Morgunblaðið - 03.06.1962, Síða 3

Sunnudagur 3. júní 1962
MORGUNB L ÁÐIÐ
3
Flugvélaskipið' Wasp á siglingu.
Flugvélaskipiö Wasp
er á hæð við 23 hæða hús
Sögufrægt skip úr Kyrrahaísstyrj öldinni
Á MORGVJN, mánudag, kem-
ur hingað fjórða bandaríska
flotadeildin undir stjórn Paul
D. Buie, aðmiráls. Mesta eftir
tekt mun vafalaust vekja hið
mikla flugvélaskip Wasp,
en auk þess koma all-
mörg önnur herskip hingað,
aðallega tundurspillar. Hefur
deildin verið að æfingum á
Atlantshafi að undanfömu, en
hlutverk hennar er að hafa
eftirlit með ferðum kafbáta á
hafinu. Er flotadeildin búin
hinum fullkomnustu tækjum
til að finna og granda óvina-
kafbátum.
USS Wasp er flugvélaskip
sérstafalega sniðið fyrir
ihernað gegn kafibátum. Er
skipið hið sjöunda í Banda-
ríkjaflota, sem ber þetta
nafn.
Wasp VI, sem skipið heitir
eftir, var hleypt af stökkun-
um 1939, og var það þá eitt
hið fullbomnasta skip sinnar

Paul D. Buie, aðmíráll.
Flotadeildin, sem hingað
kemur á morgun, á siglingu
á úthafinu. Flugvélamóður-
skipið Wasp, flaggskip Buie
aðmíráls, er fyrir miðju og
flugvélar og þyrlur frá skip-
inu fljúga yfir deildinni.
Ljósm.: US Navy)

William F. Brewer, skipstjóri.
tegundar, sem Bandaríkja-
menn áttu þá á að skipa. í
styrjaldarbyrjun var Wasp
notað til að fylgja skipalest-
um á Atlantshafi, og í marz
1942 sigldi það tvisvar hlað-
ið brezkum Spitfireorrustu-
flugvélum til eyjarinnar
Möltu. í .júli sama ár var
Wasp sent til Kyrrahafsins
til þess að taka þátt í „eyja-
styrjöldinni“ við Japani þar.
Wasp var í fararbroddi er
innrás Bandaríkjamanna var
gerð á Tulagi og Guadalcanal,
en þar geisuðu einhverjir
blóðugustu bardagar sem sög
ur fara af í heimsstyrjöld-
inni síðari. Wasp varð þar
fyrir japönskum tundurskeyt
um og laskaðist svo mikið að
Bandaríkjamenn sökktu því
litlu síðar.
Wasp VII, skipið, sem hing
að kemur á morgun, var tek-
ið í notkun í nóvemiber 1943.
Barðist það á Kyrrahafi líkt
og fyrirrennari þess, og tók
þátt í bardögunum um Wake,
Tinian, Guam, Iwo Jima,
Mindinao, Luzon, Palau,
Formósu, Hong Kong, Okin-
awa og loks við Yokosuka og
Tokyo í Japan.
í marzmánuði 1945 er Wasp
var á leið til Japan til þess
að gera árásir á flugvelli og
flotastöðvar Japana, var gerð
laftárás á skipið. Féli
sprengja í gegnum flugþiljur
þess, og sprakk í flugvéla-
Sr. Jónas Gíslason, Vik i Mýrdal:
Langlyndi Guðs
(Ljósm.: US Navy)
„Líkt er himnarlki manni, er sáði
góðu sæði í akur sinn; en meðan
fólkið svaf, kom óvinur hans og
sáði líka illgresi meðal hveitisins
og fór síðan burt. En er grasið
spratt og bar ávöxt, J>á kom og
illgresið í ljós. Þá komu þjónar
húsbóndans og sögðu við hann:
Herra, sáðir þá ekki góðu sæði
í akur þinn? Hvaðan kemur hon-
um þá illgresi? En hann mælti
við þá: Þetta hefur óvinveittur
maður gjört. En þjónarnir segja við
hann: Viltu þá, að vér förum og
tínum það? En hann segir: Nei, svo
að þér eigi, er þér tínið illgresið,
reytið hveitið upp ásamt því. Látið
hvorttveggja vaxa saman til kom-
skurðarins; og er kornskurðartím
inn kemur, mun ég segja við korn
skurðamennina: Tínið fyrst illgres-
ið, og bindið það í bindin til að
brenna það, en safnið hveitinu í
kornhlöðu mína." Matt. 13, 24—30.
i.
Margir eiga erfitt með að
efailja þessa daemisögu Jesú.
Hvers vegna var ekki leyft að
tína illgresið, meðan það erm
var að vaxa, svo að sæðið baeri
meiri ávöxt?
Þessi spurning er skyld hiinini
sáru spurningu, sem mannkynið
hefur spurt frá upphafi vega:
Hvers vegna leyfir Guð hið illa
hér í heimi? Hvers vegna er böl-
ið ekki upprætt? Hvers vegna
eru vandamálin efcki leyst hér
á jörð?
Ég held, að svar Jesú sé fólg-
l ið í deemisögunni, þaæ sem mað-
I urinn svarar þjónum sínum:
,,Nei, svo að þér eigi, er þér
tínið illgresið, reytið hveitið upp
I ásamt því“.
Vandamál hins illa hér í heimi
er ekki eins einfalt og margir
töldu áður, og sumir telja jafin-
vel enn í dag. Eða er það að-
eins af fráfrœði mannanna um
hinar geigvænlegu afleiðingar
vetnisprenginga, að menn hafa
keppzt við að eitra andrúms-
loftið?
Nei, skýring hins illa er ekfai
fólgin í fáfræðinni. Hið illa
hverfur etoki með meiri upplýs-
ingu og þekkim.gu. Það sýnir
samtíð okkar glöggt.
Hið illa er heldur aldrei kornið
frá Guði. >að er raunverulegt
vald í þessum heimi, sem berist
af aiefli gegn vilja og mætti
Guðs. Það er hið sama illa vaM,
sem við sjáum að starfi í heim-
inum x dag, og var að verki, er
Jesú Kristur, eingetinn sonur
Guðs, var negldur á toross og tek-
inn af lífi fyrir það eitt að flytja
mönnunum sannleikann um Guð
og mann. Og enn í dag reynir
geymslunum. 102 menn biðu
bana og fjöldi særðist. Þrátt
fyrir þetta gátu flugvélar
Skipsins hafið sig á loft að-
eins klukkutíma eítir áras-
ina.
Síðar í sömu viku skráði
Wasp nafn sitt í sögu hernað
ar á flugvélaskipum svo
Framh. á bls. 22.

þetta sama vald að draga úr
valdi Guðs, reynir að tæla.menn
burt frá honum og trúnni á hamn.
Þess vegna er baráittan milH
hins illa og góða hér í heimi
raunveruleg í fyllsta máta. Á
sama hátt og illgresið reynár að
vaxa upp og kæfa hið góða sæði
á akrinum, þannig reynir hið
illa að villa um fyrir mannin-
um, svo að hann fjarlægist Guð.
Það er barizt um mannssálirnar.
Guð hefur vissulega mátt til
að eyða hinu illa, en hann þráir
að lítona mönnum, leysa þá und-
an áhrifavaldi þess, en efatoi tor-
tíma þeim. Gildi einnar manns-
sálar í augum Guðs er medira
en aills annars, sem á þessari
jörð er að finna. Hann vill ektoi
taka áhættuna af því, að mann-
sál tortímist með hinu illa.
Guð er langlyndur. Hann er
enn að gefa okkur tækifærí til
þess að hlýðnast boðum hans.
Hann er enn að flytja fagnað-
arboðskapinn um það hjálpræðd,
sem öllum mönnum stendur tid
boða fyrir trúna á Jesúm Krist.
II.
Trúin á Jesúm Krist skapast
aldrei fyrir ytra valdboð. Eng-
inn getxxr neytt nokkum mann
til trúar, jafnvel ekki Guð
sjálfur.
Maðurinn á frjálsan vilja.
Hann verður sjálfur að taka á-
kvörðim um afstöðu sína tál
Guðs. Maðurinn er í upphafi
stoapaður í mynd Guðs, sjálf-
stæð persóna til írjálsrar þjón-
ustu við Guð, kærleiksþjónustu.
Guðssamtfélag mannsins getur
aldred byggst á þrælsótta, ekM
heldur á ytri þvingun, heldur
aðeins á fi-jálsri ákvörðun manns
ins sjáLfs.
Svo mikil ábyrgð fýlgir því
að vera maður, skapaður 1 Guðs
mynd. Velferð okkar um tíma
og eilífð er undir otokur sjáltfum
komiin að þessu leyti.
Guð hefur gert allt, sem td
þarf, til að veita okbur hiut-
deild með sér í hinu eilifa ríki
himnanna. Til þess sendi hann
son sdnn í heiminn og lét hann
gefa lítf sitt á krossi, okkur til
lítfs. •
En vdð verðum að veita gjötf-
um Guðs viðtöiku, svo að við edgn
urnst hlut í þeim, persónulega.
Við verðum aldrei viljalausar
leikbrúður í hendi Guðs.. Við
erum frjálsdr einstakHngar, sem
atf fúsum vilja veljum þjónust-
una við Guð.
Guð hefur sáð hinu góða sæði
meðal okkar. Hann hetfur látið
orð sitt hljóma með þjóð okkar
um aldaraðir. Hann hefur vakið
upp ótal votta tii að bera firam
fagnaðarboðskapinn. Og öll eig-
um við aðgang að orði Guðs.
En hið illa á þessari jörð hefur
einníg sáð sínu sæði, sem reynir
að hindra þann ávöxt, sem Guð
vill gefa í lífi ókkar. Þess vegna
eigum við í stöðuigri baráttu,
meðan jarðHfið va*ix. Þeirri
baráttu íýkur ekki fyrr en að
ledðarlokum. Heima hjá Guðd
er hið illa vald að fullu yfir-
unnið.
Qg í þessari baráttu okkar
megum við sækja styrk og kraft
í Guðs orð og bænina. Og frels-
arinn, sem sjálfur hefur unnið
sigur yfir hinu ilila, stenduæ við
hlið ökkar og berst með okkur.
Og í trúnni á hann erum við
örugg með sigur. Hamn hefur
sigrað í okkar stað. Við eigum
hluitdeild í sigri hans í trúimi
á hann.
Við skulum aldrei gera Htið
úr valdi hins illa hér í heimá.
Við skulum ekki ’heldur mis-
skilja langlyndi Guðs, er hann
enn gefur okkur tækifæri tái
trúar. Hann er að kalla, því að
hann þráir þjónustu allra manna,
vill, að allir menn verði hólpn-
ir og komist til þekkingar á
sannleikanum. Náðartími Guðs
stendur enn. Notum hinn hent-
uga tíma.
Jónas Gíslason.