Morgunblaðið - 20.11.1957, Blaðsíða 1

20 síður
Ræða Ólafs Thors á fundi í Keflavik i gærkvöldi:
Ríkisstjórnin telur, að Nato-ríkin láti
100—150 millj. kr. í samskotabaukinn
gegn því að hún svíki ekki varnar-
samninginn í bráð
FLOKKSRÁÐ Sjálfstæðis-
flokksins í Gullbringusýslu
hélt fund í Keflavík í gær-
kveldi. Fundurinn var mjög
fjölsóttur, og flutti Ólafur
Thors þar framsöguræðu.
Ekki eru tök á því að skýra
frá þessari ýtarlegu ræðu, en
þó verður hér minnst á ein-
staka kafla hennar.
Ólafur hóf mál sitt með því að
segja, að sl. fimmtudag hefði
hann flutt ræðu á fundi Full-
trúaráðs Sjálfstæðisfélaganna í
Reykjavík. Síðan hefðu and-,
stæðingablöðin helgað sér all-
mikið rúm. Þannig hefðu öll
stjórnarblöðin flutt persónulegar
ádeilur á sig síðastl. sunnudag.
Væri slíkt góðs viti, því:
„Vondra last ei veldur smán,
en vondra lof er heiðursrán“.
Lausn á vanda útgerðarinnar
Ólafur vék nú að útvegsmál-
unum og svaraði allýtarlega Þjóð
viljanum og Lúðvik Jósefssyni.
„Ólafur Thors, fyrrv. sjávar-
útvegsmálaráðherra, stóð alger-
lega eins og þvara og varð að
viðurkenna opinberlega fáfræði
sína og aumingjaskap með því
að lýsa því yfir, að hann gæti
enga tillögu fiutt og ekkert bent
á til lausnar vandamálum útgerð-
arinnar".
Þetta eru ummæli Þjóðviljans
um afstöðu Ólafs Thors og Sjálf-
stæðisflokksins til 500 millj. kr.
skatta núverandi ríkisstjórnar
um síðustu áramót, en þar af
voru eins og kunnugt er 300
millj. kr. nýir skattar.
Hann stóð þá svo sem ekki
eins og þvara hann Lúðvík Jós-
efsson, sagði Ólafur.
En hver var nú annars stefna
Lúðvíks Jósefssonar í þessum
málum? spurði Ólafur. Hvað var
það, sem L. J. sagði, þegar fyrr-
verandi ríkisstjórn ætlaði að
leggja á 150 millj. kr. nýja skatta
til viðreisnar sjávarútveginum?
Um það segir Þjóðviljinn 31. jan.
1956:
„Ræddi Lúðvík Jósefsson sér-
staklega um hinar nýju óhemju
álögur ríkisstjórnarinnar. Sýndi
hann fram á, að hér væri ekki
aðeins um að ræða einhverja
stórfelldustu árás, sem gerð hef-
Ólafur Thors
ur verið á lífskjör vinnandi
fólks í landinu, heldur efna-
hagslegt glapræði, sem draga
myndi enn meiri ófögnað á eftir
sér.“
Þetta voru orð postula sann-
söglinnar. En hvað var það svo,
sem hann gerði? Hann stóð svo
sem ekki upp eins og þvara. —
Hann lagði til, að gerð yrði:
,,.... stórfelldasta árós, sem
gerð hefur verið á lífskjör hins
vinnandi fólks í landinu."
Kenningar kristinna og
kommúnista stangast á
Varsjá, 19. nóv.
Einkaskeyti frá Reuter.
SÍÐDEGIS í dag var enn birt til-
kynning í Varsjá um fyrirhugað-
ar hreinsanir í kommúnista-
flokki landsins. Var þar sagt, að
stuðningsmenn kaþólsku kirkj-
unnar yrðu að víkja úr flokkn-
um. Stefna flokksins og kirkj-
unnar stangist á í sumum atrið-
um — og flokkurinn megi ekki
eiga yfirvofandi svik manna
sinna.
Áður hefir því verið lýst yfir
að kyrrstöðumenn bæði til hægri
og vinstri yrðu að víkja úr
flokknum. Hér var átt við þá,
sem vilja lýðræðislegri stjórnar-
hætti — og hina, sem telja flokks
stjórnina ekki einfæra um að
finna hina réttu línu.
Ætlaði ekki að segja
neitt Ijótt
NEW YORK, 19. nóv. — I um-
ræðum um Kasmírmálið í örygg-
isráðinu í gær jós Mehnon, full-
trúi Indlands, skömmum yfir
Dickson, fulltrúa Breta. Sagði
Mehnon að hinn síðarnefndi væri
leiðinlegur ræðumaður og Bretar
væru ræningjar. Að fundi lokn-
um kom Mehnon til Bretans og
bað hann afsökunar. Hann hefði
ekki ætlað að segja þetta.
Hann lagði til, að 300 millj.
kr. nýir skattar væru lagðir á
þjóðina.
Þeir eru ekki feimnir, þessir
piltar.
Ríkisstjórnin og veðurfarið
Gaman er að aihuga ummæli
postula sannsöglinnar um ágæti
stjórnarstefnunnar, sagði Ólafur.
Um það segir Þjóðviljinn og
Lúðvík:
„Aðgerðir ríkisstjórnarinnar
leiddu til þess, að þátttaka í út-
gerð á síðastliðinni vertíð jókst
um 25%, þegar miðað er við
bátafjölda og róðrafjölda, í sam-
anburði við næsta ár á undan".
„Verða ekki allir að viður-
kenna, að þetta atriði sannar, að
stefna ríkisstjórnarinnar var í
þessu tilfelli rétt, og að þetta
atriði er einmitt veigamesta
atriði í efnahagsmálunum?"
Menn athugi þessi orð:
„róðrafjöldi", — „er einmitt
veigamesta atriðið í efnahags-
málunum“. Þá vita menn það.
Framh. á bls. 18
Fregnir berast nú um það, að líklegt sé, að Kuwatli forseti Sýr-
lands verði látinn fara frá. Rússneskir herforingjar hafa nú
töglin og hagldirnar á stjórn höfuðborgarinnar Damaskus og
ýmsir halda því nú fram, að Kuwatli eigi í vök að verjast.
Myndin var tekin af honum (t.h.) er hann fór til fundar við
Nasser á dögunum og tckur Nasser þarna á móti honum á flug-
vellinum í Kairo.
Fritkkum komu vopnasendingarnar til
Túnis ekki á óvart — segir Dulles
WASHINGTON og PARIS, 19.
nóv. — Einkaskeyti frá Reuter.
— í dag hófust í Washington við-
ræður þeirra utanríkisráðherr-
anna Pineau og Dulles um
vopnasendingar Breta og Banda-
ríkjanna til Túnis.
Áður en fundurinn hófst lét
Dulles svo um mælt við blaða-
menn, að hann vænti þess, að
viðræðurnar leiddu til gagn-
kvæms skilnings Frakka og
Bandaríkjamanna á þessu máli.
Sagði Dulles, að franska stjórn-
arkreppan hefði sennilega átt
einna mestan þótt í því að til
þessa. ágreinings kom með
Bandaríkjamönnum og Frökkum
Hins vegar kvað hann vopna-
sendingarnar til Túnis mundu
styrkja heimsfriðinn.
Nú væri öllum andkommún-
istaríkjum það ljóst, að Bret-
land og Bandaríkin veittu þeim
traust — og þau þyrftu ekki að
leita á náðir kommúnista.
Dulles sagði, að Bandaríkja-
stjórn hefði alla tíð talið J&
franska stjórnin mundi láta Tún-
is vopn í té. Hefði Bandaríkja-
stjórn fullvissað Bourguiba um
að hann fengi vopn frá Vestur-
löndum fyrir 1. október. Þegar
franska stjórnin féll, sagði Dull-
es, að Bandaríkjastjórn hefði
talið Bouruiba á að bíða eftir
vopnunum til 12. nóv., þá mundu
Frakkar áreiðanlega verða reiðu-
búnir til þess að senda vopnin.
Kvað hann bandarískar herflug-
vélar hafa flutt vopn til Lybíu
strax og fresturinn var útrunn-
inn. Hefðu Frakkar sett skilyrði
fyrir vopnasendingum, sem Tún-
isstjórn hefði ekki getað gengíð
að. Bretar og Bandaríkjamenn
hefðu þá ákveðið að senda vopn-
in á eigin ábyrgð. Ekki vildi
Dulles láta uppi hver skilyrði
Frakkar hefðu sett. Sagði hann,
að fulltrúar Vesturveldanna
hefðu ráðgazt um mál þetta
lengi í Washington og Frökkum
hefði alls ekki komið þetta á
óvart. Skoðun sín væri sú, að
Frökkum bæri að útvega Túnis
vopn til varna og vonaðist
hann til að geta haft einhver
áhrif á Pineau í þá átt.
Pineau Iét svo um mælt áður
en fundurinn hófst, að vonandi
tækist þeim Dulles að finna ó-
brigðult ráð til þess að koma i
veg fyrir að bandarísku og
brezku vopnin kæmust í hendur
uppreistarmanna í Alsír. Þá sagði
hann og, að þeir ráðherrarnir
mundu og taka til meðferðar
væntanlegan ráðherrafund í
París svo og vandamálin í Ev-
rópu og löndunum fyrir botni
Miðj arðarhaf sins.
1 ræðu sinni í franska þing-
inu í dag lét Gaillard svo um
mælt, að ósamlyndi Vesturveld-
anna í þessum málum mætti ekki
verða til þess að eins færi í
Norður-Afríku og farið hefði í
löndunum fyrir botni Miðjarðar-
hafsins, þar sem kommúnistar
hefðu getað notað sér óeiningu
Vesturveldanna sér til fram-
dráttar.
Sagði hann að NATO mundi
missa mátt sinn ef bandalags-
rikin gætu ekki haldið náinni
samvinnu á sviði utanríkismála.
Samningum um eld-
flaugastöðvar í Evrópu
verði flýtt
WASHINGTON 19. nóvember.
Einkaskeyti frá Reuter.
DULLES, utanríkisráðh. Banda-
ríkjanna lét svo um mælt á fundi
með blaðamönnum í dag, að
Bandaríkjastjórn mundi rann
saka möguleikana á þvi, að ná
samkomulagi við NATO-riki á
meginlandi Evrópu um að koma
þar upp eldflaugastöðvum og
safna þar birgðum kjarnorku-
skeyta.
Taldi Dulles sennilegt, að
málið yrði tekið til umræðu á
fundi forsætisráðherra NATO-
ríkjanna í París í næsta mánuði.
Sagði hann einnig, að Norstad
yfirhershöfðingi bandalagsins
mundi sennilega reifa málið á
fundinum.
Jafnframt því, sem Dulles lét
í ljós þá von sína að samkomulag
næðist sem fyrst, við sem flest
ríki í máli þessu, tók hann það
fram, að Bandaríkjastjórn mundi
ekki reyna að neyða nein ríki til
þess að verða að óskum Banda-
ríkjanna. Einungis kæmi til
greina að eldflaugastöðvar yrðu
reistar í þeim NATO-löndum,
sem væru fús til þess að ljá land
undir þær og teldu þær nauðsyn
varnarsamtökum lýðræðisþjóð-
anna.
Lét hann þess getið, að Nor-
stad yfirforingi hefði sagt honum,
að Evrópuþjóðirnar mundu taka
þessari málaleitun vel. .
★
Bandaríski varnarmálaráðherr-
ann McElroy skýrði og frá því
Framh. á bls 2