Morgunblaðið - 30.10.1960, Qupperneq 3

Sunnudagur 30. okí. 1960
MORGVTShLÁÐlÐ
3

www??
Þrídrangar kvaddir!
(Ljósm. Siggeir Jónsson)
Fariö í Geirfuglasker
Þrídrang og Faxasker
UM MÁNAÐAMÓT ágústs og
septembers í sumar fóru
nokkrir Vestmannaeyingar út
í Geirfuglasker, Þridranga og
Faxasker, til þess að skipta
um gas á vitunum þar. Mátti
Geirfuglasker. Þangað er 1(4
tíma sigling í suður. Þegar á
áfangastað var komið, var gas
flöskunum skipað úr mótor-
bátnum yfir í trillu, sem síðan
flutti þær, bönd o. fl. að flán-
um, þar sem þær höfðu ekki
„loft“ alla leið upp. L|vert
hylki vegur nær 100 kg.
Hægt er að fara bandlaust
upp í Geirfuglasker, en yfir-
leitt er þó farið upp með
stuðning af bandi. Þeir sem
fyrstir fara, hafa band með
sér og sitja svo undir, svo þeir
sem á eftir koma hafi stuðn-
ing af því.
Meðan verið var að ganga
frá vitanum, tengja hylkin og
kveikja, drápu nokkrir Vest-
mannaeyinganna fýl. Þeir virt
ust fyllast miklum eldmóð við
fugladrápið og sinntu því
engu, þótt þeir væru allir út-
spýjaðir og dauninn legði af
þeim. Fýlaveikin virðist með
öllu gleymd. Þeir drápu allt
það af ungum fýl, sem þeir
náðu og virtist nægilega vel
gerður til að borða hann.
Þegar allir voru komnir af
„Skerinu" og allt komið í bát
aftur, var lagt af stað að Þrí-
dröngum. Sú sigling tekur á-
líka langan tíma og að Geir-
fuglaskeri. Á leiðinni tóku
menn talsvert hraustlega til
matar síns, enda komdð fram
yfir hádegi. í Þrídranga er
farið á móti vestri eins og í
„Skerið“. Skáhallt upp
stærsta dranginn (iþar sem
vitinn er) liggur keðja, sem
hefur verið sett til að hafa
stuðning af. Það hefur verið
erfitt verk að leggja þessa
keðju, en það gerðu þrír kunn
ir fjallamenn úr Eyjum. Síð-
asti spölurinn hefur verið erf-
iðastur,. en þar slútir bergið
fram á rúmlega mannhæðar
kafla. Keðjan liggur alla leið
í Höfn, en mölin var tekin
úr svonefndri Kaplagjótu.
Þeir sem unnu við þetta urðu
að búa í tjaldi allan tímann.
Gras eða gróður er enginn
þarna uppi, að undan skildu
skarfakáli.
Tíu gashylki fara í þennan
vita, enda er ljósmagn hans
mun meira en hinna. Þessi
hyliki endast allt árið. Einn
þeirra sem fór upp í drang-
inn var Kjartan Jónsson, vél-
smiður, en hann vann að
Á Geirfuglaskeri. — Hér er Jón Gunnlaugssón „að gera sig
kláran“ til að sitja undir á meðan hinir koma upp.
frá steðjanum og upp á brún.
Þessi leið er ágætlega greið-
fær, þó nokkuð brött sé, en
heldur verra er að fara niður,
einktrm efst. Vitinn er byggð-
ur árið 1939, en ljósið á hann
kom ekki fyrr en 1940 eða
1941, vegna stríðsins. Hann er
allra veglegasta hús, stein-
steyptur og húðaður utan með
skel og tinnu. Vitinn var
reistur á 5 vi'kum, og hefur
það verið mjög tafsamt og
erfitt verk. Allt efni þurfti að
flytja að. Sement og timbur
kom frá Reykjavík. Þaðan
voru einnig múrarinn og smið
urinn, en hinir voru Eyja-
menn. Sandur var sóttur heim
byggingu vitans. Nú sér hann
aðallega um tenginguna á
hylkjunum og að loginn sé
réttur.
Frá Þrídröngum var lagt
síðla dags og haldið í Faxa-
sker. Þangað er rúmlega
klukkutíma sigling. Faxasker
er mjög lágt, og hylkin því
aðeins borin stuttan spöl.
Fimm hylki fara í þennan
vita. Dagur að kvöldi kominn
og öllu lokið. Hylkin 20 eru
komin í land. Nú munu þess-
ir vitar loga allt árið og auð-
velda míimum siglingu og sjó
ferðir við Vestmannaeyjar á
komandi vertíð.
Hér ern þeir siffustu aff koma niffur úr Þridröngum, eftir
aff búiff er að draga allt upp, hreinsa og kveikja aff nýju. Þaff
ma glögglega sjá að þarna er nokkuff bratt.
ekki seinna vera, að ferð þessi
væri farin, því úr því fer að
verða allra veðra von. Það er
betra að vel logi á vitunum,
þegar Vetur konungur geng-
ur í garð og bátarnir fara að
róa á þessum slóðum.
Farið var að morgni og kom
ið að kvöldi, og tók ferðin um
12 tíma, enda veður mjög hag
stætt. Byrjað var á því að
taka gasflöskurnar um borð í
mótorbát og síðan haldið í
um, en þaðan var allt dregið
upp
Fimm gasflöskur fara í vit-
ann á „Skerinu“. Þær voru
dregnar upp með handafli, en
það er all erfitt verk, nema
mannskapur sé þeim mun
meiri. Mannskapur var mikill
og góður að þessu sinni, svo
þetta reyndist ekki mjög
erfitt, nema fyrir þá sem voru
utan í berginu, til þess að
gæta þess að flöskurnar fest-
ust ekki undir bríkum og snös
Á Geirfuglaskeri. — Þessir fjórir drápu mest af fýlnum, a. m. k. mikiff meira en nóg
suffu handa hverjum. — Þeir heita, frá vinstri til hægri: Einar, Húnbogi. Einar c
Óli. — Þeir eru brosleitir og matarlegir á svipinn yfir fengnum afla!