORGUNBLAÐIÐ
9
l,anvin. .— Kraginn, sem íeliur
aftiur á bakið er úr livítu orgamti-
efni. iíragtin er dökkblá, jakk-
inn og piisið hneppt niður að
framan.
dagur færi rnanni vonbrigði, er sá
næsti þess virði að honum sé vel
tekið.
Og svo kaffið. Þegar ég er
klæddur, nýrakaður og búinn að
bursta í mér tennurnar, finnst
mér það sannkallaður guðadrykk
ur en fyrr — hræðilegt.
Mitt í þessum hugleiðingum
skaut upp nýrri og óvæntri hugs
un. Ég hafði komizt að því í
gærkvöldi hvar náðhúsið var.
Þarna var vandinn leystur. Ég
átti erindi út.
Mér fannst ég aldrei hafa far-
ið yndislegri morgungöngu en í
þetta sinn. Berfættur og á nátt-
fötunum óð ég döggvott grasið
upp í öltla. Græn engin gióðu
í sólskinínu. Litla tjörnin varð
að töfaspegli og limríkar krónur
trjánna að ævintýralegum bog-
hvelfingum. í sál minni ríkti
fögnuður yfir dýrð vormorguns-
ins.
Þegar ég kom aftur að úti-
dyrum íbúðarhússins voru þær
læstar. Á hurðinni var smekklás
og ég hlaut að hafa gleymt að
setja upp öryggistakkann.
Það er blátt áfram furðulegt
hvað dyr geta haft mismunandi
áhrif á mann. Stundum eru þær
eins og útbreiddur vinarfaðmur
og stundum sem ókleift bjarg.
Ég stóð þarna róðlaus og horfði
á læstar dyrnar. Svo óaðgengi-
legar voru þær nú, að ég fór
að efast um að ég hefði nokkurn
tíma verið fyrir innan þær. Her-
bergið, rúmið, gluggatjöldin, allt
varð þetta óraunverulegt og fjar-
lægt. Ég var skyndilega orðinn
að berfættum beiningamanni á
ísköldum útidyratröppum ókunn-
ugs húss. Og kl. var 6 að morgni.
Til allrar guðslukku var víst
enginn hundur til i þessu húsi,
ahnars hefði vera mín þarna or-
sakað hið mesta uppnám.
Skyndilega var þögnin rofin.
Hátt hanagal kvað við. Annar
hani svaraði þegar í stað og sið-
an hver af öðrum í austri, vestri,
norðri og suðri. Annan eins háv-
aða hafði ég aldrei heyrt á minni
lífsfæddri ævi.
Nú,var farið að kólna. Hægur
morgunandvarinn, sem mér hafði
fundizt þægilegur fyrir stuttri
stund, var nú orðinn að ísköld-
um næðingi. Þar að auki fóru
svefnmeðulin loksins að hafa á-
hrif á mig og undarleg þyngsli
settust að í höfðinu á mér. í
6tað þess að einbeita huganum
að því hvernig ég ætti að kom-
ast inn í húsið, fór ég að hugsa
um sölumann, sem ég hafði hitt
fyrir löngu síðan á sjiipi, sem
ég ferðaðist með.
Auðvitað gat ég barið að dyr-
um og útskýrt svo málið fyrir
húsbændunum, en ég hafði ákveð
ið að verða fyrirmyndargestur
og við það varð ég að standa.
Mér var ómögulegt að hætta að
hugsa um sölumanninn fyrr en
MATARUPPSKRIFTIR
ÞEGAH við ætlum að hafa lítið
fyrir miðdegismatnum,
skreppum við oft út til kaup-
mannsins okkar og kaupum kjöt-
fars eða pylsur. Úr kjötfarsinu
búum við til bollur, sem við
steikjum eða sjóðum. En gott er
líka að hafa það í kjötbúðing.
Hér er uppskrift að einum slík-
um, sem er ágætur og heitir þar
að auki svo ljómandi skemmti-
legu nafni.
ég sá stiga, sem hékk lóðrétt
utan á húsinu. Ég komst slysa-
laust að honum og byrjaði að
klífa brattann. Nú hefðu nokkrir
hanar gjarnan mátt gala til þess
að yfirgnæfa brakið og brestina
í stiganum. En það var ekki hætt
við því! Engin einasti hani lét
á sér bæra.
Eftir langa mæðu tókst mér
að komast upp á þakið. En þá
voru fæturnir á mér orðnir svo
tilfinningalausir að þeir virtust
ekki hafa nokkurt samband við
efri hluta líkamans. Ég litaðist
um. Af langri reynslu vissi ég
að á flestum þökum er þak-
gluggi, og væri hann opinn gæti
ég smeygt mér inn og reynt svo
að finna svefnherbergið mitt.
Tækist það, gæti ég drukkið kaff-
ið í rúminu og ailt félli í ljúfa
löð.
En því miður — glugginn var
lokaður og alveg ómögulegt að
opna hann. Ég stóð þarna og
horfði í kringum mig. Þokunni,
sem legið hafði úti við sjóndeild-
arhring, var nú að létta. Endur
svntu íram og aftur á tjörninni
með unga sína. Bát var ýtt frá
landi. Klukkan hlaut að vera um
7.
Svefnmeðalið sagði nú meira
og meira til sín. Mér fannst ég
ekki lengur illa staddur. í raun
og veru kom mér ekkert við
framar. Ég settist niður og hall-
aði mér upp að reykháfnum.
Reykjareymur barst að vitum
mér og ég heyrði óglöggt manna-
mál. Það var verið að tala um
stiga og þak. Svo sofnaði ég
værum svefni.
Það, sem verður mér minnis-
stæðast frá þessari nótt, er sú
sýn er blasti við mér þegar ég!
vaknaði aftur. Ung siúlka með
hvíta svuntu og glaðlegt bros
lýtur niður að mér. Með annari
hendi breiðir hún teppi yfir mig,
en í hinni heldur hún á bakka,
sem hlaðinn er smurðu bcauði,
iiökum og ýmsu öðru goðgætí,
að ógleymdri stórri kaffikönnu
Án þess að minnstu undrunar
verði vart í svip eða málrómi,
segir hún: Góðan daginn. Ég
býst við að þér viljið drekka
morgunkaffið hérna uppi?
„Kærar þakkir“, svara ég og
greip bakkann tveim höndurn, um
leið og ég skorðaði mig betur
upp við reykháfinn.
„Ég vona að þér hafið sofið
vel“, hélt hún áfram.
„Prýðilega“, sagði ég með inni-
leik í röddinni.
„Ég átti að skiia til yðar að
baðherbergið er hérna á loftinu
beint fyrir neðan yður.
„Ég fer niður strax og ég
kemst á fætur, þakka yður fyrir“.
„Þér hafið það eins og yður
bezt líkar, ekkert liggur á“, svar
aði hún um leið og hún mjakaði
sér út af þakbrúninni og niður
stigann.
Aldrei hefi ég notið þess eins
að drekka kaffi og í þetta sinn.
Sólin skein, fuglarnir sungu og
jörðin ilmaði. Báturinn lá á
spegilsléttri tjörninni og bjarka-
skógurinn var fegri en orð fá
lýst.
Þegar ég staulaðist niður stig-
ann, með bakkann í annari hend-
inni, stóðu hinir frábæru gestgjaf
ar mínir í garðinum og buðu mér
góðan dag. Húsmóðirin tók þeg-
ar af mér bakkann og sagði
hlýlega: „Það var óþarfi af yð-
ur að koma með bakkann. Hann
gat beðið okkar uppi á þakinu".
Ég þakkaði þeim hjartanlega
fyrir mig. „Það var svo dásam-
legt að fá kaffi í rúmið“, sagði
ég hrifinn.
Bukonubakstur
lVz—2 kg. kjötfars
gulrætur
grænar baunir.
Grænmetið soðið. Eldfast mót
smurt innan með kjötfarsinu.
Grænmetið lagt þar ofan í og
efst er svo sett kjötfars. Mótið
látið í heitan ofn í skúffu með
vatni í og soðið þannig við gufu
í ca. 45 mínútur. Þegar það er
borið fram er hvolft úr mótinu á
í'at og soðnum kai’töflum raðað
í kring. Brætt smjör borið með.
Auðvitað er þessi réttur ekki
síðri ef við búum sjálíar til kjöt-
fai'sið.
af smjörlikinu sett á, og hitinn
aukinn dálítið svo að kálið brún-
ist fallega.
Skornar möndiukökur
1 egg
35 gr. sykur
2 tesk. hjartarsalt
1.50 gr. smjör eða smjörl.
0 gr. hveiti
,óð sulta.
Eplapylsur
8 pylsur
8 góð epli
ostur, sykur, smjör.
Pylsurnar eru þvegnar og látn-
ar liggja um stund í volgu vatni.
Kjarnahúsið er tekið úr eplun-
um og börkurinn hreinsaður af
ef hann er harður. Setjið eina
pylsu gegnum hvert epli og leggið
þær í röð á smurt, eldfast fat.
Stráið nokkrum kornum af sykri
yfir og setjið smjörbita á hvert
epli. Orlitlum rifnum osíi er síð-
an stráð yfir.
Rétturinn settur inn í vel heit-
an ofn og bakaður þar til eplin
eru mjúk. Borinn fram með rist-
uðu brauði og smjörú
Pylsur í hvítkáli.
> pylsur
3 hvítkálsblöð
2 msk. rifinn ostur
1% msk, smjörlíki.
Hvítkálið hreinsað. Pylsurnar
látnar liggja um stund í volgu
vatni, síðan er hverri pylsu vafið
innan í hvítkálsblað. Lagðar hlið
við hlið í eldfast mót og heiming
urinn af smjörinu settur á þær.
Lok sett yfir. Sett inn í vel heitan
ofn um stund. Lokið síðan tekið
af, rifni osturinn og afgangurinn
iöndiumassi:
j0 gr. möndlur
eggjahvítur
200 gr. sykur.
Smjör, sykur, egg og hveitið,
blandað hjartarsalinu, hnoðað
vel saman. Degið flatt út í nokk-
uð breiðar lengjur, sem settar
eru á plötuna. Góðri sultu er
smurt á lengjurnar.
Möndlur, eggjahvítur og sykur
soðið saman og möndlumassinn
síðan smurður yfir sultuna. Kak-
an bökuð við meðalhita og skorin
sundur í hæfilega stórar sneiðar
og borin þannig fram. Beztar eru
þessar kökur nýbakaðar. Má
hvort heldur sem er, bera þær
á kaffiborð eða með ábætisrétt-
Gott ráð
ÞEGAR peysur drengjanna fara
að þynnast á olnbogunurn, en áð-
ur en gat kemur á þær, er þjóð-
ráð að spretta ermunum úr og
láta vinstri ermina í hægri hand-
veginn og öfugt. Við það lenda
slitnu partarnir í .olnbogabótun-
um, en olnbogarnir verða heilir
og endast enn um skeið. Eftir
þessa viðgerð þvoum við peys-
una og lögum ermarnar til meðan
hún er blaut. Þegar hún er orðin
- þurr sér enginn að búiö sé að
1 snúa ermunum við.
Jerseykjólar
Hattar
Goít úrval.
MARKAÐURINN
Hafnarstræti 5
Nú þurfið
ð leita
þér
ekki
i
BLÁR LÖGUR
FYRIR ÞURRT HÁR
ú urrt hár þarfnast
þessarar tegundar af
shampoo, sem er sér-
staklega gert til þess }/ ,■(
að hár yðar verði $ *
mjúkt og meðfæri-
legt.
HVÍTUR LÖGUR
FYRIR VENJULEGT
HÁR
Venjulegrt hár þarfn-
ast þeirrar tegundar
af shampoo, sem
hvorki smitar né
þurrkar, en viðheldur
mýkt og blæfegurð
þess og gerir það með
færilegt.
BLEIKUR LOGUR
FYRIR FEITT HÁR
Feitt hár þarf sham-
poo, sem djúphreins-
ar og eyðir óþarfa
fitu, en gerir það dá-
samlegt, mjúkt, eðli-
legt og meðfærilegt.
Nofið hið nýja
/
/
//)///t£/fíi/Áf/,
sfrax í kvöld
Shampooið, sem freyðir svo undursamlega.
stórt glas kr. 23.25
meðal glas kr. 15.00
KelMvcrziuniii Hekln hf.
Hverfisgötu 103