Morgunblaðið - 01.07.1962, Side 22

22
MORGVNBLAÐIÐ
Sunnudagur 1. júlí 1962
Nær allir Akra-
nesbátar farnir
norður
Akranesi, 28. júní.
FJÓRAR dragnótatrillur voru á
sjó héðan í dag. Ailahæstur var
Flosi með 1 tonn. Aflinn er helm-
ingur koli, en hitt ýsa og þorskur.
Allir bátar, sem norður fara á
síld héðan eru komnir á miðin,
utan tveir, Bjarni Jóhannesson
og Ver, og er nú verið að setja
í Bjarna kraftblökk og nýtt í Ver.
Upp úr mánaðamótum fer nýi
bátur Sigurðar Hallbjarnarsonar
h.f. og verður hann sá tuttugasti_
þegar við teljum önnu Þráins
Sigurðssonar með. — Oddur.
— Laxaseiði
Framh. af bls. 3.
sl. vetur, Var ákveðið að
skoða svæðið með vorinu,
sem við gerðum, og er það
álit okkar að vatnasvæðið
sé að mörgu leyti heppilegt.
A.m.k. er nægilegt vatn í án-
um, en að vísu má gera ráð
fyrir að vatnið sé fremur
kalt fyrir lax, þótt ekki sé
hægt að fullyrða um það að
óreyndu, en bleikjuveiði
hefur verið þarna. Um árn-
ar má segja að í þeim virð-
ast fremur fáir veiðistaðir,
en e.t.v. mætti lagfæra það
síðar, ef tilraunin heppnast.
Þessi tilraun stendur í a. m.
k. 8—10 ár, o"g leggur fé-
lagið sig í nokkra áhættu,
mikill áhugi er á því að
koma vatnasvæðinu í veiði-
horf, ef hægt væri, sagði
Óli J. ólason að lokum.
Glært — POLYTEX— til blöndunar í
— POLYTEX-tnálningu, gefur meiri
gljáa og auðveldar hreingerningu.
— POLYTEX— plastmálning
er mjög auðveld í meðförum
og ýrist lítið úr rúllu.
— Viðloðun er frábær á nýja
sem gamla málningu.
rsiöfFD
VESTFIRÐINGUR, Eyjólfur
að nafni, fór í skemmtiferð til
Reykjavíkur. Þegar Eyjólfur
kom aftur heim til sín var
hann spurður frétta úr
Reykjavík: Fátt þar að sjá —
nema beitarleysi fyrir skepn-
ur oig langt að. reka fénað í
vatn.
Þegar ég kom til Reykja-
víkur árið 1906 var hafnleysi
hér. Skipið hreppti NA rok,
er það var statt á Breiðafirði.
Lagðist út við Engey aðfara-
nótt föstudags. Eftir tvo sól-
arhringa 'brauzt stýrimaður
skipsins í land með póstinn,
en neitaði að taka farþega í
bátinm af öryggisástæðum.
Morguninn eftir var komið
blíðalogn.
Tíu árum síðar voru mann-
virki hafnarinnar í smíðum
og þá nær fullgerð. Það var
ekbert letimók á landi eða
sjó að sjá, um fátækt manns
og manna er búið að skrifa
nóg. Nægjusemi og sparsemi
voni dyggðir þjóðarinnar,
fyrir þær fórnir erum við sem
nú lifuni miklir af sjálfum
okkur, og megum vera það.
Margir ungir að árum hafa
tekið stein úr götunni.
Borgin var heppin með inn-
flytjendur úr sveitum lands-
ins. Mest þótti mér bera á
Ámesingum og Rangæingum,
þó skauzt. einn og einn Hún-
vetningur inn í hópinn. Um
Vestfirðinga tala ég lítið
(vegna mín), þeir voru hér í
Myrkur í
bæ í stórhópum — enda vildu-
hvergi vera nema á sjó. Og
ætti maður einmæli við þá,
töldu þeir að Vestfirðingar
hefðu kennt Sunnlendingum
sjómennsku. Reykjavík mætti
muna það, að í hina ungu
borg fluttu menn, sem færir
voru um verkleg átök í trausti
þess að bærinn yrði byggileg-
ur. Hér voru einu tækifærin
til að stofna heimili. Úti um
hinar dreifðu sveitir var tak-
mörkuð yirðing fyrír slíku
tiltæki tveggja persóna. Við
fáum þau á — hreppinn.
Þegar dæma skal um borg
vora fyrr og nú, verður flest-
um mönnum orða vant. Ég
heyrði aldrei talað um fegurð
Esjunnar eða sólsetur, heldur
ekki um tign fjaila og fjarða.
Þetta þurfti ekkert umtal,
þetta var sjálfsagt. „Gefðu
þig bara að vinnunni."
Við eldri menn höfum þess-
um bæ og borg roargt að
þakka og getum greitt fyrir
okkur að nokfcru með góðum
hug einum til þeirxa, sem
sofnaðir eru.
Um borg vora í dag og á
morgun? Lífsvilji og lífsgleði
vill nú engar hömlur á veg-
inn (svo segjum við hinir
gömlu). Það mátti líka breyt-
trogum
ast að hætt væri að bera inn
myrkur í trogum í hús manna.
Kristján Guðmundsson.
Seli.
Bréf sent Mbl.
Engin málefnasamningur gerður
Stokkseyri, 28. júní 1962.
TÍMINN og Alþýðublaðið hafa að
undanförnu reynt að gera allmik
ið veður úr því, að samkomulag
hefur tekizt mili Sjálfstæðis-
og Alþýðubandalagsmanná um
stjórn Stokkseyrarhrepps næstu
fjögur ár.
Þó að þetta sé nöldur óánægðra
manna, sem hafa „misst af stræt-
isvagninum" og tæplega þess vert
að hlaupa með það í blöðin undir
feitletruðum fyrirsögnum eins og
gert hefur verið, vildi ég gefa á
þessu fyrirbæri ofurlitla skýr-
ingu.
Þessi ádeiia kemur úr hörðustu
átt hvað Alþýðuflokksmenn
snertir, sem fyrr og síðar hafa
verið reiðubúnir til samstarfs við
kommúnista hér og báru ábyrgð
á þeim meirihluta sem réði í
hreppsnefndinni síðasta kjörtíma
bil, og hefðu nú að sögn kunn-
ugra manna verið fúsir til að
halda því áfram með því að
kjósa kommúnista fyrir oddvita,
ef þeir mættu ráða sveitarstjór-
ann.
En enginn vilji var fyrir hendi,
hvorki hjá Alþýðubandalags-
mönnum né Sjálfstæðisflokknum
að sækja sveitarstjóra utan af
landsbyggðinni, né ráða hingað
krata í það starf alókunnugan
öllum hreppsmálum og fákunn-
andi í hvað hér hentaði bezt.
Slíkt gæti orðið ofviða' fá-
mennu og fátæklegu sveitarfélagi
og óhagstætt að mörgu leyti.
Enda eru vandfengnir menn til
þess starfa og reynsla misjöfn
þar sem sá háttur hefur verið á
hafður.
Alþýðuflokksmenn hér höfðu
nú verið í sífelldri leit að sveitar-
stjóra um þriggja vikna skeið,
en lítið orðið ágengt_ þrátt fyrir
þó þeir fengju til þess frest á
frest ofan. Var dráttur á þessu
orðinn mjög bagalegur vegna inn
heimtu gjalda og óafgreiddra
mála sem söfnuðust fyrir.
Kratar undrast það mjög að
Sjálfstæðismenn og Alþýðu-
bandalagið hafí komið sér saman
um stjórn hreppsins eftir að
Sjálfstæðismenn hefðu gagn-
rýnt Alþýðubandalagsfulltrúanna
mjög harðlega fyrir kosningar
vegna slæmrar ráðsmennsku og
sleifarlags á sjtórn hreppsmál-
anna, en þeirri gagnrýni var engu
síður stefnt að Alþýðuflokkn-
um sem var í samstarfi með
kommúnistum í fyrrverandi
hreppsnefnd. Að vísu var það
þeirra bezti maður, sem nú er
dæmdur úr leik vegna sjúkdóms.
Eins og venja er til er það
algengt að tveir eða fleiri flokk-
ar sameinist um stjórn hrepps-
mála að loknum kosningum, þeg-
ar enginn einn flokkur hefur náð
nægilegum meirihluta til þess.
Jafnvel voru Alþýðuflokks-
menn í kosningabandalagi við
Kommúnista og Framsóknarflokk
inn við síðustu kosningar á Sel-
fossi og víðar um landið með
slagorð á vörunum að „allt sé
betra en íhaldið“.
Hér fengu kratarnir óskipt at-
kvæði Framsóknar, og af því staf
ar að þeir bættu við sig einum
manni sem þeir eru montnir af.
Eftir kosningarnar hafa þeir
staðið úrræðalausir og heillum
horfnir og rnega nú hugga sig við
það að segja eins og refurinn sem
ekki náði í vínberin „þau eru
súr“.
Hins vegar megum við Sjálf-
stæðismenn vel við una, sem að-
eins eigum tvo wienn af sjö í
nefndinni, að fá bæði varaodd-
vitann og sveitarstjórann, sem að
lögum fer með þau störf, sem
oddvita eru falin, enda þótt til
þess hafi fengizt fulltingi Alþýðu
bandalagsmanna að nokkru leyti
— sem þrátt fyrir ólíkar skoð-
anir í landsmálum hafa meiri
reynslu og þekkingu á hrepps-
málum, en aðrir þeir sem völ
var á hér til samstarfs. Og sam-
vinna við þá nær ekki lengra en
það, að enginn málefnasamning-
ur var við þá gerður né verður
gerður um stjórn eða stefnu sem
fylgt verði á kjrtímabilinu um
framkvæmdir eða annað.
Allt slíkt verður að ráðast eftir
atvikum og því sem efnin leyfa
hverju sinni
v Ásgeir Eiríksson,
Blíðveður
ÞÚFUM 26. júná, — Blíðveður
hefir verið nú síðustu daga,
Byrjaður er rúningur sauðfjár,
einkum geldfjár. Sauðburði er
lokið, sem gekk ágætlega. Mink-
ur sást nýlega við Botnsá, en fátifc
finnst af grenjum. Þó eru refir
víða á sveimi.
Vegavinna í ögurvegi gengur
vel. Er jarðýtuvinna komin langt
tíl að Heljarurð á Breiðfirðinga-
nesii Unnið er að vegagerð á
sýsluvegi fram Heydal í Mjó-
firði. — V. P.