Morgunblaðið - 26.01.1962, Qupperneq 15

MORCVNBLAÐ1Ð
15
i
I
I
|
Útsala - hálfvirði
Gallabuxur — ungl. — kvenna.
Smásala — Laugavegi 81
Kvöld i Reykjavík
REYKVÍKINGAR — NÝBREYTNI
Enn efnir Ferðaskrifstofan LÖND & LEIÐIR til
nýbreytni tii að hrista vetrardoðan af Reykvíking.
um. — „Kvöld í Reykjavík" undir stjórn hins ágæta
GESTS ÞORGRÍMSSONAR, föstudaginn 26. janúar
kl. 8,00.
Bréfritari
sem unnið getur sjálfstætt að
íslenzkum, enskum og dönsk-
am bréfaskriftum, óskar eftir
atvinnu hálfan daginn eða
nokkra tíma í viku. Tilboð
sendist afgreiðslu Morgun-
blaðsins merkt: „Ábyggileg —
7832“ fyrir næsk. mánudag.
W ALFLUTNIN GSSTOFÁ
Aðalstræti 6, III. hæð.
Einar B. Guðmundsson
Guðlaugur Þorláksson
Guðmundur Fétursson
DTSALA
HJÁ ÁNDRÉSI
Hið marg eftir spurða
Penn/ne
NÆLON IJLLARGARN komið aitur
£ckkabú$in
Laugavegi 42 — Sími 13662
Nánari upplýsingar
Tjarnargötu 4. — Sími 36540.
Kvöldkjólar
ný sending
Skólavörðustíg 17
TÖKUM FRAM í DAG
DÖMUFRAKKA MEÐ BELTUM
VERÐ AÐEINS KR. 1850.00
ENNFREMUR FERMINGARKÁPUR
Á KR. 1195.00.
LESBÓK BARNANNA
Úr Grímms ævintýrum:
Kóngsdælurnor tól!
og götóttu skórnir
^ 6. Dyrnar að salnum
stóðu opnar, svo að kóngs
sonurinn gæti fylgst með,
hvort kóngsdæturnar
færu út til að dansa. En
Ihann gerðist svo syfjaður
um kvöldið, að hann sofn
aði áður en varði. Þegar
hann vaknaði morguninn
eftir, voru allir skórnir
gatslitnir eins og vant
var. Hann hafði ekki hug-
jnynd um, hvað við hafði
borið og gat ekki ráðið
gátuna. Næstu tvær næt-
ur fór allt á sömu leið og
Ifeóngssonurinn var tekinn
af lífi miskunnarlaust.
6. Enm freistuðu ýmsir
ungir menn að komast að
leyndarmáii systranna.
En fyrir þeim öllum fór
á einn veg; þeir týndu
ttfi sínu.
Þá bar svo við, að her-
Xnaður nokkur var á leið
til borgarinnar. Hann
hafði særzt í stríðinu og
var nú orðinn ófær til
henþjónustu.
Á leiðinni mætti hann
gamalli konu, sem spurði,
hvert ferðinni væri heit-
ið.
„Eg veit það varla sjálf
ur“, svaraði hermaður-
inn. Svo bætti hann við í
Krossgáta
r * j
. H
*
m >
J
Lárétt: 1. alifugl (þf);
4. sorg; 5. kærleiks; 7
straumkast; 8. kjóna.
Lóðrétt: 1. vistarvera;
2. skyldmennin; 3. gefa
frá sér grim.mdarhljóð; 4.
kauna; 6. skel.
— ★ —
Skrítla
Móðirin: Ertu að borða
moldugar rófur, Halli?
Halli: Nei, mamma. Ég
sleikti fyrst af þeim mold
ma.
gamni: „Það liggur við,
að mig langi til að kom-
ast að því, hvar kóngs-
dætumar eru að dansa á
hverri nóttu, — ég gæti
þá orðið kóngur!“
6. árg.
Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson ★ 26. jan. 1962.
Krakkarnir á Læk
ÞAÐ hetfur heldur
aukizt bústofninn hérna
hjá okfeur á Læk, því
pabbi fór í bæinn og
keypti fjórar fullorðnar
gæsir. Nofekru seinna
fór hann aftur og keypti
þá þrjár endur. Þetta
finnst krökkunum gam-
an, því þessar sfeepnur
hötfum við ekki hatft áð-
ur. Þær flá að vera úti
allan daginn, ag þegar
kalt er, vilja þær helzt
ailtaf vera að synda.
Það er hérna lítið lón
skamimit frá bænum, þar
sem vatnið er svolítáð
volgt, og þar finnst
þeim gott að vera.
Marga fyrstu dagana
gekfe krökkunum illa að
reka þær heim, þær
vildu helzt vera á miðju
vatninu og flá að vera
í friði. Þá kotm otft fyrir
að Andri datt í vatnið
og kom holdvotur heim
eftir viðureignina. En nú
gengur þetta betur, þær
vita líka núna, að þær
flá að éta, þeigar þær
koma heim. Það eru nú
meiri lætin, þegar gæs-
irnar éta kornið, þær
láita sér ekki nægja eitt
og eitt kom í einu
eins og hænurnar. Von-
andi eignast bæði gæs-
irnar Og endurnEir manga,
marga unga næsta vor,
en þá þurfa krafekarnir
að vera duglegir að gæta
þeirra. — Einu sinni
fann Andri vængbrotinn
hrafn, sem hann kom
heim með og hafði lengi
lökaðan inni í skúr.
Hann var hræddur unf,
að hundarnir mundu
anmars ná í hann. Andri
gaf honum brauð oig vatn
á hrverju/m degi, en samt
var krummi greyið alit-
atf jafn tortrygginin og
vildi höggva í höndina ef
Andri kom otf nærri.
þetta. Því miður var hon
um efeki sagt fyrr en
seiima, að etf hann hefði
svellt krumma dálítið
fyrst hefði verið hægt að
fá hann til að éta úr
hendi sér. Þannig er víist
byrjað að temja fálka.
Svo þegar honum fór að
batna, vildi Andri sleppa
honum, því hann var
hrædidur uim, að krumma
leiddist. Þá fór Andri
mieð hann út á tún í
poka, pabbi mamma og
krakarnir fóru lika til að
hortfa á. En rétt um leið
og krummi flaug burt,
beit hann utan um nefið