Morgunblaðið - 07.01.1962, Side 12

12
MORGVNBLAÐIÐ
Sunnudagur 7. jan. 1962
Otgeíandi: H.f Arvakur. Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (álbm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kripíinsson.
Ritstjórn: iðaistræti 6.
Auglýsingar og avgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
SORGLEG
ÞORLÁKSMESSA
Valdbeiting friðarpostulanna
Nehru, „maður friðarins", hefir
sex sinnum beitt valdi til að
nd yfirrdðum yfir landsvæð-
um annarra
ÍKASHft/*
NVJA D£Lfy
VJtrj fiSJSSS
Chðnde rnajore
'p0t)dicherry
Junagarh, 1947: Ríkisstjórinn í Junagarh
samiþykkti sameiningu ríkisins og Pakistan, en
indverskur her var sendur á vettvang og her-
tók Junaganh.
Kashmir, 1947: Her Nehrus sendur inn i
Kasihmir .Atburður þessi leiddi til styrjaldar
við Pakistan. Nehru féllst á vopnaihlé 1949 og
að þjóðaratkvæðagreiðsla yrði látin fara fram í
Kashmir um framtíð landsins. Eugin atkvæða-
greiðsla hefur farið fram, og nú segir Nelhru
að Kashmir sé indverskt landsvæði.
Hyderabad, 1948: fbúar þessa ríkis eru um
19 milljónir og neituðu 'þeir að sameinast Ind-
landi, en sendu SÞ hijálparbeiðni En Nehru
sendi her sinn inn í Hyderabad, gjörsigraði her
furstans þar á 4% degi, samdi við furstann og
tók völdin.
Chandernagore, Pondicherry, 1954: Uppþots-
menn, sem nutu stuðnings Nehrus, tóiku völdin
í smá-nýlendum Frakka og ógnuðu tveim þeim
stærstu. Vegna sífelldra ógnana og þvingana
féllust Frakkar loks á að afhenda Nehru ný-
lendur sínar í Indlandi. 1
Dadrá, Nagar Aveli, 1954: Indverskir upp-
þotsmenn tóku þessar tvær portúgölsku borgir
og hefur Nehru ráðið þar ríkjum síðan þrátt
fyrir úrskurð Alþjóðadómstólsins Portúgal i vil.
Goa, Damao, Diu, 1961: Indverski herinn
ræðst inn í nýlendurnar og hertekur þær í des-
ember.
ALMENN bindindissemi á
sjálfsagt nokkuð langt í
land á íslandi. Hins vegar er
okkur íslendingum kærast að
mega halda áfram að trúa
því, að við séum í tölu betur
siðaðra þjóða. Það sem einna
helzt vekur í brjóstum okkar
efa í þessu efni er hegðun
margra manna undir áhrifum
víns, og hefur sitthvað verið
sagt um alla þá hörmung. 1
kvæði sínu um hin fögru vín
ber, sem guð lét vaxa til að
gleðja dapran heim, segir
Hannes Hafstein:
Smána jafnt hans gáfu góða
Goodtemplari og fyllisvín
>— og Árni Pálsson kvartaði
sáran yfir „rónunum, sem
kæmu óorði á áfengið.“
Fyrir svo sem áratug var
drykkjuskapar-skrílæði orðið
svo magnað á götum Beykja-
víkur á gamlárskvöldum, að
Kristján Albertsson stakk
upp á því, að komið væri
upp gríðarmiklu villidýra-
búri í miðri borginni, og
þangað varpað öllum þeim
fylliraftalýð, sem gerðu höf-
uðborg sinni og þar með
menningu landsins þá sví-
virðu, að minnast áramóta
með því að gera Reykjavík
að óargadýrabæli í nokkrar
klukkustundir. Vildi Kr. Al-
bertsson að þessir uppivöðslu
menn ættu yfir höfði sér að
verða sýndir í villidýrabúr-
inu á nýjársdag ■— og var
svo bjartsýnn að telja að það
mundi duga til þess að skjóta
þeim skelk í bringu, svo að
skrílskan á gamlárskvöld
félli niður með öllu.
Síðan má heita að öll
gamlárskvöld hafi farið sið-
samlega fram, enda var tek-
inn upp sá háttur að hafa
brennur víðs vegar á útjöðr-
um borgarinnar, og við það
lagðist niður sú venja að
múgur og margmenni safnað-
ist fyrir í miðbænum og stór
hópar mynduðust af meira
eða minna drukknum mönn-
um, þar sem hver espaði ann
an til hvers konar óláta og
strákapara.
★
En nú virðist sem skrílsk-
an hafi kjörið sér nýjan dag
til að þjóna eðli sínu, „Þor-
láksmessa er að verða eins
Og gamlárskvöldin voru áð-
ur, ef ekki verri“, sagði lög-
reglan við Morgunblaðið, eft-
ir jólin, og sagði frá óhemju
drykkjuskap, blóðugum slags
málum, hættulegum ýlu-
i sprengjum og kínverjaspreng
ingum. Varð að handtaka
fjölda manna, en flestir send
ir heim eftir yfirheyrslur —
ef þeir hafa þá farið heim,
fyrir fullt og allt, en ekki
horfið aftur í sollinn til þess
að halda áfram fyrra athæfi.
Miklum fjölda var þó ekki
sleppt aftur, og sagði lög-
reglan að „aldrei fyrr hafi
jafnmargir verið settir inn.“
Eins og kunnugt er eru
búðir opnar til miðnættis á
Þorláksmessu, og streymir
þá fjöldi manna inn í miðbæ-
inn og um allar helztu verzl-
unargötur, til þess að annast
síðustu innkaup til jólanna.
Allt þetta fólk á rétt á að
geta farið ferða sinna án þess
að eiga á hættu að kveikt sé
í fötum þess. Þó ekki væri
af öðru, verður að krefjast
þess, að lögreglan geri allt
sem í hennar valdi stendur
til þess að vera viðbúin á
næstu Þorláksmessu til þess
að vernda borgina fyrir æði
og uppivöðslrp af völdum
lausing j alýðsins.
★
Við eigum ekki að þola að
örlitlu broti af íbúum borg-
arinnar — þeim sem verst
eru siðaðir eða innrættir —
haldist uppi að æsa sig upp
með áfengi einu sinni á ári,
til þess að fá þjónað lund
sinni með skrílslegu athæfi á
götum hennar. Við eigum
ekki að þola að Reykjavík
sé gerð að skrílsbæli daginn
fyrir jól á ári hverju. Ef
ekki er hægt að hræða menn
frá slíku nema með gripheld-
um girðingum eða einhverju
slíku — þá má búast við að
þeirri hugmynd vaxi fylgi,
svo skémmtileg sem hún er.
Það verður að vænta þess,
að lögreglan sé við því búin
frafnvegis að hreinsa göturn-
ar af skríl á Þorláksmessu-
kvöld, og geyma allt þess
konar fólk að minnsta kosti
til næsta morguns. Því að-
eins getum við búizt við því,
að fólk verði aftur óhult á
götum úti á messudegi heil-
ags Þorláks — og þessi dagur
ekki gerður að sérstaklega
útvöldum skríldegi, enda
allt annað betur til þess fall-
ið að undirbúa þá helgi, sem
flestir munu þrá að hvíli yfir
jólunum.
KYNDA
ÓFRIÐARELDA
17'ommúnistar þykjast vera
miklir og einlægir friðar
sinnar. Þrátt fyrir það verð-
MÖRGUM varð hverft við og
kom það óþægilega á óvart, þeg-
ar Indverjar gerðu alvöru úr því
að leggja smánýlendur Rortúgala
á vesturströncí Indlandsskaga und
ir sig með valdi. Einkum varð
þetta áfall fyrir friðar- og hlut-
ieysissinna víða úm heim. Sann-
leikurinn er þó sá, að eiginlega
hefði vaidbeiting Indverja að
þessu sinni ekki átt að þurfa að
koma mönnum svo mjög á óvart
— því að séu rifjaðir upp atburð-
ir sl. 14—15 ára, kemur í ljós, að
þetta er í sjótta sinn sem Nehru
íorsætisráðherra, er vinir hans
og áhangendur hafa oft valið
nöfn eins og „máður friðarins“,
„hinn trausti framvörður hlut-
leysisins“ „samvizka mannkyns-
ins“, „andstæðingur alls ofbeld-
is“ og þar fram eftir götunum,
hefir neytt aflsmunar til þess að
leggja undir sig yfirráðasvæði
annarra. Er gerð nánari grein
fyrir hernaðar-„afrekum“ Ind-
verja í skýringum með korti því,
sem hér fylgir með.
„Styrjöldin1 var skjótt útkljáð
— hófst á mánudegi og lauk á
fimmtudegi — enda var liðsmun-
ur gífurlegur. Indlarí^sstjórn
sendi 45.000 manna her á vett-
vang, en fyrir til varnar í Góa
voru aðeins um 3.500 portúgalsk-
ur sú staðreynd ekki snið-
gengin, að þeir kynda ófrið-
arelda um heim allan, hvar
sem þeir fá því við komið.
Þeir studdu ofbeldisárás Ind-
verja á Portúgala í Góa og
hindruðu með neitunarvaldi
sínu í Öryggisráðinu, að árás
araðilanum yrði fyrirskipað
að láta af hernaðaraðgerðum.
Þeir hafa lýst fylgi sínu við
innrásarfyrirætlanir Súkarn-
os, Indónesíuforseta, á Nýju
Guineu.
Sovétríkin og Rauða Kína
standa við skæruhernað og
manndráp í Suður-Vietnam
og Laos. Loks hafa Rússar
og fylgiríki þeirra í Austur-
Evrópu hrúgað vopnum inn í
Kúbu til þess að hjálpa Fidel
Castro til að útbreiða komm-
únismann á vesturhveli "jarð-
ar.
ir hermenn. Þannig var á nokkr-
um dögum bundinn endir á 450
ára yfirráð Pörtúgala í Góa.
Indverjar höfðu að vísu áður
en „styrjöldin“ hófst haldið því
fram að í Góa væri talsvert meira
en 10.000 manna portúgalskt her-
lið. En þegar átökum var lokið
tilkynntu þeir að allur her Portú-
gala, alls 3.500 hermenn, væri á
valdi þeirra.
í Góa búa um 650.000 manns
og eru um 40% þeirra rómversk
kaþólskrar trúar. Kirkjan hefur
unnið mjög ötullega að menntun
íbúanna, svo þar er menntun á
Iiærra stigi en víðast hvar á þess-
um slóðum. Mikið er um það að
foreldrar í Goa sendi börn sín
til framhaldsnáms við enska
skóla í Bombay.
Um 300.000 Goabúar hafa sezt
að erlendis, margir við Persa-
flóa og í Austur-Afríku, en ýms-
ir hafa hlotið háar stöður hjá
indversku stjórninni og.indverska
hernum.
Það var vel stæð nýlenda, sem
Indverjur haia náð undir sig nú.
í Kongó hafa kommúnistar
gert allt, sem í þeirra valdi
stendur til þess að hindra
friðun landsins og róa undir
upplausn og vandræðum.
Þannig er þá „friðarvið-
leitni“ kommúnistanna.
Kjarni málsins er sá, að
hinn alþjóðlegi kommúnismi
felur í sér langsamlega mestu
hættuna, sem steðjar að
heimsfriðnum í dag.
ÓLÍKT HAFAST
ÞEIR AÐ
llinstri stjórnin lofaði að
’ létta af tollum og skött-
um. Efndir þess loforðs urðu
á þá lund, að hún hækkaði
tolla og skatta á almenningi
Gjaldeyrissjóðir Goa hafa farið
sívaxandi og nema nú um 860
milljónum króna. f Göa er mjög
góð höfn og þar eru hin beztu
skilyrði tii útskipunar á málm-
grýti. En í Indlandi, skammt frá
Goalandamærunum, er mikill
málmur í jörðu, sem ekki hefur
verið unninn vegna flutnings-
erfiðleika. Auðvelt er að flytja
málmgrýtið til Goa og skipa því
út þaðan. ^
Aukinn útflutningur frá Goa
gæti enn bætt lífskjör íbúanna.
En ekki eru þeir allir jafn bjart-
sýnir á það Undanfarið hafa
indverskir námamenn leitað
vinnu í Goa og hlötið þar þreföld
laun miðað við þau, sem greidd
eru fyrir samskonar vinnu í Ind-
landi. Nú óttast sumir Goabúar
að Indverjar kjósi heldur að
lækka kaupgjald í Goa niður f
það, sem ríkir í Indlandi. Aðal-
atriðið í þeirra augum er spurn-
ingin: Nú, þegar Nehru hefur
tekið Goa með valdi, gerir hann
þá meira fyrir landið en Portú-
galar gerðu?
árlega um hundruð milljónir
króna. Hún átti engin önnur
úrræði en að hækka stöðugt
álögurnar á almenningi til
þess að geta haldið áfram að
ausa síhækkuðum uppbótum
í verðbólguhítina.
Núverandi ríkisstjórn hef-
ur haft allt annan hátt á.‘
Hún hefur afnumið uppbóta-
og styrkjakerfið og lækkað
skatta og tolla stórkostlega.
Jafnhliða hafa lausaskuldir
ríkissjóðs verið borgaðar
upp, lánstraust þjóðarinnar
út á við endurreist, og merki
leg framkvæmdaáætlun um
alhliða uppbyggingu ís-
lenzkra bjargræðisvega und-
irbúin.
Það má vissulega segja, að
ólíkt hafast þeir að, vinstri
stjórnarmenn og viðreisnar-
menn.