Morgunblaðið - 20.12.1959, Side 20

20
MORGXJTSBLAÐIÐ
Sunnudagur 20. des. 195P
Uppboð
Samkvæmt ákvðrðun skiptafundar í skuldafrágðngu
d.ánar- og félagsbúi Skarphéðins Jósefssonar og Rósu
Einarsdóttur, Framnesvegi 1, hér í bænum, verður
opinbert uppboð haldið í skrifstofu borgarfógeta í
Tjarnargötu 4, mánudaginn 21. des. n.k. kl. 2 e.h.
*
Seld verða réttindi búsins yfir eftirtöldum skips-
flökum:
1. Louis Botha á Fossafjöru, V Skaftafellssýslu.
2. Egill Rauði, undir Grænuhlíð, N-ísafjarðarsýslu.
3. Sindri í Hvalfirði.
4. Chargon við Patreksfjörð.
5. Charles Chalter, undir Eyjafjöllum.
6. Einvika, við Raufarhöfn.
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetinn í Reykjavík.
Bólstruð húsgögn
í úrvali. Borðstofuhúsgögn, sérstök matborð og
stólar. Hagkvæmir greiðsluskilm.ájar.
Húsgagnaverzlun I'orsteins Sigurðssonar
Grettisgötu 13.
JÓLABÓK
Ásmundu
Bjarnason
• trésmíðameistari.
F. 20./7. 1873. D. 5./12. 1958.
★
ÞEIM fer nú ört fækkandi, sem
muna þá, er settu svip á samtíð
sína um sl. aldamót. í>á sem nú,
voru margir glæsilegir ungir
menn, er ólu í brjósti miklar
framtíðarvonir og lögðu sig alla
fram til að afla sér menntunar
og þroska til framtíðarstarfa og
unnu ættlandi sínu af heilum hug
og voru hinum yngri til fyrir-
myndar.
Hin unga kynslóð þeirra tíma,
þekkti mikla erfiðleika frá barn
æsku, en gróandinn, sem var
byrjaður í þjóðlífinu ýtti vafa-
laust undir margan unglinginn og
gaf nýtt hugrekki og víðari út-
sýn.
Þetta á allt við um móðurbróð-
ur minn, Ásmund Bjarnason tré-
smíðameistara, sem 'ég vil minn-
ast hér með nokkrum orðum.
Ásmundur Bjarnason var fædd
ur að Geitagerði í Fljótsdal 20.
júlí 1873, og dó í Minneapolis
í Bandaríkjunum 5. des. 1958.
Hann var sonur hjónanna Bjarna
Ásmundssonar, bókbindara á
Eskifirði, síðari hluta ævi og
konu hans Sigríðar Ásmunds-
dóttur. Ásmundur var í beinan
karllegg kominn af séra Bjarna
Gissurarsyni skáldi í Þingmúla,
en Sigríður móðir hans var dóttir
Ásmundar Indriðasonar frá Borg
K a m í n a
Rafmagnskamina með marmaraplötum upplýstum
og fallegum glóðum, til sölu.
Til sýnis hjá okkur
LITOPRENT H.F.
Lindargötu 48.
Þetta er sjálfsævisaga, höfundar, gerist á
árunum 1950—‘55. Lýsir hún viðfangsefnum
fjölskyldunnar og segir frá fjölmörgum
KOMET
samtíðarmönnum, atburðum og málefnum,
auk margra og bráðsmellina frásagna
af húsdýrum höfundar.
Þetta mun vera ein snjallasta bók Hagalíns.
446 bls. Kr. 225.00 ib.
Þ ý z k a r
rafmagnshárþurrkur
fyrirliggjandi
arni gestsson
UMBOÐS OG HEILDVERZLUN
Vatnsstíg 3 — Sími 17930
í Skriðdal og var sá Ásmundur
bróðir Ólafs Indriðasonar prests
og skálds á Kölfreyjustað.
Ásmundur var hár maður og
vel vaxinn, höfðinglegur á svip
og prúðmannlegur í allri fram-
göngu svo af bar. Ásmundur var
mikill hagleiksmaður, svo sem
verið hafði faðir hans og lagði
hann fyrir sig trésmíðar. Hann
sigldi til Kaupmannahafnar til
þess að fullnuma sig í þeirri iðn.
Um sl. aldamót lauk hann þar
námi og var t. d. samtíða Anton
heitnum Jórissyni skipasmíða-
meistara og Jóhannesi J. Reykdal
o. fl. (sjá mynd og grein í Iðn-
aðarritinu 19. árg. 1946).
Ásmundur kom heim til Eski-
fjarðar að afloknu námi í Kaup-
mannahöfn og tók þá að fást við
húsasmíðar þar eystra um nokk-
urt skeið, en svo fluttist hann
til Akureyrar og tók að sér
að teikna Grundarkirkju og
byggja hana. Þótti sú kirkja um
eitt skeið mjög haglega gerð og
veglegasta timburkirkja á land-
inu.
Árið 1905 giftist Ásmundur
Þóru Jónasdóttur frá Svínaskála
í Reyðarfirði. Var Þóra óvenju-
lega fríð og myndarleg kona.
Brúðkaup þeirra var haldið að
Svínaskála síðsumars við mikla
rausn. Brúðkaupsveizlan var fjöl-
men og skemmtu menn sér við
söng og dans. Ég var 12 ára að
aldri og einn yngsti boðsgestur-
inn. Mér er það minnisstætt hve
glæsileg brúðhjónin voru.
Ungu hjónin fluttu svo til Ak-
ureyr.ar og hélt Ásmundur störf-
um sínum áfram. Ásmundur og
Þóra eignuðust son árið 1906 og
hlaut hann nafnið Ingólfur. Ás-
mundur missti konu sína skömmu
eftir að þau eignuðust barnið og
kom hann drengnum í fóstur hjá
hjónunum Kolbeini Árnasyni, þá
kaupmanni á Akureyri og Sigríði
konu hans og ólst hann síðan
upp hjá þeim og hefur nú um
alllangt skeið verið skrifstofu-
stjóri Eimskipafélags íslands hf.
í Reykjavík.
Ásmundur undi eigi lengi á
Akureyri eftir lát konu sinnar
og fluttist hann til Kanada árið
1910 og starfaði þar að húsbygg-
ingum þar til í lok í fyrri heims
styrjaldar, en þá fluttist hann
til Minneapolis í Bandaríkjunum.
Árið 1918 kvæntist hann í annað
sinn og var seinni kona hans Ingi
björg Guðmundsdóttir Péturs-
sonar, prests að Valþjófsstað og
hafði Guðmundur flutzt vestur
löngu fyrir aldamót og var Ingi-
björg fædd vestra og hefur aldrei
til fslands komið. Guðmundur Pét
ursson var bróðir Haldórs Stef-
ánssonar, fyrrv. forstjóra Bruua
bótafélags fslands.
Ásmundur og Ingibjörg eign-
uðust 2 sonu, Cecil Sigurð, f. 1919
og Charles f. 1921.
Ingibjörg hafði tekið kennara-
próf og stundaði kennslu áður
en hún giftist Ásmundi. Hún
reyndist honum ákaflega vel og
ekki sízt í veikindum hans hin
síðustu æviár hans. Synir þeirra
Cecil og Charles lögðu fyrir sig
viðskiptafræði og starfa að við-
skiptum í Bandaríkjunum
Þeir tóku báðir þátt í heims
styrjöldinni síðari, við góðan orð
stír, Cecil í sjóhernum og Charles
í landhernum. Þeir eru báðir
kvæntir og á Cecil 3 dætur, en
Charles 2 dætur og einn son.
Ásmundur þráði alltaf að koma
heim til íslands, en af því varð
þó aldrei. Hann fylgdist aí
miklum áhuga með öllum fram-
kvæmdum og framförum hér
heima og gladdist innilega yfir
öllu því, sem vel var gert og til
frama horfði. Bréf hans til syst-
ur hans, Sigríðar móður minnar,
bera þess glöggan vott.
Frændur og vinir Ásmundar,
sem kynntust honum, geyma ura
hann kærar minningar, sem gott
er að rifja upp að leiðarlokum.
Að síðustu óska ég niðjum Ás-
mundar hérlendis og vestan hafs,
gæfu og góðs gengis um ókomin
ár.
Reykjavík í desember 1959.
Jón Ólafsson, hrl.