Morgunblaðið - 28.06.1963, Blaðsíða 3

Föstudagur 28. júní 1963
MORfíVNBLAÐlÐ
3
MOWWMWraWMWWSSyWMMWWWÍ-X1
ÞÓ AÐ stúdentsprófum sé lok
ið, og endi bundinn á tauga-
æsing og andvökunætur sem
upplestri og prófunum fylgja
eiga flestir nýstúdentar fyrir
höndum langt w^iði og
áreynslu sem háskólaárin bera
í skauti sér. Allt frá barns-
aldri hefur framtíðin ver-
ið þeim óráðin gáta, nokkrar
veigaminni ákvarðanir hafa
verið teknar á námsbrautinni,
en nú blasir við þeim hin ör-
lagaríka stund, er gera skal
upp við sig inn á hvaða leið-
ir skuli haldið og hvaða hlut-
verki þeir eigi að þjóna á ó-
komnum árum, þvi að vandi
fylgir vegsemd hverri.
Á föstudaginn lögðum við
leið okkar til nokkurra ný-
stúdenta og inntum þá tíðinda
um framtíðaráætlanir, og þá

Sigrún Jónsdóttir hljóp til dyranna þegar
Hún bíður enn eftir bréfi frá Ameríku.
pósturinn kom.
Nýstúdentar á krossgötum
flestir vita, þá er þetta allt
svo svakalega dýrt. Maður er
alltaf að horfa í aurana við
sig. Það er sagt, að það sé gott
að læra fiskifræði i Skotlandi.
Ég væri sennilega bezt geymd
ur hjá þeim — og þó, það er
víst lítið ódýrara þar en ann-
ars staðar.
★
Sigrún Jónsdóttir, mála-
deildarstúdent, sótti um náms
styrk til Bandaríkjanna á sl.
vetri, en einhverra hluta
vegna glataðist hluti skilríkj-
anna. 'Olli þetta töfum og bíð-
ur Sigrún nú eftir svari.
— Mér finnst ósennilegt að
það verði neikvætt. Ég fékk
skeyti ekki alls fyrir löngu,
og var mér tjáð, að ég yrði
að senda ný eintök af með-
mælum, þar sem þau, er ég
sendi í upphafi, höfðu glat-
azt.
— Hvað ætlarðu að nema?
— Ég ætla að fara í blóð-
rannsóknir.
— Er langt síðan þú fékkst
áhuga á þeim?
— Það var eiginlega í hitt-
eðfyrra, þegar ég fór til Banda
ríkjanna á vegum American
Field Service. Þá varð ég að
fyrst og fremst um námið,
isem þeir hafa kosið sér að
hefja á næsta vetri.
★
Að Aragötu 6 hittum við þá
Ólaf Oddsson og Hauk Hend-
erson, sem báðir voru í stærð-
fræðideild MR. Haukur hafði
komið í síðdegiskaffi til Ólafs
og var þar að auki að kveðja
í bili, þar sem hann ætlaði
norður á Raufarhöfn í síldar-
vinnu þá um kvöldið. Er við
komum í stofu, sátu þeir í
þungum þönkum yfir tafl-
borðinu — en það ku vera sið-
ur góðra stærðfræðideildar-
stúdenta, að taka eina skák
ir þremur árum, en það hefur
minnkað mikið. —
— Hvað hefur þú á prjón-
unum, Ólafur?
— Eins og Haukur er ég að
hugsa um lögfræði. Annars
kemur norræna líka til greina.
Ég tel, að lögfræðin sé mjög
haldgóð menntun fyrir þá,
sem hafa ehgar æsandi áætl-
anir um framtíðina. Norræn-
an er áreiðanlega mjög
skemmtilegt nám og framtíð-
armöguleikar virðast góðir.
Handritastofnunin mun auka
þá, og svo gæti ég vel hugs-
að mér að verða íslenzkukenn
ari á gagnfræða- eða mennta-
Haukur Henderson fær sér í nefið meðan Ólafur Oddsson
ákveður næsta leik. (Ljósm. Mbl. Sv. Þ.).
um miðdegið. Þar sem Hauk-
ur er frægur maður orðinn
meðal skólafélaga sinna fyrir
yoga-iðkanir var ekki svo frá-
leitt að spyrja hvort Haukur
hyggi á Indlandsferð.
— Ni, góði minn. Það er'
alltof lítið atvinnuöryggi í
yoga — og þér að segja hef
ég lítið þjálfað mig upp á síð-
kastið. Ég er staðráðinn í að
fara í lögfræðinám.
— Þú gengur kannski með
pólitíkusinn í maganum?
— Það mætti ætla það, ef
menn einblína á diameter mitt
isins. Ni — ég hefi ekki nein
ar hvatir í þá átt sem stend-
ur. — En heyrðu, má ekki
bjóða þér í nefið?
— Jú takk — tíu korn.
— Ég tek mikið í nefið skal
ég segja þér. Byrjaði á þessu
fyrir 15 árum, sko, það var
norður í Húnavatnsssýslu. Ég
hef náttúrlega ekki neytt þess
um allan þennan tíma, heldur
var þetta upphafið.
— Jókst tóbaksnotkunin í
upplestrarleyfinu?
— Ni, ekki svo orð sé á ger-
andi. Ég var ansi slæmur fyr-
skólastiginu. Þá kemur einn-
ig til greina íslenzkukennsla
við erlenda háskóla.
— Hyggist þið stunda ein-
hverja atvinnu með náminu
í vetur?
— Nei, við ætlum að ein-
beita okkur að náminu fyrsta
árið, en svo getur vel komið
til greina að takast eitthvert
aukastarf á hendur til að
þyngja pypgjuna.
★
Gunnar Jónsson, máladeild-
arstúdent, var að sópa saman
alls kyns drasli í nýbyggingu
að Lyngbrekku 20 í Kópa-
vogi. Annars er Gunnar gam-
all og góður Reykvíkingur —
stundaði m.a. Grettisgöturóló
í frumbernsku. Fréttamaður-
iinn ruddist inn í bygginguna
með ógurlegu brambrolti og
mætti Gunnari, sem kom
hlaupandi fram að dyrunum.
— Sæll, Gunnar. Hvað er
að frétta?
— Nú, ert það þú. Ég hélt
það væri steypubíllinn. Uss,
maður. Þetta er allt í déskot-
ans súpu. Ég er að fara norð-
ur í kvöld að vinna í síld.
— Hvað ætlarðu að gera í
vetur?
— Ja það er nú það. Ég hefi
mikið verið að hugsa um að
læra rómönsk mál og þá einna
helzt á Spáni. En það er nú
bara svo, að spaniolarnir vilja
að maður taki önnur fög með
eins og t.d. landafræði,
spánska sögu og einhverja
tjöru.
— Hvaða háskólar á Spáni
koma helzt til greina?
— í Madrid eða Barcelona.
— Geturðu ekki .hugsað þér
að fara til einhvers annars
lands?
— Jú mikil ósköp. Ég sendi
þrjú bréf hieð fyrirspurnum
til Þýzkalands og önnúr tvö
til Norðurlandanna. En ég hef
ekki fengið svarbréf enn þá.
Ég er að hugsa um að senda
ein tíu eða tólf bréf í sumar.
— Hvaða tungumáli hef-
urðu mest dálæti á?
— Frangais.
— Af hverju ferðu ekki til
Frakklands?
— Þeir eru með soddan ó-
grynni af undirbúningspróf-
um í Frakklandi. Maður get-
ur ekki hafið nám fyrr en
seint og síðar meir, orðinn
grár og gugginn þegar undir-
búningi er lokið.
— Hefur ekkert annað en
tungumálanám komizt að í
kollinum á þér?
— Ég hef spekúlerað mikið
í fiskifræðinni. En eins og
„Blessaður vertu ekki að
þessu,“ sagði Gunnar Jóns-
son við ljósmyndarann. „Ég
er svo skratti feiminn!“
gangast undir alls konar lækn
isskoðanir og m.a. var blóðið
rannsakað, svo að segja má
að áhuginn hafi vaknað þeg-
ar þeir töppuðu af mér blóði
á Landsspítalanum.
— Hvað er þetta langt
nám?
— ^ Að minnsta kosti þrjú
ár. Ég hefi hugsað mér að
starfa sem aðstoðarstúlka í
þessu fagi, t. d. í sjúkrahús-
um eða við stofnun eins og
Blóðbankann. Styrkurinn,
Framhald á bls. 23
Guðfinna Ragnarsdóttir með iuuxblaðasteingerving úr steina
safni sínu.
ST/\KSTEII\1AR
Haldið á málum . . .
Hæstiréttur hefur kveðið upp
dóm sinn í kærumáli vegna Mil-
wood-málsins og staðfest dóm
sakadóms um löghald á togar-
anum.
Af þessu tilefni rita dagblöð
stjórnarandstöðunnar forustu-
greinar í gær og leggja bæði út
af sama atriðinu, sekt Hunts
skipherra, sem veitti Smith skip'.
stjóra aðstoð við undankomuna.
Xíminn rekur mótmæli islenzkra
stjórnvalda, og segir síðan m.a.
að því verði ekki trúað, að ís-
lenzka ríkisstjórnin ætli að sætta
sig við slík málalok. Þjóðviljinn
segir, að fyrst ríkisstjórn íslands
hafi látið allt ógert í máiinu
fyrir kosningar, muni naumast að
vænta mikillar röggsemi af henn-
ar hálfu í málinu eftir kosning-
arnar.
íslenzk stjórnvöld hafa komið
fram af mikilli festu og einurð í
máli þessu, ekki siður um þátt
Hunts skipherra, en aðra
þætti málsins. Ríkisstjórnin hef-.
ur ítrekað mótmælt atburðinum
harðlega og krafizt bóta. Hún
hefur haldið ákveðið og skyn-
samlega á málum og ekki látið
æsingar eða óábyrgan áróður
innanlands brýna sig hvatvís-
legra aðgerða. íslenzka ríkis-
stjórnin hefur því gert allt, sem
í hennar valdi stendur á frið-
samlegum grundvelli.
. . . af festu
Till glöggvunar er rétt að rifja
stuttlega upp gang þessa máls og
aðgerðir íslenzkra stjórnvalda.
Hinn 4. maí sl. kallaði utanrík-
isráðherra hrezka sendiherrann
í Reykjavík á fund sinn og af-
lienti honum harðorða mótmæla-
orðsendingu, þar sem framferði
Hunts skipherra var harðlega
mótmælt, og þess krafizt, að
brezka ríkisstjórnin bætti fs-
iandi að fullu þetta augljósa og
grófa brot og komi fram viðeig-
andi refsingu gegn þeim, sem á-
byrgðina bæru.
11. maí gekk íslenzki sendi-
herrann í London á fund brezka
utanríkisráðherrans og ítrekaði
mótmælin frá 4. mai. Auðvitað
hafa jafnframt farið fram óform.
legar viðræður ríkisstjórnanna.
17. maí afhendir svo brezki
utanríkisráðherrann svar stjórnar
sinnar. Er þar harmað mjög, hvað
gerzt hafi, og sagt, að brezka
ríkisstjórnin líti þennan atburð
mjög alvarlegum augum. Þá er
reynt að afsaka framkomu Hunts
skipherra, en tekið fram, að
brezka ríkisstjórnin taki á sig
fulla ábyrgð á atburðunum.
. . . og trú á lög og rétt
Þess má geta, að í alþjóðavið-
skiptum er um tvö skref lengra
frá slikum mótmælaorðsending-
um (notes) að ræða, þ.e. úrslita-
kosti (ultimatum), og ef ekki er
orðið við þeim, stríðsyfirlýsingu.
Það er því ærin ástæða til þess
að inna dagblöð stjórnarandstöð-
unnar eftir, hvað það sé að þeirra
dómi ,sem íslenzk stjórnarvöld
hafa látið ógert eða vangert, eins
og sakir standa. Eru þessi blöð að
leggja til, að hafnar verði hern-
aðaraðgerðir gegn Bretum?
íslendingar eru iýðræðisþjóð,
sem trúir á lög og rétt og vill
ekki þola órétt. Þeir sækja mái
sín hins vegar eftir löglegum
leiðum í þeirri trú, að aðrir geri
slíkt hið sama. Það er á þessum
grundvelli, sem islenzka ríkis-
stjórnin hefur sótt Milwood-mál-
ið. Það er sómi rikisstjórnarinn-
ar, um leið og það er sómi ís-
lendinga