Morgunblaðið - 23.03.1957, Blaðsíða 16

16
MORCUNBLAÐIÐ
I-augardagur 23. marz 1957
GULA
llljj herbergiö
eftir MARY ROBERTS RINEHART
Framhialdssagan 82
á að geia, þeg-ar svona stendur á,
sagði hann. — Ég get ekki beðið
afsökunar. Aðeins útskýrt málið.
Ég hafði týnt gleraugunum mín-
um nokkru áður og þetta kvöld
fór ég að leita að þeim. Þegar ég
heyrði til yðar — og ég er orðinn
óstyrkur á taugunum. .. En ég
setlaði aldrei aö skjóta á yður, að-
eins hræða yður burt. Ég vona,
að þér trúið því.
— Ég er feginn, að þér skuluð
ekki vera betri skytta en þetta,
sagði Dane brosandi. En ég gat
mér til um ástæðuna til árásar-
innar, jafnskjótt og ég raknaði
við. Ég skil sitt af hverju, hr.
Ward. Fleira en þér haldið, ef til
vili. Hann seildist eftir skókass-
anum. — Þér munuð finna gler-
augun yðar þarna, en þau eru
bara brotin. Það gerir ekkert til
með hitt ruslið. Þér skulu, fleygja
— Hefurðu séð ofurstann?
— Ég kom þangað, en hitti
hann ekki. Þjónninn sagði, að hann
væri ekki vel frískur. Hún þagn-
aði og losaði sig úr örmum hans.
— Hvað á é gað gera, Jerry?
— Ég held, að þetta lagist allt
af sjálfu sér, svaraði hann og
horfði á hana, öruggu augnaráði.
Hann lét hana setjast í stól.
Hann var nú klæddur og lítilL
plástur var kominn á sár hans, í
stað fyrirferðarmiklu umbúðanna
áður, og nú settist hann hjá
henni.
— Þetta verður enginn barna-
leikur, elskan, sagði hann. — En
ég verð að biðja þig að fella enga
dóma í bili. Ég ætla að lesa fyrir
þig bréf, sem Ward gamli kom með
til mín í morgun.
Hann bauð henni vindling, sem
hún afþakkaði og síðan las hann
bréfið upphátt, frá upphafi til
enda. Við og við leit hann á hana,
en hún gerði engar athugasemdir,
horfði aðeins rólega á hann.
Dane sleppti innganginum að
bréfinu, en byrjaði á sjálfu efn-
inu.
„Ég hef tiðindi að færa ykkur
báðum, en ég vil, að þið þegið yf-
ir þeim, fyrst um sinn. Ég hef
fundið Don Eiehardson".
Dane leit á Carol. Hún hafði
ekki látið sér neitt bregða, og
hann hélt áfram:
„Ég var að heimsækja einn fé-
laga minn í sjúkrahúsi, og þar var
þá Don í stofu fyrir sjúklinga,
sem voru á batavegi. Hann var
þar að spila dómínó við einn lið-
þjálfa, og loksins þegar hann sá
mig, var eins og hann gæti elcki
áttað sig. — Höfum við ekki hitzt
einhverg staðar? spurði hann. —
IJTVARPIÐ
Nú, hvað er þetta, maður? sagði
ég. — Heldur er ég á því, að við
höfum séztl Hvað er að þér?
„Þá sagði hinn maðurinn mér,
að hann hefði misst minnið. Hann
hefði verið nánuðum saman á ein-
hverri smáeyju, þar sem innfædd-
ir menn hefðu haldið í honum líf-
inu, en hann hafði verið með höf-
uðkúpubrot. — Nú hefur hann
silfurplötu yfir því, sagði liðþjálf
inn, — og hann er búinn að vera
hérna all-lengi. En nú er þetta að
smákoma aftur, sagði hann við
Don. — Þú þekkir þennan mann,
finnst mér.
„En það gerði hann nú samt
ekki, að minnsta kosti ekki fyrst
um sinn. Hann var þama ekki í
foringjaherbergi, þar sem enginn
vissi, hver hann var. Hann var
eins og hvert annað óskila-
góss úr ófriðnum, sem þama
hafði verið komið fyrir. Ég varð
að flýta mér, en næsta dag kom ég
. þama aftur og ég sá, að hann var
í greinilegri framför. — Þú ert
Terry Ward, sagði hann. — Ég
þekki þig núna".
„Hann mundi ekkert eftir flug-
slysinu á eyjunni, en hann mundi
eftir föður sínum, enda þótt hann
vildi ekki láta hann frétta neitt
af sér fyrr en hann kæmi sjálfur.
Richardson gamli er hjartaveill,
eins og þið vitið. Og þegar ég var
buinn að heimsækja hann nokkr-
um sinnum, bað hann mig að
segja ykkur af sér og það með,
að hann myndi fyrst koma til ykk-
ar og biðja ykkur að undirbúa
gamla manninn, svo að þetta kæmi
honum ekki mjög á óvart“.
„Ég býst við, að ég hafi flýtt
fyrir bata hjá honum. Héma var
hann kallaður Jay, heldur en ekki
neitt, en annars hafði hann verið
allsnakinn þegar hann fannst og
líklega hafa eyjarskeggjar hirt
einkennismerk'n hans. Ég Iofaði
að halda því leyndu, hver hann
væri, þangað til faðir hans hefði
heyrt um hann. Og ég gaf honum
eina 200 dali. Ástæðan til þess, að
ég skrifa þetta bréf er sú, að það
er alveg viðbúið, að þið sjáið hann
bráðum. Hann losnaði úr sjúkra-
húsinu í vikunni, sem leið, og þar
sem ég er á förum, verðið þið að
taka við honum. En þið verðið að
muna, að hann er orðinn mikið
breyttur, t.d. er hann með al-
skegg, en að vísu hefur hann lof-
að að raka sig. Og svo hefur and-
litið á honum verið lagað til með
læknisaðgerðum, sem hafa tekizt
hvorki vel né illa. Og þunglyndur
er hann. Strákamir sögðu, að
hann hefði stundum verið að tala
um Marguerite og Greg —
kannske Greg Speneer — meðan
hann var í óráði eftir svæfinguna.
O" ég er alveg viss um, að hann
hefur eitthvað á samvizkunni, sem
hann vill ekki tala um“.
„Ég veit ekki annað en það, að
hann sagðist þurfa að reka ein-
hver erindi, en síðan sagðist hann
ætla aftur til Kyrrahafsins að
fljúga, þó svo að hann yrði að
stelast þangað. Og það gerir hann
áreiðanlega — með silfurplötu og
öllu saman! Finnst ykkur þetta
ekki ævintýri? En takið þið hon-
um vel . . ég þarf reyndar ekki að
taka það fram. Hann hefur ekki
átt sjö dagana sæla, Yerið þið svo
blessuð og sæl. — Ykkar Terry".
„P.S. Ég ætla að senda ykkur
einhvers konar skeyti ef honum
tekst að komast aftur til deildar-
innar sinnar. Bara „Allt í Iagi“,
eða þess háttar".
Þegar Dane leit upp, sat Carol
með lokuð augu, rétt eins og hún
væri að útiloka eitthvað, sem hún
gæti ekki þolað. Nokkur stund
leið, áður en hún talaði, og þá var
hún mjög föl.
— Marguerite! Heldurðu þá,
að Don hafi komið hingað og myrt
hana? Og skotið á Elinor? Ég trúi
því ekki, Jerry. Það var ekki hon-
um líkt.
— Ófriðurinn breytir mönnum,
eins og ég hef þegar sagt þér,
sagði Dane rólega. — Þeir verða
oft aldrei sömu menn aftur. Og
alltaf er nóg af konum til þess að
liggja í leyni fyrir þeim.
— En að myrða....
— Ég hef þegar beðið þig að
biða með dóm þinn, þótt ekki væri
ncma nokkrar klukkustundir,
Carol. Og gleymdu heldur ekki
hinu, elskan. Þú hefur lesið um
þetta í blöðunum. Honum var ekki
einungis bjargað af þessari eyju,
heldur er hann aftur kominn til
herdeildarinnar sinnar og hefur
barizt þar síðan.
— Finnst þér það afsaka verk
hans? spurði hún. — Hann myrti
stúlkuna, af því að hún hafði gifzt
Greg. Og síðan hefur hann látið
það viðgangast, að Greg væri
tekinn fastur og ákærður um
morð. Er það hugrfckki ? Nei, það
er fyrirlitlegt athæfi og það
veiztu.
Dane leit á úrið sitt. Eitthvað
varð að ske og það fljótt, ef hann
átti ekld sjálfur að verða brjál-
aður. Hann settist á rúmstokkinn
— því að þarna var aðeins einn
stóll — og tók að segja, hægt og
vandlega, söguna sem gamli Ward
hafði sagt honum. Hann dró ekki
úr neinu og reyndi að segja eins
greinilega Jrá og hann gat. Þar
við bætti hann svo frásögninni um
vesturför sína, heimsóknina til frú
Cates og bamið og Ioksins kom
hann með fæðingarvottorðið.
Carol las það og roðnaði aðeins
ofurlítið. — Það gerir aðeins illt
verra, sagði hún. — Hún fæddi
honum barn og gaf því nafn hans.
Og svo....
Hún komst ekki lengra. Fótatak
Húseign i Sandgerði
til sölu.
íbúðarhúsið F R Ó N í Sandgerði er til sölu. Húsið er
ein hæð, 5 herbergi, eldhús, snyrtiherbergi og gangar.
í kjallara er, þvottahús, geymsla og miðstöð.
I húsinu eru öll þægindi.
íbúðin er í mjög góðu standi, sólrík og skemmtileg.
Upplýsingar um verð og greiðsluskilmála gefur
ÓLAFUR VILHJÁLMSSON,
Sími 40 — Sandgerði.
Hús í smíðum
1 Kópavogi til sölu. Húsið er fokhelt og innrétt-
ingu að nokkru leyti lokið. í húsinu eru 3 herbergi
og eldhús og auk þess þriggja herbergja íbúð í risi,
með sérinngangi.
íbúðimar seljast sameiginlega eða hvor í sínu lagi.
FASTEIGNASALAN
Vatnsstíg 5 — Sími 5535,
Opið kl. 1—7.
Afgreiðslustúlku
vantar í sælgætisverzlun.
Upplýsingar milli kl. 2—3.
Aðalstræti 8 — sími 6737.
Svefnherbergis'’
og borðstofuhúsgögn
í fjölbreyttu úrvali.
Húsgagnaverzlun
Guðmundar Guðmundssonar,
Laugavegi 166.
Raflagnir — Rafvélaviðgerðir
Tökum að okkur alls konar raflagnir
og rafvélaviðgerðir.
Reynið viðskiptin.
Rafvélaverksfœðið Glói hf.
Holtsgötu 41 — Sími 6659.
Prentari
Okkur vantar ungan röskan
handsetjara (umbrotsmann)
JfrlorstmBla&ið
Laugardagur 23. marz:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50 Óskalöfe- sjúklinga (Bryndís
Sigurjónsdóttir). 14,00 Heimili og
skóli: Æskufólk og útilíf (Arn-
grímur Kristjánsson skólastjóri).
16.30 Veðurfregnir. — Endurtek-
ið efni. 18,00 Tómstundaþáttur
barna og unglinga (Jón Pálsson).
18.30 Útvarpssaga barnanna:
„Steini í Ásdal“ eftir Jón Bjöi-ns-
son; VL (Kristján Gunnarsson
yfirkennari). 18,55 Tónleikar
(plötur). 20,30 Tónleikar (plöt-
ur). 20,45 Leikrit: „Kona bakar-
ans“; Marcel Pagnol gerði upp úr
skáldsögu eftir Jean Giono. Þýð-
andi: Ragnar Jóhannesson. —
Leikstjóri: Haraldur Björasson.
22,10 Passiusálmur (30). 22,20
Danslög, þ. a. m. leikur hljómsveit
Aage Lorange. 02 Dagskrárlok.

MARKÚS Eftir Ed Dodd
1) Þegar Láki hefur gengið
góða aíund, kemur hann auga
á elgin.i.
2) — Eg næ honum aldrei, ef
ég er með bakpokann.
3) Hann festir bakpokann upp
á brotn^ grein og gengur frá.
4) En greinin var fúin og pok-
inn fellur niður.