Morgunblaðið - 14.04.1962, Qupperneq 13

^ Laugardagur 14. apríl 1962
MORGinVBLAÐlÖ
13
Bréf frá Græníandi
JULIANEHÁB, 2. apríl 1962 —
Núna er fyrati ársfjórðungur
jþessa árs liðinn. Hér á Græn-
iandi byrjaði nýja árið með snjó
Ikiomu, sem naestum hélzt sleitu-
laust í two mánuði. Sumir eldri
menn meina, að eins mikill snjór
hafi ©kiki komið hér í 30 ár.
1 Hér í Juilianeháb voru tveir
vegheflar í gangi alla daga til
að halda opnum götum. Að lok-
um var orðið seði erfitt fyrir
jþá að ýta frá sér, því að hrann-
irnar voru sumstaðar orðnar
meira en mannhceða háar. En 25.
I íebr. breytti snögglega um
veðráttu. Þá kom alilt í einu rign
ing, en hún var þó skammvin,
en sólbréð og hlýindi hafa eytt
næstum öllum snjó, svo að í
dug eru hér snjólausir vegir.
Tveir stórir vatnstankbílar hafa
hér nóg að gera alla daga við
að keyra vatn í hús bæjarins.
Vatnið er tekið úr stóru vatni
fyrir innan bæinn. Það er að-
eins á sumrin, að fólfk hefur
ejálfrennandi vatn' við hús sín,
því að öll vantslögn bæjarins
liggur ocfanjarðar. Hér er ekki
tnikið hægt að grafa með haka
og skófflu, því að bærinn ligig-
ur svo að segja á bjargi.
Eimn Dani sagði við mig i
vetur, að það sé svo ráð fyrir
gert, að sprengja vatmslögn
bæjarins í jörðu niður, en það
myndi kosta rúml. 18 miilj. d.
krónur.
Fyrsta skipið með vörur og
póst frá Danmörku kom hingað
27. janúar. Þá varð mikilíl föign
uður meðal bafcjarbúa. Fólk
þyrptist niður að bryggju, eins
*>g það væri að taka á móti vini.
Elztu dagblöðin sem komu voru
þá rúmlega tveggja mánaða göm
Ul, en ný fyrir því.
Fyrstu 3 mánuði ársinis eru
•trjálar skipakomur til landisins
©g er það sjálfsagt vegna þess,
®ð veðráttan er oeft erfið þarnn
hluta ársins.
Flugpóstur kemur oft, því að
það eru víst vikulegar ferðir
tniili Syðri-Straumfjarðar og
Hafnar. Þar að auki eru flug-
ferðir frá Flugfélagi íslands, sem
hér eru mjög vinsælar. Það hef
ur verið lítið hér um borgarís-
jaka. Einn og einn hefur sézt
„sigla“ hér inn sundið, en horf
ið brátt aftur.
Fyrri hluta marz-mlánaðar
gerði hér rok, sem varaði í 13
daga. Þeir voru sem betur fór
frostlausir. Enginn gait farið á
sjó allan þennan tíma, og hefur
þetta komið sér illa fyrir marg-
an Grænlending, sem byggir af
komu sína á fiski.
Þegar svo rokinu létti, fóru
allar þessar smákænur á flot,
því að flestir hér hafa sína frum
stæðu árabáta, einn og einn á
bát. En sem betur fer, þá er
hér stutt á miðin og alltaf nóg
af þorski, karfa og smá lúðu.
Áður fyrr höfðu menn hér húis
dýr í Julianeháb, svo sem kind
ur, kýr og hesta, en fyrir nökkr
um árum var það bannað. Aftur
á móti hafa nokkrir alifugilarækt,
en það er þó ekki mikið um það.
Ndkkrir bændur búa hér í ná-
grenni bæjarirns og hafa tölu-
vert af sauðfé. Þar á meðal er
einn færeyskur bóndi, sem sló
rót hér fyrir 10 árum. Þá
aðstoðaði ríkið alla þá sem vi'ldu
gerast bændur og lánaði fjár-
stofnin á þann hátt, að bóndinn
dkýldi borga kind fyrir kind.
Ef t.d. bóndi byrjaði með 100
kindur, allar að láni frá ríkinu,
þá átti hann að borga þetta í
kindum á nokkrum árum og
þetta befur tekizit vel hjá mlörg-
um og m.a. hjá þeim færeyska,
sem núna hefur um 700 fjár.
Hann sagði við mig í dag, að
hefði þetta jarðbann haldizt á-
fram, sem komið var, hefði það
valdið dauða á stórum hiluta af
fjárstofnum, því að bændur eru
almennt mjög knappir m-eð hey.
Eg vil að lökum, ræða örlítið
um kris-tniboðsstöðina í Narssaq,
það styttist nú óðum að þeim
degi, sem ég tek við henni, en
það er 1. júnl n.k.
Þegar Guð opnaði þessa leið
fyrir mér þann 12. ok-t. s.l., þá
gaf ha-nn mér trú fyrir þessu, að
þetta Ski-ldi lánast fyxir trú. Frá
þeim degi hefi ég ha-ft þó fu'll-

Einar Þorláksson og ein mynda hans.
Einar Þorláksson
opnar sýningu
BÓKAMARKAÐINU-M í Lista
mannaiSkálanum er lokið, bók
staflarnir bafa verið f jarlægð-
ir, og nú prýðk málverk un-gis
listamanns veggi ská-larus.
Frébtamenn hittu Einar Þor-
iáksson í Listamanna-skálan-
um í gær, en þá hafði hann
iokið við að hengja upp mynd
ir sínar, sem eru 90 talsins.
— Hvenær verður sýningin
opnuð? -spy-rjum við Einar.
— Ég opna í dag. laugardag
kl. 3. e.h. fyrir boðsgesti og kl.
7 fyrir almenning.
<— Hafið þér sýnt áðúr?
— Nei, þetta er fyrsta sýn-
ingin mín. Ég h-etf hvorki sýnt
sjálfstætt áður né tekið þátt í
sýningum.
Flugvélar drottningarmannsins á Reykjavíkurflugvelli.
w&vwaaiwíw-
Flugvélar prins
Fiiips í Reykjavík
SÍÐDEGIS í gær lentu tvœr
rennilegar og spánýjar flug-
vélar á Reykjavikurflugvellli,
kornnar um langian veg. Þetta
voru brezka-r vélar af nýrri
gerð, Herald, frá H-andley
Page flugvélaverksmiðj un-
um. Þetta voru einkavélar
Filips prins, sem hann hafði
til umráða í S-Ameníkuferð-
inni. Ekki var prinsimn með,
hann er kominn heirn til
Englandis, en í þessum vél-
um ferðaðist hann ásamt föru
neyiti víða um S.-Ameríku. —
Herald-vélarnar komu hi-ngað
frá Gander á Nýfundnalandi.
Þær eru tveggja hreyfla,
hafa Rolls Royce hreyfla
sömu gerðar og Visoount, og
voru a-uk þess með aukabenz-
íngeyma undir vængjunum.
Ástæðan tiú þeas að véiarn-
ar lentu hér er sú, að Kefla-
víkurflugvöllur var lokaður.
Önnur vól len-ti hér einnig
aif sömu sök-um, en sú var ekki
ný af nálinni. Þetta var ein
þessara gömlu, sem urðu hvað
frægastar í síðari heimsstyrj-
öldinni, C—46. Þessi vél er á
vesturleið, komin a-Ila leið frá
Kongó. Hún var áður í eigu
Seven Seas flugtfélagsins, scm
var umsvifamikið í Kongó,
þegar mest geklk á. Félagið
varð svo gjaldþrota, búið er
að mála yfir félagsmerkið á
vélinni, en hún ber enn heitið
„Africa Queen“, enda þótt hún
sé ekki ýkja drottningarleg í
samanburði við flugvélar
Elisabethar og Filips, eins og
myndin sýnir, þær fll-júga táfl.
London í da-g.
vissu. Eg veit fyrir víst, að
þessi dagur verður mikiffl sigur
dagur fyrir Guðs mdkiu nóð. Eg
vil því í þessu sambandi senda
öl'lum þeim íslendinguim þakkir,
sem hafa skrifað til mán og upp
örvað mig. Jafnhiliða því, sem
þeir hafa sen-t myndalegar gjaf
ir til Landisbankans og Spari-
sjóðsins Pundið, en þessar stotfn
anir hafa góðfú-slega veitt við-
töku frjáisuim gjötfum til kristni
boðlsstöðvarinnar. Bg get ekkd
— Hafið 'þér divalið erlend-
is?
— Já, ég fór til Höllandis til
náms í málaralist 195-5, 1956
var ég við akad'emíuna í Kaup
man-nahöfn og 1957 við aka-
demíuna í Osló.
— Hvar voruð þér í Hod-
landi?
— Ég lærði einkaskóla í
smábænum Laren.
— Lærðuð þér að máila
hérna h-eirna áður en þér fóruð
utan?
— Nei, ég var í Mennta-skól-
anum í Reykjavík og er ég
hafði iokið stúden-tsprótfi fór
ég nær strax utan tU náms.
— Kom löngunin tid að
mála þá allt í einu?
— Nei, nei, ég h-ef haft á-
huga á þeesu síðan ég var
strákur.
— Á hvaða tímabili eru
myndirnar, sem þér sýnið mál
aðar?
— Plestar hef ég málað á
síðustu tvei-mur árum, en þó
eru hér nokk-rar myndir frá
n-á-msárum mlnum.
Við gengum um sa-linn og
sá-um þar olíumyndi-r, pa-stel-
myndir, túss-teikningar og
krí'tarmyndir.
Einar Þorláiksson er 28 ára,
sonur Þorláks Björnssonar og
Valgerðar Einansd-óttur. Eftir
að han-n kom héim frá námi
h-efur hann unnið við landimæl
ingar á sumrin j-afntframit því
mála.
Einar sagðist gera ráð fyrir
að sýningin yrði opin til mán-
aða-móta, en þó væri það ekki
ákveðið ennþá.
Sýningin verður opin dag-
lega frá kl. 2—10 e.h.
amnað en birt nokkur orð úr
surnum bréfunum, því það sýnir
hversu hlýjan hug bréfriitara-rnir
bera til kristniboðsins:
Brétf frá þekktum útgerðar-
manni: „ í dag hefi ég serat
til Sparisj. Pundiið kr...........
til kristniboðsinis í Grænlandi.
..........Guðsblessun fylgi startfi
yðar — Bréf frá G. M.
Rvik. „ . . . . Sendi þér kvittun
frá Landisbanikanum . . . Þú fyr
irgefur .... Það er frá okkur
þrem-ur . . . Vona að það komi
að gagni ..." Kona í Rvík.
„ . . . Sendi hénmeð kvi-ttun frá
L.b. . . . Þú fyrirgefur hve smá
hún er, en það er gert með góð
um hug .... “ Bóndi í Rang.:
., . . . Eg ætla að láta andivirði
af einum grís í kristniboðsstarf
ið . . . Guð veiti fram-ga-ng öl'lum
áformum þínum . . . “ Bréf frá
A-Hún.: Þetta er gjöf frá
okkur tveimur gömj.m körlum.
V-ið erum þess fullvissir, að þú
verður ekki fyrir neinum vom-
brigðum, með öðrum orðum, að
Guð mun send* þér þá peninga,
sem þú þarft i að ba-lda. Það
er okkar lírfsreynsla. Við erum
þakklátir að fa að legigja okikar
litla skertf til þess arna . .
Bóndi á Austurlandi, Þ. G.: „ . . .
Hefi sen-t til Sp. P. Framlag mitt
er . . . . Einnig sendir syistir
mín . . . . Við systkinin óskum
yður ailra hei-lla og guðsibless-
umar með þetta starf yðar í þágu
krístniboðsins í Grænlandá ..."
Að lok-um eitt brétf frá Ame-
ríku, sem kom til mín 20. marz:
„ . . . When you have obtained
most otf tihe funds needed, leit me
know and I sha-li! be happy to
send you the 250 dollars . . .
Með kærum kveðjum til ís-
landis.
Þórarinn Magnússon.
SamsÖngvor Karla-
kórs Reykjavíkur
KARLAKÓR Reykjavíkur held-
ur þessa daga, samsöngva í Aust
urbæjarbíói fyrir hina mörgu
styrktarfélaga sína Sá, sem
þessar línur ritar, heyrði aðra
tónleikana í gærkvöldi.
Söngstjóri kórsins er enn sem
fynr Sigurður Þórðarson tón-
skáld, sem hefir verið driffjöðr-
in í þróttmiklu starfi kórsins frá
upphafi. Einsöngvarar að þessu
sinni voru Sigurveig Hjaltested
og Guðmundur Jónsson, auk kór
féla-ga, sem sungu þrísöng í einu
lagi. Við hljóðfærið var Fritz
Weisshappel.
Efnisskráin var að mestu af
léttara tagi, og skiptist já.Cnt
milli íslenzkra og erlendra við-
fangsefna. Sum íslenzku lag-
anna munu nú flutt í fyrsta
skipti. Viðamest af þeim er
„Hugleiðing“, þáttar úr Skál-
holtskantötu eftir sönestiórann
Sigurð Þórðarson. Þetta er m-arg
slungið lag og alltilþrifamikið
á köflum, en mundi vafalaust
njóta sín betur með undirleik
hljómsveitar. Myndarlegt er
líka lag Þórarins Jónssonar, „Eg
heilsia þér, ísland“. Af eríendu
lögunum er helzt að nefn-a „Kór
biskupa og presta" úr óperunni
„Afríkustúlkunni“ eftir Meyer-
beer, og er það þó ekki veiga-
mikil tónsmíð.
Kórinn er vel æfður og sam-
stilltur, en óvenju hljómlítill og
þreytublær á sön-gnum. Minni
glæsibragur er á tenorunum ein
oft áður, og bassamir þjrrftu
að hafa meiri þunga og fyllingu.
Engu að síður náði söngurinn
eyrum þakklátra áheyrenda oig
var kórnum, söngstjóra og ein-
söngvurum óspart klappað lof í
lófa.
Jón Þárarinaam