Morgunblaðið - 15.02.1963, Síða 11

Föstudagur 15. febrúar 1963
MORCUIS BLAÐIÐ
11
Verðmætasti hluti bókasafnsins er nú geymdur í stálskápum.
Hillunum er rennt til og frá á sleða.
.Dásamiegt safn,
hreint dásamlesl1
fékk stálskiápana. Öryggið er
miklu meira.
Summaria á 10 aura.
— Hvaða bók er verðmæt-
ust í safninu?
— Það er Sumimaria Guð-
brands biskups. Fulluir titill
bókarinnar er ,Su,mmaria yfer
það Nýja Testamentið á is-
lendsku útlagdar af Guð-
brande Thorlaks syne Núpu-
felli 1589.“
Á saiurblaði bólkarinnar
•tend'ur: „Þessi bók er til
lialls hjá mér þar til kirkju-
reikningur er staðinn, (svo
tneð annari hendi:) Var þessi
bók goldin í kirkjureikning til
Goddala af örfum síra þor-
kels heitins Ólafssonar Anno
1605 í 10 aura“.
Verðið var ekki hátt í þá
daga. Nú er talið að Sum.maria
tnyndd kosta yfir 100 þús-
und krónur, ef hún væri til
sölu. Hún er hvergi til annars
staðar, en mér er sagt, að
eirahver slitur séu til af henni
í L<a ndsbók asa f n inu.
— Hvaða fleiri dýrgripi vilt
þú nefna úr safninu?
■— Eg hef mikinn hug á að
auka við safnið og completera“
á að M eldri bæ-kur og það
sem fágsetara er.
f dag er mjög erfitt að M
fá,gaetar bækur. það er allt
annað en þegar Þorsteinn heit
inn tóik til við að safraa bók
um u,pp úr aldamótum. Þá var
lítið um bókasafnara. Að því
leyti naut Þorsteinn sérstöðu
— hann byrjaði svo snemma
að safna, einmitt þegar hægt
var að ná í manga fágæta
hluti.
Þorsteinn áitti ómetanlegit
timaritasafn, einkum af tíma
ritum tiil aldamóta. Eg átti
sjálfur gott timaritasaxn, mest
megnis eftir aldamót. Þannig
bættist við í safnið.
Þegar skráningu og endur-
Skjpulagningu þess lýkur sé
ég betur hvar og með hverju
þarf að bæta í það. Þá mun
ég hefjast handa, sagði Kári
Helgiason að lokiuim.
ÁNÆSTU hæð fyrir neðan
íbúð Kára Helgasonar að
Njálsgötu 49 er önnur, sem
hann hefur. Þar flóir alit í
bókum, bæklingum, tímarit-
um og blöðum úr Þorsteins-
safni.
f litlu berbergi í þessari í-
búð sat roskinn maður við
borð, niðursokkinn við grúsk
sitt. Hann hafði ekki einu
sinni tekið eftir því að rökkur
var komið og því varla les-
ljóst. Þetta var Helgi Tryggva
son, bókbindari, bókamaður.
Þegar við höfðum vakið at-
hygli Helga á okkur tók hann
til við að tala um Þorsteins-
safn og eftir því sem á leið
varð grúskaragleðin ljósari og
ljósari í svipbrigðum hans:
— Dásamlegt safn, hreint
dásamlegt. Hér sé ég margt,
sem ég hef ekki séð áður eða
vitað til að hafi komið út.
Merkilegt safn.
— Enginn efi er á því, að
þetta er mesta safn í ein-
staklingseigu.
— Við getum tekið ljóðin
sem dæmi. Ég hef skráð á 14.
hundrað Ijóðabækur. Auk
þess eru allar sálmabækurn-
ar, sálmar, tvfblöðungar og
slíkt, sem hefur verið ort við
hátíðleg tækifæri.
— Já, hér úir allt og grúir
í veraldlegum og andlegum
kveðskap.
— Ég er búinn að vinna
lengi við skrásetningu safns-
ins. Það er bara verst hvað
maður hefur lítinn tíma, en ég
vonast til að ljúka þessu um
næstu ~ mánaðamót.
— Ýmislegt vantar í safn-
ið að vísu. Margt af því út-
vega ég. Þorsteinn lagði
mesta áherzlu á það sem sjald
gæfara var og gamalt.
— Þið hafið séð skápana
uppi? Ég fyrir mitt leyti er
mjög hrifinn af þessu. í þeim
rykfellur ekki.
— Sumir tala um, áð það sé
ekki heimilislegt að hafa stál-
skápana svona inni hjá sér.
Ég gef ekkert fyrir það. Auð-
velt er að komast að bókun-
um, það fer ekkert fyrir skáp-
unum. Verðmætin eru svo
mikil í bókunum, að þær
mega ekki vera í opnum hill-
um.
— Mér finnst ákaflega senni
legt, að bókamenn fái sér
slíka skápa er frá líður. Dá-
samleg smíði.
— Kári á mikinn heiður
skilið fyrir meðferð sína á
safninu. Bækur eru viðkvæm
ar, segir Helgi og horfir star-
andi augnaráði á bókahlað-
ana.
Að svo búnu kvöddum við
Helga Tryggvason. Áður en
við vorum komnir út að dyr-
unum var hann á ný niður-
sokkinn við að rýna í gulnuð
blöðin — án þess að hafa
kveikt ljós.
Myndimar tók Sveinn Þor-
móússon
Guðrún
Oskars-
dóttir
Kveðja
F. 9. júni 1943. D. 10. febr. 1963
Þ A Ð er erfitt að gera sér grein
fyrir því, hvert vegir Guðs
liggja. Glöð og reif í gær, horfin
í dag. Þeim mun torskildara er
það, þegar aldurinn er ekki nema
19 ár.
Dauðinn hefur kannski virzt
fjarlægur, en svo gerir hann allt
í einu vart við sig, og örvænting
fylgir. Síðan tómleiki.
Hún er horfin úr hópnum. Án
þess, að við verði ráðið, er spurt,
hvers vegna það hafi einmitt ver-
ið hún, sem einkenndist af lífs-
gleði og fjöri, hún, sem var hrók-
ur alls fagnaðar, er kölluð var á
brott. Söknuðurinn verður því
jnikill, en minningin björt.'
Við geymum í hug okkar mynd
af einlægri vinkonu, góðri og
indælli, alltaf fjörugri, sem var
eins og sólskinsblettur í skamm-
deginu.
í trausti þess, að okkur megi
alltaf haldast á þessari björtu
mynd, sendum við þér, Gunna
mín, okkar hinztu kveðju.
Foreldrunum, Óskari Þ. Þórð-
arsyni, yfirlækni, Inger, konu
hans, og sonum þeirra, sendum
við samúðarkveðju okkar.
Vinkonur.
— GuðbraindiSbibliiU, sjáilft
orginalið frá 1584 með rit-
hönd Guðbrands Þorlákssonar
sj'átfs á titilblaði. Þetta forna
eintak er skínandi gott og
vel mieð farið, Hér eru liíka
'Lögtþingsbækur frá 1713 —
1800. Þær voru prentaðar að
(Hóluim, í Hrappsey og Leirár
görðuim og eru hveirgi til
íiem,a i þessu safni.
Þá vil ég líka nefna Island
ííke Maaneds Tidender, sem
voru prentuð í Hrappsey og
Kaupmaranahöifn 1773 — 1776,
ritið hans Maignúsar Stephen
een, Skammitileg Viraa*glelS«|,
•em prentað var í Leirárgörð
uim 1797. ljómandi faUegt ein
tak.
| Annars er af svo miklu að
taika og það yirði of löng upp
talning að rekja bókatitlaraa
að nokkru ráði.
I saifnimu eru margar bækiur
frá Hóluim og Skállholti, t.d.
Gralilarúran og Passíusálmarnir
frá upphafi, 1666 og síðan, að
undantekraum 4 útgáfum.
i Loks má geta þess að hér
eru Allþinigistóðindin allt frá
1845. Éer einraa iraest fyrir
Iþeim í safnirau.
Safnið aukið og bætt \
— Hvað hefiur þú haigsað
þé.r með saifnið í framtiðirani
Kári?
Ilelgi Tryggvason, bókbindari, kannar Þorsteinssafn.
Aðalfundur Kven-
fél Háteigssóknar
AÐALFUNDUR Kvenfélags Há-
teigssóknar var haldinn í Sjó-
mannaskólanum 5. þ.m., en fé-
lagið á 10 ára afmæli um þessar
mundir. Það var stofnað 17. febr.
1953.
Félagið hefur á umliðnum ár-
um unnið fjölþætt störf og á nú
álitlega fjárupphæð í sjóði, sem
varið verður aðallega til fegrun-
ar Háteigskirkju og kaupa á
kirkjumunum, eftir nánari á-
kvörðun síðar.
Á aðalfundinum voru rædd
ýmis félagsmál, var m. a. ákveð-
ið, að félagið minntist 10 ára af-
mælis síns með afmælisfagnaði
á Hótel Borg n. k. sunnudag.
A fundinum var samþykkt eft-
irfarandi tillaga:
„Aðalfundur Kvenfélags Há-
teigssóknar 5. febrúar 1963, lýsir
ánægju sinni yfir áfengislausum
skemmtunum ungs fólks í Lídó
og styður eindregið þær óskir,
að nauðsynlegar ráðstafanir
verði gerðar til þess að þeim
verði fram haldið.“
Stjórn félagsins skipa:
Laufey Eiríksdóttir, formaður,
Halldóra Sigfúsdóttir, varaform.,
Agústa Jóhannsdóttir, gjalkeri,
Sigríður Benónýsdóttir, ritari. —
Meðstjórnendur: Guðbjörg Birk-
is, Sesselja Konráðsdóttir, Sig-
ríður Einarsdóttir.