Morgunblaðið - 17.04.1959, Blaðsíða 8

Morgunblaðið - 17.04.1959, Blaðsíða 8
8 MORGVTSHT. Afílfí Föstudagur 17. apríl 1959 Christian Herter líklegasti eftirmaður Dullesar, er vin- sæll brautryðjandi alþjóðasamstarfs CHRISTIAN Herter, sem nú er talinn líklegastur eftirmað- ur Dullesar í embætti utanríkis- ráðherra er einnig veikur mað- ur. Hann hefur þjáðst af mjög kvalafullri liðagigt, sem hefur orðið þess valdandi, að hann hef- ur áður orðið að láta af mikil- vægum embættum. Er hann gegndi utanríkisráðherraembætt inu í forföllum Dullesar þurfti hann fyrir nokkru að mæta fyrir bandarískri þingnefnd og skýra fyrir henni nauðsyn á aukningu efna'nagsaðstoðar við önnur lönd. Herter þessi 198 sentimetra grann vaxni risi, þurfti þá að styðjast við hækjur, er hann gekk úr bifreið inn í fundarsalinn. Þrátt fyrir þennan sjúkdóm, sem er þrálátur og þjáningarfullur var málflutningi hans fyrir þing- nefndinni viðbrugðið og kom þar enn sem fyrr í Ijós, hve áhrifa- mikill og vinsæll Herter er með- al þingmanna. Christian Herter hefur um langt skeið verið einn allra fremsti tálsmaður alþjóðasam- starfs í Bandaríkjunum. Hann átti mikilvægan þátt í því ásamt fleiri ágætum bandarískum stjórnmálamönnum að brjóta á bak aftur á fáum árum hina hættulegu og tortryggnu einangr unarstefnu sem einmitt átti mest ítök í flokki hans, Republikana- flokknum. Verður að álíta vina- þjóðum Bandaríkjanna það mikil væga tryggingu, ef hann fær að verða áhrifamestur í framtíðinni um utanríkisstefnu Bandaríkj- anna. H erter er af þýzkum ættum. Afi hans tók sem ungur rót tækur maður þátt í febrúarbylt- ingunum í Þýzkalandi 1848, en þegar konungseinvaldið barði uppreisnina niður, flúði hann með fjölskyldu sína til Bandaríkj anna, sem þá voru land frelsisins í augum Evrópubúa. Þar efnaðist hann vel sem húsameistari. For- eldrar Herters stunduðu bæði listnám í París fyrir aldamótin ! og þar fæddist hann á | bakka Signu 2. marz 1895 og er i því nýlega orðinn 64 ára. Dvaid- ist hann með foreldrum sínum j í París til 10 ára aldurs og talar ] frönsku þar af leiðandi eins og innfæddur. Hann gekk í skóla bæði austan og vestan hafs m.a. á hinn fræga Harvard-háskóla, en var reikull í rásinni, um hvað hann ætti að leggja fyrir sig. Úrslitum réð, er hann var að læra byggingarlist við Columbia- háskólann í New York, að hann hitti gamlan skólabróður sinn sem starfandi var í utanríkis- þjónustunni og lýsti sá fagurlega fyrir honum hinu tilbreytinga- ríka starfi sínu. Ákvað Herter þá áð snúa sér að því starfi. Þetta var á árum fyrri heimsStyrjaldar innar og Herter hafði ekki feng- ið inngöngu í herinn vegna þess hve hávaxinn hann var og talinn 16 kg. of léttur fyrir þá líkams- hæð. En hann fékk inngöngu í utanrikisþjónustuna og var skip- aður lágt settur ritari sendiráðs- ins í Brússel í Belgíu, sem þá var hernuminn af Þjóðverjum. Þá gerðist það allt á sömu stundu, að nokkrir starfs- menn sendiráðsins voru fjarver- andi og sendiherrann og fulltrúi hans veiktust. Leiddi það til þess, U ngling vantar til blaðburðar í eftirtalið hverti LYNGHAGA 6 herb. íbú&arhœð alveg ný og sérstaklega vönduð, til sölu við Rauðalæk. Stærð um 160 ferm. Sér hitalögn og bílskúrsréttindi. STEINN JÓNSSON, HDL., lögfræðiskrifstofa — fasteignasala. Kirkjuhvoli — Símar 19090 — 14951. Skrifstofustúlka Innflutningsfyrirtæki óskar eftir að ráða til sín stúlku til að annast innlendar og erlendar bréfa- skriftir. Lysthafendur sendi nöfn sín og símanúmer auk upplýsinga um kunnáttu og fyrri störf í Póst- hólf 95. Reykjavík. Gott iðnaðarhúsnœði á góðum stað í bænum er til leigu. Hiis- næðið er um 130 ferm. — Tilboð sendist afgr. blaðsins fyrir mánudag merkt: „Húsnæði — 5985“. jf Christian H e r t e r er myndarlegur maður, 198 sentimetrar. að hinn 22 ára piltur var skipað- ur charge d’affaires og yfirmað- ur sendiráðsins. Hann hafði ekki setið í því embætti nema skamma stund, þegar Bandaríkin drógust inn í styrjöldina og féll þá á hans herðar, að sjá um flutning sendiráðsins til hlutlauss ríkis, Svisslands. Öll forusta í þeim mál um heppnaðist honum svo vel, að hann fékk lof fyrir. Aðeins eitt óheppilegt atvik kom fyrir á járnbrautarferðinni til Sviss- lands. Þýzkir lögreglumenn vildu ekki trúa því, að þessi ungl ingur væri sendiherra og mun- aði minnstu, að þeir létu skjóta hann sem njósnara. Að stríðslokum sat hinn ungi maður Versala-friðarráðstefn- una, sem ritari bandarísku sendi nefndarinnar, en það urðu hon- um svo sár vonbrigði, þegar ein angrunarsinnarnir á Bandaríkja þingi fengu hindrað, að Banda- ríkin gerðust aðiljar að Þjóða- bandalaginu, að hann fékk sig fluttan í fjáx’málará^uneytið. Þar varð hann aðstoðarmaður Hoov- ers, sem síðar varð forseti. Þegar hann fór til Evrópu með hjálp til handa fórnarlömbum hungurs- neyðarinnar, sem þá hrjáði mörg Evrópulönd. Varð hann vitni að miklum skelfingum t.d. þegar hann heimsótti Sovét- ríkin, en þar hafði hungrið fellt um milljón manns. Herter sneri síðan að blaða- mennsku, ritstýrði útbreiddu íþróttablaði. Hann var búsettur í Boston og flutti fyrirlestra við og við um stjórnfræði við Har- vard-háskólann. Hann sat á ríkis þingi Massashusetts 1931—1942 síðast sem forseti þess. Arið 1942 var hann kosinn í fulltrúadeild Bandaríkja- þings og hóf þar með 10 ára þing mennskuferil, sem varð með óvenjulegum glæsibrag. Má rétt geta þess, að tvö ár í röð kusu samtök blaðamanna í Bandaríkj- unum hann sem vinsælasta og fremsta þingmann fulltrúadeild- arinnar. Áhugi hans beindist að %tan- ríkismálum og tilheyrði hann fá ■ mennum hópi alþjóðlega sinn- aðra republikana, en einangrun- arstefnan var enn rík í þeim flokki fram yfir styrjöldina. Þegar að því kom, að hinir ábyrgu stjórnendur Bandaríkj- anna sáu fram á það upp úr seinni heimsstyrjöldinni, að þeim bæri sú skylda gagnvart framtíð- inni að veita hinum stríðshrjáðu þjóðum stórfellda uppbyggingar- aðstoð, ráku hinir afturhalds- samari þingmenn upp rama- kvein og þóttust varla mega sjá af neinu fé úr pyngju sinni. | Beitti Christian Herter sér þá fyr ! ir því, að vísu gegn harðri mót- spyrnu, að 19 þingmenn úr báð- um flokkum og öllum- flokksörm um fóru undir leiðsögn hans í langt ferðalag um alla Evrópu, til að kynna sér ástandið með I eigin augum. Er nú álitið að þessi för hafi framar öllu öðru orðið til að bræða hjörtu hinna harð- soðnu stjórnmálamanna og þar með hafi skapazt grundvöllur Marshall-hjálparinnar. Á þing- mennskuárum sínum sat Herter í utanríkismálanefnd Republik- anaflokksins, en formaður henn- ar var John Foster Dulles. Tókst með þeim vinátta sem haldizt hefur æ síðan. Árið 1952 ákvað Herter að láta af þingmennsku og bjóða sig fram í kosningum um ríkisstjóra embættið í Massashusetts. Bigr- aði hann með allmiklum atkvæða mun frambjóðanda Demokrata. Paul Dever, sem þó hafði gegnt embættinu að undanförnu. Var Herter vinsæll í því embætti, en neyddist til að láta af störfum eftir fjögur ár vegna liðagigtár, sem þjáði hann. Ibyrjun árs 1957 var hann skipaður aðstoðarutanrik- isráðherra, hægri hönd Dullesar og bundu margir andstæðingar Dullesar þær vonir við þá skipun, að Herter væri svo mikill persónuleiki, að hann myridi ekki hlíta í öllu ráðum Dullesar, heldur leita nýrra leiða og reyna að hefja sig upp fyrir hann. Slík- ar bollaleggingar voru þó byggð- ar á alröngum forsendum, því að sjaldan hefur samstarf milli tveggja manna verið betra én milli þeirra, enda hafði Dulles oft fylgt ráðum hans fyrir skipan hans í embættið. Herter starfaði af trúmennsku í utanríkisráðu- neytinu og bar lítið á honum út á við. Þá fóru andstæðingarnir að tala um það, að hann hefði brugðizt vonum þeirra og koðn- að niður fyrir Dulles. Er ekki laust við að almenningur fengi af þessu það álit á Herter, að hann yrði ekki líklegur eftirmað- ur Dullesar. Við veikindaforföll Dullesar á þessu ári, tók Herter að sér forustu utanríkisráðuneyt isins sem settur ráðherra. Hefur hann komið mjög við sögu í við- ræðum utanríkisráðherra Vestur veldanna um samstöðu í samn- ingum við Rússa og þykir hafa gegnt hlutverki sínu með ágæt- um. Christian Herter giftist 1917, Carolinu Pratt, sem var erfingi mikilla auðæfa, sem hluthafi í Standard Oil félaginu volduga (ESSO). Eru þau forrík og hefur hjónaband þeirra verið farsælt og hamingjuríkt. Þau eiga þrjá syni og eina dóttur, sem öll eru gift og eiga mörg börn. Elísabet Sigríður Geir- mundsdóttir, Akureyri — Minningarorð MIG langar til þess að minnast með nokkrum orðum þessarar merkiskonu, sem ný’ega er látin. Hún var svo listfeng að óvenju- legt má teljast og svo fjölhæf. Þessa hæfileika fékk hún ríku- lega í vöggugjöf, en fremur lítið fékk hún að læra í þessum list- greinum í æsku, en siðar aflaði hún sér nokkurrar menntunar á þessu sviði. Hún var listmálari, skar út í tré, fékkst við höggmyndagerð, orti kvæði og samdi tónsmíðar. Hún var einnig snillingur við alls konar saumaskap. Ekki má gleyma skautaíþróttinni. Elísa- bet var mjög leikin í þeirri íþrótt og sýndi hér listdans á skautum ásamt manni sínum, sem er mik- ill snillingur í þeirri grein. Allir Akureyringar, og sjálf- sagt fjöldi ferðamanna, sem leið hafa átt gegnum Aðalstræti í Fjörunni, hafa eflaust vextt at- hygli fallegum blómagarði með nokkrum fögrum höggmyndum. Þetta er garðurinn hennar Betu. Heyrt hefi ég, aö eitt sinn hafi merkur listamaður frá Reykja- vík heimsótt hana og fengið að sjá málverkin hennar. Hann kvað upp þann dóm að myndirnar væru alveg rétt byggðar og hafði' hún þá ekkert lært En bezt af öllu var þó hve góða og göfuga sál hún hafði að geyma. Það var göfgandi að vera í návist hennar. Þetta er ekkert oflof. Svona var Elísabet Geirmunds- dóttir. Elisabet var fædd 16. febrúar 1915 á Akureyri, dóttir þeirra heiðurshjóna Albxnu Helgadóttur og Geirmundar Kristjánsonar. Þau systkinin voru fjögur, bróðir hennar er hinn kunni fuglafræð- ingur Kristján Geirmundsson. Öll voru þessi systkini meira og minna listfeng. Elísabet var gift Agústi As- grimssyni verkstjóra, og áttu þau þrjú börn, tvö þeirra eru upp- komin, Iðunn gift Magnúsi Guð- mundssyni, húsgagnasmið, þau eiga eins árs gamla dóttur, sem ber nafn ömmu sinnar, næstur er Ásgrímur 14 ára og Geir 7 ára. Þau hjónin voru mjög samhent og reyndist maður hennar henni framúrskarandi vel í þessum miklu veikindum hennar Einnig var samband Elísabetar og tengda móður hennar Ingibjargar Hans- dóttur til fyrirmyndar. Elísabet fór tvívegis utan til uppskurður við heilaæxli, en fékk ekki bót, þó allt væri gert sem í mannlegu vaidi stendur til að hjálpa henni. Hún lézt eftir miklar og langvarandi þjáningar í Fjórðungs-sjúkrahúsinu á Ak- ureyri þ. 9. apríl sl. Hún verður jarðsett í dag þ. 17. þ. m. frá Matthíasarkirkju á Akureyri. Friður Guðs þig blessi. Ngrk.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.