Morgunblaðið - 18.10.1959, Side 15

Sunnudagur 18. okt. 1959
lUORGVNfíL 4 ÐÍÐ
15
Jafnvel Þórarinn Þórarinsson varð myrkfælinn við „stórveldið“ á Selfossi, svo að Egill Thoraren-
sen hefur einn árætt að bera hönd fyrir höfuð því í Tímanum.
að landslögum á neytendum en
ekki framleiðendum. Tíminn gef-
ur raunar í skyn í gær, að bænd-
ur hafi ekki fengið þann kostnað
að fullu uppi borinn. Ef svo er,
þá er það vegna þess, að fram-
leiðsluráð hefur reiknað skakkt.
Um það er því nokkur vorkunn,
miðað við suma þá, sem v.’ð
er að eiga. Tölur Tímans í gær
sanna það eitt, að forráðamönn-
um mjólkursölunnar hefur und-
anfarin ár tekizt að teygja kostn-
aðinn fram úr öllum skynsam-
legum áætlumnn. Með slíku ráðs-
lagi er auðvitað hallað á bænd-
ur. Enda leiða reikningar Mjóik-
urbús Flóamanna í ljós, að biiið
tekur stöðugt til sín fleiri og
fleiri aura af hverri krónu, sem
selt er fyrir, en bændur fá minna
í sinn hlut:
en bættur upp með öðru mótL
Sveinn Tryggvason skýrir frá því
í Morgunblaðinu 14. okt., að á
árinu 1957 hafi bændur fengið
0,63% hærra verð heildarlega, en
ætlazt var til. Sennilega verkar
hér inn á hagkvæmari söluaðferð
á kjöti, þar sem samkeppnin
kemst að, en á mjólk, þar scm
samkeppni er útilokuð.
Slæm stjórn bitnar á öllum,
framleiðendum jafnt sem neyt-
endum. Hið versta er þó e. t. v.
að ráðsmennska „stórveldisins" á
Selfossi hefur skapað þvílíka
tortryggni meðal neytenda á
stjórn þessara mála, að erf-
itt verður úr að bæta. Sú
tortryggni átti meiri þátt í því
en flestir ætla, að nú slitnaði
upp úr samkomulagi neytenda
og framleiðenda um afurðaverð-
Af hverri krónu fær bóndinn 1956 1957 1958
útborgað .................. 78,39 au. 76,97 au. 74,53 au.
en búið tekur til sín til greiðslu
kostnaðar ................ 20,43 au. 21,98 au. 24,35 au.
og til sjóðatillaga fara ....... 1,18 au. 1.05 au. 1.12 au.
Egill segisf reka mjólkur-
hílana með prýði
Á Ameríkani að hindra
heimsendingu mjólkur?
Hér á Egill við „gæðasmjörið"
EGILL THORARENSEN
neyðist til þess í Tímanum í
gær að reyna að bera hönd
fyrir höfuð „stórveldinu“ á
Selfossi. Eins og kunnugt er
hafði Tíminn ekki kjark til
að taka upp þá vörn, og læt-
ur hann sér þó ekki blöskra
allt.
Egill fullyrðir í vörn sinni, að
það sé „áreiðanlega tilbúning-
ur“, þegar Morgunblaðið segir:
„Einn af helztu ráðamönnum
Mjólkursamsölunnar hefur sagt,
að húsmæðurnar í Reykjavík
væru ekki of góðar til þess að
sækja mjólkina sjálfar i buð-
irnar.“
Rök Egils fyrir, að Morgun-
blaðið fari með rangt mál eru
þessi:
„Allir, sem þekkja ráðamenn
Mjólkursamsölunnar vita nú
fyrst hvað þeir eru orðvarir, en
svo ekki síður að þeir eru a.m.k.
taldir margir hverjir hyggnir í
viðskiptum og mundu því aldrei
kasta svona orðum til háttvirtra
viðskiptavina."
Allir, sem þekkja Egil Thörar-
ensen, vita, að hann er gaman-
samur maður, eins og lýsir sér
í þessum orðum og víðar í vörn
hans. Hitt hafa færri heyrt, að
hann væri orðvar. Sumir aðrir
forráðamenn mjólkursölumal-
anna taka honum þar í engu
fram.
En orð Egils nú lýsa því bezt,
hvernig hann sjálfur hugsar, þar
sem hann ber annars vegar fyrir
viðskiptahyggindi og hins vegar
aðgæzlu í orðum. Sjálfa hugsun-
ina kemur honum ekki til hug-
ar að fordæma.
Um skort á þjónustusemi við
neytendur færir Egill það til af-
sökunar að amerískur sérfræð-
ingur hafi sagt, að heimsending-
ar mjólkur „yrðu neytendum
allt of dýrar“. Óneitanlega hefur
hér verið leitað langt yfir
skammt. Af hverju hafa neytend-
ur sjálfir ekki verið spurðir?
„Gæðasmjörið“
Þá segir Egill:
„— — — varla mun annað
fyrirtæki en Mjólkursamsal-m
leggja sig meir fram um að veita
viðskiptavinum sínum sem bezta
þjónustu í hvívetna. Nægir í því
sambandi að minna á þátt Sam-
sölunnar í stofnun Osta- og
smjörsölunnar, sem með ærnum
kostnaði var sett á laggirnar til
hagræðis fyrir neytendur og
öryggis fyrir vandaðri vöru“.
alræmda. Gamansemin í þessorn
orðum Egils fer úr hófi. Hver
trúir því, að ef honum væri al-
vara, þá léti hann ekki neytend-
ur austanfjalls verða þessarar
„beztu þjónustu“ aðnjótandi?
Metur hann Reykvíkinga og íbúa
Suðurnesja svo miklu meira en
sína eigin samsveitunga?
Agli þótti miður, en
varð orðlaus
Hinu treystir Egill sér ekki að
neita, að áróðursrit SÍS hati
ranglega talið Kaupfélag Árnes-
inga eiga bifreiðar Mjólkurbús
Flóamanna. Hann kennir Bene-
dikt Gröndal um. Benedikt er nú
farinn úr þjónustunni og bess
vegna um að gera að láta hann
bera syndabaggann. Sjálfur seg-
ir Egill:
„Ég játa það, að mér þótti
einnig miður, þegar mér barst rit
Gröndals, þar sem þessi missögn
stóð en of seint var þá að gera
neitt við því.
— — — e. t. v. hefur ganui
málshátturinn, að sér eigni
smalamaður fé, brenglað um fyr-
ir Gröndal, sem vafalaust er
gamall smali“.
Agli sýnist ekki hafa verið
missögnin svo leið sem hatin
lætur nú, því að aldrei fyrr hefur
hann borið við að leiðrétta hana.
Enda eignaði Benedikt Gröndal
sér ekki féið heldur sýnu „stór-
brotnari" smala, sjálfu „stór-
veldinu“ á Selfossi.
„Verkstæðin
dýr og stór“
Hinn „stórbrotni athafnamað-
ur“ játar nú, að Kaupfélag Ár-
nesinga annist „rekstur bílanna“.
Hann gefur „stórveldinu“ þann
vitnisburð, að það sé gert af
„mikilli prýði“, og úrskýrir það
nánar:
„Hvað það snertir, að Kaup-
félagið annast viðgerðir á bíl-
unum og innkaup til rekstrarins,
þá er það aðeins eðlileg verka-
skipting milli þessara samvinnu-
félaga, sem að miklu leyti eru
eign sömu manna og hafa bænd-
ur almennt hér á því fullan
skilning.
Verkstæðin út af fyrir sig eru
dýr og stór fyrirtæki og dettur
engum samvinnumanni hér í hug
að tvær slíkar stofnanir á veg-
um þeirra starfi hér hlið við
hlið“.
Út af fyrir sig er engan veg-
inn víst, að samkeppni væri
óholl í þessu fremur en öðru. En
ef reksturinn ætti að vera hjá
einum aðila, hvort er þá eðli-
legra, að hún sé hjá þeim, sem
á 54 bíla eða 16?
Að verulegu leyti eru þessi fé-
lög skipuð mismunandi mönn-
um, enda treystir Egill %ér ekki
til að skýra frá því, að hve
„miklu leyti“ þar séu „sömu
menn“.
Lélegur rekstur
Mestu máli skiptir samt, að
kostnaður við flutningana lendir
Kópavogur
Gjalddagi brunatrygginga var 1. október.
Viðskiptamenn í Kópavogi eru vinsamlega beðnir
að greiða iðgjöld sín til umboðsmanns okkar
í Kópavogi:
Hr. Helga Ólafssonar,
Birkihvamm 20 — Sími 24647.
Samvinnutryggingar
Glœsileg íbúð til sölu
Nýtízku íbúð í Hlíðarhverfinu 5 herb., eldhús og
bað með tvennum svölum að stærð ca. 140 ferm.
er til sölu nú þegar.
Uppl. gefa undirritaður
GTJNNAK ÞORSTEINSSON, hrl.,
Austurstræti 5 — Sími 11535.
100,00 au. 100 au. '100 au.
Sem betur fer hefur þó ekki
öllum tekizt jafn illa til og for-
ráðamönnum mjólkursölunar, því
að halli bænda af ráðsmennsku
þeirra hefur sum árin verið meira
ið. Öllum má ofbjóða, neytend-
um jafnt sem bændum, enda er
það gömul reynsla, að betra er
fyrir stórveldin að kunna sér
hóf.
Til sölu
Sérlega vandað einbýlishús (raðhús) í Vesturbæn-
um til sölu. Tvær geymslur, þvottahús, 3 svefnher-
bergi, bað, eldhús, borðstofa, forstofa og mjög stór
stofa með svölum. Tvöfalt gler. Harðviðarhurðir og
karmar. Semja ber við.
JÓHANNES LÁRUSSON hdl.
Lögfræðistofa — Fasteignasala
Kirkjuhvoli. Sími 13842, heima 24893.
Merkjasala
Blindravinafélags íslands er í dag.
Merkin eru tölusett og gilda sem happdrættismiðar.
Vinningar eru þessir:
1. Körfuhúsgögn
2. Bókahilla
3. Armstóll
4. Vöfflujárn
5. 12 manna kaffistell
6. Gufustraujárn
7—8. Borðlampar
9—10. Blaðagrindur
Styrkið blinda og kaupið merki.
Blindravinafélag íslands
Upphoð
á verzlunarvörum verzl. Pallabúðar Hafnarfirði við
Hverfisgötu 56 hefst þar á staðnum miðvikudag
n.k. kl. 10 f.h.
Þar verða seldar allskonar verzlunarvörur, aðal-
lega matvara og nýlenduvörur o. fl.
Greiðsla við hamarshögg.
BÆJARFÓGETI.
Útboð
Aðalfundur netagerðar Vestmannaeyja h.f. hefur
samþykkt að auka hlutafé félagsins upp í kr. 500.000
Fimm hundruð þúsund. Samkvæmt ákvæðum félags-
laganna er hlutafjáraukningin hér með boðin út
Þeir, sem vilja leggja fram hlutafé eru beðnir að til-
kynna það með tiltekinni upphæð til stjórnar félags-
ins fyrir 31. þ.m.
Vestmannaeyjum, 16. okt. 1959.
Stjórn netagerðar Vestmannaeyja h.f.