Morgunblaðið - 11.08.1957, Qupperneq 12

12
MORCVNBL AÐIÐ
Sunnudagur 11. ágúst 1957
:A
ustan
Edens
eftir
John
Steinbeck
102
D-
-O
Svarta aurleðjan slettist á
skóna hans og buxnaskálmarnar.
Það var heill kílómetri til Mon-
tei'ey Road oyr Adam var oiSinn
holdvotur, þegar hann kom loks
þangað og beygði til hægii, til
Saiinas. Djúpa brotið á derby- |
hattinum hans var fullt af vatni
Og kraginn Jians var gegnblautur
og óhreinn.
Við John Street skipti vegurinn
sér og myndaði Main Street. Adam
stappaði aurinn af skónum sínum,
þegar hann kom upp á gangstétt-
ina. Húsin skýldu honum fyrir
vindinum og jafnskjótt fór hann
að skjálfa af kulda. Hann herti
gönguna. Nærri hinum enda Main
Streets brá hann sér inn i Abbot
House krána. Hann bað um gias
af koniaki og drakk það i einum
te;.*g, en samt gat hann ekki náð
úr sér kuldahi’ollinum.
Mr. Lapierre, sem stóð innan
v’ið afgreiðsluborðið , sá hvað
Adam leið: — „Það er bezt að
þér fáið yður annað“, sagði hann.
„í>ér hafið ^ersýnilega ofkælzt.
Viljið þér fá heita rommblöndu?
J>að er bezta neðalið við kulda".
„Já, mér veitir víst ekki af því“,
sagði Adam.
„Fáið yður annað koníaks-glas
á meðan ég hita vatnið".
Adam fór með glasið að einu
borðinu og settist þar, enda þótt
honum liði mjög ónotalega í hrá-
blautum fötunum. Hr. Lapierre
kom með rjúkandi ketil framan
úr eldhúsinu. Svo setti hann glas
1) — Sirrí er barn. Ég mdrast
að þú skulir vera hrifinn af
hemu.
Þýðing
Sverru Haraldsson
□---------------------D
á bakka og kom með það að borð-
inu: — „Drekkið þér það eins
heitt og yður er mögulegt“, sagði
hann. — „Það dregur áreiðanlega
úr skjálftanum". Hann færði ann
an stól að borðinu, settist, en stóð
begar upp aftur: — „Þér hafið
komið kuldanum í mig lika“, sagði
hann — „svo að mér veitir ekki
heldur af einu glasi“. Hann kom
með glasið sitt og settist and-
spænis Adam. — „Þetta ætlar að
gera sitt gagn“, sagði hann. —
„Þegar þér komuð inn voru þér
svo fölur að ég varð skelfdur, en
nú eruð þér farinn að roðna ofur-
lítið. Eruð þér aðkomumaður
hér?“
„Já, ég á heima nálægt King
City", sagði Adam.
„Komuð þér til þess að vera við
jarðarförina?"
„Já, hann var gamall vinur
minn“.
„Fjölmenn jarðarför?"
„Oh, já“.
„Mig undrar það ekki. Hann
átti marga vini. Leiðinlegt að veðr
ið skyldi vera svona vont. Nú ætt-
uð þér að fá yður eitt glas til við-
bótar og fara svo beint í rúmið*.
„Já, það ætla ég einmitt að
gera“, sagði Adam. — „Þessi
blanda er hreinasta töfralyf. Nú
líður mér ágætlega".
2) — Hún er dásamleg 3túlka,
Lovísa og við eigum mörg sameig-
inleg áhugamál. Bíðum nú við, ég
„Já, meðalið er gott. Þér hefðuð
getað fengið lnugnabólgu, en nú
sleppið þér vonandi við það.
Þegar hann hafði fyllt glösin
aftur, kom hann með blautan
klút. — „Þér getið þurrkað leir-
sletturnar af yður með honum",
sagði hann. — „Jarðarfarir eru
aldrei skemmtilegar, en þegar
veðrið er svona slæmt — ja, þá
eru þær meira en lítið ömurlegar".
„Það byrjaði ekki að rigna fyrr
en á eftir", sagði Adam. — „Ég
blotnaði aðallega á leiðinni hing-
að“.
„Hvers vegna leigið þér yður
ekki þægilegt herbergi hérna? Þá
getið þér farið beint í rúmið og
svo skal ég senda rommblöndu
upp til yðar og á morgun verðið
þér alveg jafngóður".
„Ég ætti líklega að fara að ráð-
um yðar“, sagði Adam. Hann fann
hvernig blóðið þaut fram í kinnar
hans og streymdi heitt um arm-
ana, líkast því sem líka.ni hans
væri fullur af einhverjum ókunn-
um, heitum vökva. Svo brauzt hit
inn inn í hið kalda, leynilega
skot, þar sem hann geymdi for-
boðnar hugsanir og hugsanirnar
komu hikandi og hræddar upp á
yfirborðið, eins og börn sem ekki
vita, hvort tekið verði á móti
þeim. Adam tók við blauta klútn-
um og laut riður, til að þurrka
aurinn af buxnaskálmunum. Blóð-
ið þandi út æðarnar á gagnaugum
hans. — „Kannske ég fái mér enn
eitt glas“, sagði hann.
„Ef það er vegna kuldans",
sagði hr. Lapierre, — „þá hafið
verð víst að fara »ð koma mér af
stað.
3) — Þakka annars kærlega
fyrir tilboðið, en....
þér þegar fengið nóg. En ef það
er bara vegna drykkjarins, þá á
ég örlítið af gömlu Jamaica-
rommi. Þér verðið að drekka það
óblandað. Það er fimmtíu ára
gamalt. Vatnið myndi spilla bezta
bragðinu".
„Ég vildi gjarnan smakka á
því“, sagði Adam.
„Og ég ætla þá að drekka eitt
glas yður til samlætis. Ég hef
ekki opnað flösku af því í heilan
mánuð. Það er ekki mikið spurt
eftir rommi. Menn drekka mest
viskí hérna í borginni".
Adam þurrkaði af skónum sín-
um og lét svo klútinn á gólfið.
Hann fékk sér sopa af hinu
dökka rommi og hóstaði.
„Gott, er ekki svo?“ spurði hr.
Lapierre. — „En maður verður
að gæta sín vel. Ég myndi ekki
drekka nema eitt glas í yðar spor-
um — ef þér viljið þá ekki verða
drukkinn. Sumir vilja einmitt
verða það og drekka því sem
mest“.
Adam studdi olnbogunum á
borðið. Hann fylltist ákafri sam-
talslöngun og hugsaði til þess
með kvíða, hvað hann kynni að
segja. Hann þekkti varla sinn
eigin málróm og orðin skelfdu
hann.
„Ég kem ekki oft hingað", sagði
hann. — „Þekkið þér nokkurn
stað hérna í borginni, sem kennd
ur er við einhverja Kate?“
„Rommið er næstum betra en ég
hélt“, sagði hr. Lapierre og hélt
svo áfram með alvörusvip: ■—
„Stundið þér búskap?"
,,.Tá, ég á jörð nálægt King
City. Nafn mitt er Trask“.
„Gleður mig að kynnast yður.
Kvæntur?"
„Nei, ekki núna“.
„Ekkjumaður?"
„Já‘.
„Þér skuluð fara til Jennyar.
Haldið yður frá Kate. Það er ekki
neinn sómastaður. Jenny er hérna
skammt frá. Ef þér farið þængað,
fáið þér allt sem þér þarfnizt".
)rEr mjög stutt þangað?"
„Já, já. Þér gangið bara ör-
stuttan spöl til austurs og beygið
svo til hægri. Það er rétt þar sem
brautarteinarnir liggja. yfir göt-
una“.
Adam var farirn að verða loð-
mæltur: — „Hvað er athugavert
við þessa Kate?“ spurði hann.
„Þér skuluð bara heimsækja
Jenny“, sagði hr. Lapierre.
3.
Kvöldið var hráslagalegt og
dimmt. Castroville Street var
blautt og forugt og í kínverska
hverfinu var vatnselgurinn svo
mikill, að íbúarnir höfðu lagt
planka yfir þröngu götuna, sem
aðskildi kofana þeirra. Skýin á
kvöldhimninum voru ömurlega
grá og loftið var rakamettað. —
Vindinn hafði lægt að mestu, en
kvöldloftið var nógu svalt til þess
að víman rann af Adam, án þess
þó að hann fyndi til nokkurs
ótta eða kvíða. Hann gekk hratt
meðfram húsaveggjunum og
horfði stöðugt niður fyrir sig, til
þess að sneiða hjá forarpollunum.
Salinas Row var mjög myrkt,
enda aðeins eitt götuljósker þar
sem brautarteinarnir skáru göt-
una og annað dauft skriðljós yfir
dyrunum á heimkynnum Jennyar.
Adam hafði fengið allar nauð-
synlegustu upplýsingar. Hann
— Buidu, Markús, ekki taka
strax endanlega ákvörðun. Hugs-
aðu þig betur um. Góða nótt.
taldi tvö hús og hafði næstum
gengið framhjá því þriðja vegna
hinna háu og þéttu runna, se*n
uxu fyrir framan það. Hann lauk
hægt upp hliðinu og gekk hikandi
eftir grasigrónum stígnum, heim
að húsatröppunum. í hálfrökkr-
inu sá hann að forskyggnið var
mjög hrörlegt og þrepin sundurét-
in af fúa.
Öll málning var löngu máð af
veggjunum og í garðinum hafði
aldrei verið unnið eitt handtak,
að því er séð varð. Adam hefði
áreiðanlega gengið framhjá hús-
inu og haldið það mannlaust og
autt, ef hann hefði eklci séð dauf-
ar ljósrákir smjúga út undan nið-
urdregnum gluggatjöldunum. —
Tréþrepin svignuðu undir fótum
hans og það brakaði ömurlega í
gólfborðum forskyggnisins, þegar
hann gekk yfir þau, Forstofudyrn
ar opnuðust og hann sá móta fyr-
ir einhverri mannveru, sem hélt í
hurðarhúninn.
„Viljið þér ekki koma inn?“
sagði lág rödd.
Tveir litlir lampar með rauðum
var sveipað rökkri. Adam fann
hjálmum vörpuðu daufri birtu
var sveipað rökkri. Adam 'ann
a? fætur hans stigu á þykka gólf-
ábreiðu. Hann sá glampa á gljá-
fægða húsmuni og gyllta mynda-
ramma og hann sannfærðist um
það, að hér bar allt svip auðlegð-
ar og reglusemi.
Lága röddin sagði: — „Þér
hefðuð átt að ■■’era í regnkápu. Er-
uð þér kunnugur bér?"
„Nei, það er ég ekki“, sagði
Adam.
SHÍItvarpiö
Sunniidagur 11. ágú&t:
Fastir liðir eins og venjulega,
11,00 Messa í Neskirkju (Prestur
Séra Bjöm O. Björnsson. Organ-
leikari: Jón Isleifsson). 15,00
Miðdegistónleikar (plötur). 16,30
Veðurfregnir. — Færeysk guðs-
þjónusta (hljóðrituð í Þói'shöfn),
17,00 „Sunnudagslögin". 18,30
Barnatími (Stefán Sigurðsson
kennari). 19,30 Tónleikar (plöt-
ur). 20,20 Tónleikar (plötur). —
20,40 í áföngum; VIII. erindi: I
Þórisríki (Guðmundur Thorodd-
sen prófessor). 21,00 Tónleikar
(plötur). 21,25 „Á ferð og flugi".
Stjórnandi þáttarins: Gunnar G.
Schram. 22,05 Danslög (plötur).
23.30 Dagskrárlok.
Mánudagur 12. ágúst:
Fastir liðir eins og venjulega,
19.30 Lög úr kvikmyndum (pl.).
20.30 Tónleikar (pl.). 20,50 Um
daginn og veginn (Vilhjálmur S.
Vilhjálmsson rithöfundur). 21,10
Einsöngur: Georg Hann syngur,
(pl.). 21,30 Útvarpssagan: —
„Hetjulund“ eftir Lám Goodman
Salverson; VI. (Sigríður Thorla-
cius). 22,00 Fréttir og veðurfregn
irir. — Síldveiðiskýrsla. — 22,20
Fiskimál: Eftirlit og viðhald véla
í skipum (Þorsteinn Loftsson vél-
fræðiráðunautur). 22,35 Nútíma-
tónlist (plötur). 23,10 DagskrárL
Þriðjudagur 13. ágúst:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,55 Útvarp frá Reykjavíkurflug
velli: Lýst komu finnsku forseta-
hjónanna í opinbera heimsókn til
ISlands. —- Leiknir þjóðsöngvar
Finnlands og íslands. 19,00 Húa
í smíðum; XXII: Múrhúðun
(Marteinn Björnsson verkfræð-
ingur). 19,30 Þjóðlög frá ýmsum
löndum (pl.). 20,15 Finnsk tónlist.
Útvarp frá veizlusal að Hótel
Borg: Fonseti íslands og forsetl
Finnlands flytja ræður. 21,30
Frindi: Úr sögu Finnlands (Ólaf-
ur Hannsson menntaskólakenn-
ari). 22,10 Kvöldsagan: „ívar hlú-
járn“ eftir Walter Scott, XXI —
(Þorsteinn Hannesson flytur). —.
22.30 „Þriðjudagsþátturinn". —-
Jónas Jónasson og Haukur Mort-
hens sjá um flutninginn. — 23,20
Dagskrárlok.
Cunnar Jónsson
Lögmaður
við undirrétti og hæstarétt.
Þingholtsstræti 8. — Sími 18259.
Smárakvartettinn í Rcykjavík
Ný hljónploto
KéH
Kærleiksóðurinn
(Trunt, trunt, trína)
Að lífið sé skjálfandi
lítið gras.
KOMIN AFTUR:
Ég veit að þú kemur
þegar hljótt í húmi
nætur.
Hfijóðfæraverzkui Sigríðar Helgadóftur
Vesturveri Sími 11315
MARKUS Eftir Ed Dodd