Morgunblaðið - 10.05.1963, Blaðsíða 12

12
MORCUNBLAÐIÐ
T Föstudagur 10. maí 1963
JMroffluitMðMfr
Útgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðs.lstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Simi 22480.
Askriftargjald kr. 65.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 4.00 eintakib.
SKÝRAR LÍNUR
¥ utanríkismálunum eru lín-^
urnar nú skýrar. Eins og
Tíminn segir er þar um
„tvær meginstefnur“ að ræða.
Þá sem íslendingar hafa fylgt
frá styrj aldarlokum og
„nýja“ stefnu, sem Framsókn
armenn vilja taka upp og
njóta til stuðnings kommún-
ista. Eitt af kjörorðum við-
reisnarflokkanna hlýtur því
að verða: Óbreytt utanríkis-
stefna, en vígorð stjórnar-
andstæðinga er: Breytt
stefna í utanr/kismálum.
í innanlandsmálum eru lín-
umar líka skýrar. Stjómar-
flokkarnir segjast aldrei
mimu hvika frá viðreisnar-
stefnunni, en stjómarand-
stæðingar segjast mimu berj-
ast gegn henni, unz yfir lýk-
ur. Þeir segjast ætla að taka
upp að nýju þá stefnu, sem
hér ríkti áður en viðreisnar-
ráðstafanirnar vom gerðar.
Og hver er þá þessi stefna,
sem stjórnarandstæðingar,
bæði kommúnistar og Fram-
sóknarmenn, segjast ætla að
taka upp að nýju. Menn
þekkja þá stefnu af reynsl-
unni. Hún ríkti hér í mis-
munandi ríkum mæli á ann-
an áratug. Að vísu var gerð
tilraun til að afnema hana
upp úr 1950, en þá tilraun
tókst kommúnistum að eyði-
leggja með aðstoð Framsókn-
armanna.
Gamla stefnan, sem stjóm-
arandstæðingar vilja taka
upp í innanlandsmálum, er
stefna hafta, þvingana, upp-
bóta, nefndafargans og spill-
ingar. Þessi stefna hafði dreg
ið mjög úr framfömm og þar
með komið í veg fyrir þær
kjarabætur, sem íslenzkur
almenningur ella hefði hlotið.
Hámarki náði hún, þegar
vinstri stjómin hrökklaðist
frá völdum, allir lánasjóðir
vom gjaldþrota og skuldir er
lendis jukust dag frá degi.
Það er milli þessara tveggja
meginstefna, viðreisnarstefn-
unnar og gömlu haftastefn-
unnar, sem barizt er í innan-
landsmálunum.
UMMÆLI
PRÓFESSORS
ÓLAFS
Drófessor Ólafur Bjömsson
ritaði hér í blaðið í gær
grein, þar sem hann sannar
aðdáun forsvara beggja stjóm
arandstöðuflokkanna á hafta-
stefnunni. Ólafur segir með-
al annars:
„í ræðu þeirri, er Lúðvík
Jósefsson, formaður þing-
flokks Alþýðubandalagsins
flutti í eldhúsdagsumræðun-
um síðast, taldi hann það
eina af stærstu syndum rík-
isstjómarinnar, að hún hefði
„gefið heildsölum frjálsræði
með gjaldeyri“, eins og hann
orðaði það. í hans augum er
það hneyksli, að innflutnings-
og gjaldeyrishöftum skuli
hafa verið aflétt. Þessi um-
mæli verða tæpast túlkuð
öðmvísi en sem skýlaus yfir-
lýsing formanns þingflokks
Alþýðubandalagsins um það,
að taka beri upp gjaldeyris-
og innflutningshöft að nýju,
enda er ófrelsið takmark í
sjálfu sér frá sjónarmiði
kommúnista séð“.
Greinarhöfundur bendir
síðan á, að „áður en hin nýja
skipan innflutningsmála var
tekin upp sumarið 1960 höfðu
innflutningsfyrirtæki og póli-
tískir gæðingar í rauninni
einkarétt á því að kaupa
gjaldeyrinn”.
Þá víkur hann að ræðu
Eysteins Jónssonar, en hann
talaði um það, að stjómar-
flokkamir kynnu ekki önnur
ráð til jafnvægis en þau, sem
fylgt hefði verið, og þau
sýndu „glöggt muninn á
stjórnarstefnunni og þeirri
vinnutilhögun, sem Fram-
sóknarmenn vilja viðhafa".
Síðan segir Ólafur Bjömsson:
„Hver vom þessi „önnur
ráð til jafnvægis“, þegar
gengið var fellt sumarið
1961 og hver er sú „vinnutil-
högun, sem Framsóknarmenn
vilja viðhafa." Engin frekari
skýring er á því gefin í ræðu
formanns Framsóknarflokks-
ins. En að mínu áliti þarf
ekki að leggjast djúpt til þess
að gera sér grein fyrir því,
hvað formaður Framsóknar-
flokksins er hér að fara.“
Síðar segir:
„Manni með reynslu og
þekkingu Eysteins Jónssonar
er vel Ijóst, að ekki er hægt
að hafa frjáls gjaldeyrisvið-
skipti án gjaldeyrisvarasjóða.
.... Þegar Eysteinn Jónsson
því talar um „önnur ráð til
jafnvægis“ og þá „vinnutil-
högun sem Framsóknarmenn
vilja viðhafa“ getur ekki ver-
ið átt við annað en það, að
í stað þess að fella gengið
hefði átt að taka upp að nýju
gjaldeyris- og influtnings-
höft.“
Eins og áður segir hafa
Framsóknarmenn raunar
margsinnis lýst því yfir, að
þeir hyggist að nýju taka upp
þá stefnu, sem hér ríkti áður
en viðreisnarráðstafanirnar
voru gerðar. Þessar yfirlýs-
ingar Eysteins Jónssonar
Frá slysstaðnum á Nílaríljóti.
Um 200 fdrust
er ferju hvolfdi á IMíl
bænagerð og var þá m.a.
minnzt þess er Abraihaim
ætlaði að fórna symi sínum,
Allah til dýrðar, að þvi er
segir í Kóraninum, en Allaih
feom í veg fyrir það á síðustu
stundu og birtist Abraham
með laimib i fanginu.
★ ★ ★
TAL.IÐ er að rúmlega tvö
hundruð manns hafi farizt s.l.
laugardag, er ferju hvolfdi á
Nílarfljóti, um það bil 240 km
frá Kairo. Slysið varð aðeins
um hundrað metra frá fljóts-
bakkanum, en allir voru ó-
syndir og tókst aðeins að
bjarga fimmtán manns.
Um borð í ferjunni var
bændiafólk, að meiri hluta feon
ur og börn. Haifði fólk þetta
verið við bænagerð síðustu
daga, við grafreit látinna ætt-
ingja, og þurfti yfir fljtóið að
fara. Ferjan var ekki ætluð
fyrir fleiri en 50—80 manns.
Alla helgina stóðu yfir björg
unartilraunir á slysstaðnum
og sýnir meðfylgjandi miynd
ættingja hinna látnu, sem
fylgj ast með björgunartilraim-
um og bíða frétta ai ástvin-
um sínum.
Tvær skýringar hafa komið
fram á slysinu við rannsókn,
sem stjórnin fyrirskipaðd, þeg-
ar í stað. Önnur er sú, að
ferjunni hafi hvolft skyndi-
lega, er fairþegarnir söifnðust
allir saman við annan borð-
stokkinn. Hin skýringin er,
að skipið hafi byrj að að hall-
aist á aðra hliðina, farþegarn-
ir orðið þess varir og þyrpzt
skelfingu losnir yfir að hin-
um borðstakknum með þess-
um afleiðingum. Eigandi ferj-
unnar, afgreiðslumaður um
borð og skipstjóri hennar hafa
aliir verði handteknir.
Ekki er að fullu ljóst hve
margir fórust, en þeir eru
a.m.k. 200. Öruggasta leiðin
til þess að ganga úr skugga
um tölu hinna látnu er að
ganga í hvert hús í nágrenn-
inu, og athuga hverjir fóru
til bænagerðar og hverjir
feomu þaðan aftur.
Sem fyrr segir var fólkið,
allt múhameðstrúarmenn, við
Stuttgart, 8. maí (NTB): J
Vinna hófst að nýju í dag í I
málimiðnaði Vestur-Þýzka- |
lands, þótt enn eigi eftir að |
fara fram atkvæðagreiðsla í /
verkalýðsfélögunum um sátta J
tillögu í launadeilu, sem náði 1
til 400 þúsund verkamanna. I
Um 140 þúsund verkamenn í l
héraðinu Baden-Wúrtemberg |
eru þó enn í verkfalli. Greiða
þeir atkvæði um sáttatillög-
una á fimmtudag.
London, 8. maí (NTB): — |
Talningu er ekki að fullu lok- j
ið í bæjar- og sveitastjórnar-
kosningunum í Bretlandi,
en svo virðist sem Verka-
mannaflokkurinn hafði unnið |
mjög mikið á og bætt við sig i
84 sætum. íhaldsflokkurinn :
og óháðir hafa tapað, en Frjáls '
lyndi flokkurinn bætt við sig I
38 þingsætum. I
staðfesta það, að Framsókn-
armenn — engu síður en
kommúnistar — berjast fyr-
ir því að koma á ný á hafta-
kerfi, uppbótum og spilling-
unni, sem því kerfi fylgir.
Urn þessi tvö meginsjónar-
mið snúast kosningarnar í
innanlandsmálum og í utan-
ríkismálum eru línurnar einn
ig skýrar, eins og vikið var
að hér á undan.
„EFTIR LÖG-
LEGUM LEIÐUM"
IT’ins og Morgunblaðið hefur
skýrt frá liggur fyrir ský
laus yfirlýsing þingflokks
Framsóknarflokksins um það,
að hann muni nota fyrsta
tækifæri til að rifta samn-
ingnum í landhelgismálinu
við Breta. Þrátt fyrir áskor-
un Morgunblaðsins til þings
Framsóknarflokksins fékkst
það ekki til að breyta þess-
ari stefnu, og er hún því hin
opinbera stefna Framsóknar-
flokksins.
Tíminn gerir sér þó lítið
fyrir og segir í gær í ritstjóm
argrein, sem blaðið nefnir
„Aðferð Hitlers“:
„Mbl. tönnlast enn á þeirri
lygasögu, að Framsóknar-
menn hafi lýst því yfir, að
þeir ætluðu að hafa landhelg
issamninginn frá 1961 að
engu, ef þeir kæmust til
valda. Þetta er hreinn upp-
spuni, heldur hafa Framsókn
armenn jafnan tekið fram að
þeir ætluðu að fá hann af-
numinn eftir löglegum leið-
um og var það seinast árétt-
að í flokksþingsræðu Ey-
steins Jónssonar á dögunum.“
í yfirlýsingu þingflokks
Framsóknarflokksins, sem er
hin yfirlýsta stefna flokksins,
segir , að samningurinn sé
„nauðungarsamningur“. —
Eins og kunnugt er eru nauð-
ungarsamningar að lögum
ýmist ógildir eða ógildanleg-
ir. Hermann Jónasson, þá-
verandi formaður Framsókn-
arflokksins, bætti því við, að
samningurinn væri „mark-
leysa ein.“ Samkvæmt þess-
um kenningum þingflokksins.
annars vegar og þáverandi
formanns Framsóknarflokks-
ins hins vegar, væri fullkom-
lega löglegt af íslands hálfu
að rifta samkomulaginu. Þess
vegna má út af fyrir sig segja,
að þessi ritstjómargrein Tím
ans sé í samræmi við stefnu
flokksins. Flokkurinn og for-
maður hans hafa lýst því yf«
ir, að samningurinn væri ým-
ist ógildur eða ógildanlegur.
Þess vegna getur Tíminn
bætt því við, að Framsókn-
armenn ætli „að fá hann af-
numinn eftir löglegum leið-
um“.
Hitt er svo annað mál, að
riftun samningsins mundi
hafa ófyrirsjáanlegar afleið-
ingar. Þá yrði á ný algjör
óvissa í landhelgismálinu.
Bretar væru þá ekki bundnir
af viðurkenningu á nýju
grunnlínunum o.s.frv.