Morgunblaðið - 30.12.1962, Blaðsíða 1

II

Sunnud. 30. des. /962
íspé-
spegli
VÍNSALA fyrir síðustu ára-
mót varð með mesta móti ag
hátíðaihödd öll með meiri kúlt
úrblæ en elzfcu menn mundiu.
Virtist sem enginn hefði rænu
á að vinna minnstu spellvirki
og var almennari ofurölvun
þakkað. Áramótin urðu því
daufleg og leiðinleg hjá lög-
reglunni og allur hinn mikli
viðbúnaður til einskis. f>að
eina frásagnarverða var, að
einhverjir Langþyrstir náung-
ar brutust inn í Naust undir
morgun, fóru á barinn og af-
greiddu sig sjálfir.
f>arna voru aðeins drukkn-
ar fínustu tegunddr víns — og
svo snyrtilega þótti um gengið
að lögreglan gat ekki flokkað
verknaðinn undir innbrot eða
þjófnað, því þar hafa einstök
prúðmenni verið á ferð, sem
hvort sem er hefðu ekki ver-
ið færð í steininn, þó upp
hefði komizt.
Um áramótin heyrðis það
merkast frá útlöndum, að Ul-
brioht hefði tapað 30 milljörð
um marka á einu bretti. Urðu
menn undrandi, héldu, að ekki
væri hægt að tapa svo miklu,
því þá var Brimness-málið
enn ekki komið á dagskró.
Eðlilegast hefði verið að ætla,
að Ulbrioht gamli hefði tapað
svona á samkeppninni við
stóru flugfélögin, en í raun-
inni var það samkeppnin við
lýðræði, sem olli tapinu. Jafn
vel múrinn mikli í Berlin
hafði ekki stöðvað fóiksflótt-
ann. Flóttamenn voru sem sé
farnir að nota skólpleiðsdum-
ar á mi'lli borgarhJutanna til
undankomu. Var því horfið
til þess að láta adþýðulög-
reglumenn liggja í klóak-
leiðslum með aivœpni — á
vöktum. Fengu SÍA-menn þar
undirstöðuþjálfun sína í
vopnaburði.
Þá voru iausaskuldir rfkis-
sjóðs greiddar að fullu og
átti rikið jafnvel innstæðu í
Landsbankanum, sem ekki
hafði feomið fyrir síðan 1945.
Ol'li innistæða þessi ríkís-
stjórninni miklu hugarangri
og loks var ákveðið að eyða
fénu við fyrsta tækifæri — af
ótta við að bankabókin týnd-
ist. Einn Akranesbátanna setti
þá í steinsugu, kynlegan fisk,
sem jafnvel Daníel vildi ekki
leggja sér tii munns. Um
sama leyti kom upp bólusótt
í Þýzkalandi og létu Akurnes
ingar bólusetjast, en ísfirðing
ar opnuðu nýja vatnsveitu,
sem færði þeim 80 sekúndu-
lítra til að skola þúsund króna
seðlunum frá árinu áður —
niður úr skólpleiðslunum.
Þar með urðu líka vatnsberar
á ísafirði atvinnulausir, en
voru síðar ráðnir td'l Áfengis-
verzlunarinnar til að bera út
vínföng til fastra kaupenda.
Hver bærinn á fætur öðrum
lagðist þá í eyði á Ströndum
og fluttu allir til ísafjarðar og
léfcu vel gf bústaðaskiptum.
Herdís Þorvaldsdóttir hand-
leggsbrotnaði í Skugga-Sveini
og fannst Guðlaugi það skrýt
ið, því það stóð ekkert um
það í handritinu. Þá voru
sovézk skip ailt umhverfis
land, mörg í vari á ýmsum
stöðum. Veður var þá oftast
gott, en rikisskipin samt ekki
farin að stranda fyrir alvöru.
Óáran var þá hin mesta á
Hólum. Nemendur þoldu ekki
lengur fjósalyktina og neit-
uðu að ganga til verka. Um
tíma var þeim færður matur-
inn í rúmið og ekið með þá
á al'la kaupakonudansleiki í
næstu sveitum ti'l þess að
reyna að fá þá til að vera
áfram í skólanum. Árangur-
inn varð betri en nokkur
þorði að vona því aðeins tæp-
lega helmingur nemenda yfir-
gaf skólann á miðju náms-
tímabili. Hinir urðu eftir með
því skilyrði, að þeir þyrftu
ekki að læra neitt. — Þá
fór veggjalúsin hamförum í
heimavist MA og fóru þing-
eyiskir berserkir náttfari og
dagfari til Akureyrar til að
vinna á skepnunum. Þegar til
kastanna kom þótti þeim
starfið löðurmannlegt, sögð-
ust hafa verið gabbaðir, því
hér væri ekki um þingeyskar
veggjalýs að ræða. Þær vœru
langtum stærri.
Um svipað leyti gátu bdöð-
in þess, að skátar hefðu sent
forseta íslands skilaboð með
ljósmerkjum og þótti þetta
snjallt og gefast vel. Síma-
málastjóri sendi fréttina til
adþjóða símamálastofnunar-
innar og var skátaihöfðingi ís-
lands kvaddur utan til að gefa
skýrslu um málið.
Biskupinn sendi frá sér
dreifibréf um hættuna, sem
andlegri velferð landsmanna
stafaði af Vottum Jehóva —
með góðum árangri. Voru
þeir lýstir í bann í Rússlandi.
Bingó-æðið óx án þess þó að
kirkjan hreyfði litlafingur
gegn Bingóinu. Náði Bingó
þvílíkum vinsældum, að ekki
þýddi að boða til mannfagn-
aðar nema að setja Bingó efst
á blað. Auk þess var Bingó
spilað á vinnustöðum í
Reykjavík daginn út og dag-
inn inn og er sagt, að aldrei
hafi verið befcur mætt á ýms-
um opinberum skrifstofum en
einmitt þá, jafnvel fyrir tó-
degi, ef verðlaunin voru góð.
— Togarinn Haukur fékk þá
kr. 12,36 fyrir kílóið í Brem-
erhaven, en Sigurður fór
hvergi.
í janúarlok fæddist Hussein
Jórdaníukonungi sonur, kona
lauk guðfræðiprófi frá Há-
skódanum og flugvöllurinn á
Gjögri var undir snjó. Á
Reykjavífeurflugvelli dró til
mikilla tiðinda, er kviknaði í
húsnæði slökkviliðsins. —
Breyddist eldurinn fljótt út og
upp gaus mikill reykur. Urðu
slökkviliðsmenn vallarins að
yfirgefa húsið í miðri rúbertu,
en þá var reykurinn orðinn
svo mikill, að brunaverðir
greindu ekkd hjarta frá spaða.
Tókst þeim naumlega að
bjarga einkennishúfum sínum
úr eldinum, en slökkvitæki
filest urðu eldinum að bráð,
enda höfðu æfingar addrei
miðazt við, að kvi'kna mundd
í sjálfri slökkvistöðinnL —
Vatnsfötur og garðslöngur
voru í snatri sóttar niður í
Nauthólsvík og eftir að
slökkviliðsmenn höfðu brugð
ið sér sem snöggvast heim í
kaffi (samkv. gildandi kjara-
samningum) var hafizt handa
um að sprauta á eldinn, sem
þá hafði næstum eytt nokkr-
um gömlum bröggum, sem
Loftleiðir nofcuðu. Var spraut-
að lengi vei, en alltaf logaði
jafn glatt. Lofes var hætt að
sprauta og slokknaði eldurinn
þá jafnskjótt.
Almennt er álitið, að hin
frækilega frammistaða
slöfekviliðs Reykjavífcurflug-
vallar marka tímamót í
sögu íslenzkra flugmála. Ár-
angurinn varð sem sagt sá,
að við dosnuðum við nokkra
gamda og ryðbrunna bragga,
sem voru orðnir höfuðstaðn-
um til skammar. Síðan eigum
við í vændum, að glæsileg
flugvallarbygging rísi. í heið
ursskyni verður siökkviliði
vallarins fenginn miðhluti
byggingarinnar, en slfkt er
mjög fátítt erlendis — og al-
gert nýmæli. Verða þar fudl-
komnustu fáanleg tæki til
tómstundaiðkana á fjórum
hæðum. Með hliðsjón af feng
inni reynzlu þykir hins vegar
heppilegast að geyma slökkvi
tæki utanhúss í framtiðinni
svo að þeim verði ekki hætta
búin af völdum elds.
Þorvaldur í Síld og Fisk
flaug til Bretlands tii að gefa
þarlendum kost á að bragða
léttreykt íslenzkt lambakjöt
og upp úr því hófst febrúar-
mánuður með síbreytilegri
veðráttu. — Baldvin Jóns-
son fann þá upp vél til
að leggja gaffalbita niður í
dósir og er það eitt helzta
framlag okkar til tækni-
menningar 20. aldarinnar, þyk
ir jafngilda (miðað við fóliks
fjödda) geimferð Glenns.
Gisli Halldórsson liggur nú
dag og nótt yfir því að finna
upp vél til að eyða lyktinni
af kæstum hákarli og munu
margir bíða í ofvæni eftir
smíðisgripnum.
Það helzta, sem til tíðinda
bar í samkvæmislífi höfuð-
staðarins var, að May Faix
Lady (sem þá var æfð af
kappi) var orðinn fastagestur -
í öllum meiriháttar cocktaid-
boðum í bænum og náungi
einn smyglaði brennivínsdögg
í hitapoka inn í Þórscafé.
Bandaríkjamenn buðu ísdend
ingum þrjár notaðar Douglas-
vélar að gjöf og reis Alþýðu-
blaðið þá upp á afturfæturna í
vandlætingu og taldi þetta
smánarboð. Kratar vildu sem
sé fá fjórar véiar 1 stað
þriggja, því samanlagt mundu
þær þá geta tekið allan Ad-
þýðuflokkinn eins og hann
leggur sig — í sæti. Hafði Al-
þýðublaðið í huga að fá véd-
arnar svo lánaðair endurgjaids
laust til að fara með flokíkinn
tid berjatínslu vestur á firði
að hausti. En Kanar mis-
skildu Alþýðublaðið og sendu
enga vél — og þegar ljóst
varð, að etokert yrði úr berja-
ferðinni gengu nokkrir úr
flokknum — svo að eftir adlt '
saman hefðu þrjár védar gert
meira en duga Krötum. —
Þá rotaði Xngó Bygreaves.
Dagbiöðin greindu frá þvi,
að Grímseyingar hefðu séð
furðuljós á lofti og gengu
ýmsar sögur um eðli þessa
fyrirbæris. Um 50 góðborgar-
ar undirrituðu þá áskorun til
borgarstjórnar um að setja
Sigfús Elíasson á heiðurs-
lairn og leysa hann frá
störfum í skrifstofu Rafmagns
veitunnar. Aðhafðist borgar-
stjórn ekkert í málinu, en að
tiJlögu Framsóknar var beðið
frekari furðuljósa við Grirns-
ey. Engin ljós sáust og var
áskoruninni þá stungið undir
stól. En rætt er um, að í stað-
inn verði Dulspekiskóli Sig-
fúsar gerður að ríkisskóla,
starfræktur með svipuðu
fyrirkomulagi og sjóvinnu-
námskeið Æskulýðsráðis.
A.-Þjóðverjar tilkynntu,
þegar hér var komið, að sam
yrkjan hefði brugðizt þeim
eins dg bílarnir þeirra ofkk-
ur. Ákvað Ulbricht að flytja
inn landbúnaðarvöru í stór-
um stíl, en íslenzkir náms-
menn austantjalds báðu ætt-
ingja sína að senda tros og
makarín. Þá var Strompleik-
urinn sýndur í síðasta sinn
og 12 ára strákar stádu 8 bíl-
um í Reykjavík. Fíladelfíu-
söfnuðurinn flutti í ný húsa-
kynni og Sirrý Geirs kom
heim frá Hollywood, og lá
kviikmyndaiðnaðurinn vestra
niðri á meðan hún dvaidist
hér heima. Guðrún Á. Símon-
ar var líka hér í heimsókn og
sagði í blaðaviðtali, að sömu
uppeldislögmál giltu um son
Framhald á bls. 8.