Morgunblaðið - 23.12.1959, Síða 14

Morgunblaðið - 23.12.1959, Síða 14
14 MORGUNBLAÐIÐ Miðvikudagur 23. des. 1959 Endurbættar ARMSTRONG strauvélar eru komnar Gó5 jólagjöf Kostir ARMSTRONG sfrauvélanna eru m. a. þessir; 1. Þær eru með hitastilli. 2. Þeim má stjórna með olnboganum, þannig að hægt er að hafa báðar hendur á stykkinu, þegar strauað er. 3. Þær hafa breiðan vals. 4. Þær eru fyrirferðarlitlar og má nota þær við hvaða borð sem er. 5. Þær eru sterkar og endinga góðar, eins og 21 árs reynsla hér á landi sannar. 6. Varahlutir í vélarnar eru ætíð til hjá oss. 7. Leiðarvísir fylgir hverri vél. Strauar líka skyrtur. Þrátt fyrir alla þessa kosti er ARMSTRONG strauvélin ódýrust Verð aðeins kr. 3.085,00. Einkaumboðsmenn Helgi Magnússon & Co Hafnarsræti 19 — Símar 13184 og 17227 Ingibjörg Ófeigsdóttir frá Fjalli — minning Til himins klukkur hljóma og hringja inn friðar jól; ljósakrónunnar ljóma, sem leiftrandi sól við sól. Og fólksins raddir róma hins ríka föður son, barnshjörtun enduróma alsæl í trú og von. Sig. Sig. Jólin nálgast og hugur minn leitar til bernskustöðvanna. Minn ingamar líða fram hver eftir aðra stanzlaust, áfram. Mér finnst ég sjá sporin mín, er ég vappaði utn lítil telpa í Leirunni. Þá lá leið mín Oft að Litla-Hólmi. Þar átti ég vinstúlku, jafnöldru mína, Jó- hönnu Sigurðardóttur. Þá bjuggu á Litla-Hólmi sæmdarhjónin Sig- urður Þóroddsson og síðari kona hans, Ingibjörg Ófeigsdóttir, sem ég vil nú minnast með þesum lín- um. Ingi björg var fædd 21. okt. 1870 og andaðist 2. des. síðastlið- inn 89 ára að aldri. Hún var af i traustum bændaættum í Árnes-1 sýslu, fædd og uppalin á Fjalli á Skeiðum. Ég ætla mér ekki að rekja hér ævi Ingibjargar, enda mundi það sízt hafa verið að henn ar skapi, heldur vil ég minnast hennar eins og hún kom mér fyrir sjónir, fyrst sem barns, síðar sem fullþroska konu. Fyrst man ég hana sem húsfreyju á Litla- Hólmi. Hún var há og frekar grönn, beinvaxin og mjög tíguleg í framkomu. Minnisstæðust er mér þó, hvað allt var myndarlegt og mikið hreint hjá henni. Húsa- kostur var góður, enda vel um Ég sneri henni að mér og kyssti hana skap hans með Hún mýkti köldu baði. cu^oncirct hin heimsfræga ástarsaga er lýsing á ástum bandarísks hermanns og japanskrar stúlku. Sögu- sviðið ér vafið austurlenzkum ævintýraljóma og töfrum japanskrar menningar. Sayonara óskarsverðlauna kvinkmyndin heims- fræga, sem sýnd hefur verið við metaðsókn víða um heim, verður sýnd í Austurbæjarbíói um áramótin. Sayonara er bók konunnar, unnustunnar og vinkonunnar Marlo Brando og Miko Toky Bókin er prýdd nokkrum fallegum myndum úr kvikmyndinni gengið. Mjög stór kolaofn var í símastofunni, hann var svo glans- andi, að mér fannst hann sem spegill. Lampar og glösin á þeim voru mjög vel hirt. Einn var þó í mín- um augum dásamlegur, og ég ósk aði þess, að ég eignaðist svona lamp, þegar ég yrði stór, þá ætl- aði ég að hafa hann eins vel hirt- an. Þessi ósk mín rættist eftir tugi ára, þá eignaðist ég lampa í líkingu við hinn, en hvort mér hefur tekizt að hafa hann eins vel hirtan, er önnur saga. — Á jólunum var alltaf vani, að fólk í Leirunni kæmi hvað til annars að spila vist, púkk eða annað. Var þá oft farið í leiki og vakað heilu næturnar. Man ég margar ánægjustundir frá þeim tímum á heimili Ingibjargar. Svo liðu árin. Ég fluttist að heiman í annað hérað. Samfundum okkar fækkaði, á tímabili, vegna fjar- lægðar. En vináttan hélzt óbreytt. Eftir að Ingibjörg missti mann sinn, hófum við bréfaskipti. Þá fyrst fór ég að kynnast hinum andlega þroska hennar, sem var mjög mikill. Ég heimsótti hana oft í seinni tíð, bæði í Hafnarfirði og í Reykjavík. Sami myndar- bragur ríkti þó að ekki væru allt- af allsnægtir. Eins og að líkum lætur, var ekki alltaf sól og sum- ar hjá Ingibjörgu. En ég veit að aðrir hafa ekki varizt betur boða- föilum lífsins, og það var svo fjarri henni að flíka tilfinningum sínum. Mér fannst hún vaxa við erfiðleikana og ég held, að hún hafi fáum sagt hug sinn allan, til þess var hún of stór. Hún átti gott og göfugt hjarta, sem bærðist af viðkvæmni með þeim smáu. Svo lánsöm var Ingibjörg að ala upp stúlku, Áslaugu Ásgeirsdótt- ur, sem reyndist henni sem bezta dóttir. Þær bjuggu saman í Hafn- arfirði og ef-tir að Áslaug giftist, dvaldi Ingibjörg í skjóli hennar og manns hennar, Gísla Ingi- bergssonar rafvirkjameistara, hins mesta ágætismanns, sem Ingibjörg dáði mjög og unni hug- ástum. Þau hjónin Áslaug og Gísli, reyndust Ingibjörgu sér- lega vel, ekki sízt nú um margra ára skeið, sem hún var rúmliggj- andi, og mikill sjúklingur. Litlu dæturnar þeirra hjóna voru Ingi- björgu sem sólargeislar. Ég kora til hennar skömmu áður en hún dó. Og þrátt fyrir háan aldur og langvarandi veikindi, var hún svo minnug á allt, róleg Og elsku- leg. Þakklát fyrir veittar vel- gjörðir, bæði heimafólki og öðr- um vinum sínum, ekki sízt lækni sínum Ófeigi Ófeigssyni, sem var bráðursonur hennar. Hann reynd- ist Ingibjörgu mjög vel bæði sem læknir og vinur. Aldrei bar fund- um okkar Ingibjargar svo saman, að hún minntist ekki á Jóhönnu stjúpdóttur sína. Það var eins og Framh. á bls. 15. SÍ-SLETT POPLIN (NO-IR0N) MIHERVAcÆ^«te>» STRAUNING ÓÞÖRF

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.