Morgunblaðið - 07.07.1963, Blaðsíða 3

Sunnud^gur 7. júlí 1963
MORGXJTSBLAÐIÐ
3
Vinnubúðir
æskufólks
a vegum þjóðkirkjunnar
Flestir þátttakendur vinnubúðanna að Þingeyri. Lengst til vinstri eru foringjar búðanna.
Philip Dibbie og séra Jón Bjarman, en lengst til hægri æskulýðsfulltrúi Þjóðkirkjunnar,
séra Óiafur Skúlason. (Ljósm. Gunnar Guðmundsson, Þingeyri)
VESTUR á Þingeyri við Dýra-
fjörð starfar nú hóþur æskufólks
að því að mála kirkjuna og
kirkjugarðsvegginn. Er það áður
búið að vinna af krafti að því
að ná af gamalli málningu og
hreinsa tjöru af göflum kirkj-
unnar, bursta alla ryðbletti af
þaki, gera við vegg kirkjugarðs-
ins og undirbúa miklar lagfær-
ingar á hinum niðurlagða Sanda-
kirkjugarði, sem notaður var, áð-
ur en kirkjugarðurinn á Þing-
eyri var tekinn í notkun. Kom
eer vel, að í hópnum var verk-
fræðingur, sem dró upp kort af
hinum gömlu leiðum að Sönd-
um og sýndi afstöðu þeirra inn-
byrðis, eftir því sem hægt er.
Flokkurinn vinnur aðeins sex
etundir dag hvern, ' en öðrum
tíma dagsins og kvöldunum er
varið í Biblíulestur, umræðu-
hópa, helgistundir bæði kvölds
og morgna, heimsóknir til þorps-
búa, íþróttaiðkanir, kvöldvökur,
dansa og annað þess háttar.
Hérna er sem sé ekki á ferðinni
neinn venjulegur hópur, heldur
vinnubúðir á vegum hinnar ís-
lenzku þjóðkirkju. Mun unga
fólkið dvelja þarna á þriðju viku
að starfi, en síðan halda hvert
til síns heima, eftir stutta dvöl
á Suðurlandi. f vinnubúðunum
setarfa 8 Skotar, 2 Ameríkanar,
sem eru að vísu orðnir hálf-
íslenzkir eftir ársdvöl hér sem
skiptinemar á vegum Þjóðkirkj-
unnar, og sjö íslendingar, auk
sóknarprestsins á staðnum, séra
Stefáns Eggertssonar og skóla-
stjórans Tómasar Jónssonar, en
þeir starfa báðir með flokknum
og undirbjuggu komu hans heima
fyrir.
Þetta er þriðji hópurinn, sem
kemur frá Skotlandi til slíks
starfs og ætíð hafa þeir reynzt
hinir mestu aufúsugestir, sem
með glaðværð sinni og trúarein-
lægni hafa sett svip á hvern
þann stað, sem þeir hafa gist. Nú
er einnig komið að íslendingum
að endurgjalda heimsóknir
skozkra vina, og mun 12 manna
hópur starfa í vinnubúðum nærri
Edinborg í Skotlandi seinna í
þessum mánuði og fyrri hluta
þess næsta.
Leiðtogar búðanna áð Þingeyri
eru þeir séra Jón Bjarman, Lauf-
ási og Philip Dibble frá Glas-
gow, en einnig dvaldi æskulýðs-
fulltrúi Þjóðkirkjunnar, séra
Ólafur Skúlason, með flokknum
fyrstu dagana og prédikaði við
guðsþjónustu í Þingeyrarkirkju.
Til bæjarins kemur hópurinn aft-
ur þann 8. júlí og mun þá ferð-
ast austur að Skálholti og víðar
um Árnesþing.
Aðrar slíkar búðir munu hefj-
ast í Skálholti í lok mánaðarins
og standa í tæpar fjórar vikur.
Mun þar hafizt handa við bygg-
ingu sumarbúða fyrir kirkjuna.
Kemur sá hópur á vegum Al-
kirkjuráðs.
Ræður síldarstúlkur
Frú Hanna Gísladóttir ræðir við eiginmanninn í síma kvöld-
ið áður en hún hélt norður á Raufarhöfn.
(Ljósm. Sv. Þ.)
— ei* gjctldkeri
FRIJ Hanna Gísladúttir,
eiginkona Ólafs Óskarssonar,
síldarsaltanda á Siglufirði,
Raufarhöfn og Seyðisfirði,
hefur um sjö ára skeið að-
stoðað mann sinn dyggilega
við rekstur söltunarstöðvanna
og meðal annars séð um ráðn-
ingu síldarstúlkna, þegar eig-
inmaðurinn hefur haft í öðru
að snúast. í sumar hefur
Hanna ráðið um 100 stúlkur
til vinnu á þessum stöðum,
flestar þó til Óskarsstöðvar
á Raufarhöfn, þar sem hún
mun eirinig starfa við hlið
manns síns sem gjaldkeri í
sumar.
Hanna var að tala í sím-
ann þegar við komum í Engi-
á söltunarstöb
hlíð 7 á föstudagskvöldið.
Ólafur maður hennar hringdi
frá Akureyri og sagðist
mundu verða samferða Sveini
Benediktssyni norður til
Siglufjarðar. Hanna hafði
verið að . búa sig fyrir ferð-
ina norður á Raufarhöfn og
var rétt að ljúka við að pakka
niður í ferðatöskurnar þegar
okkur bar að garði. Ráðn-
* ing söltunarstúlknanna kom
til tals í símanum og frúin
þurfti að yfirfara lista, er
hún hafði gert um stúlkurnar,
sem farnar eru norður.
— Eins og þið sjáið er allt
á tjá og tundri hérna á gang-
inum. Ég ætla að leggja af
stað með skipstjórafrú norður
eiginmannsms
á leið í fyrramálið, og býst
við að gista á Akureyri og
halda svo áfram til Raufar-
hafnar — það er að segja ef
við komumst þá nokkurn tíma
af stað. Þegar við fórum síð-
ast norður, lögðum við a/f
stað kl. 4, en svo komust
kunningjarnir á snoðir um að
við vOrum að drekka kaffi
inni í Sólheimum kl. 6 og
létu þetta heldur en ekki á
okkur dynja, þegar þeir fréttu
líka, að við höfðum fengið
okkur kaffi í Hvalfirðinum og
Bifröst.
— Fara börnin með norð-
ur?
— Já, drengirnir en dótt-
irin ætlar 1 sveit í Skaga-
firðinum.
— Og þér hafið að undan-
förnu ráðið stúlkur á sölt-
unarstöðvarnar?
— Já, ég legg mig alla fram
um að gera eitthvert gagn
meðan maðurinn er ekki við-
látinn, hann þarf að enda-
sendast á milli stöðvanna á
Siglufirði, Raufarhöfn og Seyð
isfirði og getur þess vegna
ekki sinnt öllu í einu. Ég hetf
séð um ráðningu stúlknanna,
en ekki karlmannanna, sem
eru flestir búsettir á þeim
stö^um þar sem við söltum,
og vinna hjá okkur ár eftir
ár.
— Enginn skortur á stúlk-
um?
-— Nei, okkur gekk ljóm-
andi vel að fá nægan starfs-
kraft. Ég réði um 100 stúlk-
ur héðan úr Reykjavík og ná-
grenni. Margar þeirra hafa
unnið hjá okkur áður og það
lætur nærri, að helmingur
þeirra, sem unnu hjá okkur
í fyrrasumar, komi aftur
norður núna. Það er að sjálf-
sögðu mjög mikill kostur, þar
sem við höfum reynslu af
stúlkunum og yfirleitt höfum
við verið mjög heppin með
valið á þeim. Þær, sem bæt-
ast í hópinn hverju sinni virð-
ast öllum hnútum kunnar,
hafa fengið upplýsingar um
starfið og segjast óhikandi
ætla að fara norður að salta.
Sumar þurfa þó að spyrja
nokkur/a spurninga, eins og
t.d. hvort þær eigi að hafa
með sér sæng, og þar fram
eftir götunum. Ég spyr þær
hvort þær hafi saltað áður og
um aldurinn, því að við þurf
um að raða þeim niður í svefn
skála og alltaf reynist bezt
að hafa þær saman, sem eru
á líkustum aldri. Þessar ráðn-
ingar fara flestar fram í gegn
um síma og ég sé ekki stúlk-
urnar fyrr en á flugvellin, þeg
ar þær fara norður eða þá, að
þær flughræddu koma hingað
heim til að fá farseðla með
næturvagninum til Akur^yrar.
— Þær gefast ekki upp þeg-
ar á hólminn er komið?
— Nei, þvert á móti standa
þær sig alveg prýðilega. Þó
eru eðlilega til undantekning-
ar frá reglunni, og þess eru
dæmi, að konur hafa ráðið sig
í sumarleyfinu og búizt við
að lenda í einhverju lúxus-
hóteli fyrir norðan, með síma
í hverju herbergi sennilega,
en þær fara fljótlega aftur
því að við ráðum fólkið til
að vinna, en ekki til að spöka
sig í sólskininu.
— Hvað er ráðningartíminn
langur hjá stúlkunum?
— Þær eru ráðnar í átta
vikur, frá 20. júní til 20. ág-
úst. Á þessum tíma hafa þær
kauptryggingu, er nemur
Framhald á bls. 23
Þessl mynd var tekin fyrir fáeinum árum af Ilönnu, þegar
húh var að salta síld á Raufarhöfn ásamt Margréti konu Rögn-
valdar Sveinssonar, verkstjóra.