Morgunblaðið - 20.11.1958, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 20.11.1958, Blaðsíða 6
6 MORCinSBLAÐlÐ Fimmtuclagur 20. nóv. 1958 KOSNINGABARDAGINN í FRAKKLANDI EFTIR fáa daga, eða hinn 23. nóvember, fara fram kosningar í Frakklandi. Það er hinn fyrri af tveimur kjördögum, eins og skýrt hefur verið frá áður í grein á þessum stað í blaðinu. Kosningafyrirkomulagið er þann ig, að nái frambjóðandi ekki hreinum meirinluta við fyrri umferð, fara fram nýjar kosn- ingar 8 dögum seinna og vinnur þá sá, sem flest fær atkvæði. — Kosningafyrirkomulagið er byggt upp á einmenningskjör- dæmum og þingsæti eru 465 að tölu. Frambjóðendur eru um 3000 í Frakklandi. Margir voru allseinir til framboðs og stóðu frambjóðendur sums staðar í biðröð fyrir framan ráðhúsin, sama kvöld og framboðsfrestur rann út. Þótti það óvenjuleg sjón að sjá frambjóðendur standa þannig í biðröð líkt og um vöru- skort væri að ræða í einhverri verzlun. En alldýrt er þetta fyr- ir frambjóðendurna, því bæði þurfa þeir að leggja fram nokk- urt tryggingarfe og eins mun áróðurinn vera aJlkostnaðarsam- ur fyrir marga þeirra og er talið að sumir verði þar mikið að leggja fram persónulega vegna þess, að flokkarnir sjálfir eða flokkssamtökin hafi ekki nægi- legt fjármagn til þess að greiða kostnaðinn fyrir frambjóðend- urna. ★ Fyrir utan hina 3000 fram- bjóðendur er um að ræða 3000 varamenn. Það er nýmæli í kosningalögum de Gaulles. Hver frambjóðandi tilnefnir sinn vara- mann og verði þingmaður ráð- herra kemur varamaðurinn í hans stað. Ekki er til þess ætlazt að neinar kosningar fari fram á milli hinna reglulegu kjördaga í Frakklandi. Franski innanríkisráðherrann gaf á dögunum nokkurt yfirlit um frambjóðendurna og sagði þá m. a., að meðalaldur þeirra væri 50 ár. En þingmenn á því þingi, sem rofið var, voru til jafnaðar milli sextugs og sjötugs. Það vekur athygli að aðeins 65 kon- ur bjóða sig nú fram, en við síð- ustu kosningar í Frakklandi voru 500 konur í framboði. ★ De Gaulle hefur gersamlega bannað að nafn hans væri á nokkurn hátt notað í kosningun- um. Ekki má tala um Gaullista eða annað þvílíkt. De Gaulle telur sig standa fyrir utan og ofan alla flokka en þrátt fyrir þetta er nafn hans óhjákvæmi- lega oft nefnt í áróðrinum. Sum- ir frambjóðendurnir bera stöð- ugt á sér myndir, þar sem þeir við eitthvert tilvik hafa verið ljósmyndaðir ásamt með hers- höfðingjanum, og það þykir hafa góð áhrif á fólkið að geta sagt frá einhverjum gömlum endur- minningum um síg og de Gaulle. Jafnvel andstæðingar hans hafa gripið til þessa ráðs. Er dregið allmjög dár að þessu í Frakk- landi og þykir sem ýmsir hafi þarna lagzt nokkuð lágt. ★ Erlendir stjórnmálafréttaritar- ar, sem nú eru í Frakklandi og fylgjast með kosningunum, segja að svo líti út sem ekki sé um aðra menn að ræða í Frakklandi en tóma Gaullista. Hitt sé svo aftur annað mál, að þeir þykist skiptast í ýmsa flokka, en allir eiga þeir þó sammerkt um það, að telja sig dást að de Gaulle og vera fylgismenn hans. Komm- únistar eru hér eina undantekn- ingin. Allar kosningasamsteypur eru bannaðar til þess að með þeim hætti sé ekki hægt að fara í kringum kosningalögin. — De Gaulle er sagður hafa bannað einum helzta foringja hinna gömlu Gaullista, Soustelle, að ráðgera nokkurt samband við hægri menn eftir kosningarnar og nú koma Gaullistar fram sem eins konar miðflokkur milli rót- tækra manna til hægri og vinstri. Með þessu ætla þeir svo að létta de Gaulle það nlutverk að verða sá dómari, sem deilir og drottn- ar eftir kjördaginn. ★ Eitt er það sem fregnritarar benda á og það er að nú vilji hélzt enginn frambjóðandi kann- ast við fortíð sína í sambandi við hið svonefnda fjórða lýð- veldi, sem leið undir lok með valdatöku de Gaulles. Nú vilja allir afsaka sig og telja sig þar hvergi hafa nærri komið, en ig það dæmi að herráðsforingi Massus þess, sem forgöngu hafði fyrir byltingu fallhlífahermann- anna í Alsír, býður sig fram í París, en mótframbjóðandinn er einnig úr röðum hinna svo- nefndu Gaullista. Sá glundroði, sem ríkir milli hægriflokkanna, ætti að gefa þeim vinstri nokkru meiri von- ir, en það er sízt af öllu nokkur eindrægni í þeirra herbúðum. Sumstaðar er það þó svo, að hin- ir svonefndu sósíalistar, sem eru í flokki Mollets, telja sig hafa miklar vonir, vegna þess að al- menningur líti á að þeir séu einu andstæðingarnir, sem geti lagt frambjóðanda kommúnista að velli. Annars er almennt búizt við, að kommúnistar muni mjög tapa í kosningunum vegna þess kosningafyrirkomulags að hafa HIN NÝJA SAHARA. Þannig hugsar hollenzka blaðið Groene Amsterdammer sér hina stjórnmálalegu eyðimörk í Frakklandi ettir kosningarnar, þegar ekki verði þar nema tómir Gaullistar, sem ráði lögum og lofum. þeirra sé framtíðin í hinu nýju fimmta lýðveldi de Gaulles. — Frökkum þykir margt í þessu sambandi broslegt nú þessa dag- ana. Nokkrir eru það þó, sem hafa syo „svarta“ fortíð í stjórn- málunum, að þeir geta ómögu- lega þvegið hana af sér og eru þeir þá kallaðir „hinir fyrrver- andi“ og þykir sú nafngift engan veginn góðs viti nú í kosninga- bardaganum. Sums staðar er fylgzt með kosningaúrslitum af sérstakri at- hygli vegna þess, að frambjóð- endurnir gefa þá sérstakt tilefni til þess. í bænum Biarritz býður sig fram Thomazo ofursti, sem nefndur er „leðurnefið", en hann varð landsstjóri á Korsíku, eftir að Gaullistar hrifsuðu til sín völd þar í vor. Sá sem er aðal- andstæðingur hans í Biarritz er borgarstjórinn þar I borg, en hann telur sig einnig vera fylgis- mann de Gaulles. Nefna má einn- einmenningskjördæmi og er jafn- vel búizt við að þeir muni tapa um 100 sætum og fá aðeins 40 þingmenn. Talið er að Poujad- istum muni einnig stórlega fækka. ★ Eitt af því, sem talað er um nú í Frakklandi, að sögn fregn- ritara þar, er að de Gaulle ótt- ist ekkert meira en það, að vinstri mennirnir verði svo gersamlega undir, að fylgismenn hans sjálfs fái algera yfirhönd en hann verði þá fangi þeirra og bandingi. Þeir sem þannig tala telja að de Gaulle hræðist Soustelle mest, ef til slíks kæmi. Þess vegna segja sumir að de Gaulle geri allt sem í hans valdi standi til þess að ýta undir Mollet og fylgismenn hans. Hvernig sem þessu öllu raun- verulega er varið, þá er auðséð að mikið gengur nú á í Frakklandi og er ekki séð fyrir endann á því. Kosningarnar virðast hafa á sér að sumu leyti kynlegan blæ og broslegan. En hvað sem því líður, þá er það ómótmælanleg staðreynd, að nú hlýtur að hefj- ast nýr kapituli í sögu Frakk- lands, sá sem kenndur er við fimmta lýðveldið, enn þá er eft- ir að vita, hvort sá kapituli verð- ur farsælli en sá fyrri, sem var kenndur við fjórða lýðveldið og endaði svo hryggilega sem raun varð á. A¥ ♦ * BRIDCE ♦ * *¥ AÐ FJÓRUM umferðum loknum í tvímenningskeppni Bridgefé- lags kvenna er staðan þessi: Ósk — Guðrún 761 Eggert Benónýsson og Guðlaug- Hugborg — Vigdís 739 ur Guðmundsson A — V og þar Margrét — Laufey 726 gengu sagnir þannig: Louisa - - Dorothe 704 Unnur — - Steinunn 694 Vestur Norður Austur Suður Kristín - — Sigríður 685 Pass Pass Pass 3 lauf Petrína — Sigríður 685 Pass 3 spaðar Pass 3 grönd Sigríður — Hanna 678 Pass 4 tíglar Pass 5 tíglar Fimmta umferð fer fr asn ann- Pass 6 tíglar Allir pass að kvöld í Sjomannaskólanum og hefst kl. 8. Úrslit í 4. umferð í sveita- keppni I. fl. hjá Tafl- og Bridge- klúbbnum urðu að: Hákon vann Horð 90:22 Ingólfur vann Sigurleif 58:26 Svavar jafnt Reimar 49:52 Hafsteinn jafnt Sófus 41:41 Björn jafnt Harald 36:34 Úrslit í 5. umferð: Sófus vann Björn 63:34 Ingólfur vann Hafstein 51:32 Hákon vann Sigurleif 42:30 Savar vann Harald 84:17 Hörður vann Reimar, sem ekki mætti til leiks. 1 8. umferð í sveitakeppni Bridgefélags Reykjavíkur urðu úrslit þau, að: Hörður vann Hall 51:42 Stefán jafnt Sigurhjört 60:59 Ásbjörn jafnt Ólaf 49:47 Hilmar v. Þ: Bergmann 97:60 Elín vann Guðrúnu 87:52 Sveinn vann Unni 64:44 Marinó vann Agnar 87:61 Vigdís v. Þ. Thorlacius 63:43 Úrslit í 9. umferð urðu: Hörður vann Unni 71:25 Ásbjörn vann Elínu 63:36 Stefán jafnt Hall 46:44 Agnar vann Ólaf 71:64 Sigurhjörtur v. Hilmar 59:40 Vigdís vann Marinó 69:40 Sveinn v. Þ. Bergmann 78:54 Guðrún v. Þ. Thorlacius 61:55 Þessum hluta keppninnar er því lokið og fjórar efstu sveit irnar, sveitir Harðar Þórðarson- ar, Ásbjörns Jónssonar, Sigur hjartar Péturssonar og Stefáns Guðjohnsen. keppa um titilinn Hefst sú keppni n. k. þriðjudags- kvöld. Einnig hefst þá um leið tvímenningskeppni fyrsta flokks og ber að tilkynna þátttöku til stjórnar B. R. Spilið er hér fer á eftir kom fyrir í leik milli sveita Stefáns Guðjohnsen og Sigurhjartar Pét urssonar í sveitakeppni Bridge- 1 Ú'ÆSÍ&ZElL j skrifar ur daglega hfinu j í læknabiðstofu. EG sat í biðstofu eins af lækn- um bæjarins fyrir skömmu. Skammt frá mér sat ung kona með litla dóttur sína. Telpan var hin rólegasta, skoðaði blöð og spjallaði við mömmu sína: Af hverju ... af hverju? spurði hún í sífellu. Aldrei hvernig eða til hvers, frekar en önnur börn. Móðirin sat fremst á stólbrún- inni, iðaði öðru hverju í sætinu og einu sinni, þegar sjúklingur var búinn að vera lengi inni hjá lækninum, stundi hún við. Þetta var sýnilega húsmóðir, sem eins og allar aðrar húsmæður og mæð- ur hafði ótal störf, stór og smá, á sinni könnu, og nú mátti hún ekki vera að því að sitja þarna í biðstofunni lengur. Ef til vill hafði hún skilið uppvaskið eftir, til að koma í tæka tíð til læknis- ins. Mig langaði til að segja við hana, að nú væri hún þó búin að ná því marki, og nú skyldi hún bara halla sér aftur á bak í sæt- inu, skoða blað eða nota þessar dýrmætu mínútur til að spjalla við Htlu dótturina, sem var í bezta skapi og þurfti á athygli móður sinnar að halda. Móðir hefur víst aldrei of mikinn tíma fyrir barnið sitt í öllu þessu ann- ríki í veröldinni. Mig langaði til að minna hana á, að hún kæmist ekkert fyrr að, þó hún iðaði í sætinu, og að hún yrði áreiðan- lega miklu viljugri við uppvaskið hugsa um það, hversu mörg okk- ar iða í sætinu og slíta taugunum að óþörfu, ef við þurfum að bíða einhvers staðar eða bara ef strætisvagninn okkar tefst við rautt ljós. Hvíldarstundirnar yrðu ekki svo fáar hjá þeim, sem daglega þurfa að fara langar leið- ir í strætisvögnum, ef þeir höll- uðu sér aftur á bak í sætunum, önduðu rólega og slepptu öllum félags Reykjavíkur. Við annað borðið sátu þeir Gunnar Pálsson og Ingólfur Isebarn N — S og A G 6 4 A 3 D G 10 9 6 5 7 * K 10 5 2 ¥ KD G 74 ♦ — * 10 8 5 4 N * 9 8 7 ¥ 10 9 5 V A ♦ A 8 4 2 S *D92 D 3 8 6 2 K 7 3 A K G 6 3 Austur lét út hjart.a 10 og spil- ið vannst með því að kasta hjarta 3 í laufakóng, „svína“ spaða og trompa svo spaða í borði og A—V fengu aðeins á trompásinn. N—S fengu því 1370 fyrir spilið. Á hinu borðinu sátu þeir Stefán Guðjohnsen og Jóhann Jóhanns- son N—S og Sigurhjörtur Péturs- son og Ewald Berndsen A—V. Sagnir gengu þannig: Vestur Norður Pass 1 tígull Pass 2 tíglar Pass 3 grönd Austur Suður Pass 2 lauf Pass 3 tíglar Allir pass á eftir, ef hún hvíldi sig þessa áhyggjum þessa stund. Þeir stund og létti af sér öllum áhyggj um. En hvað kom mér þetta við? í Bara halla sér aftur á bak og prjóna NÆSTA sæti sat fullorðin kona með prjónana sína. Hendurnar á henni sýndu, að hún er ekki vön að sitja með þær í skauti. En nú hallaði hún sér aftur á bak í sætinu, prjónaði og brosti öðru hverju að skemmti legum spurningum barnsins. Hún naut sýnilega þessarar rólegu stundar. Þetta varð til þess að ég fór að fengju að minnsta kosti meira fyrir þessa 1,75 en ökuferðina milli tveggja stöðva. Þeir sem eiga erfitt með að sitja rólegir, án þess að hafa eitt- hvað fyrir stafni, ættu að fá sér prjóna eins og konan á lækninga- stofunni. Það virðist alltaf ein- hver værðarsvipur yfir konum, sem sitja og prjóna. Ég er næst- um viss um að konur sem prjóna þjást miklu sjaldnar af tauga- þreytu en aðrar. Og svo skyldi konan á biðstofunni einmitt hafa verið á leið til læknisins til að fá „eitthvað róandi“! Austur lét út hjarta 10 og A—V fengu 5 slagi eða 100 fyrir spilið. Sveit Sigurhjartar fékk því alls 1470 fyrir spilið eða 9 punkta. Hljómleikar kammermúsik- klúbbsins FIMMTU hljómleikar Kammer- músíkklúbbsins voru í samkomu sal Melaskólans s.l. sunnudags- kvöld. Leikið var divertimento fyrir stroktríó eftir Mozart og þriðji Brandenborgarkonsert Bachs. Hljómleikar Kammer- músíkklúbbsins eru hverju sinni viðburður í tónlistarlífi bæjars- ins og voru þessir ef til vill meðal hinna ánægjulegustu. Klúbburinn hefir nú ráðist í það stórverk að flytja hér alla Brandenborgarkonserta Bachs, en þessi meistaraverk hafa aldrei áður verið flutt hér. Trió Björns Ólafssonar (B.Ó. Einar Vigfússon og Jón Sen) lék hið fagra tríó Mozarts en kammer- hljómsveit úr Sinfóníuhljómsveit íslands undir stjórn Björns Ólafs sonar lék Brandenborgarkonsert- inn. Dr. Páll ísólfsson talaði á und- an hljómleikunum og sagði meðal annars sögu hinna merki- legu tónsmíða Bachs, er hlotið hafa í heild nafnið Brandenborg- arkonsertarnir. Var ræða Páls ánægjulegur inngangur að þess- um einstæðu tónleikum. Salur Melaskólans var þéttskipaður áheyrendum og linnti ekki lófa- klappi fyrr en hljómsveitin hafði fallist á að endurtaka hálfan kon- sertinn, allan Brandenborgar- konsertinn. Slíka framtakssemi ber að þakka og meta. Vikar.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.