Morgunblaðið - 26.11.1961, Blaðsíða 9

Sunnudagur 26. nóv. 1961
MOHGVTIBLAÐIÐ
9
— 25 ár
Fraroh. af bls. 3.
sitt fyrir rétti. Konungurinn
1 sagðist ekki skipta sér af mál
uim frú Siropson. Baldwin
sagði ekki meira, en sló úr
pípu sinni og fór.
Eftir heimsóknina vissi kon
ungur, að það var ekki skiln-
ingsríkur forsætisráðherra,
sero myndi standa með honuro
í þessu persónulega vanda-
roáli, heldur stjórnmálalegur
Prokrustes, sem var ákveð-
inn í að negla fórnardýr sitt á
járnbeðinn.
XJPPÁSTUNGUR
Ast konungsins olli ’iórn-
inni r.iiklum vanda. Það vur
ekki sökum þess, að hina f-
haldssömu ráðherra skorti hug
royndir. Það var stungið hljóð
lega upp á því, að konung-
urinn gæti átt ástmey, sem
byggi í litlu, snotru húsi í
grennd við höllina. Einnig var
stungið upp á því bæði við
konunginn og Wallis, að þau
gengju í hjónaband, en kpn-
ungurinn afsalaði sér erfða-
rétti til handa börnum þeirra.
Wallis mátti koma fram, sem
kona konungs, en þó ekki bera
drottningarnafn.
Konungurinn hafnaði þess-
um tillögum. í augum nútíma
manns gerði hann rétt. Nú á
dögum er það ekki eins óvana-
legt og þá, að menn afsali sér
háum stöðum vegna konu.
Hann var of stoltur til að
gera konuna, sem hann elsk-
aði að samningsefni.
Ríkisstjórnin sat við sinn
keip, ástandið varð ískyggi-
legt, ekkjudrottningin herpti
varirnar, og bræðurnir sögðu
ekkert. Hinn næstelzsti,
Bertie, óttaðist að Játvarður
segði af sér, því að Bertie lt ng
aði ekki til að verða konung-
ur.
En Játvarður var rólegur,
hann vissi, að Bertie myndi
ríkja alveg eins og faðir þeirra
hafði gert og láta að óskum
. kirkjunnar og stjórnarinnar í
, hvívetna.
HERTOGI AF WINDbOR
I desmber tók Játvarður
loks ákvörðun og andirrita’ó
valdaafsal. Síðan tók hann
saman pjönkur sínar og yfir
gaf landið, sem hann elskaði.
„Við giftum okkur í FrakK-
landi hálfu ári síðar“, skrifar
kona hans. „Margir vina okk
ar voru viðstaddir brúðkaup-
ið, en ekkert heyrðum mð fra
fjölskyldu Davíðs“. florto ja-
frúin kallar mann sinn Dav’ð.
Hann heitir mörgum nöfnum,
og það er mjög eðliiegt, að
hún kalli hann ekki Játvarð
VIII.
Stuttu eftir valdaafsalið, sá
Bertie, sem nú var George
konungur, svo um að eidri
bróðir hans fengi titilinn Her
togi af WindsOr og ávarpstltil
inn Yðar kounglega hátign.
Wallis fékk titilinn Hertoga-
frú af Windsor, en engan
ávarpstitil. Þetta vai síðasta
merki þeirrar fyrirlitningar,
sem konungsfjölskyldan hafði
á konunni, sem hafði tælt
vesalings konunginn.
SENDIHERRA ÓVIRHIR
HERTOGANN
í október 1937 fóru hin
nýgiftu hjón í heimsókn til
Berlínar. „Astæðan“ skriíar
hertogafrúin, „var áhugi her-
togans á skipulagningu íbúðar
hverfa. Það var efni, er hann
hafði kynnt sér á ferðum sin-
um sem krónprins. Smnilega
var tíminn til ferðalagsins ó-
hentuglega valinn, að minnsta
kosti jók það ekki á vinsældir
hertogans í Englandi.
Enski sendiherrann í Berlín
hafði fengið skipun frá hirð-
inni um að virða heimsókn
hertogahjónanna að vewug',
og enska móttökunefndin sam
anstóð því aðeins af lágsettum
sendiráðsritara. Aftur á móti
var hjónunum vel fagnað af
nazistaforingjanum Robert
Ley, sem kom á brautarstöð-
ina í viðhafnareinkennisbún-
ingi, sem prýddur var lítilli
fjöður. Bauðst hann til að ger
ast fylgdarmaður njónanna.
Hertogafrúin segir í endur-
minningum sínum, að litla
fjöðrin hafi sífellt stækkað í
augum þeirra og gert hinn
háttsetta fylgdarmann mjög
fráhrindandi. Hjónunum var
sýnt allt markvert í borgmni
og þeim ekið í stærstu Merced
es-bifreið heims í fy'.gd SS-
manna. Þeim var boðið til te
drykkju hjá Görring. Hann
sýndi þeim stoltur hið nyja
Þýzkalandskort sitt, en á því
voru landamæri Austurríkis
hvergi sjáanleg. Innlimunin
átti sér ekki stað fyrr en hálfu
ári síðar.
ATVINNULEYSI
Hess gekk um beina, þegar
Hitler bauð hjónunum í te og
hertogafrúnni þótti hann lag
legur og aðlaðandi. Hún lýs-
ir Göbbels, sem hinum gáfað
asta í nazistaflokknum og
konu hans segir hún vera þá
fegurstu, er hún hafi séð í
Þýzkalandi. Hitler lítillækk-
aði sig með því að tala við her
togann í einrúmi eina klukku
stund, en sýndi eiginkonu hans
lítinn áhuga. „Honum geðjað
ist ekki að konum, það var
augljóst“, skrifar hún. Að te-
drykkjunni lokinni, gat hún
ekki fengið hertogann til að
segja sér, hvað þeir Hitler
hefðu rætt um í heila klukku-
stund. Það er því ekki vitað.
Að lokinni þessari óvenju-
legu kynnisferð, voru hertoga
hjónin lengi önnum kafin við
að finna hús til að búa í og
innrétta það, flytja síðan aft
ur og finna nýtt hús til að
innrétta. Það er greinilegt, að
hertogafrúin er hamingjusöm
ust, þegar hún vinnur að
skreytingu gamalla halla. Hið
sama verður ekki sagt um her-
togann, því að hann var allt
í einu orðinn atvinnulaus.
Hann leitaði til Chamberlain
og bað hann um að fá stjórn-
ina til að útvega sér opinbera
stöðu, en það bar engan ár-
angur. Þegar styrjöldin brauzt
út, missti hann síðustu von-
ina um að fá starf í Frakk-
landi eða Englandi. Honum og
konu hans var úthlutað lands
stjóraemibætti á Bahama-eyj
um, 3 þús. mílur frá vígvöll-
unum.
Eftir stríð, þegar verka-
mannaflokksstjórnin settist að
völdum, var ekkert, sem benti
til þess, að hertogans væri
þörf í Englandi.
Hertogahjónin ferðast nú
um Evrópu. Hertoginn má
ekki skipta sér af opinberum
málum og hertoigafrúin hefur
sagt: — Hvað stöðu í viðskipta
lífinu viðvikur, þá var það
ekki verzlunarmenntun, sem
eiginmaður minn hlaut“.
Ævinminningar hertoga-
hjónanna, sem út eru komnar,
greinarnar um mat, föt og
Þau hafa elzt, en tilheyra enn-
vill ekki háleitar bókmenntir.
En trúlofun þeirra er eflaust
sú mest umtalaða í heiminum
og þau ganga ennþá hönd í
hönd og eru ánægð með hvort
annað.
(Lausl. þýtt)
Nauðungaruppboð
verður haldið í toilskýlinu á hafnarbakkanum hér
í bænum eítir kroíu- tollstjórans í Reykjavík o. fl.
miðvikudaginn 29. nóv. n.k. kl. 1,30 e.h.
Seld verða alls konar húsgögn, útvarpstæki, mál-
verk, hrærivélar, ísskápar, rafsuðuvél, bókbands-
vélar, bókhaldsvel, rennibekkir, blokkþvingur,
stanzavél, loftpressa, logsuðutæki, gólfslípunarvélar
o. m. fl.
Ennfremur verða alls konar rafmagnsvörur o. fl.
tilheyrandi dánarbúi Stefáns Runólfssonar, svo og
vefnaðarvörur o. fl. tilheyrandi þrotabúi Sólrúnar
Hannibalsdottur og Glasgowbúðarinnar.
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetínn í Reykjavík
4
LESBÓK BARNANNA
GRETTISSAG A
185. Hjó hann þá á háls
Gretti tvö högg eða þrjú, áð-
ur en af tæki höfuðið. — „Nú
veit ég víst, að Grettir er '
dauður“, sagði Öngull, „skul
nm vér nú hafa höfuðið með
oss til lands, því að ég vil
ekki missa þess fjár, sem
lagt hefir verið til höfuðs
honum. Mega þeir eigi dyj-
ast við, að ég hefi drepið
Gretti“.
I»eir báðu hann ráða og létu
sér þó fátt um finnast, því
að öllum þótti óprúðlega að
unnið.
186. Pá mælti Öngull við
llluga: „I»að vii ég sýna, áð
mér þykir mannskaði í þér,
og mun ég gefa þér líf, ef
þú vilt vinna oss trúnaðar-
eið að hefna á engum þeim,
er í þessari ferð hafa verið“.
Illugi mælti: „Það þætti
mér umtalsmál, ef Grettir
hefði mátt verja sig, og hefð
uð þér unnið liann með dreng
skap og harðfengi. En eigi
vil ég það til lífs mér vinna
að vera slíkur ódrengur sem
þú. Er það skjótt af að segja,
að seint mun fyrnast mér,
hversu þér hafið unnið á
Gretti“.
■* 187. Þá áttl l-orbjörn tal
við förunauta sína, hvort
þeir skyldu láta Illuga lifa
eða eigi. Þeir. kváðu hann
ráða skyldu. „Öngull kvaðst
eigi kunna að eiga þennan
mann yfir höfði sér, er eng
tryggðum vildi lofa eða
heita þeim.
Og er Hlugi vissl, a8 þeir
ætluðu að höggva hann, þá I
hló hairn og mælti svo: „Nú '
réðuð þér það af, er mér var
nær skapi“.
Leiddu þeir hann, þá er
lýsti, austur á eyna og
hjuggu hann þar, og lofuðu
allir hans hreysti og þótti
hann öllum ólíkur sínum
jafnöldrum. Þeir dysjuðu þá
bræður báða þar í eynni.
188. Réru þeir til lands um
morguninn og höfðu Glaum
með sér. Bar hann sig all
illa. Og er þeir komu til
Óslands, nenntu þeir eigi að
fara með hann iengra og
drápu hann þar, og grét
hann hástöfum, áður en
hann var höggvinn.
Öngull fór heim í Viðvík
og þóttist vel hafa fram geng
ið í þessari ferð. Höfuð Grett
is lögðu þeir í salt í útibúri
því, er Grettisbúr var kall-
að, þar í Viðvík. Öngull var
óþokkaður mjög af þessum
verkum.
5. órg. Ar Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson -fr 26. nóv. 1961.
Krakkarnir á Læk
kennari önnu, sém henm i eigi mörg systkini os
ir allt eftir henni. | hvað þau heiti.
MIG LANGAR að segja
ykkur diálítið úr liti
krakkanna á Læk. Þau
eru 5, sem eiga þar
heima, en svo eru 3, sem
eru hérna í sumar. Stórí-
bróðir er reyndar farinn
í burtu í kaupavinnu, því
hann er orðinn 15 ára.
Systkinin heita:
Andri, 9 ára.
Anna, 7 ára.
Bassi, 3ja ára.
Jarl, 4ra mánaða
Og krakkarnir, sem eru
bara yfir sumarið heita:
Agnar, kaupamaður 13
ára, örn, 10 ára og Re-
bekka, 12 óra.
Þau hafa öll nóg að
gera frá morgni til
kvölds, svo þeim þarf
aldrei að leiðast.
Agnar er aðal-vinnu-
maðurinn, þetta er fjórða
sumarið, sem hann er
hérna, svo hann er far-
inn að fá kaup, hann get-
ur líka mjólkað og keyrt
dráttarvélina. Við höf-
um mjaltavélar, svo stund
um getur hann alveg
mjólkað sjálfur.
Rebekka er barnfóstra
og svo er hún húsmæðra
Andri og örn eru kúa-
smalar, vikadrengir og
sendisveinar, það er ein
kennilegt við þá að þeir
sjást aldrei nema báðir
saman, þeir eru alveg
eins og samrýmdir tví-
burar. Þetta er 5. sumar-
ið, sem þeir eru saman
en hafa samt aldrei rifizt
eða skammazt. Bassi litli
tekur líka örn alveg ó-
sjálfrátt með þegar hann
er spurður hvað hann
Anna er sem sagt
hjálparstúlka Rebekku í
einu og öllu, hún er hér
um bil búin að læra að
þvo upp, bursta skó,
hengja upp þvott, bleyjur
og fleira af litla bróður
og svo ótal margt fleira.
Hún hefur þurft mikið
að læra síðan Rebekka
kom, því áður var hún
nú bara hálfgerður strák
ur, af því að hún var eina
telpan á bænum.