Morgunblaðið - 26.02.1958, Qupperneq 12

12
MORCTJNBLAÐIÐ
Miðvik'udagur 26. febr. 1958
Leiffeétling við irúsögn oi hrokn-
ingi Hjnlto Gnðmundssonor
1 biaðinu ísafoid og Vörður, þ.
15. jan. er frásögn af hrakningi
Hjalta Guðmundssonar, eftir
fréttaritara Morgunblaðsins á
Gjögri.
Frásögn þessi er í sumum at-
riðum rétt en í verulegum atrið-
um svo röng og villandi að furðu
saetir. Samkvæmt henni er það
hrein tilviijun, að Hjalti lét ekki
iíf sitt í þessum hrakningi.
Þetta kemur mér og öðrum
sem til þekkja, skrítilega fyrir
sjónir. Veður var stillt þennan
dag, en mikil ófærð og því þreyt
andi gangandi manni skíðalaus-
um. Ég fylgdist með ferðum
Hjalta þennan dag í simanum,
eftir því er hægt var og vissi því
nokkurn veginn hvernig honum
gekk og vissi því að engin hætta
var á ferðum.
Fréttaritarinn segir, að Hjalti
hafi ætlað að vera kominn í Byrg
isvík 2—3 tímum eftir að hann
fór frá Ásmundarnesi. Hér er um
missögn að ræða. Hjalti lagði af
stað frá Ásmundarnesi kl. 9 um
morguninn. Frá Asparvík gerði
hann mér boð, að fá sig sóttan
að Byrgisvík. Bjóst hann við að
verða r.ominn þangað kl. 3—4,
eða 6—7 tímum eftir að hann fór
frá Ásmundarnesi. Hér munar
þvi rúmlega helming á tímanum.
En nú íer að færast líf í frásögn-
ma. Af henni er ekki hægt að
skilja annað, en að það hafi orðið
fyrir þá einskæru tilviljun, að
Lýffur Hallbertsson datt um stein
inn, að Hjalti bjargaðist og
fannst þarna. Svo aðframkominn
var hann orðinn og kominn í þær
ógöngur „að þar hefði hann fljót-
lega komist í þrot“ eins og frétta-
ritarinn orðar það.
Þegar ég frétti að Ágúst hefði
ekki getað lent í Byrgisvík og

Ungling
vantar til blaðburðar við
Vesfurg. II
Sími 2-24-80
Alsherjaratkvæðagreiðsia
um kjör manna í stjórn og aðrar trúnaðarstöður í Tré-
smiðafélagi Reykjavíkur fer fram dagana 1. og 2. marz
n.k. Kosið verður í skrifstofu félagsins, að Laufásvegi 8.
Kjörfundur hefst kl. 2 e.h. laugardaginn 1. marz og stend-
ur til kl. 10 e.h. Sunnudaginn 2. marz verður kosið frá kl.
10—12 f.h. og frá kl. 1—10 e.h.
Þessir tveir listar eru í kjöri:
A-listi uppstillingamefndar: B-Iisti borinn fram af
Aóils Kemp o. fl.
Benedikt Davíðsson, form.
Jón S. Þorleifss., varaform.
Hákon Kristjánsson, ritari
Elís Kristánsson, vararitari
Sturla Sæmundsson, gjaldk.
Varastjórn:
1. Ásmundur Guðlaugsson
2. Arnþór Sigurðsson
3. Þorgrímur Guðjónsson
Endurskoðendur:
Kristinn Magnússon
Magnús Guðlaugsson
Varaenðurskoðendur:
Halldór Þórhallsson
Kristmundur Jónsson
Trúnaffarmannaráð:
Hallgeir Elíasson
Helgi Þorkelsson
Friðrik Brynjólfsson
Hallvarður Guðlaugsson
Alfreð Sæmundsson
Davíð Grímsson
Jón Sigurðsson,
Bjarnhólast. 3
Magnús Stefánsson,
Garðsenda 13.
Hörðúr Þórhallsson
Árni Gestsson
Elí Jóhannesson
Kristján B. Eiríksson
Varamenn í trúnaðarráði:
Einar Scheving
Kristinn Gunnlaugsson,
Laugarnesv. 100
Ragnar Örn
Gísli Eyjólfsson
Karl Einarsson
Björn Sigurðsson,
Álfhólsv. 10A
Guðni H. Árnason, form.
Kári I. Ingvarsson, varaform.
Eggert Ólafsson, ritari
Þorvaldur Ó. Karlss., varar.
Þorleifur Sigurðsson, gjaldk.
Varastjórn:
1. Einar Ágústsson
2. Sveinn Guðmundsson
3. Steinar Bjarnason
Endurskoðendur:
Sigurgeir Albertsson
Einar Einarsson
Varaendurskoðendur:
Einar Þorsteinsson
Þorkell Ásmundsson
Trúnaffarmannaráð:
Aðils Kemp
Magnús Jóhannesson
Jóel Jónsson
Karl Þorvaldsson
Bergsteinn Sigurðsson
Sigmundur Sigurgeirsson
Einar Ólafsson
Guðmundur Sigfússon
Ásmundur Þorkelsson
Guðmundur Magnússon
Sigurður Guðmundsson
Guðmundur Gunnarsson
Varamenn í trúnaðarráði:
Reynir Þórðarson
Július Jónsson, Grettisg. 19a
Sigurður Bjargmundsson
Magnús V. Stefánsson,
Ránarg. 33A
Geir Guðjónsson
Guðjón Guðjónsson
KJÖBSTJÓBN.
farið á bátnum til Veiðileysu,
bað ég Veiðileysumenn að fara
mó.ti Hjalta og hafa með sér
skíði til að létta honum göng-
una. Þetta gerðu þeir fúslega.
Ekki veit ég með vissu hvað
lengi þeir höfðu farið þar til þeir
mættu Hjalta. Lætur nærri að
það hafi verið um 1 klukkustund.
— Hjalti gizkaði á að það mundi
hafa tekið sig tvo tíma að kjaga
það í ófærðinni. — Var hann þá
orðinn þreyttur eftir hvíldarlítið
ferðalag, en að öðru leyti vel á
sig kominn, vel heitur og þurr.
Enda hafði hann komið við í
Kaldbak og fengið þar ágæta mál
tíð og hvílzt lítils háttar. — Um
hó og köll þeirra og væl Hjalta
veit ég ekki. Hafði ekki heyrt það
nefnt fyrr en ég sá það í biaðinu.
En þarna hagar svo til, að menn
geta varla farið á mis, því sjór
gengur víðast fast að fjallsrótum.
Um slíkt leyti og Veiðileysu-
menn mættu Hjalta kom Ágúst
Lýðsson á trillunni og stökk þá
Hjalti út í bátinn. Flutti Ágúst
Óska eftir að komast i sam
band við
hjúkrunarkonu
eða stúlku með hliðstæða
menntun. Tilb. se:.dist blað
inu fyrir föstudagskvöld —
merkt „Hagkvæmt —
8570“. —
. . . &
smpautgcrb rikisins
SKJALDBREIÐ
fer til Arnarstapa, Óiafsvíkur,
Grundarfjarðar, Stykkishólms og
Fiateyjar n. k. mánudag. — Vöru-
móttaka í dag og árdegis á morg-
un. Farseðlar seldir árdegis á
laugardag. —
har.n yfir á Gjögur. Frá Gjögri
kom Hjalti svo heim til sín um
kvöldið. Var hann þá vel hress,
en þreyttur sem eðlilegt var. Þeg
ar hann stökk út í bátinn skall á
hann bára, svo að hann blotnaði
í fætur. Varð honum því nokkuð
kalt á leiðinni yfir fjörðinn, því
frost var töluvert. — Daginn eft-
ir heimkomuna hafði hann hægt
um sig, var með þreytulopa í fót-
um. Að öðru leyti varð honum
ekki meint af ferðinni. Á jóladag
var hann það hress, að hann tók
að verulegu leyti af mér útiverk
og gegningar.
Þannig er þessi hrakningasaga
af Hjalta rétt sögð. Það er ekki
hægt að kalla það hrakning þó
menn verði þreyttir með eðlileg-
um hætti, þegar ekkert bjátar á.
Það hefði fremur mátt segja, að
hann hefði sloppið við hrakning
heldur en hitt. Ef Hjalti hefði
ekki komizt nema að Veiðileysu
þetta kvöld hefði hann annað-
hvort orðið að sitja þar um kyrrt
daginn eftir eða halda áfram ferð
sinni í bráð-ófæru veðri, sem var
á aðfangadag jóla. Því að ásetn-
ingur hans var að ná heim fyrir
jólin, ef mögulegt væri. Við urð-
um því fegin heimkomu hans, því
veður voru válynd, en dagar
stuttir og hann einn á heimleið
um langan veg.
Bæ, 11. febr. 1958.
Guffra. F. Valgeirsson.
Hveitipokar —
S trásykurspokar
Seljum næstu daga tóma
hveiti- og strásykurspoka.
Eru mjög hentugir í rúm-
fatnað. Vei-ð: 20 hveitipok-
ar kr. 7ö,00. — 25 strásyk-
urspokar kr. 75,00.
K A T L A h.f.
Höfðatúni 6.
BEZT AÐ AVGLÝSA
t MORGVKBEAÐIIW
I Ð J A, f'éíag verksiniðjufólks
Félagsfundur
Iðja, félag verksmiðjufólks, heldur félagsfund
miðvikudaginn 26. febrúar 1958, kl. 8.30 e.h. í Al-
þýðuhúsinu við Hverfisgötu, inngangur frá Hverfis-
götu.
DAGSKRÁ:
1. Félagsmál.
2. Önnur mál.
Félagar! Fjölmennið réttstundis.
Stjórnin.
Rafvirkjar — Húsbyggjendur
Við eigum fyrirliggjandi eftirfarandi raflagnaefni:
Rafmagnsrör (járn) %“, lVz" og 2”.
Rafmagnsrör plast, %”
Ídráttarvír l,5q — 2.5q — 4q — 6q, lOq.
Varhús, NDZ, Kl, KU, Klll, KIV og KV
Vartappar, flestar stærðir
Vatnsþéttir — lampar f. þvottahús,
Handlampar, 6 tegundir
Vinnusólir f. 6 perur
Gúmmíkapall 2x0, 75q — 2xlq — 2x1, 5q —3x2, 5q
— 3x4q — 4x1, 5q & 4x2, 5q.
Rofar og tenglar, ýmsar tegundir
Loft-, vegg- og rofadósir
Bjölluvír og þrýsti
Flúrskinsperur 24” og 48”
Flúrskinsstartarar,
Perur 6 — 12 — 32 — 110 og 220 volta
og ótal margt fleira.
Ef eitthvað vantar þá lítið fyrst til okkar.
Vé/o- og Raftækjaverzlunin ht.
Tryggvagötu 23 —— Sími 18279
— Um aíbrotavalda
Frh. af bls. 11
á yfirborðinu. Hið góða og gagn-
lega, sem vegur á móti, lætur
oft lítið yfir sér. í þjóðfélögunum
virðist vera þung undiralda
vandamála, sem menn búa sjálfir
til, en fá ekki við ráðið. í þá átt
benda kröfur um fleiri betrunar-
skóla, taugasjúkrahús, gcffveikra-
hæli og fangelsi (effa vinnubiiffir)
sem verffa að fara vaxandi ef
þörfinni á aff verffa fullnægt aff
dómi sérfróffra manna.
Spyrja má aff þvi hvaff geri
gæfumuninn í lífi manna. Til eru
mörg svör við þeiri'i spurningu
og sýnist sitt hverjum. Væri langt
mál að ræða jafnvel þau helztu
þeirra. Hér skal aðeins dvaiið við
eitt, sem miklu máli skiptir í
þessu samhengi.
Það er reynsla margra einstakl
inga og jafnvel þjóðfélaga að með
ferð áfengisins gerir oft gæfumun
inn. Mörg hinna óheilbrigðu
áhrifa, sem að framan er getið,
leiða menn ekki út á afbrota-
brautina fyrr en áfengið kemur
til sögunnar.
Áfengisbölið á rætur sínar að
rekja til þess að allmargir þola
áfengi ekki. Þeir eitrast af pví,
sýkjast og spillast. Aðrir nota
vínföng í óhófi, þótt þeir fái við
ráðið og þoli áfengi sæmiíega.
En þegar maffurinn er orffinn
þræll áfengisins, fylgir einnig
önnur ógæfa: Fátækt og skortur
á nauðsynjum, friðleysi á heimil-
um, atvinnutjón, skylduvan-
ræksla, tortryggni og vantraust
annarra manna, líkamleg og and-
leg vanlíðan aðstandenda, sjúk-
dómar og heilsuleysi fyrir aldur
fram, stundum skilnaður hjóna
og upplausn heimilisins, stundum
geðbilun eða afbrot og í sumum
tilfellum sjálfsmorð eða bráður
dauði mannsins sjálfs af slysum
eða áfengiseitrun. Margt er enn
ótalið, en ekkert oftalið af þeim
afleiðingum sem sóciólogisk vís-
indi hafa fundið í farvegi áfeng-
isins. Ofangreind fyrirbæri koma
stundum fyrir eitt og oitt eða fá
saman. En þau eru líka alloft
samtvinnuð í eina mikla flækju,
sem vefst ekki aðeins fyrir fótum
einnar kynslóðar, heldur geta „au
einnig valdið böli kynslóð eftir
kynslóð.
Það, sem hér segir um áfengis-
bölið, tekur auðvitað ekki til
þeirra, sem nota áfengi svo i hófi
að ekki verði neitt mein að. En
það krefst athygli þeirra, sem
halda áfengi að öðrum og leiða
þá út á braut drykkjuskapar.
Þeir geta valdið böli. sem þeim
endist ekki aldur til að sjá fyrir
endann á. Margir ungir menn,
sem á ógæfubrautinni lenda,
fremja sitt fyrsta afbrot í ölæðis-
kasti. Svo virðist sem áfengið sé
hinn sterkasti afbrotavaldur, sem
til er í vestrænum þjóðfélögum.
Ef ráðamenn þjóðanna hafa
nokhrar mætur á æskunni, þá
er ekki til of mikils mælzt að
þeir horfist í augu við þetta. Og
víðtækari ráðstafanir þyrfti að
gera en þegar hafa gerðar verið
til verndar æskunni. Hvort for-
ystumenn þjóðarinnar nota sjálf-
ir áfengi eða ekki, kemur því
máli ekki við svo framarlega sem
þeir gefa ekki illt fordæmi með
því.
Þaff er staðreynd að eldri kyn-
slóffin níðist á æskunni meff brot-
um á núgildandi ákvæðum laga
(þó ekki öllum, áfengi er t. d.
aldrei auglýst) án þess aff hafizt
sé handa. Lágmarkskrafan til
þess að bæta dálítið úr bölinu er
að innleiða skömmtun áfengis á
réttlátan, skynsaman og refja-
lausan hátt, Með því er mönnum
ekki að neinu leyti gert rangt til,
en minna áfengi myndi þá lenda
í höndum barna og unglinga en
nú er raunin á og minna illt
myndi af hljótast. Þetta er ekki
út í bláinn. Reynsla Svía sannar
að skömmtun hefir áhrif til góðs,
en skefjalaus sala leiðir til auk-
innar spillingar og stórtjóns i
röðum hinnar uppvaxandi kyn-
slóðar.
Jóhann Hannesson.