Morgunblaðið - 03.01.1960, Blaðsíða 3

oSjannuðagur 3. Janúar 1960
1MOR G VNR LAÐl Ð
Q
Sr. Óskar J. Þorláksson:
■i \
B a ic ^r • r
Hio nyja ar
11 ■■ *■
„Leiðið fyrst ríkis Guðs og
réttlætis, þá mun allt þétta
veitast yður að áuki. Verið
ekki áhyggjufullir um morg-
undaginn, því að morgundag-
urinn mun hafa sínar áhyggj-
ur; hverjum degi nægir sín
þjáning. (Matth. 6. 33—34).“
Mér finnst það eigi ekki illa
við, að minna á þessi orð Frels-
arans, þegar vér erum að fagna
nýju ári, og horfum til framtíð-
arinnar. En það er eins og alltaf,
að framtíðin er í óvissu. Vér
reiknum að vísu með því, að
lífið gangi sinn gang með svip-
uðum hætti og áður, en það eru
áreiðanlega mörg atvik, sem hið
nýja ár ber i skauti sínu, sem
eru oss gjörsamlega hulin. Vér
vitum ekki einu sinni það, sem
vér teljum þó mestu máli skipta,
hvort vér fáum að lifa þetta ár
til enda. En með hvaða hug vilj-
um vér horfa til framtíðarinnar?
Viljum vér taka undir það, sem
stendur í nýjárssálminum.
„I Jesú nafni áfram enn
með ári nýju kristnir menn".
Og hvað höfum vér svo lært
af liðna árinu? Það hefur, eins og
alltaf áður, flutt oss margvíslega
Vertíð
hafin
ÞÁ ER vetrarvertíðin hafin
í Reykjavík. Fyrstu bátarnir
fóru í róður í gærkvöldi,
þótt spáin væri ekki sem
bezt. Hafþór, skipstjóri Þor-
valdur Árnason og Björn
Jónsson, skipstjóri Halldór
Benediktsson. Fara bátarnir
í útilegu vestur undir Jök-
ul og var gert ráð fyrir 5
daga útivist.
Bátarnir eru báðir á línu-
veiðum og var búið að beita
um 120 lóðir á hvorum bát.
Hér sjást skipverjar af Haf-
þóri, sem var með allra
hæstu bátum á vetrarver-
tíðinni í fyrra, leggja síð-
ustu hönd að undirbúningi
fyrsta róðursins á vetrar-
vertíðinni. — Hafþórsmönn-
um og vertíðarsjómönnum
fylgja óskir um gæfu og
gengi á byrjaðri vertíð.
H. C. Hansen
veihur
Forsætisráðherra Dana, H. C.
Hansen var lagður á Ríkissjúkra-
húsið í Kaupmannahöfn sl. þriðju
dagskvöld með lungnahimnu-
bólgu. Mun hann ekki geta sinnt
störfum í nokkrar vikur. H. C.
Hansen hafði verið í jólaleyfi á
norður Sjálandi, en kom aftur sl.
mánudag. Hafði hann kennt kvefs
og haft hósta, svo hann leitaði
læknis. Eftir að gegnumlýsing
hafði sýnt bólgu í lungnahimn-
um og vökvamyndun í öðru lung-
anu, var ráðherrann strax lagður
á sjúkrahús. Líður honum vel eít-
ir ástæðum. Enn hefur ekki verið
settur forsætisráðherra til að
gegna störfum í veikindum Han-
sens, og mun það ekki gert fyrst
um sinn. — Lækriar hafa tekið
það fram, að veikindi forsætis-
ráðherrans séu ekkert í sambandi
við sjúkdóm þann, sem ráðherr-
ann kenndi í hálsi í fyrra og
leiddi til þess að hann gekkst
undir uppskurð.
Mikið brunatjón í bókbands-
stofu og prentmyndagerð
Eldur gaus
i bakhusi að
Á GAMLÁRSKVÖLD og nýjárs-
nótt varð mikið brunatjón hér í
Reykjavík, er eldur kom upp í
bakhúsinu að Laugavegi 1, en þar
er bókbandsvinnustofa feðganna
Brynjólfs Magnússonar og Magn-
úsar sonar hans, svo og prent-
myndagerðin Prentmyndir h.f. —
Þar hafa Reykjavíkurblöðin flest
látið gera myndir sínar.
Klukkan var rúmlega 8 á
gamlárskvöld er hringt var á
slökkvistöðina og tilkynnt, að
mikinn reyk legði út úr húsinu.
Er þetta bakhús tvílyft á kjall-
ara. Þegar brunaverðir komu á
vettvang, var allt húsið fullt af
reyk. Fljótlega sáu brunaverðirn-
ir að eldurinn var í kjallaranum,
og rétt á eftir sáu þeir bjarma
af eldi á fyrstu hæð hússins. Þar
var bókbandið til húsa, en það
mun einnig hafa haft kjallarann
tii afnota.
Hófst nú tæplega tveggja
klukkustunda slökkvistarf, sem
varaslökkviliðsstjórinn, Gunnar
Sigurðsson, sagði að hefði verið
erfitt, vegna þess hve þröngt
var í bókbandssalnum. Eldur var
þá á tveim stöðum í salnum.
Laust fyrir kl. 10 um kvöldið
var slökkvistarfinu lokið. Fjórir
menn voru þó áfram á bruna-
staðnum til þess að drepa í þeim
glæðum, er enn kynnu að leynast.
Voru þeir fram undir miðnætti.
Töldu þeir sig þá hafa gengið
úr skugga um, að hvergi leyndist
eldur.
Klukkan laust fyrir 3 um nótt-
ina eru brunaverðir að koma úr
sjúkraflutningi og óku þeir nið-
ur Laugaveginn áleiðis á slökkvi
stöðina. Er þeir komu á móts við
brunastaðinn, urðu þeir þess var-
ir að reyk lagði frá bakhúsinu.
Hlupu þeir inn í portið, til þess
að ganga úr skugga um hvað
valda myndi. Sáu þeir þá að reyk
lagði út um gluggana á efn hæð
hússins, þar sem vinnustofur
Prentmynda voru. Var kallað á
slökkviliðið um talstöðina í
sjúkrabílnum og kom það að
tvisvar upp
Laugaveg I
vörmu spori. Gaus þó nokkur eld-
ur á móti brunavörðunum, er þeir
réðu til uppgöngu. Voru tveir
menn sendir inn í vinnustofuna
með reykgrímu til að slökkva
eldinn. Hófst nú rúmlega hálfs
annars tíma slökkvistarf í vinnu-
stofu prentmyndagerðarinnar. —
Um það er yfir lauk var ljóst að
skemmdir höfðu orðið miklar
einnig þar, af völdum elds og
vatns.
í gær hófst svo rannsókn máls-
ins. Var hún skammt á veg komin
í gærdag og með öllu óljóst hver
væri orsök eldsins. Ljóst var að
samband var milli brunans á
neðri hæðunum í bókbandsstof-
unni og prentmyndagerðinni.
Gífurlegt tjón hafði orðið á báð-
um stöðunum. Mikið af bókum
brann í bókbandsstofunni, t. d.
bækur frá Bæjarbókasafninu,
Annálar er binda átti inn, enskt
orðasafn og fleira og fleira. í
Prentmyndum var einnig svo mik
ið tjón að óvíst er með öllu, hve-
nær stofan getur tekið til starfa
á nýjan leik þar í húsinu.
Bæði bókbandsstofan og prent-
myndagerðin voru tryggðar, en
ekki mun tryggingin hafa verio
há, í samanburði við það tjón,
sem þessi fyirtæki urðu fyrir.
Það hefur komið fram við
rannsókn málsins, að eigendur
prentmyndagerðarinnar telja sig
hafa beðið lögregluna að halda
vörð við húsið um nóttina.
Húsbœndaskipti
á Hótel Borg
NÚ um áramótin urðu húsbænda
skipti á Hótel Borg. Jóhannes
Jósefsson, sem þar hefur búið
rausnárbúi i hart nær 30 ár, af-
henti þá alla lykla hinum nýja
Borgar-bónda, Pétri Danielssyni
hótelstjóra. Pétur var meðal
þriggja veitingaþjóna, sem Jó-
hannes á Borg sendi til Kaup-
mannahafnar nokkru áður en
Borg tók til starfa til þess að full
numa sig í starfi sínu. Hefur síð-
an verið góður kunningsskapur á
milli þeirra, svo Jóhannes veit að
hinir nýju eigendur og húsbænd-
ur á Hótel Borg, munu ekki slaka
á klónni.
Húsbændaskiptin fóru fram
síðdegis á nýjársdag. Klukkan 7
um kvöldið hafði Pétur Daníels-
son tekið við hótelinu og voru
þá salir Borgarinnar opnaðir fyr-
ir gestum. Hátíðamatur var á
borð borinn, svo sem vera ber,
en hljómsveitin lék létta klass-
iska tónlist fyrir gestina. Voru
salirnir brátt þéttsetnir prúð-
búnu fólki, sem komið var til
þess að fagna nýbyrjuðu ári.
í gærmorgun voru fastagestir
Borgarinnar, í morgunkaffi, gest-
ir hótelsins. 1 þeim hópi var
margt kunnra manna, sem ræða
landsmálin, og jafnvel heimsmál
in líka og ráða þeim til lykta
venjulega á svo sem hálf tíma
eins og ritstjóri Spegilsins sagði
í gærdag. Hann bætti því við, um
leið að hann lét aðra brúnina
síga að nokkur vanhöld hefðu
verið af eðlilegum og skiljanleg-
um ástæðum.
í stuttu samtali við hinn nýja
hótelstjóra, Pétur Daníelsson,
sagði hann, að starfað yrði sem
fyrr undir vígorðinu: Búið á Borg
— borðið á Borg. Hér var að-
koman i alla staði hin ánægju-
legasta fyrir mig. Hér bíða mörg
verkefni. Um þau er bezt að tala
sem minnst á þessu stigi. Jafnan
er það hyggilegast að láta verkin
tala, sagði hinn nýi bóndi á Borg.
lífsreynslu, það hefur orðið sum-
um gleði og hamingjuár, þeir
háfa tekið mikilsverðar ákvarð-
anir, sem munu hafa þýðingu
fyrir allt þeirra líf. En öðrum
hefur árið flutt vonbrigði og sorg
ir, eða einhverja erfiðleika, sem
ekki hefur verið svo auðvelt að
sigrast á.
En allt mótar þetta lífsreynslu
vora. Lífið er nú einu sinni svo
undarlegt, að vér vitum ekki allt-
af hverju fagna ber og hverju
ekki. Stundum fögnum vér þvi,
sem á ef til vill eftir að verða
oss sorgarefni, en stundum höf-
um vér hinar mestu áhyggjur af
því, sem á eftir að. verða oss til
mestrar blessunar.
Þessvegna segir líka Kristur
við oss, að vér eigum ekki að
hafa áhyggjur af framtíðinni,
heldur treysta Guði, gera skyldu
vora og taka því með ró og
festu, sem að höndum ber.
En vér viljum læra af reynslu
hins liðna, bæði af því, sem vel
hefur tekizt og eins hinu, sem
miður hefur farið. Guð fyrirgef-
ur þeim, sem sýna einlægan vilja
til lífernisbetrunar.
Og með nýju ári fer vel á því
að taka nýjar ákvarðanir, og þá
eigum vér einnig að leita styrks
hjá Drottni, til þess að styrkja
vilja vorn, því að
án Guðs náðar er allt
vort traust
óstöðugt veikt og hjálparlaust.
II.
Um áramót finnum vér þaS
kannski bezt, hve tíminn er
fljótur að líða og hve dýrmætt
hvert augnablik mannsævinnar
getur verið. Margir kannast við
það, sem skáldið Steingr. Thor-
steinsson sagði um augnablikið:
„Eins augnabliks sigur, sé
ákvörðun rétt
oss eilífðarhnossi fær gætt.
Eins augnabliks tjón það er
annað en létt,
vart eilífðin getur það bætt".
Þessvegna er það svo þýðingar-
mikið að fara ekki gálauslega
með tímann, því að það, sem
skeð hefur verður ekki aftur
tekið og liðinn tími kemur aldrei
til baka.
Auðvitað þýðir aldrei að
barma sér yfir því, sem er liðið,
það er framtíðin sem skiptir
máli, eða eins og postulinn orð-
ar það: „Eitt gjöri ég, ég gleymi
því, sem er að baki, en seilist
eftir því sem framundan er.“
(Fil. 3. 13).
Vér lærum af reynslunni og
byggjum upp framtíðina, með
Guðs hjálp, á grundvelli þeirrar
reynslu, sem vér höfum öðlazt.
III.
. Vér höfum byrjað þetta ár með
því að óska hvert öðru gleðilegs
nýárs, þá árnaðarósk vil ég
flytja ykkur, sem lesið þessa hug
leiðingu mína.
Alltaf eru einhverjir erfiðleik-
ar framundan, bæði í lifi ein-
staklinga og þjóða, en með Guðs
hjálp og góðum vilja má sigr-
ast á flestum erfiðleikum.
Þó að vér vitum ekki, hvað
nýjárssólin kann að boða oss, þá
vitum vér, að ef vér horfum allt-
af í sólarátt, í átt til hans, sem
er ljós heimsins og Frelsari
mannanna, verða allir skuggar
oss að baki.
Sjálfsagt verðum vér einnig að
horfast í augu við ýmis vanda-
mál í opinberu lífi þjóðar vorr-
ar, en ef reynt verður að leysa
þau á grundvelli sannleika og
réttlætis, þá trúi ég ekki öðru en
að þjóðin sýni einhug og festu.
Þess skulum vér minnast, að
sjálfstæðisbaráttu einnar þjóðar
er raunverulega aldrei lokið, og
ef til.vill reynir nú fyrst á það í
alvöru, hvað vér viljum gera fyr-
ir frelsi og sjálfstæði þjóðar vorr
ar.
Heill og blessun fylgi þjóð
vorri á þessu nýbyrjaða ári.
Ó.J.Þ.